Булэк турында сочинение

Кемнеңдер туган көне яки берәр бәйрәм якынлашса, нәрсә бүләк итим дип, башым катып бетә. Иң яхшы бүләк акча, ди бертуган сеңлем. Ләкин минем аның белән килешәсем килми. Бәлки, бигүк якын дустың яки туганың булмаган кеше өчен, чынлап та, акча бүләк итү яхшырактыр, анысы белән бәхәсләшмим. 
Көн дә яратып чәй эчә торган бер бокалым бар минем. Бик артык зур да, кечкенә дә түгел, уртача гына. Бөртекле чәй пешерү өчен челтәре дә, өстен каплап куярга капкачы да бар үзенең. Шулкадәр уңайлы ул бокал. Кызыл чәчәк тоткан, сөенеченнән йөзе балкыган бер бәләкәй генә кыз ясалган бу матур бокалны миңа иң-иң якын дус кызым бүләк иткән иде. Әллә ни кыйммәтле бүләк тә түгел кебек үзе, ләкин шулкадәр кадерле минем өчен. Аны кулга алган саен, дус кызым искә төшә, аның белән бергә узган яшьлегем, студент вакытлар, бер конфетны урталай бүлеп яшәгән чаклар хәтергә килә дә, шушы бокалдан бар дөньямның бозын эретердәй җылылык бөркелә. Һәрхәлдә, миңа нәкъ шулай кебек тоела. Өемдә бокаллар да, чынаяклар да күп, ләкин монысы – иң-иң яратканым. Дус кызым бүләк итте бит аны! Ул – аның истәлеге!
Тагын бер бик истәлекле бүләгем бар әле. Көмеш йөзек. Армиядән кайткач, аны миңа классташым, ул вакытта әле йөргән егетем, бүген ирем, балаларымның әтисе бүләк иткән иде. Шундый матур җәйге кич иде ул. Аның яңарак кына армиядән кайткан вакыты, ә мин – дүртенче курс студенты. Бир әле кулыңны, диде дә, уң кулымның урта бармагына шушы йөзекне кидереп куйды. Каян размерын белгән диген?! Үз гомеремдәге иң беренче кигән йөзегем булды ул. Шундый нәфис, шундый матур! Инде бу йөзек күптән бармагыма сыймый, 17 яшьлек кызыбыз киеп йөри аны хәзер. «Әтинең әнигә иң беренче бүләге», – ди ул кызыксынган кешеләргә. Горурланып, бераз гына мактанып та әйткәнен сизәм. Шул йөзекне кызымның бармагында күргән саен, 26 ел элек булган җылы җәйге кич, беренче мәхәббәт хисеннән ак болытларда гына йөзгән  бәхетле вакытларым искә төшә. Мин хәтта шул кичнең хуш исен, җылысын, тупыл яфракларының шаулашканын да ишетәм шикелле. Менә бер кечкенә генә, артык кыйммәле дә булмаган йөзек, ә үзендә күпме җылылык, күпме хис саклый. Аллаһы боерса, бәлки әле аны кызымның кызы да киеп, моны бабай әбигә бүләк иткән булган, дияр…
