“ Туган авылым”
Туган авыл… Йөрәккә иң якын һәм кадерле сүз. Безнең һәрберебезнең газиз туган йорты, йортыбыз урнашкан кадерле туган авылы бар. Һәр авылның үзенә генә хас, кабатланмас, истә кала торган урыннары күп. Сокланып туймаслык тугайлар, челтерәп ага торган чишмә буйлары, балыклы күлләре, куе әрәмәләр белән уратылган елга үзәннәре, басулары, шаулап торган урманнары күңелгә рәхәтлек биреп, туган авылга мәхәббәт хисе уята. Кая гына барсак та, туган авылның матурлыгын берни дә алмаштыра алмый. Аның һәр сукмагы күңелгә якын.
Минем Туган авылым Әлдермеш. Табигатьнең иң матур җирендә урнашкан. Мин чын күңелемнән туган авылымны яратам, аның гүзәллегенә сокланам. Авылымны сөймәслек тә түгел шул: ул, минемчә, бөтен дөньяда бер генә, бары тик бер генә! Авылдагы матурлыкның чиге юк! Ул үзенең болыннары, басулары, кырлары белән җәлеп итә. Әлдермеш авылының тирә-ягын урманнар, җиләк-җимешкә бай матур калкулыклар чорнап алган. Күккә менеп карасаң, яшел диңгез эчендәге утрау кебек күренәдер ул. Талгын җил искәндә, болын өстенең дулкынлануыннан күзеңне ала алмый торасың. Нинди генә чәчәкләр юк! Әйтерсең табигатьтә булган бар төсне шунда җыйганнар. Искиткеч матур гүзәллек! Иртәнге кояш күтәрелгәндә илаһи нурларын, бөтен яктылыгын авылга сибә. Авылым, әкияти манзара эчендәге кебек.
Авыл уртасыннан бик матур Сая елгасы ага. Суы артык тирән булмаса да, анда балык бик күп. Шулай ук Сидеркә чишмәсе бар. Тәмле чишмә суын эчеп тә туя торган түгел. Авыл халкы шул чишмәдән су ташый. Авыл уртасында – иман йорты – “Әмир” мәчете урнашкан. Мәчетебез бик зур, бик матур һәм үзенә җәлеп итеп тора. Ул бервакытта да буш булмый. Бигрәк тә җомга көнне. Әлдермеш халкы монда намаз укырга килә. Кичен аннан моңлы азан тавышы ишетелә. Авылда тагын кибет, мәктәп, балалар бакчасы һәм медпункт бар. Авылымның халкы да кешелекле, инсафлы һәм ярдәмчел. Авылымда үз эшен сөйгән хезмәт кешеләре яши.
Алар — авылыбызны яратучылар. Авылыбыз белән горурланып, аның данын тирә – якка тарату өчен тырышалар.
Әйе, мин авылымны, аның табигатен, кешеләрен бик яратам. Авылымның матурлыгын сөйләп тә бетерерлек түгел. Аның саф һавасы, тәмле суы мине үстерә. Күңелемне бетмәс – төкәнмәс горурлык хисе били. Мин үземне чиксез бәхетле тоям! Авылны бетермичә, аның өчен борчылып яшәүче апа — абыйларга, әби – бабайларга мең – мең рәхмәт! Әкият илендәге кебек яшибез! Хикәямне шигъри юлларым белән төгәллисем килә:
Туган җирем — син бөек илкәемнең
Җанга якын һәрбер почмагы.
Җылытып яшәр мине гомер буе
Туган авылымның кайнар учагы.
Игътибарыгыз өчен рәхмәт.
метки: Татарск, Яшэгэн, Укытучысы, Аларг, Туган, Буларак, Утырган, Тормыш
Йөрәгемне балаларга бирәм,
Чын күңелем биреп укытам.
Күрсәм әгәр Сезнең уңышларны
Сөенәм мин олы шатлыктан.
Укытучы! Нинди горур яңгырый бу исем.Тирә- ягыбызга бер күз салыйк әле, нинди гүзәл корылмалар, биналар, бакчалар, завод-фабрикалар! Һәрберсендә укытучының хезмәте бар, чөнки шунда эшләүче кешеләрне укытучы тәрбияләгән.
