Энилэр турында сочинение татарча

«Әнием» темасына сочинение

Скачать:

Предварительный просмотр:

Әнием.

     Әни… Әнием… Нинди ягымлы һәм йөрәккә  якын бу исем! “Әни ”дип эндәшә алу – үзе зур бәхет ул.  Мин –  дөньяда бик бәхетле бала, чөнки    янәшәмдә   минем өчен җан атучы, сөенгәндә шатлыгымны уртаклашучы , кочагына сыенганда: ”Кызым, йөрәк җимешем!” –дип иркәләп эндәшүче газиз әнием бар.  

    Әни! Һәр кеше өчен иң кадерле, иң хөрмәтле, иң якын кеше ул. Авыр чакларыбызда да, шатлыклы минутларыбызда да без әниләребезнең җылы кочагына сыенабыз. Әниләрнең йөрәк җылысы, “Балам!” дип эндәшкән ягымлы сүзләре безгә яшәргә көч бирә.  Йомшак куллары белән башыңнан бер сыйпап узса, бөтен авыруларың, борчуларың беткән кебек була. Әнә шундый тылсымлы, бөек көчкә ия ул- ана дигән изге зат.

    Әгәр без бүген зәңгәр күктә йөзгән ак болытларга, кояшлы җылы яңгырларга,  түбәләрдән тып-тып итеп тамган язгы тамчыларга карап сөенәбез икән, без моның өчен әнкәйләребезгә бурычлы. Чөнки алар — безгә бу матур дөньяны бүләк итүчеләр, төнге йокыларын йокламыйча, җил-яңгыр тидермичә безне үстерүчеләр. Димәк, алар – безне  яклаучыбыз да, саклаучыбыз да.

   Минем үземнең әнием турында язып үтәсем килә.  Һәркемгә үз әнисе дөньядагы иң кадерле кеше булган кебек, миңа да үз әнием − кадерлеләрдән дә иң кадерлесе. Барлык балаларныкы кебек, минем дә телем «әни» сүзе белән ачылган. Әниемнең йомшак куллары, ягымлы тавышы, моңлы җырлары миңа шатлык китерә.

    Әнием  безгә тәмле-тәмле ризыклар пешерә, кичен назлап йоклата, ә иртән «кызым» диеп сөеп уята.  Әни булганда , өебез нурлы, аның күзләреннән бөркелгән  нур һәрберебезгә җылылык  бирә. Әнием янәшәсендә булганда гына мин үземне бәхетле хис итәм.  Әнием   кешеләргә карата шәфкатьле,  ягымлы, ярдәмчел булырга өйрәтә, минем миһербанлы, шәфкатьле , акыллы булып үсүемне тели. Әниемнең биргән киңәшләре җанга дәва бирә, киләчәккә ышаныч уята, яшәү дәрте бирә.    

   “Җәннәт -аналарның аяк астында,” -диләр. Әйе, бу дөрестән дә шулай. Һәрбер ана үзенең йөрәк җимеше — баласы өчен кайгырып яши. Үз чиратыбызда , без дә, әниләребезне яратып, аларга кайгы-хәсрәтләр китермичә яшик. Әниләребезнең йөзләреннән беркайчан да елмаю чаткылары сүнмәсен  иде. Барыр юлларыбызны яктыртып торучы, мәңге сүрелмәслек кояшыбыз бит алар безнең.