Китап шкафым да истәлекле китаплар белән тулган. «Иң яхшы бүләк – китап» дип яшәүчеләр рәтеннән булгач, еш кына китаплар бүләк итәләр миңа. Шулкадәр сөенәм ул китапларга. Арадан берсе бигрәк якын. Халед Хоссейниның «Тысяча сияющих солнц» дигән китабы – кызымның бүләге. Китап кибетендәге сатучыдан, әнигә бүләккә китап эзлим, дип сорагач, ул шушыны тәкъдим иткән. Кызымның зәвыгына, мине куандырасы килүенә, китап яратуына шулкадәр сөендем ул көнне. Китап – беркайчан да тузмый торган бүләк. 
Кешене куандырсын, җылысы озакка җитсен өчен, бүләкнең кыйммәтле булуы мөһим түгел, дип әйтергә теләвем иде бу. Кешедән үзеңә нинди бүләккә өметләнә аласың, аның үзенә дә шундый бүләк бирергә кирәк, дигәнне ишеткәнем бар. Кыйммәтле бүләк биреп, аны кыен хәлгә куюың да ихтимал. Синнән кыйммәтле бүләк алгач, ул сиңа да шуның белән җавап кайтарырга тиеш булып чыга. Бөтен кешенең дә матди мөмкинлеге бертөсле түгел. 
Хәзер берәрсе юбилейга, туйга чакырса, барырга котың алынып тора. Кимендә 10 меңсез дә барып булмый мондый бәйрәмнәргә. Әле шуңа өстәп мең ярымлык чәчәген алырга кирәк. Ярый ла хезмәт хакың илле-алтмыш меңнәр булса! Егерме-утыз мең хезмәт хакы алып, шуның ун меңен бүләк итүе кесәгә шактый суга шул. Чакыргач, бармый калып та булмый. Барсаң, буш кул белән килә алмыйсың. «Туйга чакырган өчен түгел, чакырмаган өчен рәхмәт әйтерлек хәзер», – дип шаярта минем күршем. 
Безнең туй моннан 25 ел элек узды. Шунда алган бүләкләр әле дә исән. Бер пар – алты рюмка, бер пар – урын-җир тышы, бер пар бер тәрәзәлек пәрдә алып килгән иде безгә бүләккә. Юрган, плед бүләк итүчеләр дә булды. Элек шулай иде бит ул, кунакка йөрү артык чыгымлы түгел иде. Хәзер туйга алты пыяла рюмка салсаң, белмим, белмим… Ярый инде, туй кешенең гомерендә бер була, якын туганың өчен бүләген дә, акчасын да жәлләп тормыйсың. Ә менә туган көннәргә, 8 Март, Яңа елларга артык кыйммәтле бүләкләр бирергә кирәк дип санамыйм. Гәрчә минем үземә кыйммәтле бүләкләр алуы кыен. «Соңгы акчаларын биреп алгандыр инде», – дип, кайгыра башлыйм. Уйлап карасаң, бәйрәмгә бүләк итәрлек әллә никадәр матур әйберләр бар. Йомшак башмак, матур яулык, яхшы китап, җылы оекбаш… Мәсәлән, миңа җылы башмак бүләк итсәләр, чын-чынлап сөенәчәкмен. Бердән, чынлап та безнең өйдә бик кирәкле аяк киеме ул. Икенчедән, шул башмакны кигән саен, мин бит аны бирүче кешене уйлап, аңа рәхмәт әйтәчәкмен. Ә акча нәрсә ул?! Көндәлек чыгымнарга тотыла да бетә. Ярый инде шул акчага үзеңә берәр бүләк алып кала алсаң. Аның анысы да барыбер үзең алган әйбер була, бирүчене искә төшереп, җанны җылытып тормый. 
Ни генә дисәләр дә, якын кешеңә акча бүләк итү ягында түгел мин. Сез ничек уйлыйсыз бу турыда? Нинди бүләк иң кадерлесе? 

