Ҡыш — был иң матур мәл йыл! Ҡышын мөмкин уйнарға ҡарҙарҙа, ҡорорға ҡар йоҙаҡтар, үлсәргә тәрәнлекте көрттәр, йөрөтергә йылы һәм уңайлы мамыҡ түшәктәр, тәгәрәргә тауыҡтарҙан менән саңғыларҙа, санала янбашта һәм, тәгәрәргә һәм аттарҙа уйнарға хоккей, ә бары тик шул эсергә ҡайнар чай! Ә тағы өлөш байрам итергә байрамдар, алырға бүләктәр, бағарға Святкина һәм ултырырға өйлә һәм, төрөнөп йылы юрғандар, уҡырға яратҡан китапны!
Отмена
Василиса Морыганова
Отвечено 23 сентября 2019
-
Комментариев (0)
Добавить
Отмена
Ҡыш миңә ни өсөн оҡшай?
Ябалаҡлап ергә ҡарҙар яуа,
Сабый ҡарҙар уйнай hayaлa.
Ярһыуҙарын,баҫып,шул сафлыҡтан,
Йөрәккәйем уҙенә дауа ала.
Оҙаҡ көттөрөп , һағындырып әсе елле ҡыш та килеп етте. Ер-әсәгә хужа булыуын күрһәтеп һалҡындары башланды .
Ябалаҡлап ҡарзар яуа. Уларҙы ситтән генә күзәтеп торһаң куңелгә рәхәтлек хисе тула. Шаян ҡар бөртөктәре керпектәргә , биткә ҡунып ҡапыл юҡ була. Ҡайҙалыр ашығыусы шаян ел ҡарҙарҙы төрлө ергә туҙҙыра, ҡар бөртөктәрен үҙ көйөнә бейетә, шулай узенең көсөн , ҡеүәтен күрһәтә .Балаларҙы ҡыуандырып , ҙур-ҙур тауҙар өйөп ҡуя, ә саналарын һөйрәп, шатланышып өйҙәренән сыҡҡан ҡыҙ, малайҙарҙы күрһә улар менән уйын башлап ярышкандай була, ҡалышмаҫҡа тырыша .
Ҡыш көнөндә урман менән ялан үҙе бер әкиәт донъяһы ул! Аҡ мамыҡ шәлдәрен ябынған, көмөш бәҫ ҡунған ағастар бер һоҡланғыс мөғжизә .Ара-тирә йәшел энәләрен тырпайтып , маһайышып ултырған шыршы , ҡарағайҙар күренә. Ошо сихри тынлыҡты боҙоп һайыҫҡан шаҡырлай , урман докторы тумыртҡа туҡылдауы ишетелә.
Ялан бөтенләй буш ҡалған . Мамыҡ ҡар һибелгән киң яландың уртаһында ғына төлкө , ҡуян эҙҙәре сыбарланған. Матур ҙа инде ҡышҡы тәбиғәт! Ер һулышы ис киткес саф һәм тәрән. Үҙеңде ожмахта тояһың . “ Әл дә ошонда тыуып – үҫкәнмен!”-тип ҡыуанаһың . Уйланырға, хистәргә бирелергә яратҡанғамы , мин ҡышты үҙ итәм .
Ҡыш-бик танылған рәссам –скульптор ҙа . Төн үткәнсе йылға аша көмөш күпер һалып куя. Өйҙәргә , ҡаралты – ҡураға осло бүрек кейҙерә, тәҙрәләргә һырлап-семәрләп матур биҙәктәр төшөрә.
Ҡыш миңә бик оҡшай, сөнки рәхәтләнеп саңғыла йөрөйһөң, санала шыуаһың, саф һауа һулайһың . Ҡыштың бөтә матурлығы шунда . Ул уҙенең сатлама һыуыҡтары, ҡарлы бурандары , ыжғыр елдәре менән кешеләрҙе сыныҡтыра , үҙенсә һынай ҙа .
Ҡар яуа! Яуһын ,яуһын ҡар! Ул-шаулап килер яҙыбыҙ ,шау сәскәле , йәйебеҙ , мул уңышлы ҡөҙөбөҙ.
Гәрәева Луиза, 9-сы класс
Кыш — бу иң матур вакыт ел! Кышын мөмкин уйнарга карларда, корырга кар йозаклар, үлчәргә тирәнлекне көртлар, йөртергә җылы һәм уңайлы мамык түшәкләр, тәгәрәргә таучыклардан бирле чаңгынарда, чанада һәм янбашта, тәгәрәргә атларда һәм уйнарга хоккей, ә бөтенесе шул эчәргә кайнар чай! Ә тагын кисәк бәйрәм итәргә бәйрәмнәр, алырга бүләкләр, багарга Святкида һәм утырырга өйдә һәм, төренеп җылы юрганда, укырга яраткан китапны!
Пришла зима. Стало холодно. Мягкий, пушистый снег покрыл землю белым покрывалом.
Речки и ручейки замерзли. Многие птицы улетели в дальние жаркие страны. Хомячки, бурундучки и даже медведи легли спать до весны.