                                                                                                            Теләче урта мәктәбенең

                                                                                                             9 нчы сыйныф укучысы

                                                                                                             Әсәдуллина Руфия

Татарча сочинение “Минем әнием|Минем энием”

Сочинение на татарском языке на тему “Минем әнием”/”Минем энием”Менә син иртә белән йокыдан уяндың да күзләреңне ачтың. Бүлмә кояш нуры белән балкып тора. Өйдә тәмле аш исе аңкый. Сиңа бик рәхәт.
Син шул вакытта үзең дә сизмәстән, “әни” дип эндәшәсең. Нигә? Чөнки хәзер бу иртәнге сәгатьтә синең йөрәгеңдә шатлык тыпырчына һәм ул менә хәзер “әни” дигән сүз булып синең күкрәгеңнән очып чыкты да ананың күңеленә барып кунды. Ананың йөзе елмайды, күзләре энҗе кебек ялтырап китте. Нигә? Чөнки “әни” дигән сүз белән аңа иртәнге сәгать тагы да матуррак булып китте. Аның күңеле татлы хисләр белән тулды.
Әни… Нинди олы сүз бу!
Кеше үз гомереңдә шул сүзне ничәмө-ничә кабат әйтә икән? Әйткән саен, сүз яңадан-яңа мәгънә алып килә. Ана шул бер сүздән синең шатлыгыңны да, кайгыңны да, уйларыңны да белә. Алай гына да түгел, ана бу сүз аша синең йөрәгеңне күрә. Әйе, күрә. Чөнки, “әни” дигән сүз ул үзе йөрәктә туа. Ә йөрәктән чыккан сүз йөрәккә барып керә. Әни дип әйттеңме, син инде көчле дә, син инде бәхетле дә!
Һәркемгә үз әнисе дөньядагы иң кадерле кеше булган кебек, миңа да үз әнием − кадерлеләрдән дә иң кадерлесе. Барлык балаларныкы кебек, минем дә телем “әни” сүзе белән ачылган. Әниемнең йомшак куллары, ягымлы тавышы, моңлы җырлары безгә шатлык китерә. “Әнием” дип эндәшү генә аз әле әниләргә. Күбрәк булышырга, йорт эшләрендә кул арасына керергә кирәк. Аздан да күңелләре булып куя бит аларның.
Әни безне (абыем белән мине) бик ярата, тигез күрә. Ул безгә тәмле-тәмле ризыклар пешерә, кичен назлап йоклата, ә иртән “кызым” диеп сөеп уята. Ярый әле, әнием, янәшәмдә син бар! Көннәрем син булганга аяз, төннәрем ай-йолдызлы якты. Салкыннарда күңел җылыңны биреп җылытасың, безнең өчен ял димисең, һәрвакыт хезмәт итәсең.
“Балачак − шук чак”, диләр. Безнең дә төрле чакларыбыз булгалыйдыр, әнием. Зинһар өчен, безне кичерә күр. Син безне кешеләргә карата шәфкатьле, ягымлы булырга, һәркемгә ярдәм кулын сузарга әзер торырлык иттереп үстерергә тырышасың. Рәхмәт, әнием, барысы өчен дә зур рәхмәт! Биргән киңәшләрең тормыш иткәндә юлдаш булсалар иде. Озын гомерле булып, безнең уңышларыбызга сөенеп озак яшәсәң иде, әнием!
Ташлама, әнкәй, ташлама
Мине изге догаңнан.
Ташласаң изге догаңнан,
Мин бәхетле булалмам.
(Р. Миңнуллин “Әнкәмнең догалары”)Еще сочинения на татарском языке со схожей к “Минем энием” тематикой (перейти к сборнику татарских сочинений нашего сайта)

Подробности

Автор: Лариса Долгова

Опубликовано 07 Апрель 2015

Просмотров: 4695

Рейтинг:   / 3

Мәрхәмәтле безнең әниләр.

                                                                                              Иң йомшак куллар,

Иң көчле иңнәр-

Тик әниләрдә,

Юк аңа тиңнәр.

  Әни! Һәркем өчен иң изге, иң кадерле кеше! Бу якты дөньяга килгәч тә, безне йомшак куллары белән сыйпап, җыр көйләп юатучы, татлы йокыдан иркәләп уятучы, татлы яшәргә көч — дәрт бирүче, гомер буена кайгы –шатлыкларыбызны уртаклашып яшәүче газиз әниләребез. Сез тыйнак та, сөйкемле дә, эшчән дә, түземле дә, иманлы да. Әниләр – сез өйләребезнең яме, ашларыбызның тәме!