Изложение на татарском языке на тему “Кадерле бүләк”/”Кадерле булэк”Галия белә: ире кечкенә чактан ук яраткан шөгылен еллар үткәч тә ташламады, агачтан юнып әллә нинди сурәтләр ясый. Әнә алар булмә стеналарына да эленгән. Өйдә дә күпме тагын. Ә болары? Г алия, күзләрен тутырып өстәл тирәли әйләнә-әйләнә, ботак-тамыр- лардан серләр эзләргә кереште. Чү! Болар… болар гади тамырлар гына түгел икән ич! И, Табигать! Нинди могҗизалар ясарга сәләтле син. Тирә-юньгә күңел күзең белән генә кара шул. Рәсим табып алган ботаклардан үзенә якын да, кадерле дә күренеш күрде Г алия.

…Башын югары чөйгән егет кызын кулларына күтәргән дә алга бара. Сылуның чәчләре тузгып, җиргә тиям-тиям дип тора.

* Тәмам эшләп бетергәч, буягач, сиңа күрсәтермен дигән идем,— дип телгә килде Рәсим.— Без ич бу, хәтерлисеңме?! Бергә яши башлавыбызга тиздән унбиш ел тула, онытмадыңмы?

Г алия бу минутларда бакчага ничек килеп җиткәнен, монда нәрсә әйдәгәнен дә онытырга өлгергән иде инде. Ул иренә сыенарак төште. (103 сүз)

*Транслит*

Галия белэ: ире кечкенэ чактан ук яраткан шогылен еллар уткэч тэ ташламады, агачтан юнып эллэ нинди сурэтлэр ясый. Энэ алар булмэ стеналарына да эленгэн. Ойдэ дэ купме тагын. Э болары? Г алия, кузлэрен тутырып остэл тирэли эйлэнэ-эйлэнэ, ботак-тамыр- лардан серлэр эзлэргэ кереште. Чу! Болар… болар гади тамырлар гына тугел икэн ич! И, Табигать! Нинди могжизалар ясарга сэлэтле син. Тирэ-юньгэ кунел кузен белэн генэ кара шул. Рэсим табып алган ботаклардан узенэ якын да, кадерле дэ куренеш курде Г алия.

…Башын югары чойгэн егет кызын кулларына кутэргэн дэ алга бара. Сылунын чэчлэре тузгып, жиргэ тиям-тиям дип тора.

* Тэмам эшлэп бетергэч, буягач, сина курсэтермен дигэн идем,— дип телгэ килде Рэсим.— Без ич бу, хэтерлисенме?! Бергэ яши башлавыбызга тиздэн унбиш ел тула, онытмадынмы?

Г алия бу минутларда бакчага ничек килеп житкэнен, монда нэрсэ эйдэгэнен дэ онытырга олгергэн иде инде. Ул иренэ сыенарак тоште. (103 суз)Еще изложения на татарском языке со схожей к “Кадерле булэк” тематикой (перейти к сборнику татарских сочинений нашего сайта)

Обновлено: 09.03.2023

Язмышымнан бүген кәнагатьмен, Ак карлар да миңа зур шатлык. Җайлап кына гомер кичеп барыш, Булыр дип бәхетле картлык. Авыр сынаулар да артта калып, Тормыш баткаклары кичелгән.. Көчле җил-давылларны җиңеп, Алга таба юллар салынган. Тормышыма бүген зарланмыйм, Гомер кыска, бушка узмасын. Башка бәхет миңа кирәк түгел, Тик булганын Ходай сакласын! Зәбир Низамиев

Мин үзгәрдем, хәзер башка кеше, Үткәннәрем калды үткәндә. Алга барам иплэп кенэ атлап, Гомер йомгакларын сүткәндә. Кызыктырмый артык бер нәрсә дә, Булганына шөкер итэм мин. Янмыенча,көймиенчэ генә, Жайлап кына гомер итәмен. Ходай сәләмәтлек көчләр бирсен, Армый-талмый әле эшләргә. Сәләмәтлек -иң зур бәхет байлык Тормыш ямен белеп яшәргә. Бу дөньяда яши- яши генә, Яшәү мәгънәсен аңлыйсың. Үтмәс кебек булган гомернең дә, Үткәнлеген соңрак аңлыйсың. Ренат Шарафи.

Барыбызга Насыйп булсын гына Тазалыклар, озын гомерләр. Һәркөн саен безне куандырып Ташып торсын шатлык, бәхетләр! Балаларның, нәни оныкларның Тормышлары җиңел бирелсен. Иртән аткан алсу таңнарыбыз Сөенечле хәбәр китерсен! Дус-туганнар рәхәт яшәсеннәр, Тынычлыкта булсын җаныбыз. Тигез итеп гомер итәр өчен, Парлы булсын канатларыбыз! Рәхмәт әйтеп һәрбер килгән көнгә, Язган язмышларны яратып, Яшик әле, дуслар, бердәм булып, Изгелекләр җиргә таратып! Фирая Габдуллина

КУНЕЛЕБЕЗДЭН..ЖАНЫБЫЗДАН АЛЛАХЫ ТЭГАЛЭ КИТМЭСЕН.. Күзебездән. иман нуры китмәсен.. Йөзебездән . елмаю китмәсен.. Тәнебездән . исәнлек -саулык китмәсен.. Аяк-куллардан ..коч китмэсен Тормышыбыздан..байлык..китмәсен.. Илебездән. тынычлык китмэсен.. Гаилэбездэн .. шатлык-бэхет..мэхэббэт китмэсен.. Кунелебездэн..жаныбыздан АЛЛАХЫ ТЭГАЛЭ китмэсен..

Чтобы отметить человека, наведите на него курсор и нажмите левую кнопку мыши. Чтобы отметиться на фото, наведите на себя курсор и нажмите левую кнопку мыши.