Зато радуют нас зимой яркие снегири и не унывающие синички. Не холод страшен зимой птичкам, а голод. Мы сделали для птиц кормушки. Каждый день насыпаем туда зернышки, а птички поют нам за это свои звонкие песенки.
Много замечательного зимой: и лыжи, и коньки, и санки, но самое веселое зимой — это праздник Новый год. Он приходит с елкой, с шоколадными конфетами и подарками. Все дети веселятся с Дедом Морозом и Снегурочкой на школьных утренниках.
Мы все очень любим зиму: и мама, и папа, и наша кошка, и конечно я.
Мин кышны бик яратам.Чонки без кыш конендэ чангыда шуабыз,хоккей уйныйбыз.Туган ягыма кыш килде
Алтын көз китүгә, таягына таянып, ап-ак сакаллы кыш кунакка килде. Ул акрын гына җир өстенә күбәләк-күбәләк кар яудырырга кереште. Кар бөртекләре, жемелдәшеп, берсе белән берсе уйнап, җир-анага коелдылар. Озакламый җир өсте ап-ак юрган ябынды. Кыш үзенең ак келәмен җәйде. Елгалар, күлләр өсте көзге кебек шома боз белән капланды. Зифа каеннар кар кызларыдай басып торалар.
Узган җәйнең табигый уңайсызлыкларыннан тәмам аптырап алҗыган урман-кырлар, хәзергә барысы да тукталып торып, киләсе елда эшне яңа көч белән һәм яңача башлап җибәрү өчен ак юрганга төренеп, тирән йокыга талган. Тик песнәкләрнең агач очыннан килеп җитәр-җитмәс нәзек авазлары һәм урман гайбәтчесе — саесканның, юк хәбәрне бар итеп, агачтан агачка сикергәләп, чыркылдап йөрүе генә кышкы урманга бераз җанлылык өрә. Матур кышкы кунакларыбыз — кызылтүшләр инде октябрь ахырында ук килеп җиткәннәр иде. Безнең кышкы урманнар, бакчалар бу матур кошлардан башка бик ямансу булыр иде.
Көзге яңгыр көннәрендә, затлы каурыйларын чылатудан куркып, агач куышында ачлы-туклы гомер уздырган зур чуар тукран, кышкы салкын көннәр урнашкач, һәр көн иртүк торып эшкә тотына: «Тук-тук-тук» .
Урман-кырлар өстендә кышкы тантаналы тынлык. Тик басу-кырлар өстеннән туктаусыз агылып торган җәяүле буран гына һәр төбәктә кышкы кырыс тәртипләрнең ныклыгын күзәтеп, барлап йөри. Көннән-көн соңарып чыккан кояш, бераз вакыт салкынча елмаеп, урман-кырларны биләп алган кышкы күренешләргә күз ташлый да, күңелгә ятышсыз вакыйгалардан тизрәк читләшергә ашыккандай, яңадан офыкка таба тәгәри башлый һәм тиздән урман артына төшеп югала.
Тыныч еллар, уңышлы һәм бәхетле еллар килсен! Төкле аякларың белән түрдән уз кыш! Перевод:
Я очень люблю зиму.Зима лыжная шуабыз день ведь мы в хоккей играем.Зима пришла в мой родной край Золотая осень после отъезда, на посох опираясь белоснежные бородой гостями зимы. На себя он медленно земельных мотылек-мотылек создать принялись осадков снега. Снежинка, жемелдәшеп, один из играть, земля-ей выпасть. Скоро наземного белоснежные одеяла ябын. На своем белом җәйде, что ковер зимы. Реки, озера лед гладкий, как зеркало над покрытие. Снег стоят березы стройный девушек. Конец лета удивляются природных положительные усталый лес-поля, остановился состояния пока все, в следующем году работы по-новому и с новыми силами, для начала вид на ак не поможет одеяло, глубокий сон времени. Но когда я песни из древесно недостаточно тоненький оговор » звуки леса — сорока, есть нет сообщение, чтобы вприпрыжку дерева на дерево, они пропускают немного движения только визжать оживление зимнего леса. Красивые зимние наши гости — свои же, когда придет зяблик уже в конце октября. Наши зимние леса и сады в этом прекрасном очень грустно без птиц. В дни осенних дождей, роскошный перо мочить их из страха деревьев в полость впроголодь всю жизнь провели большой пестрый дятел, когда дни морозы на каждый день прежде чем приступить к работе рано утром в состоянии «сыто-сыто-сыто» . Лес-поля над зимней торжественная тишина. Но полей безостановочно двигаться только пешеход метель над каждом регионе порядок, следить за суровых зимних прочность, отражающий вождения. С каждым днем солнце стало позже вышел какое-то время прохладной улыбкой, леса, поля, зимние, получивших льготы на замещение явлениям глаза, приятная быстрее без не отступать от событий, вновь падают за горизонт лесного юг и вскоре стали, что пропала. Годы спокойной, успешные и счастливые годы приходили! Добро пожаловать у тебя с ногами пушистый зима!