Татарча сочинение “Минем гаиләм|Минем гаилэм”
Сочинение на татарском языке на тему “Минем гаиләм”
Бу ел илебездә Гаилә елы дип игълан ителде. Телевизордан эмблемасы да күрсәтелеп тора. Эмблемада әти, әни, балалар сурәтләнгән булса да, минемчә, гаиләләр төрле булырга мөмкин. Мәсәлән, әби яки бабай белән оныклар, әни белән балалар, әти белән балалар, ә кайбер очракларда балалар үзләре генә дә бер гаилә булып яшәргә мөмкиннөр. Ничек кенә булмасын, мондый гаиләләрнең дә гаилә булып аталырга һәм бәхетле булырга хаклары бар дип уйлыйм мин.
Ә хәзер үземнең гаиләм турында язасым килә. Безнең гаилә дә эмблемага туры килә. Безнең гаиләбездә дүрт кеше: әтием, әнием, апам һәм мин. Гаиләбез бик тату һәм бик тырыш. Бездә берәү дә, беркайчан да эшсез утырмый. Әтием белән әниемнең эшләре дә уртак. Алар һәрчак үзара сөйләшәләр, киңәшләшәләр, фикерләшәләр. Безнең фикерләрне беләсе килеп, бездән дә киңәшләр сорыйлар. Шулай җыелып, фикерләшеп, уен-көлкеле сөйләшүләрдән яңа идеяләр туа.
Өй эшләрен дә бергәләп эшләргә яратабыз. Әниебез тәмле итеп ашлар пешерә. Төп эшебез уку булса да, өй җыештыру, идәннәрне, савыт-сабаларны юу шикелле эшләр белән әниебезне борчымаска тырышабыз. Апа белән без хәзер зурлар инде, үзебез дә булдырабыз андый гына эшләрне. Вакыты булганда, безгә әтиебез дә ярдәм итә.
Буш вакытларыбызда, бергәләшеп, кроссвордлар, сканвордлар чишәргә, компьютерда интеллектуаль уеннар уйнарга яратабыз. Әтиебез бик белемле, эрудит кеше безнең. Безгә дә күп кызыклы мәгълүмат бирә ул, без белмәгән һәм аңламаган күп нәрсәләрне гади һәм кызыклы итеп аңлатып бирә. Кайбер телетапшыруларны һәм кинофильмнарны да бергәләп карарга яратабыз. Театрларга, концертларга да күп вакытта бергәләп йөрибез. Аннан бергәләшеп фикер алышабыз. Кемгә нәрсә ошаганын, нәрсә ошамаганын ачыктан-ачык сөйләшәбез.
Өебез кечкенә булса да, бездә һәрчак кунаклар күп була, чөнки туганнарыбыз, гаилә дусларыбыз күп безнең. Барысы белән дә тату, аралашып яшибез. Әтием дә, әнием дә − авыл балалары. Алар республикамның ике районында туып-үсеп, Казанда очрашканнар һәм яратышып гаилә корганнар. Әби-бабаларыбыз да, күпләгән туганнарыбыз да авылда яши. Буш вакыт булу белән, без аларның хәлләрен белешеп, кирәк булганда булышып та киләбез. Авылда алар − тәртипле, акыллы, хөрмәтле кешеләр. Гаиләмне мин алардан башка күз алдына да китерә алмыйм. Төрле җирләрдә яшәсәк тә, без бөтен туганнарыбыз белән бергәләшеп, дус булып, зур бер тату һәм матур гаилә булып яшибез.
Мин үз гаиләмне бик тә яратам. Әниемне дә, әтиемне дә, апамны да бик тә, бик тә яратам. Алар да мине яраталар. Мин аларның һәрчак сау-сәламәт, озын гомерле, бәхетле булуларын теләп яшим. Бөтен-бөтен гаиләләргә дә иң изге теләкләремне телим. Ә кешегә теләгән изге теләкләр унлата, йөзләтә савап булып кешегә кире кайта ул, кызым, дип әйтә иде минем дәү әни. Мин бөтен кешеләрнең бер-берсенә изге теләктә булып яшәүләрен телим.Еще сочинения на татарском языке со схожей к “Минем гаиләм” тематикой (перейти к сборнику татарских сочинений нашего сайта)
Җирдә миңа ни кирәк?
Әти дә әни кирәк.
Җирдә миңа ни кирәк?
Без яшәгән өй кирәк!
(Ш.Галиев)
Мин, 33 нче мәктәпнең 5нче сыйныф укучысы Шәмсетдинова Зәлинә , көн дә иртән
күземне ачкач, әти-әнием, туганнарым исән булганга Ходайга рәхмәт әйтәм. Мин —
аталы-аналы, алтын канатлы бала. Әтием, әнием, апам Язилә, энем Фазыл белән дус
гаилә булып гомер кичерәбез. Безнең гаилә тулы
гаилә дип санала һәм анда һәр кеше үзен бәхетле тоя. Кош канаты белән,
гаилә-татулыгы белән көчле, диләр бит. Аның нигезе нык
булырга, какшамаска тиеш. Гаилә ул – йорт кебек, нигезе нык булмаган йорт
җимерелә. Ә мин үзебезнең йортның җимерелүен теләмим. Әтием белән әнием –
йортның тоткасы, ә без – аның көзгесе.
Минем
әтием -уңган, көчле, акыллы, эшчән, сабыр кеше.
Әткәй булса өйдә
ешрак,
Өебез балкып тора.
Әнкәйнең дә йөзе
якты,
Елмаеп кына тора.
Өйнең
яме-ана белән, ди татар халкы. Чыннан да, әнием гаилә учагын саклаучы, уңган,
сөйкемле кеше. Ул безне, өч баласын, җаныннан артык күрә, киләчәккә якты
өметләр баглый. Безнең өчен утка – суга керергә дә әзер ул минем әнием!
Без өч бала —
аларның киләчәге. Әти-әнине хөрмәт итсәк, аларның сүзләрен тыңласак, киләчәгебез
ныклы, көннәребез имин булыр.
Әткәй –әнкәй – пар канатым,
Сез булганга, дөнья түгәрәк.
Иңне – иңгә, җанны җанга куеп,
Яшик әле, яшик бергәләп.
Минем гаил?м.
Гаил? башы – тынычлык. Гаил? ??ркем ?чен кадерле. Гаил?сен яратмаган кеше булмыйдыр. Мин д? ?з гаил?мне бик яратам.
Безне? гаил? бик зур. Безне? гаил?д? алты кеше. ?ебезд? и? ?лк?не, х?рм?тлесе – бабам. А?а х?зер 84 яшь. Без бабабызны бик яратабыз ??м х?рм?т ит?без. Бабамнан кала ?тием – гаил? башлыгы. ?ти безг? ?зене? акыллы ки??шл?рен бир?.
2002 нче елны? июненд? ?зен? гомер юлдашы итеп ?ниемне сайлый. Шул к?нн?н гаил? корып берг? яши башлыйлар. ?нием – безне? ?чен ?йне? кояшы дис?? д? була. Ч?нки ул безне ??рвакыт елмаеп каршы ала ??м елмаеп озатып кала. ?нием авыр вакытларда безг? ярд?м ит?. Д?ресл?рне х?зерл?г?нд? ?нием бел?н ?тием ??рвакыт ярд?мг? кил?л?р. ?нием ?зене? т?мле ашлары, к?л?ч й?зе бел?н безне тагы да канатландырып тора.
Мин апамны да бик яратам. Ул ми?а д?рес х?зерл?рг? булыша, берг?л?п уеннар уйныйбыз.
Минем яраткан энем – Муса. Аны? бел?н р?х?тл?неп уйныйбыз, шаярабыз.
?ти-?ниемне? и? акыллы малайлары — мин. Мин икенче сыйныфта, “4”ле ??м “5”ле билгел?рен? ген? укыйм.
Гаил?без бик тату ??м бик тырыш. Безд? бер?? д?, беркайчан да эшсез утырмый. Безне? гаил?д? ??ркайсыбызны? эше бар. Т?п эшебез уку булса да, ?й ?ыештыру, ид?нн?рне, савыт-сабаларны юу шикелле эшл?р бел?н ?ниебезне борчымаска тырышабыз. Апа бел?н без х?зер зурлар инде, ?зебез д? булдырабыз андый гына эшл?рне.
Буш вакытларыбызда, берг?л?шеп, кроссвордлар чиш?рг?, компьютерда интеллектуаль уеннар уйнарга, кинолар карарга ??м китаплар укырга яратабыз. Аннан берг?л?шеп фикер алышабыз. Кемг? н?рс? ошаганын, н?рс? ошамаганын ачыктан-ачык с?йл?ш?без.
Мин ?з гаил?мне бик т? яратам. Бабамны да, ?ниемне д?, ?тиемне д?, апамны да, апаемны да бик т?, бик т? яратам. Алар да мине яраталар. Мин аларны? ??рчак сау-с?лам?т, озын гомерле, б?хетле булуларын тел?п яшим. Б?тен-б?тен гаил?л?рг? д? и? изге тел?кл?ремне телим. ? кешег? тел?г?н изге тел?кл?р унлата, й?зл?т? савап булып кешег? кире кайта ул, улым, дип ?йт? иде минем якын ?бием. Мин б?тен кешел?рне? бер-берсен? изге тел?кт? булып яш??л?рен телим.
Безне? гаил?.
Минем исемем Р?ст?м. Ми?а ун яшь. Безне? гаил?д? д?рт кеше бар- ?тием, ?нием, абыем ??м мин. Абыем Риаз исемле. А?а унбиш яшь.
Мин ?земне? гаил?мне яратам ??м кадерлим, ч?нки гаил?д? ген? чын ярату таба алам.
Гаил?д? ген? балалар д?рес т?рбия ала. Минем ?ти-?нием безне бик яраталар. Мин шатлыгымны да, борчуларымны да аларга с?йлим. Алар мине а?ларга тырышалар.?г?р мин хата ясасам, аларны ты?ламасам да ?тием мине ачуланмый. Ул ми?а яхшылап а?лата, шу?а да минем аны гел ты?лыйсы гына килеп тора.
Безне? гаил? бик тату ??м б?хетле. ?ти-?нием ?йд? тынычлык, ярату булсын ?чен к?п к?ч куялар. Безне? балачагыбыз к??елле, матур булсын ?чен тырышалар. Алар безг? матур киемн?р алып бир?л?р, т?мле ризыклар бел?н сыйлыйлар.
Ял ит?л?рне ??м к??ел ачуларны без берг? уздырабыз. Х?тта кунакка да гел берг? барабыз. ?би-бабайны?, туганнарны? х?лл?рен белешеп торабыз. Шулай ук без берг? ял ит?рг? яратабыз. ??й к?нн?ренд? еш кына су коенырга барабыз. Гаил? дуслары бел?н табигать кочагына ял ит?рг? чыгабыз, т?рле уеннар уйныйбыз.
Минем ?ти-?нием бигр?к т? рухи яктан т?рбиял??г? зур игътибар бир?л?р. Безне яхшылык бел?н начарлыкны аера белерг?, кешел?р бел?н уртак тел табарга, укытучыларны х?рм?т ит?рг?, ты?лаучан, хезм?т с?юч?н ??м намуслы булырга ?йр?т?л?р.
Алар безг? ?фьюнбазлык, т?м?ке тарту, исерткеч эчемлекл?р бел?н мавыгу с?лам?тлекк? зыян китерерг? м?мкин ик?нлеген а?латалар. Моннан тыш кил?ч?кт? безг? гаил? кору ?чен нинди сыйфатлар кир?клеген а?латалар. Мин ?земне? и? якын кешел?рем – ?ти-?нием? бик р?хм?тлемен, алар тормышта и? ныклы тер?к. С?лам?т булыгыз, озак яш?гез безне? кадерлел?ребез!
Ганеев Р?ст?м
2 сыйныф
Нык тату гаил? нинди була? М?гаен, бу сорауга кистереп кен?
?авап бир?е м?мкин т?гелдер. Бик гади н?рс? т?гел ул гаил?. Яхшы гаил?