мин бер секкэн идем нэхуй. помидор кабыгы ияреп чыкты блэт*))))

тагын кайсы тишеклэрне тикшерэ аласыз, ващеееееееееее ппц)))))))

нэрсэсе б-н файдалы инде? бер дэ ишеткэн юк бит? просто сезгэ так хочется.

безгэ дэ авыр булса шулай итербез. нигэ сон телэсэ нэрсэ тыктырырга.

Элинанын куте сегелгэн уже,сразу куренеп тора,опыта бар уже. :))))))))

Куренэ,куренэ. :))))))))))) Сегешкэч кутен авыртамысын Кызый. :))) Хэтя син анда бер банка вазилин сылыйсындыр инде. :))))))))))

Submit to our newsletter to receive exclusive stories delivered to you inbox!

Таня Масян

Лучший ответ:

Онтонио Веселко

Туган тел дип әйтүгә, Г. Тукай язган шигырь юллары искә төшә:
И туган тел, и матур тел,
Әткәм, әнкәмнең теле!
Дөньяда күп нәрсә белдем
Син туган тел аркылы.
Минем туган татар телем чынлап та бик матур. Ул минем өчен әткәм-әнкәм кебек үк якын. Туган телен югалткан милләтнең киләчәге юк дип уйлыйм мин. Үз телен яхшы белгән кеше генә милләте белән горурлана, аның кадерен белә.
Мин Свердловск шәһәрендә тудым. Ул вакытта минем әти-әнием анда эшләгәннәр. Мин рус мәктәбендә укыдым.
Күптән түгел без Казанга әйләнеп кайттык. Без гаиләдә гел татарча сөйләшәбез, чөнки барыбыз да татар балалары. Свердловскида вакытта татарча өйдә генә сөйләшеп була иде. Казанга кайткач, мин урамда да, транспортта да татарча сөйләшеп йөргән кешеләрне күреп шатландым. Күңелем рәхәтләнеп китте. Ничектер алар миңа бик якын булып, туган кебек тоелдылар. Ә мәктәптә татар теле дөресләре буласын белгәч, мин бигрәк тә сөендем. Татар телен өйрәнү безгә рус һәм инглиз телләрен өйрәнергә һич тә комачауламый. Авылга кайткач, әбием, башымны сыйпап: «Бәбкәм, беркайчан да үз телеңне онытма, туган телеңне балаларыңа да өйрәтерсең!» − ди. Мин, әлбәттә, гомер буе үземнең туган телемне саклармын!

Вы можете из нескольких рисунков создать анимацию (или целый мультфильм!). Для этого нарисуйте несколько последовательных кадров и нажмите кнопку Просмотр анимации.

Туган тел – һәркем өчен кадерлн булган бөек хәзинә. Ул – халкыбызнең рухи көзгесе. Шушы телдә милләтнең бөтен балалары, гореф-гадәтләре генә түгел, үткәне, бүгенгесе, киләчәге дә.

Туган телем – назлы гөлем.

Фазлыева Альбина Рәдүс кызы

Дүртөйле шәһәренең 3 санлы гимназиясе

татар теле һәм әдәбияты укытучысы

И туган тел, и матур тел,

Дөньяда күп нәрсә белдем

син туган тел аркылы.

Үзенең туган телгә булган мәхәббәтен татар халкының бөек шагыйре Габдулла Тукай әнә шулай матур итеп язган. Чынлап та, туган телне ярату – Туган илне, әткәй-әнкәңне ярату белән бер.Юкка гына туган телне ана теле дип йортмиләр шул!

Туган тел төшенчәсенә зур мәгънә салынган. Ул – Ватан, туган җир, ата-ана сүзләре белән бергә торган бөек, изге һәм кадерле сүз. Туган телне тугач та ишетә һәм өйрәнә башлыйсың, шуңа күрә аны туган тел дип атыйлар да. Әйе, туган тел — иң татлы тел, “Ана теле бер булыр” бу мәкаләдә дә шуны күрәбез. Баласы карынында чагында ук анасы аңа төрле әкиятләр сөйли, җырлар җырлый, аның белән сөйләшә. Дөньяга тугач, бала үзенчә ниндидер авазлар чыгарып ята, аннары җайлап үзенең туган телендә сөйләшә башлый. Ул телгә баланы, башлап аның иң газиз кешесе – анасы өйрәтә, иркәли,юата. Туган телне сөяргә, хөрмәт итәргә, горурланып яшәргә дә ана өйрәтә.