 Сез безнең нәселебезне, милләтебезне саклап калгансыз. Халкыбызның олылыгын, бөеклеген югалтмагансыз. Батырлар яуга барганда, сезне уйлап, үзләренә көч – күэт иңдергәннәр. Җәлилчеләр үлем алдыннан сезне күз алдына китереп, сезне исләренә төшереп елмайганнардыр.Әгәр дә сезнең бишек җырларыгызны тыңламаслар, җырчылар, шагыйрьләр каян килер иде безгә? Әгәр дә улларыгызны корыч ихтыярлы, ватандар итеп үстермәсәгез, каян булыр иде бездә батырлар? Әгәр дә кызларыгызны инсафлы, сабыр, тыйнак итеп тәрбияләмәсәгез, сезнең кебек аналар булыр иде микән татарда?

     Иң авыр вакытларда без кемгә сыенабыз? Анага! Безнең өчен ут йотып яшәүче кем? Ана! Ярдәм сорап кемгә киләбез? Анага! Иң дөрес юлны да ана күрсәтер. Аналарның барысына да фидакарьлек хас. Балаларына җан биреп кенә калмыйча, аларның һәркайсын илебезгә, халкыбызга кирәкле кеше итеп тәрбияләү, сау — сәламәт үстерү, аларның рухи байлыгын кайгырту – аналарның иң зур батырлыгы. Кешелеклелек, тырышлык, гаделлек, олылырга ихтирам, кешеләргә мәхәббәт кебек изге хисләр дә балалар күңеленә бишек җыры, ана назы аша салына.

 Әни! Әнием! Әнкәем! Нинди матур сүзләр! Кадерләп, назлап әйтәбез без аларны. Күңелебездә булган бөтен рәхмәтне дә шушы гади сүзгә салабыз. Һәрвакыт яныбызда булган, уңышларыбызга шатланып, кайгыларыбызны уртаклашып яшәгән газиз әнкәебезгә шулай дәшәбез.

 Әнием, мин якты дөньяга килгәч тә, үзенең кочагына алып : “Балам!” – дип дәшкәндер. Һәм шушы көннән алып аның барлык уйлары, борчулары нәни сабые-минем  турыда булгандыр. Елап уянган вакытларым булса, үзенең йомшак куллары белән иркәләгән, бишек җыры көйләп тирбәткән.

Сөекле әниемнең

Борчыгандыр җанын

Күңелемнең көйсез һәр чагы,

Еласам юаткан,

Иркәләп уйнаткан

Әниемнең җылы кочагы.

 Әнкәйләрне саклагыз, аларны ялгыз калдырмагыз!

У вас нет прав для создания комментариев.

Сочинениены язучы: Татарстан Республикасы, Зеленодол районы, Васильево

посёлогында яшәүче, 2 нче номерлы мәктәбенең 6 ,,Б” сыйныфта укучы

Айдынова Эвелина Эльдаровна язды.

Сочинение: ,, Минем әнием.”

Минем әниемнең исеме – Марина. Аңа утыз ике яшь. Минем әнием

лаборант булып эшли. Минем өчен әнием дөньядагы иң матур кеше.

Аның күзләре зәңгәр төстән, кап – кара керфекләр белән сызылган.

Чәчләре бик озын, кара төсле. Мин әниемне бик яратам, чөнки

минем өчен аннан да кадерлерәк кеше юк. Әнием бик оста

ашарга пешерә. Дөньяда аның ризыгыннан тәмлерәк юктыр.

Мин начарлык эшләсәм дә, ул мине бик ярата. Ул һәр кешегә

булышырга тырыша. Һәр кеше өчен әни иң якын кеше.