– саф чык тамчысы кебек. Анда безне? ??мгыятебезд?ге социаль ??м
?хлакый м?н?с?б?тл?рне? к?пкырлы д?ньясы чагыла. Яхшы гаил?кеше
?чен зур б?хет ул. Безне? илебезд? гаил?аерым кешене? эше ген? т?гел, ул
д??л?тне? ?злексез игътибар ?з?генд? торучы бер бер?млеге. Д??л?т гаил?
турында зур кайгыртучанлык, игьтибарлылык к?рс?т?. Балалар
учреждениял?ре ки? ??елдерел?. Т?рле пособиял?р т?л?н?, балалар сау
с?лам?т ?ссенн?р, яхшы т?рбия алсыннар ?чен к?п к?ч т?гел?.Тик б?хетле
гаил? кору ?чен ?ти?нине? барыннан да элек берберсен? булган
м?х?бб?те, ихтирам ит?л?ре, ?итдилекл?ре, берберсен а?лаулары, ?д?пле
булулары ??м башка бик к?п н?рс?л?рг? б?йле ик?нлеге к?рен?.
?йе, ?ти гаил?д? – баш кеше, ул ?зе гаил? ?гъзаларына ?рн?к
булырдай кеше. Ул и? к?п табучы, и? к?чле, и? ?аваплы, барлык
м?сь?л?л?рне х?л ит?че. Ул уйнап кына бодай бел?н капчыкларны к?т?р?
ала, печ?н чапканда чалгысы да аны? кулында уйнаклап кына й?ри. ?тием
мине ачуланганы да юк, л?кин аны? с?зе шундый да ?темле, ? к?з карашы?
Ул ми?а караганда, мине ?т?ли к?р? кебек тоела.?тиемне мин яратам да,
х?рм?т ит?м, кайвакыт нишл?птер куркам да …
?ни, ?нием, ?нк?й… ??ркем ?чен бик кадерле, назлы, ?ылы с?з бу.
К??елебезд? булган б?тен матурлыкны, р?хм?тне шушы гади с?зг? салабыз.
??рвакыт яныбызда булган, у?ышларыбызга шатланып, канатланып,
кайгыларыбызны уртаклашып яш?г?н м?рх?м?тле ?ниебезг? энд?ш?без.
… Бер кечкен? кыз ?нисенн?н аерылып калганда, кызчыкка ярд?м
ит?р ?чен, аннан сорыйлар: “Сине? ?ние? нинди?” Шунда кечкен? кызчык
?авап бир?: “Сез белмисезмени? Минем ?нием и? матуры, и? яхшысы”.
Шулай кечкен? вакытта да, олайгач та ??р кешег? ?з ?нисе и? изге, и?
матуры, и? ягымлы ??м игътибарлы булып к?рен?.
Ми?а да ?з ?нием – и? г?з?л, и? сылу, и? к?рк?м. Буе бел?н ул озын
т?гел, русча ?йтк?нд? “ и ноги не от ушей растут”, муены да бик озын т?гел,
ч?чл?ре д? бик куе озын т?гел, ? к?зл?рен? караса? – д?няны? г?з?ллеген,
?ниемне? сабырлыгын, акыллылыгын, барысын да белг?нен, а?лаганын
к?р?се?. А?а артык с?з д? ?йтерг? кир?кми, ул б?тен минем хис
тойгыларымны, уйх?ср?тл?ремне минем к?зл?ремн?н карап бел?.Бервакыт
м?кт?пт?н эчем пошып кайткан идем. Рус ?д?биятына кич буе ?зерл?ндем,
укыдым, тырыштым, ятладым, д?рест? тырышып ?авап бирдем, ?аным
ф?рманым бел?н ышанган идем: д?рест? ми?а яхшы билге куячаклар,
ч?нки мин гад?ти тырышлыгым бел?н тырышмадым, б?т?нч?, ?анымны
бирг?н кебек тырышкан идем.? ми?а салкын су сипк?н кебек, “Ладно, на
Башкортстан Республикасы М?гариф Министрлыгы
Краснокама районы М?гариф б?леге
Гаил? фотоальбомы
(инша)
«Семейный архив» конкурсына
Саузбаш т?п гомум белем бир?
м?кт?бене? 7–нче сыйныф укучысы
Ш?мсетдинов ?лмирне? и?ади эше
Укытучы: В?лиева М.Ф.
Февраль, 2016 ел
??р йортта бар гаил? альбомы,
??р кем кадерл?п саклыйдыр аны…
Минем кулымда гаил?безд?ге изге комарткыны? берсе – фотоальбом. Мин кадерл?п кен? аны? беренче битен ачам. Анда минем ?тием ягыннан карт?т?ем Ф?йзелгаян бел?н картин?ем Н?фис? Нури?хм?товлар. Ф?йзелгаян карт?т?ем – Б?ек Ватан сугышы ветераны. Ул сугышны башыннан алып ахырына тиклем ?тк?н. Армия сафларына сугышны? т??ге к?нн?ренд? ?к алына. А?а ул вакытта бары тик 16 яшь була. Карт?т?ем? тормышны? ачысын да, т?чесен д? татырга туры кил?. 1944 елда карт?т?ем яраланып, госпитальг? эл?г?. ?и?? к?нен д? ул шунда каршы ала. Яралар ?кренл?п т?з?л?, ?мма карт?т?ем гомерлекк? чатанлап кала, култык таягы бел?н й?рерг? м??б?р була. Сугыш вакыйгалары озак еллар онытылмый, иск? т?шереп тора. Кызганычка каршы, мин карт?т?емне бер кайчан да к?рм?дем, тик фотодан гына бел?м, ?мма мин аны? бел?н нык горурланам. Ул дошманнардан илебезне саклаган, ?и??г? зур ?леш кертк?н. Сугыштан со? карт?т?ем авылны? и? чиб?р, у?ган кызларыны? берсен? ?йл?н?. Шулай итеп я?а гаил? корыла. ??м мен? ул – минем картин?ем Н?фис?. Ул гаил?безне? и? х?рм?тле, абруйлы кешесе. Хезм?т ??м тыл ветераны. Аны? яшьлеге бик ачы еллар – Б?ек Ватан сугышы еллары бел?н туры кил?. Ул елларны? б?тен авырлыгын картин?ем ?з ?илк?сенд? к?т?р?. Гаил? т?зеп, бер-бер артлы алты бала д?ньяга кил?. Сугыш коткылары инде тынып барса да, картин?ем Н?фис?г? язмыш тагы да ныграк ачы кайгылар китер?: башта аны? с?екле ире, ? со?ыннан ?ч баласы вафат булалар. Картин?й бу авырлыкларга да бирешми, т?з?, ничек т? яш?рг? тырыша, калган ?ч баласын аякка бастыра, ??р даим авылны? лаеклы гаил?л?р исемлегенд? й?ри. Мин ?ле д? х?терлим: ул ??р чак зур гаил?безне ?ыеп, т?рле кызыклы х?лл?р турында с?йли иде, аны? ?ылы карашы, ягымлы с?зл?ре минем колагымда чы?лый кебек. Кызганыч, картин?ем инде ике ел безне? арабызда юк. ?мма без аларны онытмыйбыз.
Саклык бел?н ген? альбомны? икенче битен ачам: анда ?тиемне? ?тисе яклап бабам Гыйлметдин бел?н ?бием К?шиф? Ш?мсетдиновлар. Гыйлметдин бабам да – Б?ек Ватан сугышы ветераны. Сугышта яраланган, калган бар гомерен колхоз кырларында тир т?геп эшл?г?н. ?бием К?шиф? тыл ??м хезм?т ветераны.
Мен? альбомны? ?ченче бите – аннан ми?а, елмаеп, н?н?ем бел?н бабыкай – Ф?нис? ??м С?гыйт?ан Ш?мсетдиновлар карый. Мин аларны бик нык яратам. Алар безне кечкен?д?н татулыкка, яхшылыкка ?йр?т?л?р. Бабыкай да, н?н?ем д? – авылны? х?рм?тле кешел?ре. Бабыкай 1950 елда д?ртенче бала булып д?ньяга туган. Бала чактан ук техника яраткан, шу?а да тормышын транспорт бел?н б?йл?г?н. Ул гомере буе колхозда механизатор булып эшл?г?н. Хезм?т ветераны исемен? лаеклы булган. Н?н?й 1956 елда туган. Ул да тормышын авыл ху?алыгы бел?н б?йл?г?н: сыер савымчы да, бозау караучы да, пешекче д? булып эшл?г?н. Н?н?ем безне ?ле д? т?мле ризыклары бел?н сыйлый. ? х?зер н?н?ем бел?н бабыкай лаеклы ялда. Без аларга ярд?м ит?без.
Мин ?земне? ?би-бабайларым бел?н горурланам! Бу альбомны кадерл?п саклаячакмын ??м буыннан буынга ул бирелер, дип ышанам.
Карт?т?ем Ф?йзелгаян бел?н картин?ем Н?фис? Нури?хм?товлар.
Бабам Гыйлметдин бел?н ?бием К?шиф? Ш?мсетдиновлар.
Н?н?ем бел?н бабыкай – Ф?нис? ??м С?гыйт?ан Ш?мсетдиновлар.
Дш
Сш
Чш
Пш
?ом
Шм
Якш
27
28
29
30
31
1
2
3
4
Юбилейный фестиваль «Мост дружбы» пройдет в Тюмени в День России
Междугородные звонки с таксофонов стали бесплатными
5
«Русское поле» в Кургане: ярмарка, гигантский рыбный пирог и звезды фолка
6
Сергей Сарычев: обеспечение безопасности детей на дорогах под пристальным контролем
Фестиваль «Многонациональная Россия»
Ураза гаете – и? м?бар?к б?йр?мн?ребезне? берсе
7
Рамазан 2019 Тобольск Синтез
12 июня – День России
Квитка: Госпрограмма развития сельских территорий привлечет в село серьезные ресурсы
Шахмат яратучылар турниры
Ч?ч? алдынгыларын кырда котладылар
Я?алык
Междугородные звонки с таксофонов стали бесплатными
Х?зр?тк? “?л-Ихсан” ордены тапшырылды
К?рк?м традицияг? ?йл?нг?н ифтар
Сала м?четенд? м?кт?п
У?ышлар я?а ?рл?рг? чакыра
Б?гелм? театры “Г?рг?ри кия?л?ре”н алып килде
Китапхан?л?рг? олы б?л?к
Тукманны? тыл ветераннары
Сугыш ветеранын котлап
?лк?нн?рг? ?ан ?ылысын ?л?штел?р
Бакчачы ху?абик?л?рг?
Беренче сынау
Керпене? киеме ни ?чен эн?ле?
Балалар бакчасы бел?н саубуллашып, м?кт?пк? ?зерл?н?л?р
Сак булыгыз – талпан!
??йге айларга сынамышлар
Бик кир?кле койрыклар
В Тюмень приедет выставка «Сокровища музеев России»
Правительство Тюменской области активно поддерживает татарскую общественную организацию
В Тюменской области нет перебоев с получением инсулина
Сергей Сарычев: обеспечение безопасности детей на дорогах под пристальным контролем
Фестиваль «Многонациональная Россия»
Ураза гаете – и? м?бар?к б?йр?мн?ребезне? берсе
Подписка – 2019
8
9
10
Шыгрым тулы залда Ураза б?йр?ме
Фильм, снятый в Тюмени, выходит в российский прокат 13 июня
Фестиваль “Лето в Тобольском Кремле” пройдет при участии академии молодых оперных певцов
«Тюменская авиабаза» закупает лесопожарную технику
11
Квитка: В основе благополучия страны заложен труд и талант граждан
Получить свидетельство о рождении ребенка можно в Перинатальном центре
12
13
Кугалы китапхан?сенд? очрашу
Тюменцев приглашают на фестиваль творческих сообществ «Таврида-АРТ»
14
17 июня – День медицинского работника
Табиб юлы – изгелек юлы
Шифа куллы табибыбыз
Укытучы н?селенн?н
Я?алык
?зг?рм?г?н гореф-гад?тл?р
Т?м?н м?д?ният ?з?генд?