Туган тел! Нинди гүзәл, матур, йомшак, бөек сүз! Һәр милләтнең үз туган теле була: марыйларныкы – марый, чуашларныкы – чуаш, башкортларныкы – башкорт. Ә безнең туган телебез – татар теле! Әйе, татар теле: җырдай моҗлы, кызлар кебек шат чырайлы, ачык йөзле татар теле. Ул бик борынгы һәм бай телләрнең берсе, шуңа күрә без аның белән горрланып яшәргә тиешбез. Туган тел турында берсеннән-берсе матур шигырьләр, җырлар, мәкальләр бар. Шагыйрь Наҗар Нәҗми “Туган тел” шигырендә шундый матур юллар яза:

Туган җирең – Идел буе

Һәр телнең бар Туган иле.

Туган җирең кебек назлы,

Җырдай моңлы татар теле.

Туган тел – иң татлы тел,

Туган тел – иң тәмле тел,

Тәмле дип: телең йотма!

Туган телне онытма!

Нинди сихри юллар бу! Дөньяда һәр кеше үз телен яхшы белеп, аңа хезмәт итәргә тиеш, бозмаска, телне саф, чиста итеп куллана белергә тиеш. Тел – кешенең юлдашы гомерлеккә! Кеше беренче чиратта үз телен әйбәт белергә тиеш, ә аннан инде бүтәннәрен. Хәзерге вакытта туган телне онытучылар, бозучылар да күп. Мондый кешеләр безнең телебезне ямьсезлиләр, чит тел сүзләре кушып сөйләшәләр. Бу бик начар хәл. “Инсафлының теле саф”, — диләр бит.

Акыллы, тәртипле кеше, минемчә, беркайчан да үз телен бозмаячак та, онытмаячак та. Рәхәтләнеп үз туган телеңдә сөйләшү – үзе бер бәхет түгелме соң?

Туган тел – һәркем өчен кадерлн булган бөек хәзинә. Ул – халкыбызнең рухи көзгесе. Шушы телдә милләтнең бөтен балалары, гореф-гадәтләре генә түгел, үткәне, бүгенгесе, киләчәге дә. Шуңа күрә туган телне буыннар арасында югалтмыйк.

Читайте также:

  

• Сочинение на тему моя любимая игрушка лев

  

• Сочинение на тему рыцарь короткое

  

• Напишите сочинение рассуждение объясните как вы понимаете смысл финала текста рядом с папой никакие

  

• Сочинение историка костомарова выбрали царем князя

  

• Сочинение размышление над транспортными проблемами

Әнинең кайчан үлгәнен хәтерләмим, мин бәләкәй идем әле. Булса, башлангыч сыйныфларда укыганмындыр. Без, балалары өчен олы булып күренсә дә, әти яшьли тол калды. Мин гаиләдә — икенче бала, миннән олы абыем бар иде. Ялгыз ир-атка сыңар канат белән тормышны тартып барырга нык авыр булгандыр. Балалыгыбыз белән без аны күреп тә бетермәгәнбездер. Әмма ничек кенә авыр булмасын, әти безне какмады, сукмады.

Кайдадыр кунып, кайтмыйча калган көннәрен дә хәтерләмим. Әти безгә бар нәрсәдә дә булдырырга тырышты. Мәктәп кирәк-ярагы дисеңме, абый белән икебезгә дә агачтан чана, чаңгы ясап бирде, өстәлдә һәрвакыт ризык мул булды. Ферма эше авыр булса да, әти хуҗалыкны, йорт янын, бакчаны ташламады. Яз җиткәч, бергәләшеп, бакча чистарттык, казыдык, әйбер утырттык. Хәзерге кебек, әллә нинди яшелчәләр булмаса да, кыш буена җитәрлек итеп кишер, суган, чөгендеребез була. Күп итеп, бәрәңге утырта идек. Боларның барысы да абый белән икебезнең өстә булды. Җәй буе сибү сибү, чүп утау, корт чүпләү — эшнең күплегеннән, билчән, алабута йолкудан гарык булып, елаган чаклар да күп булды. Боларга тагын кош-корт карау да өстәлә. Кыскасы, уйнап-көлеп йөрергә вакытыбыз булмады. Анысы башка балаларныкы да шулай булгандыр инде. Әмма әниле йортта балалар барыбер бу кадәр эшләп үсмәде. Күңелне юксыну басканда, без гел яңа әни турында хыяллана идек. Аныңбелән ничектер рәхәтрәк, иркенрәк тормыш булыр кебек тоела иде. Ләкин еллар узды, безнең йорт бусагасын бер хатын-кыз да атлап кермәде. Кем белә, бәлки әтине димләп тә караган булганннардыр, без аларын белми калганбыздыр. Үсә төшкәч » әни» төшенчәсе үзеннән-үзе ничектер юкка чыккан кебек булды. Алай гына түгел, өчәү яшәп яткан дөньяга икенче бер хатынның үтеп керүен мин, бәлки, ошатмас та идем. Булса, үзебезнең әни, юк икән, безгә башка берәү дә кирәкми, дип уйладым.