Мин дә әниемне иң яхшы, иң матур, иң әйбәт кеше дип шутлыйм.

А в т о р с о ч и н е н и я: А й д ы н о в а Э в е л и н а Э л ь д а р о в н а,

ученица 6 ,,Б” класса (русскоязычная группа) школы № 2;

проживающая в Республике Татарстан, Зеленодольском районе,

п.г.т. Васильево.

Сочинение,,Моя мама.”

Мою маму зовут Марина. Ей 32 года. Она

работает лаборантом. Для меня моя мама в мире самый красивый

человек.

Её голубоватые глаза очерчены чёрнымичёрными бровями

Волосы очень длинные, чёрного цвета . Я свою маму очень люблю,

для меня нет ближе человека. Мама очень вкусно готовит. В мире нет

ещё вкуснее пищи. Даже если я сделаю чтото плохо, она меня всё

равно любит. Она каждому хочет помочь. Для каждого мама самый близкий

человек.

Я тоже считаю свою маму самой красивой, самой хорошей.

Кичә. Бүген. Иртәгә

Әни – безгә тормыш биргән кеше

«Әни» диеп язып куйдым
Яңа яуган ак карга.
Таптамагыз, һич ярамый
«Әни» сүзен таптарга!
Әнкәй, әни….. Никадәр мәгънә ята бу сүзләрдә! Безнең телебез «әни» сүзе белән ачылган. Әни — безгә тормыш биргән кеше. Төннәрен, безнең өчен борчылып, бер генә мизгелгә дә керфек какмаган Әни син.
Һәркемгә үз әнисе бик кадерле…

Әни – безгә тормыш биргән кеше

«Әни» диеп язып куйдым

Яңа яуган ак карга.

Таптамагыз, һич ярамый

«Әни» сүзен таптарга!

Әнкәй, әни….. Никадәр мәгънә ята бу сүзләрдә! Безнең телебез «әни» сүзе белән ачылган. Әни — безгә тормыш биргән кеше. Төннәрен, безнең өчен борчылып, бер генә мизгелгә дә керфек какмаган Әни син.

Һәркемгә үз әнисе бик кадерле булган кебек, миңа да үз әнием — иң кадерле кеше. Иртән йокыдан безне, өч баласын, үзеңнең ягымлы тавышы белән «кызым», «улым» диеп сөеп уятуын бик яратам. Тәмле ризыклар пешереп, татлы чәйләр ясагач, безне өстәл янына чакыра. Хәерле юл теләп мәктәпкә озата. Без авырган вакытта да гел янәшебездә була, кайгыртып тора. Үзенең җылы куллары белән мине сыйпап алса да, авыруым бетеп киткәндәй була.

Әнием белән без гел бергә. Аның белән сөйләшергә бик күңелле. Дәресләремне дә без әни белән әзерлибез. Мин һәрвакыт әнинең сүзен тыңларга тырышам.

Әни… Нинди олы сүз! Кеше өчен иң кыйммәтле сүз. Без аларга бары тик шатлык китереп, булышып торырга тиешбез! Безнең, яраткан балаларыңның унышларына сөенеп, озак яшә, бәхетле бул, әнием!

Тәмле ашлар пешерүче,

Матур гөлләр үстерүче,

Йомшак телле, назлы сүзле,

Ул бит минем әнием .

Ходай мәрхәмәтле булсын

Һәрчак сиңа карата.

Белеп яшә: балаларың

Сине бик-бик ярата!

Следите за самым важным и интересным в Telegram-каналеТатмедиа

Оставляйте реакции


К сожалению, реакцию можно поставить не более одного раза :(
Мы работаем над улучшением нашего сервиса

Понравилась статья? Поделить с друзьями:
  • Эниемнен туган коне сочинение
  • Эниемнен жылы кочагы сочинение
  • Эниемнен ак кулмэге сочинение
  • Энием турында сочинение татарча
  • Эни турында сочинение татарча