“Т?з?че” милл?тл?р м?д?ниятл?ре йортында
“Ишекне ачуга, д?ньям ч?лп?р?м? килде”
?т?ч бел?н д?геле туйда табынга 23 т?рле салат куела?!
К?ршел?р к?не
Ходай тарафыннан ?зл?штерелг?н ??н?рем
К?ршел?р бел?н очрашу
Профессордан б?л?к
Тугыз авылында я?а м?чет
Якты хыяллар тормышка ашты
Бакчадагы борча ко?гызыннан ничек котылырга?
Бар шундый ш?хес
Подписка – 2019
15
16
Сабантуй 2019 Тобольск
17
Тагын бер “Дуслык к?пере” салынды
18
Акция «Свеча памяти» пройдет в Тюмени с инсценировкой боя
19
Динле якташларыбыз форумнан кайттылар
20
Татарстан президенты Миннеханов Т?м?нд?
О реализации пилотного проекта на территории Тюменской области «Прямые выплаты»
Награждение, конкурс “Я берегу энергию”
21
Т?сле бульварда – “Дуслык к?пере”
“Эшл?г?н эшл?рем турында”
Кырынк?л йолдызчыклары
Укытучы – б?ек исем
Я?алык
Раушан исеменд?ге м?кт?п
Егетл?р гам?лл?ре бел?н сынала
Т?мугтан ?йл?неп кайткан
“Латыйп ?к? кайтып кил?”
Уйлар, уйлар…
Киндерлед? Ураза б?йр?ме
Казанлыда Рамазан ае
Аяусыз язмышлар
Зур гаил?не? данлы ху?абик?се
“Гореф-гад?тл?рен саклаучы гаил?” исемен алдылар
Подписка – 2019
22
23
Росгвардия р?семн?р б?йгесенд? кызларыбыз ?и??че
24
О реализации пилотного проекта на территории Тюменской области «Прямые выплаты»
Аманадта я?а м?чет ачылды
25
26
27
28
29
30
Сочинение / Мин гаил?мне яратам
Мин б?л?к?й чакта, 2008 ел илебезд? Гаил? елы дип игълан ителде. Телевизордан эмблемасы да к?рс?телеп торды. Эмблемада ?ти, ?ни, балалар сур?тл?нг?н булса да, минемч?, гаил?л?р т?рле булырга м?мкин. М?с?л?н, ?би яки бабай бел?н оныклар, ?ни бел?н балалар, ?ти бел?н балалар, ? кайбер очракларда балалар ?зл?ре ген? д? бер гаил? булып яш?рг? м?мкинн?р. Ничек кен? булмасын, мондый гаил?л?рне? д? гаил? булып аталырга ??м б?хетле булырга хаклары бар дип уйлыйм мин.
? х?зер ?земне? гаил?м турында язасым кил?. Безне? гаил? д? эмблемага туры кил?. Безне? гаил?безд? д?рт кеше: ?тием, ?нием, апам ??м мин. Гаил?без бик тату ??м бик тырыш. Безд? бер?? д?, беркайчан да эшсез утырмый. ?тием бел?н ?ниемне? эшл?ре д? уртак. Алар ??рчак ?зара с?йл?ш?л?р, ки??шл?ш?л?р, фикерл?ш?л?р. Безне? фикерл?рне бел?се килеп, безд?н д? ки??шл?р сорыйлар. Шулай ?ыелып, фикерл?шеп, уен-к?лкеле с?йл?ш?л?рд?н я?а идеял?р туа.
?й эшл?рен д? берг?л?п эшл?рг? яратабыз. ?ниебез т?мле итеп ашлар пешер?. Т?п эшебез уку булса да, ?й ?ыештыру, ид?нн?рне, савыт-сабаларны юу шикелле эшл?р бел?н ?ниебезне борчымаска тырышабыз. Апа бел?н без х?зер зурлар инде, ?зебез д? булдырабыз андый гына эшл?рне. Вакыты булганда, безг? ?тиебез д? ярд?м ит?.
Буш вакытларыбызда, берг?л?шеп, кроссвордлар, сканвордлар чиш?рг?, компьютерда интеллектуаль уеннар уйнарга яратабыз. ?тиебез бик белемле, эрудит кеше безне?. Безг? д? к?п кызыклы м?гъл?мат бир? ул, без белм?г?н ??м а?ламаган к?п н?рс?л?рне гади ??м кызыклы итеп а?латып бир?. Кайбер телетапшыруларны ??м кинофильмнарны да берг?л?п карарга яратабыз. Театрларга, концертларга да к?п вакытта берг?л?п й?рибез. Аннан берг?л?шеп фикер алышабыз. Кемг? н?рс? ошаганын, н?рс? ошамаганын ачыктан-ачык с?йл?ш?без.
?ебез кечкен? булса да, безд? ??рчак кунаклар к?п була, ч?нки туганнарыбыз, гаил? дусларыбыз к?п безне?. Барысы бел?н д? тату, аралашып яшибез. ?тием д?, ?нием д? ? авыл балалары. Алар республикамны? ике районында туып-?сеп, Казанда очрашканнар ??м яратышып гаил? корганнар. ?би-бабаларыбыз да, к?пл?г?н туганнарыбыз да авылда яши. Буш вакыт булу бел?н, без аларны? х?лл?рен белешеп, кир?к булганда булышып та кил?без. Авылда алар ? т?ртипле, акыллы, х?рм?тле кешел?р. Гаил?мне мин алардан башка к?з алдына да китер? алмыйм. Т?рле ?ирл?рд? яш?с?к т?, без б?тен туганнарыбыз бел?н берг?л?шеп, дус булып, зур бер тату ??м матур гаил? булып яшибез.
Мин ?з гаил?мне бик т? яратам. ?ниемне д?, ?тиемне д?, апамны да бик т?, бик т? яратам. Алар да мине яраталар. Мин аларны? ??рчак сау-с?лам?т, озын гомерле, б?хетле булуларын тел?п яшим. Б?тен-б?тен гаил?л?рг? д? и? изге тел?кл?ремне телим. ? кешег? тел?г?н изге тел?кл?р унлата, й?зл?т? савап булып кешег? кире кайта ул, кызым, дип ?йт? иде минем д?? ?ни. Мин б?тен кешел?рне? бер-берсен? изге тел?кт? булып яш??л?рен телим.
http://insha.ru/text/10
МБГБУ “ Казанбаш т?п м?кт?бе”
Сочинение
Тема: “Минем гаил?м язмышында
сугыш фа?игасе”
Башкарды: Хисм?туллина Раил? Илшат кызы
?ит?кче: Габдрахманова Луиза Мин?а? кызы
2012
План
1.Халык язмышында Ватан сугышы чоры.
2.?бием Низамиева Банатны? тормышы.
1941 елны? 22нче июне ??м 1945 нче елны? 9 нчы мае.Шушы ике к?н арасында Ватаныбыз тарихыны? аерым бер олы с?хиф?се ята.Ул-совет халкыны? Б?ек Ватан сугышында фашистлар Германиясен? ??м аны? союздашларына каршы 1418 к?н ??м т?н буена барган фидакарь к?р?ше.
Б?ек Ватан сугышыны? ?и?? бел?н т?мамлануы сугышчыларны? ??м тыл хезм?тч?нн?рене? массак?л?м сугышчан ??м хезм?т батырлыгы, фидакарьлеге н?ти??се була. Авыр сынау елларында туган илг? м?х?бб?т, басып алучыларга карата кайнар н?фр?т совет ??мгыятен бер йодрыкка туплый, а?а бетмэс-т?к?нм?с к?ч бир?.
Сугыш елларында авылда хатын-кызлар, картлар ??м балалар т?п эшче к?ч була.Республика колхозларында хатын-кызлар ?лешен? барлык ис?пк? алынган хезм?т к?нн?рене? д?ртт?н ?ч ?леше туры кил?.
Сугыш елларында авыл халкы ?илк?сен? зур авырлыклар т?ш?.Авыл халкына ачлык, ялангачлык, т?рле авырулар, бер кара?гыдан икенче кара?гыга кад?р авыр хезм?т, кыскасы, барысын да татырга туры килде.
Урам буйлап ?ил-?ил атлап кем бара? ?лб?тт?, минем ?бием Банат.Билен? т?шк?н кетерд?п торган ап-ак яулыгы адым тизлегенн?н хасил булган ?илд? кабарып-канатланып, ки? урамга яктылык сибеп, иясенн?н калышмаска тырышкандай, очынып-очынып ?илк?сенн?н кочып-кочып ала. Мондый ак яулык минем Банат ?бид? ген?.Т?м-т?г?р?к бит алмалары алсу-кызыл, ?зе очраган ??ркемг? елмаеп с?лам бир?.
? берк?нне ул кулына таяну таягы тоткан иде.Адымнары акрын, й?зенд? сагыш.
?йе,табигатьт? ??рн?рс? чикле.Яшьлекне? чиген к?пме ген? сузса? да, аны тотып-тер?теп торырдай к?ч юк. Банат ?бинекед?й утлы яшьлекнеке д?.
??рн?рс?г? ?лгер, кыю,чая,туры ?бием Х?ерлбанат Низамиевага Алла?ы Т?гал? яшьлекне? ген? т?гел, гомерне? д? чын м?гън?сенд? утлы-яшенлесен бирг?н. Яшен суга аны. Сугыш арты елларында басуда урак ?сте.К?к к?кр?п яшенле я?гыр кил?. Авыл ерак, качар урын юк. Яшен шары бер-берсен? сыенышып утырган кызлардан ?бием Банатны сайлый. Дошманны ?и?еп кайткан Н??ип беренче булып х?лне а?лап ала, чалгы бел?н ?ирне чокый башлый.К?м?кл?шеп г??д?се сыярлык чокыр ясыйлар да, ?бием Банатны к?меп куялар. Ул арада кин?т килеп чыккан кара болыт зур эш башкаргандай ут уйнатып ашыга-ашыга китеп т? бара. Кыз к?зл?рен ача.”Мин бит ?ле яш?рг? тиеш! Минем балалар ?стер?сем бар бит ?ле! Минем яшисем, тормышны?, бу д?ньяны? р?х?тл?рен д? к?р?сем кил?!”диг?нд?й,торып та утыра уракчы кыз.
Унбиш яшенн?н колхозда (х?зер бу колхоз юк инде) сыер савучы булып эшл?г?н, михн?тне? и? ачысын татыган, инде ??р аяз,тыныч та?да кил?ч?кк? ?мет баглап й?рг?н чак бит бу.
…Сугыш барганда авылда бернич? кызны район ?з?ген? чакыртып алалар.
-Подвалга гына булсак иде диеп тели идек. Анда б?р??гене чи килеш ашыйбыз.Башка ризык юк. Атна –ун к?нн?н Казанга кирпеч заводына ?иб?рдел?р. Эш коточкыч авыр. Ял к?не юк. Эш с?гате ?т?г? б?лм?г? кайтып авабыз.?з киемн?ребез бел?н ид?нд? йоклыйбыз. Аш диг?не-ярмалы су.Туган авылны, ?ниемне ?зелеп сагындым.Бу авырлыкларга т?з? алмыйча аннан качтым мин. Артымнан ук килеп т? ?иттел?р, ябып та куйдылар, -дип с?йли Банат ?бием.
Д?рт ай Казан т?рм?сенд? утырып чыга ул.Шул михн?тл?рне кичереп, инде яшенн?н д? ис?н калгач, бер?н-с?р?н булса да, ир-егетл?р кайтып, авыл тормышы ?анлана т?шк?ч, гаил?ле булу б?хетен? иреш? ?бием Банат.Ир-атны зарыгып к?теп алып, бармак бел?н ген? саный торган к?нн?рд? кия?г? чыгып ?з гаил??не булдыру , чыннан да, б?хет була ул чакта. ? т?в?кк?л ?бием Банат ?чен батырлык та.Ике аягы да тубыктан ?зелг?н егет бел?н б?ген кайсы кыз тормышын б?йл?р иде ик?н?Бабаем Габделф?ртне? сугыштан кайтуы ?зе бер тарих. Ул 1942 нче елда сугышка алынып, фашистларга каршы к?р?шк?н. Смоленск янында аяусыз сугыш вакытында бабам каты яралана. Аны? янында гына дошман снаряды шартлый ??м ике аягы да яралана. Госпитальд? врачлар аякларын кис?рг? м??б?р булалар. Яралары т?з?лер-т?з?лм?с к?е аны ?ен? кайтарып ?иб?р?л?р.