Мәктәпне тәмамлаганнан соң, абый шәһәргә укырга китте. Студент чакта сирәк кенә булса да, кайткалады. Ул вакытта кая инде еш йөрүләр? Хәзерге кебек таксилар да, микроавтобуслар да юк чак бит. Акча ягы да чамалы. Югары курста укыганда ук заводка эшкә кергән иде, кулына диплом алгач, бүтән җиргә барып тормады. Әтинең авылга кайтмыйсыңмы соң дип икеләнеп кенә чакыруына каршы: «Миңа завод ошый. Тимер эшен яратам, беркая да китмим» , — дип җавап бирде. Завод абыйны башы-аягы белән үзенә суырып алды. Ул елга бер, үзенең ялында гына кайтты.

Ә мин беркая да китмәдем. Чөнки әтине кызгандым. Күз яшьләре белән:»Китмә. Синсез калсам, нишләрмен?» — дип елады ул. Авылда кая барасың? Эш төрлелеге юк. Хыялым укытучылык булса да, әти белән фермага йөри башладым, сыер саудым. Тормыш беркөе генә агылды да агылды. Кечкенәдән мунчаны гел әти белән керә идек. Зурайгач, сирәк булса да ул минем янга: «Аркаңны ышкыйм, кая, яхшылап чабындырыйм», — дип кергәләп чыкты. Баштарак оялсам да, әти мине,баштан сыйпап, гел тынычландырды. Ул:

— Син нәрсә, әтиеңнән ояласыңмы? — ди торган иде.

Кыскасы, әти җүнсез сүз сөйләмәс, дип мин дә оялмаска өйрәндем. Алай гына түгел, башта үзем кереп киткән булам да, эчтән генә: әти керсен иде, көчле куллары белән аркаларымнан усын иде, дип тели башладым. Теләкләрем бик еш кына кабул булды. Минем кебек кызлар кичләрен клубка чыга башладылар. Фермада да сүз — шул турыда. Кем чыккан, кем кунакка кайткан, кем кемне озаткан. Ә миңа әти клубка чыгарга беркайчан да рөхсәт бирмәде. «Синең өчен иң яхшы егет — мин. Башкалар алдар, еларсың. Ә мин сине беркайчан да үпкәләтмәм», — диде. «Сөйләшеп ятарбыз, син хәзер зур инде, миңа синең белән рәхәт,»- ди-ди, әти минем янга ята да башлады. Үзенең караватына да чакыра иде. Мине хатын иткән беренче ир дә ул булды. Минем өчен бөтенләй башка дөнья ачылды. Бер — бер артлы ике балабыз туды.Икесе дә акылга зәгыйфь булдылар. Бер үк каннан булгач, шулай була икән ул. Без бит анде авыл балалары, аны-моны белеп үскән кешеләрме. Авырлы чакта да, тапкач та, кеше безне сөйләп туя алмады. Ләкин кулдан берәүнең дә тотканы булмады. Аз идеме авылда малайлары белән ялгыз калган аналар, яки безнең кебек үк — аталы-кызлы яшәүчеләр? Әти дә, мин дә алдынгы терлекчеләр, эчеп-тузып йөрмибез. Сәвит заманында иң мөһиме шул иде бит. Шуңа күрә безнең тормышка тыгылучы булмады. Кеше безнең гайбәтне сата торды, үзебез чәпчемәдек. Ә шулай да арада: йөргән егете булгандыр, ник кыз баланы газапларга, диючеләр булды. Еллар шулай уза торды, безнең турыда сөйләүдән дә туктадылар.