…Авыл Советына район х?рби комиссариатыннан х?б?р кил?.”Ашыгыч! Ат бел?н яралы солдатны алырга килегез.” 12 яшенн?н ат ?игеп колхозда эшл??че, бернинди каршылык алдында югалып калмый торган чакма таштай тапкыр Вагыйз М?х?мм?т?ановны аты бел?н солдатны алырга Арчага вокзалга ?иб?р?л?р.
?й бу язмыш!Еллар ?тк?ч Г?птелф?рт бабай бел?н Вагыйз кодалар булып куймасынмы? Инде районда танылып, мактаулы исемн?р алырга ?лгерг?н Арча “Сельхозтехника”сында эшл??че Вагыйзне? олы кызы Р?мзия Г?птелф?рт бабайны? олы улы ???д?тк? кия?г? чыга. ???д?т абый кызны узе т?зег?н я?а ?йг? алып кайта.Бу к?нн?н со? 30 ел ?теп т? кит?.Кызганыч, улыны? ?йл?н?ен д? , б?генге шатлыкларын да Г?птелф?рт бабай к?рми. 50 яшен д? тутырмыйча, алты баласын Банат ?бине? бер?зен? калдырып, якты д?ньядан китеп бара ветеран.Банат ?би озак еллар ?зе ген? яш?де. Бакча тутырып б?р??гесен, яшелч?сен утыртты. Аны? ??р к?не гомер буе хезм?т бел?н, х?р?к?тт? ?тк?н. 90 яшен? ?итк?нд? д? сарыклар асрап, оныкларына ?ылы оекбашлар б?йл?п кидерг?н ?бием.
“Кара к?зл?р ?ит?,т?нн?рен куркам. Ачлыкка т?зеп була, ялгызлыктан читен берн?рс? д? юк ик?н, “-дип елый ул.
Т?лгать абый гаил?се бел?н Казанда, Равия апай Т?ркм?нстанда ук. Ф?ргать абыйны к?пт?н ?ирл?дек. Заманында колхозны? алдынгы сыер савучылары Х?мид? апай бел?н т?пчеге ?нием Рания бер-берсенн?н булдыклы Илфат абый ??м ?тием Илшатка чыгып, аылда гомер ит?л?р.Илфат абый бел?н Х?мид? апай авыл очында йорт ?иткердел?р, берд?нбер Илфиратларына 9 яшь.?тисен?н ?ч яшьт? ятим калган ?нием Рания ?зе д?рт бала ?нисе х?зер.
Мин ?биемне бигр?к т? яратам. Авылда и? ?лк?не минем ?би.18 нче майда а?а 94 яшь тула. Б?ген инде ул безне? янда яши. Кечкен? се?лем Алин?г? ?киятл?р , безг? ?зене? башыннан кичк?нн?рен с?йли. Х?зерге тыныч тормышны? кадерен белеп, т?ртипле, акыллы , ми?ербанлы балалар булып ?с?ебезне тели. “ Раил? матур да, ?лгер д?,?ткен д? ?зе. Коеп куйган ?бисе, ”- дил?р минем турында.
Б?ек Ватан сугышыны? д??ш?тле ??м фа?игале к?нн?ре елдан-ел ераклаша бара. Л?кин халкыбыз кичерг?н ул кайгы-х?ср?тл?р ?ичкайчан онытылмас.Миллионнарча гаил?л?р сугышта ??лак булган, х?б?рсез югалганнарны? язмышын бел? алмады. Ил азатлыгы ?чен изге сугышта ??лак булучыларны? исемн?рен м??гел?штер? эше б?ген д? д?вам ит?. Бу эшт? ??ркем ?зенн?н ?леш кертерг? бурычлы. Б?генге к?нд? ис?н сугыш ??м тыл ветераннары яшь буынны? тиешле ихтирамын, игътибарын тоеп яш?сен иде. Б?генге тыныч тормышта яш?вебез ?чен без аларга бурычлы. ?лк?н буынны? сугыш ??м сугыштан со?гы героик тормышы безне? ?чен ??рчак ?рн?к. Илебез к?ге тыныч, аяз, булсын, сугыш аф?те кил?ч?к буыннарга кагылмасын.
Ныклы гаил? ил тер?ге..
Кешене? гомере бик кыска. Шушы вакыт эченд? ул к?п н?рс?г? ?лгерерг?: укырга, эшл?рг?, тормышта ?з юлын табарга, гаил? корырга, балалар ?стерерг?, яхшылыклар кылырга, ?зе турында кил?ч?к буынга якты ист?лек калдырырга тиеш.
Мин гаил?не кил?ч?к буыннар т?рбиял?н? торган кош оясына ти?лим. Кош баласы оясыннан очканда, канатлары нык булырга тиеш. ? безг? ата-аналар “ук”ны гаил?д? юнарга ?йр?терг? тиеш. Буш нигезд?, т?рбиясезлек х?кем с?рг?н гаил?д? ?ск?нн?р “ук” юна алмый. Адашып, югалып калалар. Аларны? гаебе бармы со?? Ата-ана баласына д?рес юл к?рс?тм?г?н, “ук”ны юна белм?г?нн?р.
Гаил? – кешег? кир?кле ?ылы учак ул. ??рвакытта да кешег? кайтып сыенырлык нигез, тыныч почмак кир?к. Ни ген? булмасын, кеше гаил? кочагында ял ит?, рухи к?ч ?ыя, к??елен бушатып, к??ел ??р?х?тл?рен д?валый. Тату, дус, берд?м гаил?л?р ген? ыру-н?селебезне? абруен арттыра, с?лам?т тормыш нигезен т?шкил ит?.
??р гаил? – аерым бер д??л?т дил?р. Минемч?, бу бик д?рес. Ч?нки ??р гаил?не? ?зен? ген? хас йолалары, б?йр?мн?ре, х?тта законнары бар. ? мин ?зебезне? гаил?безне? туграсын и?ат иттем.
Тугра – гаил? символы. Безне? н?сел гомер-гомерг? ?ир бел?н б?йле булган, иген икк?н, терлек ?стерг?н. Туградагы башаклар шул хакта. ? гармун безне? гомерлек юлдашыбыз. Кешел?рг? мо? таратабыз, шатлык-куаныч ?л?ш?без. Заман белемле булуны тал?п ит?. Туградагы китап шу?а ишар? ит?. Ч?нки буыннан-буынга к?ч? килг?н м?гъриф?тлелекне без д?вам ит?без. Атадан к?реп ук юнабыз. Туградагы солдат илебез сагында торырга ?зерлегебезне к?рс?т?. Туграда к?рс?телг?н законнар, гореф-гад?тл?р, йолалар буыннан-буынга к?ч? кил?. ??р гаил? – ?зе бер серле сандык ул. Ата улын, ана кызын тормыш нечк?лекл?рен а?ларга ?зенч? ?йр?т?. Кил?ч?к гаил?д? салына, ата-ана “ук”ны ничек юна, бала шундый була. Тату гаил?д? т?рбиял?нг?н бала аны? ?ылысын саклап с?ндермич? кил?ч?к ??м б?хет угын юначак.
Бу д?ньяда ничек яш?с?к т?,
Агымсудай вакыт тиз ?т?.
Уфтанмаслык булсын гомер юлы
Татулыкка ?ирд? ни ?ит?!
конструкция РФ провозглашает Россию социальным государством. Что это значит?
в треугольнике авс угол с=90,св=8,соsВ=(2корня из 5)/5.найдите ас
Три брата возраст которых 12,8 и 6 лет соотвественно,поделили между собой 18 конфет на части,обратные их возрасту.Сколько конфет досталось младшему брату
В дни счастья будь чист сердцем в дни горя будь тверд сердцем
Подберите к словам однокоренные с беглыми гласными
Верхушек, опушек, прыжок
в кафе за четырехместные столики могут сесть одновременно столько же человек ско? ?ько за шестиместные в столовой. Сколько столиков в кафе если в столовой их восемь
объясните как поэтапно нужно делать это задание в программе Excel
История 5 класс 4.Самым прекрасным творением греческих строителей был храм богини_______.Его название_________. 5.На том месте,где,согласно мифу,спорили между собой Афина и Посейдон,находится храм.В одном из его портиков вместо обычных колонн стоят________. Заранее спасибо** Срочно помогите!!!!
велосипед проехал 30 % пути и еще 20 км Врезультате пройденное расстояние составило половину всего пути ,Каков весь путь
Найдите крайние точки Северной Америки, определите их координаты и протяжённость материка в градусах и километрах с севера на юг и с запада на восток.Заранее спасибо)
Минем гаилэм!
Гаилә – ул иң олы таянычыбыз, иң ышанычлы сыеныр урыныбыз. Анда бер-берсен яраткан, бер-берсе турында кайгырткан кешеләр яши. Гаилэдэ син узенне иркен, рэхэт, ышанычлы итеп тоясын. Эти эниен сине ярата, жылылык белэн караса шуннан да зур бэхет бармы сон ул!
Минем гаилэм 5 кешедэн тора: этием, энием, абыем, апам hэм мин! Безнен гаилэ бик дус-тату! Без бер -беребез очен улеп торабыз, яратабыз,hормэт итэбез! Авыр чакта бер кайчан да булышыйча калмыйбыз!!!
Без гел очэу, безгэ рэхэт, бер беребезгэ терэк!
Абый белэн апа хэзер узлэре тормышлы, шунын очен гел курешеп булмый. Шуна да карамастан, мин аларны сагынып котеп алам! Алар кайткач без hэрвакыттагыча фотога тошэбез!!!
Гаилэ тулы булганда гына, тынычлык та була! Эти энигэ зур рэхмэт безне тэртипле, ярдэмчел булып яшэргэ ойрэткэннэре очен! Без очэу-бер беребезгэ нык ошаганнар!!!
Зэнгэр кузлелэр булып, без энигэ ошаган! анын да кузлэре кук йозе кебек зэп-зэнгэр!!
Бу фото — апамнын никахында.
Э менэ бу фото — абыемнын никахында.
Мин гаилэмне бик нык яратам!!!!
Рейтинг: +21
13813 просмотров
Комментарии ()
|
# |
||
|
|
Далия Ловцова # 11 ноября 2015 в 12:23 0 |
||
|
|
Арслан Хасанов # 13 ноября 2015 в 10:39 0 |
||
|
|
Dina Zainullina # 20 января 2016 в 13:35 0 |
||
|
Минем гаиләм алга, киләчәккә атлый
Гаиләм — ныклы терәгем,Гаиләм — таянычым,Йөрәк җырым, сер сандыгым,Һәм илһам чыганагым.
Гаиләм — ныклы терәгем,
Гаиләм — таянычым,
Йөрәк җырым, сер сандыгым,
Һәм илһам чыганагым.
Без Башкортстанда яшәвебез белән бик бәхетле. Республикабыз бай тарихы, матур табигате һәм талантлы кешеләре белән дан тота. Шушы гүзәл җирдә әти-әнием, абыем, туганнарым һәм дусларым белән яшәү минем өчен зур бәхет.
Дөньяда һәр кешенең үз юлы, үз сукмагы һәм үз язмышы. Алар бер-берсенә охшамаган. Тик шулай да араларында бер уртаклык бар: җир йөзенә без барыбыз да нәсел калдырырга, бәхетле булырга килгәнбез. Кеше исемен йөртүче затның бу тормышта якты эзе, матур эше калырга тиеш. Ә үзеңнең якты эзеңне калдыру өчен туган йортың, гаиләң булу кирәк. Гаилә — ул кешенең таяныр ноктасы. Безнең бәхет гаиләдә. Гаиләбез бар икән, димәк безнең киләчәгебез бар! Без бәхетле!