Кызганыч, ике баламның берсе кыска гомерле булып чыкты. Авыл кырындагы күлгә батты. Анысына үзем гаепле булганмындыр инде. Казларны алып кайт әле, кояш бата, су буенда төлкеләр күп, бумасын тагын, дип җибәргән идем. Беренче тапкыр гына куып кайтуы да түгел иде, югыйсә, акылга тулы булмаса да,моның ише эшне генә белә иде. Чыкмый калган берничә казны куарга дип кергән дә, баткан, балакаем. 60 яшенә җитеп, әти дә үлеп китте. Гомер буе ир белән хатын булып яшәсәк тә, мин аңа исем белән дәшмәдем. Кычкырышып, талашканны хәтерләмим, бар эшне бергәләп эшләдек. Мунча салдык, өйне яңарттык. Бүрәнәнең бер башында ул булса, икенчесенә мин килеп ябыша идем. Хәзер кызым белән икәү генә калдык.

Кеше — шул ук табигать баласы. Хайваннар арасында да үгез бозавының сыерга сикерүе- гадәти хәл. Без аны-моны уйламыйча яшәдек инде.Томана булдык. Хәзер бөтен кеше китап укый, телевизор карый, дин белән кызыксына. Бер карасаң, безнең өстә — зур гөнаһтыр. Күпләр мине азгынлыкта гаепләр, әмма тормышың шулай булып чыккач, нишлисең? Берәүне дә нахакка рәнҗеткәнебез булмады, малны эшләп таптык. Әти мине олыгайгач та бала итеп назлады, хатын итеп яратты. Йөрәкне авырттырган бер әйбер: ул да булса — кызым. Аннан алдарак үлеп китсәм, ни булыр? Акылы юк бит, үзе генә яши алмаячак.

http://www.tulachi.ru/ru/archive-gazata/item/8758-әtiem-irem-buldyi-bulgan-hәl.html

фото http://playcast.ru

                   Минем әнием.

Әни – җирдә иң газиз, якын кеше. Ул
сине тудырган, көйләп бишектә тирбәткән, синең беренче елмаюыңны, беренче
әйткән сүзләреңне ишетеп, тәпи атлап китүеңне күреп шатланган.Без үзебезнең
тормышыбызны алардан башка күз алдына да китерә алмыйбыз. Алар – безнең дөньябызның яме.

Һәркемгә үз әнисе дөньядагы иң кадерле
кеше, миңа да үз әнием бик  кадерле. Барлык балаларныкы кебек, минем дә телем»әннә»,
  «әни» сүзе белән ачылган. Минем әнием бик әйбәт, сабыр,тыйнак кеше. Әниемнең
йомшак куллары, ягымлы тавышы миңа  шатлык китерә. Мин әниемә кулымнан килгәнчә булышырга,  аны
борчымаска тырышам. Әнием миңа дәресләремне эшләргә дә булыша: аңламаган
сорауларыма да сабыр гына җавап таба, файдалы киңәшләрен дә бирә.

 Мин мәктәптән кайтуга, өйдә
тәмле ис таралган була. Әнием инде тәмле-тәмле ризыклар пешереп куярга дә
өлгергән!  Без аның белән тәмләп чәй эчәбез, серләребез белән
уртаклашабыз. Ял көннәрендә без саф һавада йөрергә яратабыз. Әнием мине һәр
кичне  назлап йоклата, ә иртән «кызым» диеп сөеп уята.  Нинди
зур бәхет! Ярый әле, әнием, янәшәмдә син бар!  Әнием, мин сине бик яратам!
Сиңа иң изге теләкләремне генә телим.

Скачать:

Минем һөнәрем – минем киләчәгем

Һәрберебез бала чактан ук булачак һөнәре турында хыяллана, тормышта үз урыны хакында уйлана. Мин үзенең профессиясенең кадерен белүче, яраткан эшенә бөтен гомерен багышлаучы кешеләргә баш иям.

Безнең мәктәптә профессияләр турында күп сөйлиләр, төрле һөнәр ияләре белән очрашулар уздырыла, оешмаларга экскурсияләр үткәрелә.