Биш хәрефтән генә торган гаилә сүзе бик зур мәгънәгә ия. Гаилә диюгә, безнең күз алдыбызга баш өстендәге түбә, бер үк фамилияләр, әти-әни һәм бу гаиләне дәвам итүче балалар килә. Гаилә, минемчә, бер-берсенә ярдәм итүче, яклаучы, саклаучы бер оя ул. Бу ояда кеше ял итә һәм үзен тыныч, рәхәт итеп тоя. Һәм һәр кешенең тормышы шушы оядан, гаиләдән башлана. Ә гаиләнең ныклыгы, әти-әнинең җылы мөнәсәбәте, әлбәттә, без, балалар белән бәйләнгән. Мин үземне бик бәхетле итеп тоям, чөнки минем яраткан кешеләрем, гаиләм бар.
Нинди бәхет үз әниең булса,
Үз әтиең булса яныңда.
Шатлык хисе, җылы кояш нуры
Балкып торса һәрчак җаныңда.
Минем әтием белән әнием зур җаваплылык тоеп, олыгая башлагач кына гаилә корганнар һәм Октябрьскийда яши башлаганнар. Әти-әниемнең дәвамчысы булып абыем белән мин туганбыз.
Зәңгәр күлдә ике аккош кебек,
Сез йөзәсез — ике бәхетле.
Шул бәхеткә мине кушкан өчен,
Җаным-тәнем белән рәхмәтле.
Алар безне тигез мәхәббәттә яратып үстерә, тәрбияли. Безгә үрнәк алар. Кечкенәдән әти-әниемнең җылы мөнәсәбәтен тоеп, күреп үсәм. Болар барысы да хәтеремә сеңеп кала. Үсеп җитеп, үз гаиләмне коргач, мин дә алар кебек булырмын. Мин үземне гаиләмнән, җылы өебездән башка күз алдына китерә дә алмыйм. Шуңа күрә дә, киләчәккә юл гаиләдән башлана дип уйлыйм. Шулай ук гаиләдәге яхшы мөнәсәбәтләр, туган җирдә әти-әни, дуслар һәм туганнар белән аралашып дус яшәү, гаиләбезгә киләчәккә алга омтылырга ярдәм итә.
Гаиләм белән бик бәхетлемен. Бәхетле гаилә һәрвакыт алга, киләчәккә атлый дип уйлыйм. Ә бәхетле булу өчен гаиләдә аңлашып, хөрмәт итешеп, тату яшәргә кирәк. Безнең гаиләдә нәкъ шулай. Әти-әниемнең тигез матур яшәве миңа көч, ышаныч биреп тора. Өебездә бер-берсен яраткан, бер-берсе турында кайгыртучанлык күрсәткән кешеләр яши. Ничек инде алар бәхетле булмасын да, киләчәккә омтылмасын! «Гаилә бәхете — ил бәхете», — ди халык. Ә ул бәхетне әти белән әни тудыра. Кадерле кешеләрем тормыш юлында очраган борчу-мәшәкатьләрдә бер-беренә юл куеп, гафу итә белеп, түзем һәм сабыр булып яши.
Язмышыма нигез салган җаннар,
Сезнең белән тибә йөрәгем.
Сүрелмәсен гаилә учагыбыз —
Күңелемдә шушы теләгем.
Җир йөзендә гомер юлын матур итеп бергә атлаучы, минем әтием белән әнием кебек күгәрченнәрдәй гөрләшеп яшәүче, матур киләчәккә омтылучы гаиләләр күп булуын теләр идем.
Чәчәк атсын гаиләм алмагачы,
Шаулап-гөрләп үтсен көнебез.
Бергә атлыйк тормыш сукмагыннан,
Чәчәк атсын бәхет гөлебез!
Эмилия ХИСМӘТУЛЛИНА,
8 нче мәктәпнең 9 г сыйныф укучысы, «Республикамны данлыйм» шәһәр бәйгесе җиңүчесе.
«Безнең гаиләнең күркәм гадәтләре»
Миңа рәхәт, миңа яхшы, чөнки минем әти-әнием, абыйларым, сеңлем янымда. Әби-бабайларым да исән-саулар. Берәр борчуым булса, алар белән уртаклашам. Ә менә әтисез-әнисез балалар да бар бит. Алар миңа кызганыч: шатлыкларын да, борчуларын да якын кешеләре белән бүлешә алмыйлар.
— Мәктәптә тәртипле бул!
— Дәресне игътибар белән тыңла!
— Укытучы һәрвакыт хаклы!
Боларны әнием мәктәпкә озатканда киңәш итә. Ә мин мәктәптән йөгереп кайтам да, исәнләшеп йортыбызга тынычлык, бәрәкәт теләп керәм. (Бу безнең гаиләнең кагыйдәсе.) Мине әни һәрвакыт көләч йөз белән каршы ала. Мин туганнарымның хәлләрен сорашам. Ә алар минем мәктәп хәлләрен сорыйлар.
— Сезгә сюрприз! – дим.
Әни белән әти минем табышмакка җавап эзлиләр. Минем кечкенә генә шатлыгым да гаиләдә зур куанычка әйләнә.
Кичке ашка барыбыз да бергә җыелышабыз. Барыбыз да шат, көләч; бу вакытта уңышсызлыклар турында, әлбәттә инде, сөйләшмибез. Чөнки күңелле вакытны бозарга ярамый (бу да безнең гаиләнең бер кагыйдәсе). Гаиләдәге эш һәм ял турында бергәләп киңәшәбез. Өлкәннәр беркайчан да безгә бала-чага итеп карамыйлар, безнең белән хисаплашалар. «Киңәшле эш таркалмас», — дигәннәр бит борынгылар.
— Радио: «Көннәр суыта», — диде, баз өсләрен җылытырга кирәк.
— Баздагы бәрәңге ничек саклана икән? Төшеп карарга кирәк.
— Зур абый армияда. Хәлен белергә кирәк.
Боларны әти әйтә. Аның сүзе барыбыз өчен дә закон. Бер караганда кечкенә генә мәсьәләләр, ә үзе тормыш тәҗрибәсе туплау икән.
Кичке вакыт минем өчен иң катлаулысы. Чөнки бу вакытта өй эшләрен эшләү, ял итү, китап уку вакыты. Әле тагын кечкенә апаем белән уйнарга да вакыт табарга кирәк, ул бит мине көнозын сагынып бетә.
Балаларга телевизордан озак итеп тапшырулар карарга ярамый. Монысын әни контрольда тота. «Үзегезгә файдалы шөгыль табыгыз», — ди әни. Без шөгылсез йөрсәк, үзе шөгыль табып бирә. Сеңлекәш пластилин әвәли, рәсем ясый. Мин шкафымны, өстәлемне җыештырам, я газетадан соңгы яңалыкларны кычкырып укыйм.
Шимбә көнне армиядагы абый белән телефоннан сөйләшәбез. Мин аны бик сагынам. Ул тиздән кайтыр. Ә ерактан кайтучы кеше күчтәнәчсез кайтмый инде ул!
Ур-ра! Якшәмбе – ял! Кая барырга, нәрсә эшләргә тиешлеге күптән инде уйланылган. Ял көне рәхәт һәм файдалы үтәргә тиеш. Гаилә белән туганнарга барабыз, яисә үзебез аларны каршы алып, хөрмәт итәбез. Барыбыз бергәләп тауга чаңгы шуарга чыгабыз. Тау безнең өй артында гына бит. Болар барысы да файдалы һәм күркәм эшләр.
Яз җитүен түземсезлек белән көтеп алабыз. Быел нәрсәләр утыртабыз? Кечкенә савытларда үсентеләр күптән әзер. Әнинең помидор, кыярлары беренче кыраулар үткәнен көтә. Ә минем көнбагыш, борчакларым бакчада беренче яфракларын ачалар. Бакча казу бердәм эшли торган эш, моннан беркем дә азат ителми.
Кишер, суган, бәрәңге, чөгендер утырту эшләрен дә күмәкләп башкарабыз. Яз саен җимеш, ә елга буена урман агачлары утыртабыз. Агачлар яңарып үсеп китсә, барыбыз да сөенәбез. «Кечкенә генә шатлыкка да куанып яши белергә кирәк» — бу да безнең гаиләнең бер кагыйдәсе.
Тукай районы Мәләкәс урта гомуми белем бирү
мәктәбенең 1нчы сыйныф укучысы
Прокопьев Алексадр
Татарча сочинение “Минем гаиләм|Минем гаилэм”
Сочинение на татарском языке на тему “Минем гаиләм”
Бу ел илебездә Гаилә елы дип игълан ителде. Телевизордан эмблемасы да күрсәтелеп тора. Эмблемада әти, әни, балалар сурәтләнгән булса да, минемчә, гаиләләр төрле булырга мөмкин. Мәсәлән, әби яки бабай белән оныклар, әни белән балалар, әти белән балалар, ә кайбер очракларда балалар үзләре генә дә бер гаилә булып яшәргә мөмкиннөр. Ничек кенә булмасын, мондый гаиләләрнең дә гаилә булып аталырга һәм бәхетле булырга хаклары бар дип уйлыйм мин.
Ә хәзер үземнең гаиләм турында язасым килә. Безнең гаилә дә эмблемага туры килә. Безнең гаиләбездә дүрт кеше: әтием, әнием, апам һәм мин. Гаиләбез бик тату һәм бик тырыш. Бездә берәү дә, беркайчан да эшсез утырмый. Әтием белән әниемнең эшләре дә уртак. Алар һәрчак үзара сөйләшәләр, киңәшләшәләр, фикерләшәләр. Безнең фикерләрне беләсе килеп, бездән дә киңәшләр сорыйлар. Шулай җыелып, фикерләшеп, уен-көлкеле сөйләшүләрдән яңа идеяләр туа.
Өй эшләрен дә бергәләп эшләргә яратабыз. Әниебез тәмле итеп ашлар пешерә. Төп эшебез уку булса да, өй җыештыру, идәннәрне, савыт-сабаларны юу шикелле эшләр белән әниебезне борчымаска тырышабыз. Апа белән без хәзер зурлар инде, үзебез дә булдырабыз андый гына эшләрне. Вакыты булганда, безгә әтиебез дә ярдәм итә.
Буш вакытларыбызда, бергәләшеп, кроссвордлар, сканвордлар чишәргә, компьютерда интеллектуаль уеннар уйнарга яратабыз. Әтиебез бик белемле, эрудит кеше безнең. Безгә дә күп кызыклы мәгълүмат бирә ул, без белмәгән һәм аңламаган күп нәрсәләрне гади һәм кызыклы итеп аңлатып бирә. Кайбер телетапшыруларны һәм кинофильмнарны да бергәләп карарга яратабыз. Театрларга, концертларга да күп вакытта бергәләп йөрибез. Аннан бергәләшеп фикер алышабыз. Кемгә нәрсә ошаганын, нәрсә ошамаганын ачыктан-ачык сөйләшәбез.
Өебез кечкенә булса да, бездә һәрчак кунаклар күп була, чөнки туганнарыбыз, гаилә дусларыбыз күп безнең. Барысы белән дә тату, аралашып яшибез. Әтием дә, әнием дә − авыл балалары. Алар республикамның ике районында туып-үсеп, Казанда очрашканнар һәм яратышып гаилә корганнар. Әби-бабаларыбыз да, күпләгән туганнарыбыз да авылда яши. Буш вакыт булу белән, без аларның хәлләрен белешеп, кирәк булганда булышып та киләбез. Авылда алар − тәртипле, акыллы, хөрмәтле кешеләр. Гаиләмне мин алардан башка күз алдына да китерә алмыйм. Төрле җирләрдә яшәсәк тә, без бөтен туганнарыбыз белән бергәләшеп, дус булып, зур бер тату һәм матур гаилә булып яшибез.
Мин үз гаиләмне бик тә яратам. Әниемне дә, әтиемне дә, апамны да бик тә, бик тә яратам. Алар да мине яраталар. Мин аларның һәрчак сау-сәламәт, озын гомерле, бәхетле булуларын теләп яшим. Бөтен-бөтен гаиләләргә дә иң изге теләкләремне телим. Ә кешегә теләгән изге теләкләр унлата, йөзләтә савап булып кешегә кире кайта ул, кызым, дип әйтә иде минем дәү әни. Мин бөтен кешеләрнең бер-берсенә изге теләктә булып яшәүләрен телим.Еще сочинения на татарском языке со схожей к “Минем гаиләм” тематикой (перейти к сборнику татарских сочинений нашего сайта)
Гаиләм – җылы учагым.
Мине саклаучы
Ачы җилдән, бураннардан
Мине яклаучы.
Гаилә турында сүземне Мәдинә апа Дәүләтова шигыре белән башлыйсым килә. Һәрвакытта, һәр кешегә кайтып сыенырлык җылы учак, тыныч почмак булуы кирәк. Гаилә — ул иң олы таянычыбыз, иң ышанычлы сыеныр урыныбыз. Анда бер – берсен яраткан, бер – берсе турында кайгыртучанлык күрсәткән кешеләр яши. Ни генә булмасын, кеше узенең гаилә кочагында ял итә , рухи көч һәм дәрман җыя, күңелен бушатып җан җәрәхәтләрен дәвалый ала. Гаилә тормышы туктаусыз хезмәт һәм сикәлтәле гомер юлы ул.
Гаилә дигәч, әти-әнием һәм туганарым искә төшә. Әнием, әтием! Нинди җылы сүзләр. Картәнием “Әтиле — әниле алтын канатлы булып үс, улым!” – дип әйтергә ярата. Минем иң кадерле кешеләрем әнием белән әтием – алтын канатларым. Пар канатлы гаиләдә яшим мин. Әти белән әниемнең тату гомер итүләренә чиксез шатланам. Ни дисәң дә, гаиләнең ныклыгы әни һәм әтидән тора. Аларның һәрберсенең гаиләдә үз урыны бар. Әни безне дөньяга тудыра, ашата, киемнәребезне юа, иркәли, юата. Ә салкыннардан, кыенлыклардан батыр йөрәкле, көчле рухлы әтиебез саклый. Бу дөньяда алардан да яхшырак, миһербанлырак, якынрак, кадерлерәк кеше юктыр кебек. Алар безне сулыш ала башлаган көнебездән алып кайгырта башлый. Һәр яңа эшебезгә сөенә, кечкенә уңышларыбызны да шатланып кабул итә. Минем кадерлеләрем һәрвакыт безнең өчен кайгырып, ярдәм итеп торалар. Күз карасыдай саклап, төпле киңәшләрен бирәләр, урынсыз эшләгән эшләребез өчен бераз әрләп тә алалар. Ачуланганда да күзләреннән усаллык түгел, назлы караш бөркелә.
Әтиемә “егет кешегә җитмеш төрле һөнәр дә аз”, дигән әйтем туры килә. Нинди генә эшкә тотынса да, җиренә җиткереп башкара алтын куллы әтием. Безнең белән дә булырга вакыт таба. Төрле темаларга фикер алыша, тормышка мөнәсәбәтне ачыкларга ярдәм итә.
Өйдә вакытта без аның белән бергә йөрибез, эшлибез. Яз җиткәч, кош оялары ясыйбыз, кышын канатлы дусларыбыз өчен җимлекләр элеп куябыз. Җәй көне бергәләп су керәбез, кышын чаңгы шуабыз.
Йорт, бакча эшләрендә безне дә катнаштыра әтиебез. Кечкенәдән хезмәт кадерен белеп үсәргә, эшсөяр булырга өйрәтә.
Ул уңган да, тапкыр да, зирәк тә, шул ук вакытта кайгыртучан һәм таләпчән кебек сыйфатларга ия гаилә башлыгы.
Әнием дә бик сабыр, уңган, ярдәмчел. Кулларыннан гөлләр тама, дисәм, бер дә ялгыш булмас. Ул бар эшкә дә өлгерә, җитешә, оста. Аның назлы карашы, ягымлы елмаюы күңелләребезне эретә. Телеңне йотарлык аш-сулар әзерләве, күз явын алырлык бәйләнгән кул эшләре белән һәрвакыт сөендереп тора ул безне. Ул яхшы белән яманны да аерырга өйрәтә. Акыллы киңәшләрен дә бирә.
Әни — әтиебезне эш урыннарында да хөрмәт итәләр, авылдашлары арасында да үрнәкле гаилә исемен йөртәләр, абруйга лаек кешеләрнең берсе алар.
Магазинда сатучы булып эшләүче әниебез кеше белән тиз аралашучан, уртак тел таба. Үз һөнәрен яхшы башкаруы нәтиҗәсендә, сәүдә ноктасыннан халык өзелми, сатып алучылар һәрчак канәгать булып, бары рәхмәт, мактау сүзләре генә юллана аның адресына карата.
Әтием үтә дә җаваплы, кирәкле һөнәр иясе. Ул – янгын сүндерүче. Аннан һәрвакыт уяу, сизгер, җитез булу таләп ителә. Шуңа күрә ул кеше гомерләрен саклап калу өчен утка керергә дә әзер булып тора.
Өстәвенә, кадерлеләрем умарта тоталар. Балның никадәр файдалы һәм шифалы булуы һәркемгә мәгълүм. Ә аны тәрбияләү өчен күпме тырышлык, көч, түземлек кирәк.
Бар яклап уңган, булдыклы, үрнәкле газиз кешеләремне бик яратам, хөрмәт итәм.
Без дә алар үрнәгендә үсеп, укуларыбызны уңышлы тәмамлап, теләгән һөнәр сайлап, бу тормышта үз юлыбызны табарбыз, дип ышанам.
Әни-әтием – безнең өчен олы терәк, зур таяныч. Без алар белән горурланабыз.
Үземне дөньяда иң бәхетле бала итеп тоям. Ни өчен дигәндә, минем картәнием һәм картәтием дә исән – саулар. Кирәк чакта барып сыенырдай якыннарым барлыгына язмышыма рәхмәтлемен. Мин һәрвакыт алар янына барырга тырышам. Ярый әле бер авылда яшибез, шуңа күрә мәктәпкә барганда да, кайтканда да яннарына еш кына кереп чыгам. Хәлләрен белеп, тәмле — тәмле ризыклары белән сыйланам. Ә алар исә мине генә көтеп торгандай ихлас елмаеп каршы алалар. Картәнием “баланың баласы – балдан татлы була”, — дия – дия, гел кочагына алып, рәхәтләнеп сөяргә ярата мине. Шулайдыр да, чөнки нәрсә генә сорасам да, һәр үтенечем, теләгем шул ук минутта тормышка аша.
Өлкән яшьтә булуларына карамастан, алар күпләп мал-туар, кош-корт тәрбиялиләр. Бакчаларында төрле — төрле җиләк – җимеш, яшелчә үстерәләр. Уңганнарга – уңыш юлдаш, дигәндәй, алмагачлары алмалардан сыгылып тора, җиләкләре гел өлгереп, күзне кызыктыра. Ә помидор, кыяр уңышы дисәң, картәнием аларны җыеп бетерә алмый. Мин дә ярдәмләшеп торам. Быел бергәләп, алардан күпме кышкылыкка азык әзерләгәнбездер, исәбе-хисабы да юк. Җимешләрдән эшләнгән кайнатмалар, яшелчәләрдән тозланган, маринадланган ризыклар белән баз тулды. Кышын исә җәйге көннәрне искә төшереп, аларны тәмләп авыз итәсе генә кала.
Картәтиемнең дә олы ярдәмчесе мин, дип мактанырга ашыгам. Аның белән йорт алдындагы эшләрдә кул арасына керергә өлгерәм. Ул малларның телен белеп сөйләшә диярсең, һәрберсенә исем кушып, алар белән аралашып, һәрчак аларны тыңлата белә.
Якынннарымның капкасын ачып керүгә үк гаҗәпкә каласың, һәр нәрсә үз урынында, җыештырылган ихата, бакча алдында аллы – гөлле чәчкәләр үсеп утыра. Кай арада шулай тәртипкә китереп җитешә ала икән бу йорт хуҗалары?! Ә йорт эченә керсәң, тагы да ямьлерәк күренеш карашны үзенә җәлеп итә. Картәнием пөхтә итеп бүлмәләрне җыештырып куя, берсеннән-берсе матур гөлләр үстерә, алар тәрәзә төпләрен бизи.
Алардан кунак та өзелми ул. Авылдашлары, туганнары белән аралашып, дус яшиләр. Шундый кунакчыл, ачык йөзле, киң күңелле кешеләр белән аралашып яшәве рәхәт тә, күңелле дә, күрәсең.
Картәнием бәйләм эшләренә дә бик оста. Безгә, оныкларына, биялиләр, оекбашлар бәйләп бирә. Кыш көннәрендә зур рәхмәтләр әйтеп, ул бәйләгән киемнәрне киеп йөрибез.
Картәтием – минем якын сердәшем. Кирәк вакытта гел аннан киңәш сорыйм. Ул һәрвакыт ярдәмгә килә. Акыллы, сабыр, шул ук вакытта таләпчән, гадел дә ул.
Кадерлеләремнең уңганлыгына, тырышлыгына сокланып туя алмыйм, алардан үрнәк алып яшим.
Алар — әни — әтиемнең дә иң якын ярдәмчеләре, таянычлары. Авырлыклар килсә, тәүдә алар белән уртаклашалар, шатлыклы хәбәрләрне бергә — бергә бүлешәләр.
Картәни — картәтиләрем тагын да бик озак еллар сау-сәламәт яшәсеннәр иде безнең арада. Алар йортының уты сүнмәсен, балаларының, оныкларының шат авазыннан тынмасын, һәрвакыт туганнар җыелып, шау — гөр килеп, гел шулай аралашып яшәсеннәр иде.
Туганнарымның һәрвакыт шулай матур, сәламәт булуларын телим. Киләчәктә дә бергәләп, тату тормышта, гаилә учагының җылысын тоеп, бәхетле яшәргә язсын.
Минем гаиләм алга, киләчәккә атлый
Гаиләм — ныклы терәгем,Гаиләм — таянычым,Йөрәк җырым, сер сандыгым,Һәм илһам чыганагым.
Гаиләм — ныклы терәгем,
Гаиләм — таянычым,
Йөрәк җырым, сер сандыгым,
Һәм илһам чыганагым.
Без Башкортстанда яшәвебез белән бик бәхетле. Республикабыз бай тарихы, матур табигате һәм талантлы кешеләре белән дан тота. Шушы гүзәл җирдә әти-әнием, абыем, туганнарым һәм дусларым белән яшәү минем өчен зур бәхет.
Дөньяда һәр кешенең үз юлы, үз сукмагы һәм үз язмышы. Алар бер-берсенә охшамаган. Тик шулай да араларында бер уртаклык бар: җир йөзенә без барыбыз да нәсел калдырырга, бәхетле булырга килгәнбез. Кеше исемен йөртүче затның бу тормышта якты эзе, матур эше калырга тиеш. Ә үзеңнең якты эзеңне калдыру өчен туган йортың, гаиләң булу кирәк. Гаилә — ул кешенең таяныр ноктасы. Безнең бәхет гаиләдә. Гаиләбез бар икән, димәк безнең киләчәгебез бар! Без бәхетле!
Биш хәрефтән генә торган гаилә сүзе бик зур мәгънәгә ия. Гаилә диюгә, безнең күз алдыбызга баш өстендәге түбә, бер үк фамилияләр, әти-әни һәм бу гаиләне дәвам итүче балалар килә. Гаилә, минемчә, бер-берсенә ярдәм итүче, яклаучы, саклаучы бер оя ул. Бу ояда кеше ял итә һәм үзен тыныч, рәхәт итеп тоя. Һәм һәр кешенең тормышы шушы оядан, гаиләдән башлана. Ә гаиләнең ныклыгы, әти-әнинең җылы мөнәсәбәте, әлбәттә, без, балалар белән бәйләнгән. Мин үземне бик бәхетле итеп тоям, чөнки минем яраткан кешеләрем, гаиләм бар.
Нинди бәхет үз әниең булса,
Үз әтиең булса яныңда.