Менә мин мәктәпнең Туган якны өйрәнү музеенда. Монда намуслы һәм фидакарь хезмәтләре өчен орден һәм медальләр белән бүләкләнгән якташлар турында сөйләүче материаллар бар. Үз вакытында сыер савучы Е. Ильина һәм бозаулар караучы Н. Романова Ленин орденына лаек булганнар. Алдынгылар арасында “Татарстанның атказанган нефтьчесе”, “Татарстанның атказанган агрономы”, “Татарстанның атказанган терлекчесе” бар. Болар барысы да авылдашларның хезмәт батырлыгы турында сөйли. Безнең авыл үзенең мич салучылар, балта осталары, тегүчеләре белән дан тоткан. Мин үземнең ерак бабайларымның алдынгы тракторчы булулары белән горурланам. 1976 нчы елда бабамның әтисе Андрей фидакарь эше өчен Хезмәт Кызыл Байрагы белән бүләкләнгән.

Һичшиксез, һөнәр сайлау күп факторларга бәйле. Шуларның берсе – кумирың булу. Минем өчен олы абыем Владислав юл күрсәтүче булып тора. Аның әлегә зур хезмәт тәҗрибәсе юк, мәктәп музее экспонатлары сөйли торган дәүләт бүләкләренә ия түгел. Ул әле ике ел элек кенә Лениногорск полтиех көллиятен тәмамлады. Абыем мәктәптә дә яхшы укыды. 9 нчы сыйныфтан соң көллиятнең “Электромеханика һәм электр җиһазларын техник эксплуатацияләү һәм хезмәт күрсәтү” бүлегенә укырга керде. Ул бирелеп укыды, анда аңа бар нәрсә дә ошый иде: төркемдәге микроклимат та, тулай торактагы шартлар да, уку бүлмәләре дә. Мин үзем дә бу уку йортында күп мәртәбәләр кунакта булдым.

Лениногорск политех көллияте – шәһәрнең иң дәрәҗәле уку йортларының берсе. Ул 1952 нче елның 2 нче октябрендә Татарстан Республикасы идарәсе “Хезмәт резервлары” әмере белән оешкан. 65 еллык юлы булган уникаль уку йортында минем абый да белем алган.

Уку дәверендә ул күп тапкырлар төрле һөнәри конкурсларда катнашты, грамоталарга, Рәхмәт хатларына лаек булды. Соңгы курста укыганда Казахстанда практика үтте. Укуын отличие белән тәмамлады. Хәзер исә үзенең белгечлеге буенча Әлмәт нефть институтында укуын дәвам итә. Абыемнан менә дигән энергетик килеп чыгасына ышанычым юк.

Абыем Владислав спорт белән даими шөгыльләнә. Кыш көне рәхәтләнеп мине хоккейда уйнау серләренә өйрәтә. Балык тоту белән мавыга, күп укый, әти – әниебезгә хуҗалыкта ярдәм итә, начар гадәтләр белән дус түгел.

Хезмәткә мәхәббәт безгә гаиләдә тәрбияләнгән. Әниебез эш сөючәнлеге белән безгә үрнәк. Әти белән хуҗалыкта эшлибез: техника ремонтлыйбыз, кышка печән әзерлибез, бакчада бәрәңге, малга чөгендер үстерәбез һ. б.

Хәзерге вакытта мин 9 нчы сыйныфта укыйм. Мине дә башкаларны кебек һөнәр сайлау борчый. Тик минем юлым инде сызылган. Бу – абыемның юлы. Мәктәптән соң укуымны политех көллиятендә дәвам итәргә хыялланам, электрик һөнәренә өйрәнәсем килә. Электрик профессиясе шактый яшь. Әлеге белгечлеккә ихтыяҗ көннән – көн арта. Аңа таләпләр дә үзгәрде. Элек примитив җайланмалар турында белем җитәрлек булса, хәзер алдынгы технологияләр тирән белем һәм техник мәгълүмат яңаруын таләп итәләр. Энергетик булу – җаваплы һәм почётлы. Кайчан алар чын батырлык күрсәтәләр. Электролинияләрдә, җитештерүдә еш кына аварияләр була. Мондый хәлләрдә энергетиклардан профессиональлек һәм кыюлык таләп ителә. Нинди дә булса сәбәпләр аркасында электроэнергия сүндерсәләр, күңелсез була. Әйтерсең, тормыш тукталган. Һәм кабат яктылык! Энергетиклар, тылсымчылар кебек: җитешсезлекләрне бетерәләр, ут кабызалар, кешеләрне куандыралар. Менә ул нинди кирәкле, шәфкатьле һәм заманча һөнәр!

Егоров Вячеслав

Егоров Вячеслав