Шатлык хисе, җылы кояш нуры
Балкып торса һәрчак җаныңда.
Минем әтием белән әнием зур җаваплылык тоеп, олыгая башлагач кына гаилә корганнар һәм Октябрьскийда яши башлаганнар. Әти-әниемнең дәвамчысы булып абыем белән мин туганбыз.
Зәңгәр күлдә ике аккош кебек,
Сез йөзәсез — ике бәхетле.
Шул бәхеткә мине кушкан өчен,
Җаным-тәнем белән рәхмәтле.
Алар безне тигез мәхәббәттә яратып үстерә, тәрбияли. Безгә үрнәк алар. Кечкенәдән әти-әниемнең җылы мөнәсәбәтен тоеп, күреп үсәм. Болар барысы да хәтеремә сеңеп кала. Үсеп җитеп, үз гаиләмне коргач, мин дә алар кебек булырмын. Мин үземне гаиләмнән, җылы өебездән башка күз алдына китерә дә алмыйм. Шуңа күрә дә, киләчәккә юл гаиләдән башлана дип уйлыйм. Шулай ук гаиләдәге яхшы мөнәсәбәтләр, туган җирдә әти-әни, дуслар һәм туганнар белән аралашып дус яшәү, гаиләбезгә киләчәккә алга омтылырга ярдәм итә.
Гаиләм белән бик бәхетлемен. Бәхетле гаилә һәрвакыт алга, киләчәккә атлый дип уйлыйм. Ә бәхетле булу өчен гаиләдә аңлашып, хөрмәт итешеп, тату яшәргә кирәк. Безнең гаиләдә нәкъ шулай. Әти-әниемнең тигез матур яшәве миңа көч, ышаныч биреп тора. Өебездә бер-берсен яраткан, бер-берсе турында кайгыртучанлык күрсәткән кешеләр яши. Ничек инде алар бәхетле булмасын да, киләчәккә омтылмасын! «Гаилә бәхете — ил бәхете», — ди халык. Ә ул бәхетне әти белән әни тудыра. Кадерле кешеләрем тормыш юлында очраган борчу-мәшәкатьләрдә бер-беренә юл куеп, гафу итә белеп, түзем һәм сабыр булып яши.
Язмышыма нигез салган җаннар,
Сезнең белән тибә йөрәгем.
Сүрелмәсен гаилә учагыбыз —
Күңелемдә шушы теләгем.
Җир йөзендә гомер юлын матур итеп бергә атлаучы, минем әтием белән әнием кебек күгәрченнәрдәй гөрләшеп яшәүче, матур киләчәккә омтылучы гаиләләр күп булуын теләр идем.
Чәчәк атсын гаиләм алмагачы,
Шаулап-гөрләп үтсен көнебез.
Бергә атлыйк тормыш сукмагыннан,
Чәчәк атсын бәхет гөлебез!
Эмилия ХИСМӘТУЛЛИНА,
8 нче мәктәпнең 9 г сыйныф укучысы, «Республикамны данлыйм» шәһәр бәйгесе җиңүчесе.
Нык тату гаилә нинди була? Мөгаен, бу сорауга кистереп кенә
җавап бирүе мөмкин түгелдер. Бик гади нәрсә түгел ул гаилә. Яхшы гаилә
– саф чык тамчысы кебек. Анда безнең җәмгыятебездәге социаль һәм
әхлакый мөнәсәбәтләрнең күпкырлы дөньясы чагыла. Яхшы гаиләкеше
өчен зур бәхет ул. Безнең илебездә гаиләаерым кешенең эше генә түгел, ул
дәүләтнең өзлексез игътибар үзәгендә торучы бер берәмлеге. Дәүләт гаилә
турында зур кайгыртучанлык, игьтибарлылык күрсәтә. Балалар
учрежденияләре киң җәелдерелә. Төрле пособияләр түләнә, балалар сау
сәламәт үссеннәр, яхшы тәрбия алсыннар өчен күп көч түгелә.Тик бәхетле
гаилә кору өчен әтиәнинең барыннан да элек берберсенә булган
мәхәббәте, ихтирам итүләре, җитдилекләре, берберсен аңлаулары, әдәпле
булулары һәм башка бик күп нәрсәләргә бәйле икәнлеге күренә.
Әйе, әти гаиләдә – баш кеше, ул үзе гаилә әгъзаларына үрнәк
булырдай кеше. Ул иң күп табучы, иң көчле, иң җаваплы, барлык
мәсьәләләрне хәл итүче. Ул уйнап кына бодай белән капчыкларны күтәрә
ала, печән чапканда чалгысы да аның кулында уйнаклап кына йөри. Әтием
мине ачуланганы да юк, ләкин аның сүзе шундый да үтемле, ә күз карашы?
Ул миңа караганда, мине үтәли күрә кебек тоела.Әтиемне мин яратам да,
хөрмәт итәм, кайвакыт нишләптер куркам да …
Әни, әнием, әнкәй… Һәркем өчен бик кадерле, назлы, җылы сүз бу.
Күңелебездә булган бөтен матурлыкны, рәхмәтне шушы гади сүзгә салабыз.
Һәрвакыт яныбызда булган, уңышларыбызга шатланып, канатланып,
кайгыларыбызны уртаклашып яшәгән мәрхәмәтле әниебезгә эндәшәбез.
… Бер кечкенә кыз әнисеннән аерылып калганда, кызчыкка ярдәм
итәр өчен, аннан сорыйлар: “Синең әниең нинди?” Шунда кечкенә кызчык
җавап бирә: “Сез белмисезмени? Минем әнием иң матуры, иң яхшысы”.
Шулай кечкенә вакытта да, олайгач та һәр кешегә үз әнисе иң изге, иң
матуры, иң ягымлы һәм игътибарлы булып күренә.
Миңа да үз әнием – иң гүзәл, иң сылу, иң күркәм. Буе белән ул озын
түгел, русча әйткәндә “ и ноги не от ушей растут”, муены да бик озын түгел,
чәчләре дә бик куе озын түгел, ә күзләренә карасаң – дөняның гүзәллеген,
әниемнең сабырлыгын, акыллылыгын, барысын да белгәнен, аңлаганын
күрәсең. Аңа артык сүз дә әйтергә кирәкми, ул бөтен минем хис
тойгыларымны, уйхәсрәтләремне минем күзләремнән карап белә.Бервакыт
мәктәптән эчем пошып кайткан идем. Рус әдәбиятына кич буе әзерләндем,
укыдым, тырыштым, ятладым, дәрестә тырышып җавап бирдем, җаным
фәрманым белән ышанган идем: дәрестә миңа яхшы билге куячаклар,
чөнки мин гадәти тырышлыгым белән тырышмадым, бүтәнчә, җанымны
биргән кебек тырышкан идем.Ә миңа салкын су сипкән кебек, “Ладно, на маленькую троечку пойдет”, диде. Мин бит әниемә: “Мин дүртлегә
тырышып укырмын”, дип сүз биргән идем. Һәм менә яңадан өчле. Өйгә
кайтасы да килмәде. Әнием мине үзе каршы алды да, күземә карап: “И
балам мин сине көтәкөтә бик сагындым, мин бит сине нинди билге алсаң да
яратам”, диде. “Намус белән генә тырыш”, дип өстәде. “Өчлегә дә бит
тырышырга кирәк, өчле дә бит билге…”
Ничек ул укытучының миңа өчле куйганын белде? Ничек күңелемнең
кителгәнен күрде? Әниемнең мине аңлавы миңа шундый да рәхәт булып
тоелды.
Гаиләдә тынычлык иминлек булганда шундый да яшәве рәхәт. Ә
гаиләнең иминлеге, бәхетле тормышы дөньяның тынычлыгы белән бәйле.
Шуңа күрәдер әниемнең һәрвакыт кабатлана торган сүзләре гел колагымда:
“Дөньяда тынычлык, иминлек кенә булсын !”
Аналарның күз яшьләре түгелмәсен, балалар ачынып еламасын өчен
дөньяда тынычлык кирәк.
Әкрен генә җилләр исә,
Ел артыннан еллар үтә,
Ә халыкта тик бер теләк
Гүя бердәм сулыш:
Мәрмәр һәйкәлләр каршында
Яшьле күзләр карашында катгый таләп:
Җирдә кабат
Кабынмасын сугыш!
Минем гаилэм!
Гаилә – ул иң олы таянычыбыз, иң ышанычлы сыеныр урыныбыз. Анда бер-берсен яраткан, бер-берсе турында кайгырткан кешеләр яши. Гаилэдэ син узенне иркен, рэхэт, ышанычлы итеп тоясын. Эти эниен сине ярата, жылылык белэн караса шуннан да зур бэхет бармы сон ул!
Минем гаилэм 5 кешедэн тора: этием, энием, абыем, апам hэм мин! Безнен гаилэ бик дус-тату! Без бер -беребез очен улеп торабыз, яратабыз,hормэт итэбез! Авыр чакта бер кайчан да булышыйча калмыйбыз!!!
Без гел очэу, безгэ рэхэт, бер беребезгэ терэк!
Абый белэн апа хэзер узлэре тормышлы, шунын очен гел курешеп булмый. Шуна да карамастан, мин аларны сагынып котеп алам! Алар кайткач без hэрвакыттагыча фотога тошэбез!!!
Гаилэ тулы булганда гына, тынычлык та була! Эти энигэ зур рэхмэт безне тэртипле, ярдэмчел булып яшэргэ ойрэткэннэре очен! Без очэу-бер беребезгэ нык ошаганнар!!!
Зэнгэр кузлелэр булып, без энигэ ошаган! анын да кузлэре кук йозе кебек зэп-зэнгэр!!
Бу фото — апамнын никахында.
Э менэ бу фото — абыемнын никахында.
Мин гаилэмне бик нык яратам!!!!
Рейтинг: +21
13327 просмотров
Комментарии ()
|
# |
||
|
|
Далия Ловцова # 11 ноября 2015 в 12:23 0 |
||
|
|
Арслан Хасанов # 13 ноября 2015 в 10:39 0 |
||
|
|
Dina Zainullina # 20 января 2016 в 13:35 0 |
||
|
Җәмгыять
Гаилә… Нәрсә ул?
Гаилә… Нәрсә ул? Гаилә ул — иң мөһим нәрсә. Гаиләсе булмаган кешенең бәхете дә булмый диләр. Гаиләне мин бер зур көймә белән чагыштырыр идем. Андагы кешеләрнең берсе генә төшсә дә, көймә чайкала башлый. Ә тормыш ул — зур диңгез. Бу диңгездә көймә белән йөзәр өчен тырышлык, сабырлык кирәк. Кыскасы, гаилә…
Гаилә… Нәрсә ул? Гаилә ул — иң мөһим нәрсә. Гаиләсе булмаган кешенең бәхете дә булмый диләр. Гаиләне мин бер зур көймә белән чагыштырыр идем. Андагы кешеләрнең берсе генә төшсә дә, көймә чайкала башлый. Ә тормыш ул — зур диңгез. Бу диңгездә көймә белән йөзәр өчен тырышлык, сабырлык кирәк. Кыскасы, гаилә туры барырга, бөтен авырлыкларны бергә-бергә җиңәргә тиеш. Мин дә үзебезнең гаиләбезне шундыйлардан дип саныйм. Безнең гаиләбез оешканга 23 августта 25 ел була. Бик озак гомер бәхетле, мул, тулы, бәрәкәтле тормыш юлы аша узганнар минем әтием белән әнием. Мәхәббәт җимешләре булып, бер-беребезгә терәк булырдай, ике сөйкемле кыз балалар апам Эльвира белән мине тудырганнар алар. Безнең гаиләдә ир-ат, хатын-кыз эше дигән сүзләр юк. Бездә берәү дә, беркайчан да эшсез утырмый. Әтием белән әниемнең эшләре дә уртак, укытучылар. Алар һәрчак үзара сөйләшәләр, киңәшләшәләр, фикерләшәләр. Безнең фикерләрне беләсе килеп, бездән дә киңәшләр сорыйлар. Шулай җыелып, фикерләшеп, уен-көлкеле сөйләшүләрдән яңа идеяләр туа. Өй эшләрен дә бергәләп эшләргә яратабыз. Әниебез тәмле итеп ашлар пешерергә ярата. Төп эшебез уку булса да, өй җыештыру, идәннәрне, савыт-сабаларны юу шикелле эшләр белән әниебезне борчымаска тырышабыз.
Буш вакытларыбызда, бергәләшеп, кроссвордлар, сканвордлар чишәргә, компьютерда интеллектуаль уеннар уйнарга яратабыз. Әтиебез бик белемле, эрудит кеше безнең. Безгә дә күп кызыклы мәгълүмат бирә ул, без белмәгән һәм аңламаган күп нәрсәләрне гади һәм кызыклы итеп аңлатып бирә. Кайбер телетапшыруларны һәм кинофильмнарны да бергәләп карарга яратабыз. Театрларга, концертларга да күп вакытта бергәләп йөрибез. Аннан бергәләшеп фикер алышабыз. Кемгә нәрсә ошаганын, нәрсә ошамаганын ачыктан-ачык сөйләшәбез.
Бездә һәрчак кунаклар күп була, чөнки туганнарыбыз, гаилә дусларыбыз күп безнең. Барысы белән дә тату, аралашып яшибез. Әтием дә, әнием дә − авыл балалары. Алар Апас районының төрле авылларында туып-үсеп, Казанда укыганнар. Әнием безнең авылга иптәш кызына кунакка кайткан, алар очрашканнар һәм яратышып гаилә корганнар. Әтием кызык итеп : — Әниегез мине үзе эзләп тапты дип шаярта да әле.
Мин үз гаиләмне бик тә яратам. Әниемне дә, әтиемне дә, дәү әти-дәү әниләремне, апамны да, бик тә, бик тә яратам. Апам да үз гаиләсен корды, хәзер безнең гаиләдә биш кеше булды, җизнәмне дә яратам. Алар да мине яраталар. Мин аларның һәрчак сау-сәламәт, озын гомерле, бәхетле булуларын теләп яшим. Бөтен-бөтен гаиләләргә дә иң изге теләкләремне телим. Ә кешегә теләгән изге теләкләр унлата, йөзләтә савап булып кешегә кире кайта ул, кызым, дип әйтә минем дәү әни. Мин бөтен кешеләрнең бер-берсенә изге теләктә булып яшәүләрен телим.
Алинә Галимҗанова, Иске Йомралы авылы.
Следите за самым важным и интересным в Telegram-каналеТатмедиа
Оставляйте реакции
К сожалению, реакцию можно поставить не более одного раза
Мы работаем над улучшением нашего сервиса
Гаиләм – җылы учагым.
Мине саклаучы
Ачы җилдән, бураннардан
Мине яклаучы.
Гаилә турында сүземне Мәдинә апа Дәүләтова шигыре белән башлыйсым килә. Һәрвакытта, һәр кешегә кайтып сыенырлык җылы учак, тыныч почмак булуы кирәк. Гаилә — ул иң олы таянычыбыз, иң ышанычлы сыеныр урыныбыз. Анда бер – берсен яраткан, бер – берсе турында кайгыртучанлык күрсәткән кешеләр яши. Ни генә булмасын, кеше узенең гаилә кочагында ял итә , рухи көч һәм дәрман җыя, күңелен бушатып җан җәрәхәтләрен дәвалый ала. Гаилә тормышы туктаусыз хезмәт һәм сикәлтәле гомер юлы ул.
Гаилә дигәч, әти-әнием һәм туганарым искә төшә. Әнием, әтием! Нинди җылы сүзләр. Картәнием “Әтиле — әниле алтын канатлы булып үс, улым!” – дип әйтергә ярата. Минем иң кадерле кешеләрем әнием белән әтием – алтын канатларым. Пар канатлы гаиләдә яшим мин. Әти белән әниемнең тату гомер итүләренә чиксез шатланам. Ни дисәң дә, гаиләнең ныклыгы әни һәм әтидән тора. Аларның һәрберсенең гаиләдә үз урыны бар. Әни безне дөньяга тудыра, ашата, киемнәребезне юа, иркәли, юата. Ә салкыннардан, кыенлыклардан батыр йөрәкле, көчле рухлы әтиебез саклый. Бу дөньяда алардан да яхшырак, миһербанлырак, якынрак, кадерлерәк кеше юктыр кебек. Алар безне сулыш ала башлаган көнебездән алып кайгырта башлый. Һәр яңа эшебезгә сөенә, кечкенә уңышларыбызны да шатланып кабул итә. Минем кадерлеләрем һәрвакыт безнең өчен кайгырып, ярдәм итеп торалар. Күз карасыдай саклап, төпле киңәшләрен бирәләр, урынсыз эшләгән эшләребез өчен бераз әрләп тә алалар. Ачуланганда да күзләреннән усаллык түгел, назлы караш бөркелә.
Әтиемә “егет кешегә җитмеш төрле һөнәр дә аз”, дигән әйтем туры килә. Нинди генә эшкә тотынса да, җиренә җиткереп башкара алтын куллы әтием. Безнең белән дә булырга вакыт таба. Төрле темаларга фикер алыша, тормышка мөнәсәбәтне ачыкларга ярдәм итә.
Өйдә вакытта без аның белән бергә йөрибез, эшлибез. Яз җиткәч, кош оялары ясыйбыз, кышын канатлы дусларыбыз өчен җимлекләр элеп куябыз. Җәй көне бергәләп су керәбез, кышын чаңгы шуабыз.
Йорт, бакча эшләрендә безне дә катнаштыра әтиебез. Кечкенәдән хезмәт кадерен белеп үсәргә, эшсөяр булырга өйрәтә.
Ул уңган да, тапкыр да, зирәк тә, шул ук вакытта кайгыртучан һәм таләпчән кебек сыйфатларга ия гаилә башлыгы.
Әнием дә бик сабыр, уңган, ярдәмчел. Кулларыннан гөлләр тама, дисәм, бер дә ялгыш булмас. Ул бар эшкә дә өлгерә, җитешә, оста. Аның назлы карашы, ягымлы елмаюы күңелләребезне эретә. Телеңне йотарлык аш-сулар әзерләве, күз явын алырлык бәйләнгән кул эшләре белән һәрвакыт сөендереп тора ул безне. Ул яхшы белән яманны да аерырга өйрәтә. Акыллы киңәшләрен дә бирә.
Әни — әтиебезне эш урыннарында да хөрмәт итәләр, авылдашлары арасында да үрнәкле гаилә исемен йөртәләр, абруйга лаек кешеләрнең берсе алар.
Магазинда сатучы булып эшләүче әниебез кеше белән тиз аралашучан, уртак тел таба. Үз һөнәрен яхшы башкаруы нәтиҗәсендә, сәүдә ноктасыннан халык өзелми, сатып алучылар һәрчак канәгать булып, бары рәхмәт, мактау сүзләре генә юллана аның адресына карата.
Әтием үтә дә җаваплы, кирәкле һөнәр иясе. Ул – янгын сүндерүче. Аннан һәрвакыт уяу, сизгер, җитез булу таләп ителә. Шуңа күрә ул кеше гомерләрен саклап калу өчен утка керергә дә әзер булып тора.
Өстәвенә, кадерлеләрем умарта тоталар. Балның никадәр файдалы һәм шифалы булуы һәркемгә мәгълүм. Ә аны тәрбияләү өчен күпме тырышлык, көч, түземлек кирәк.
Бар яклап уңган, булдыклы, үрнәкле газиз кешеләремне бик яратам, хөрмәт итәм.
Без дә алар үрнәгендә үсеп, укуларыбызны уңышлы тәмамлап, теләгән һөнәр сайлап, бу тормышта үз юлыбызны табарбыз, дип ышанам.
Әни-әтием – безнең өчен олы терәк, зур таяныч. Без алар белән горурланабыз.
Үземне дөньяда иң бәхетле бала итеп тоям. Ни өчен дигәндә, минем картәнием һәм картәтием дә исән – саулар. Кирәк чакта барып сыенырдай якыннарым барлыгына язмышыма рәхмәтлемен. Мин һәрвакыт алар янына барырга тырышам. Ярый әле бер авылда яшибез, шуңа күрә мәктәпкә барганда да, кайтканда да яннарына еш кына кереп чыгам. Хәлләрен белеп, тәмле — тәмле ризыклары белән сыйланам. Ә алар исә мине генә көтеп торгандай ихлас елмаеп каршы алалар. Картәнием “баланың баласы – балдан татлы була”, — дия – дия, гел кочагына алып, рәхәтләнеп сөяргә ярата мине. Шулайдыр да, чөнки нәрсә генә сорасам да, һәр үтенечем, теләгем шул ук минутта тормышка аша.
Өлкән яшьтә булуларына карамастан, алар күпләп мал-туар, кош-корт тәрбиялиләр. Бакчаларында төрле — төрле җиләк – җимеш, яшелчә үстерәләр. Уңганнарга – уңыш юлдаш, дигәндәй, алмагачлары алмалардан сыгылып тора, җиләкләре гел өлгереп, күзне кызыктыра. Ә помидор, кыяр уңышы дисәң, картәнием аларны җыеп бетерә алмый. Мин дә ярдәмләшеп торам. Быел бергәләп, алардан күпме кышкылыкка азык әзерләгәнбездер, исәбе-хисабы да юк. Җимешләрдән эшләнгән кайнатмалар, яшелчәләрдән тозланган, маринадланган ризыклар белән баз тулды. Кышын исә җәйге көннәрне искә төшереп, аларны тәмләп авыз итәсе генә кала.
Картәтиемнең дә олы ярдәмчесе мин, дип мактанырга ашыгам. Аның белән йорт алдындагы эшләрдә кул арасына керергә өлгерәм. Ул малларның телен белеп сөйләшә диярсең, һәрберсенә исем кушып, алар белән аралашып, һәрчак аларны тыңлата белә.
Якынннарымның капкасын ачып керүгә үк гаҗәпкә каласың, һәр нәрсә үз урынында, җыештырылган ихата, бакча алдында аллы – гөлле чәчкәләр үсеп утыра. Кай арада шулай тәртипкә китереп җитешә ала икән бу йорт хуҗалары?! Ә йорт эченә керсәң, тагы да ямьлерәк күренеш карашны үзенә җәлеп итә. Картәнием пөхтә итеп бүлмәләрне җыештырып куя, берсеннән-берсе матур гөлләр үстерә, алар тәрәзә төпләрен бизи.
Алардан кунак та өзелми ул. Авылдашлары, туганнары белән аралашып, дус яшиләр. Шундый кунакчыл, ачык йөзле, киң күңелле кешеләр белән аралашып яшәве рәхәт тә, күңелле дә, күрәсең.
Картәнием бәйләм эшләренә дә бик оста. Безгә, оныкларына, биялиләр, оекбашлар бәйләп бирә. Кыш көннәрендә зур рәхмәтләр әйтеп, ул бәйләгән киемнәрне киеп йөрибез.
Картәтием – минем якын сердәшем. Кирәк вакытта гел аннан киңәш сорыйм. Ул һәрвакыт ярдәмгә килә. Акыллы, сабыр, шул ук вакытта таләпчән, гадел дә ул.
Кадерлеләремнең уңганлыгына, тырышлыгына сокланып туя алмыйм, алардан үрнәк алып яшим.
Алар — әни — әтиемнең дә иң якын ярдәмчеләре, таянычлары. Авырлыклар килсә, тәүдә алар белән уртаклашалар, шатлыклы хәбәрләрне бергә — бергә бүлешәләр.
Картәни — картәтиләрем тагын да бик озак еллар сау-сәламәт яшәсеннәр иде безнең арада. Алар йортының уты сүнмәсен, балаларының, оныкларының шат авазыннан тынмасын, һәрвакыт туганнар җыелып, шау — гөр килеп, гел шулай аралашып яшәсеннәр иде.
Туганнарымның һәрвакыт шулай матур, сәламәт булуларын телим. Киләчәктә дә бергәләп, тату тормышта, гаилә учагының җылысын тоеп, бәхетле яшәргә язсын.