Укытучы-зур тормыш юлына чыгаручы. Бөек акыл ияләре дә, тиңдәшсез батырлыклар күрсәткән каһарманнар да, ачышлары белән танылган галимнәр, исемнәре халыклар тарихына алтын хәрефләр белән язылган әдәбият, мәдәният, сәнгать әһелләре дә , ил башлыклары да ирешкән уңышлары өчен, иң беренче нәүбәттә укытучыларына, остазларына бурычлы.
Укытучы… Күпме мәгънә, күпме аң, күпме балаларга һәм кешелеккә булган мәхәббәт хисләре туплаган бу сүздә… Юк, гади сүз түгел бу… Яшәешне алга этәрүче, дөньяга матурлык өстәүче, акыл вә зиһен белән кечкенә генә сабыйлардан Шәхес үстерүче, тәрбияләүче, шул ук вакытта тормышның беренче салкын бураннарыннан, көзнең ачы җилләреннән саклаучы һәм олы тормышка юл күрсәтүче, озатып калучы бөек җан – Укытучы ул.
Менә мин дә
Мин Тукай моңнарын ишетеп, әнием , әбием әкиятләрен тыңлап, уенчыклар белән уйнап утырган сабый мәктәптән кайткан абыем белән апамның мәктәптәге хис –кичерешләрен, фикерләрен әнием белән уртаклашуларын тыңлыйм. Апам : “Әйбәт тә сөйләдем инде, барыбер укытучым “4”ле куйды,”-ди .Әни тыңлап торды да : “И балам, укытучы бервакытта да ялган билге куймый, әзерләнүең җитмәгәндер, ныклап өйрәнсәң, “5” ле алырсың,-” ди. Бу сүзләре дә әниемнең күңел кылларыма кагылды. Димәк, нинди бар яктан да үрнәк, гадел кеше дә икән ул укытучы.
Сабый чагым әнә шулай укытучы һөнәренә хөрмәт, мәхәббәт хисләре салынып үтеп китте.Минем дә беренче тапкыр мәктәп сукмагына аяк басар чагым җитте.
Бугенгедәй хәтеремдә, ак алъяпкычлар, ак бантлар тагып, тәүге тапкыр мәктәп сукмагына аяк баскан көндә “балам ” дип эндәшеп, нәни кулымнан җитәкләп, ачык йөз белән беренче укытучым каршы алды.Беренче укытучымның сәнгатьле итеп шигырь укулары, туган авыл, туган йорт, ата-анага мәхәббәт уятырлык гыйбрәтле хикәяләр сөйләве дә хәтердә. Шәфкатьлелек , миһербанлыкка өндәп әйткән сүзләре колагымда яңгырый .
2 стр., 702 слов
Сочинение минем беренче укытучым на татарском
… зләре һәрберебезнең күңелен йомшарта ала. Нинди генә сорау белән мөрәҗәгать итсәк тә, укытучым җавап бирә, аңлап хәлеңә … әрбиячебез. Киләчәктә бу дөньяда нинди генә биеклекләргә ирешсәк тә, уңышларыбызның башында укытучы торганын һәркем таныр. Әйе, нәкъ мен … генә күңелне тырный, моңсуландыра. Ләкин мәктәбебезне һәм укытучы апабызны онытмыйча, аралашып торачагыбызга мин ышанам. Бу – табигый, чөнки ул …
Бүген мин остазларымның ышанычын акларга тырышып…. мәктәбендә укытучы булып эшлим. 20 елдан артык эшләү дәверендә миңа педагогика өлкәсендә күпне белергә, яңа программаларны , төрле технологияләрне өйрәнергә, энциклопедияләр, белешмәләр укырга, укучы аңына тәэсир итәрлек ысулларны эзләргә туры килде .
Укытучы булып эшләвемнең беренче көненнән үк, дәрескә кергәч балалар белән аралашам, аларга үземнең әйләнә — тирәгә мөнәсәбәтемне белдерәм. Чын күңелдән алар белән аралашам, тугры, эчкерсез, намуслы булырга тырышам, чөнки бала күңеле бик сизгер бит ул. Дәресне кызыклы мавыктыргыч итеп уздырам. Әгәр дәрестә моңсуланып утырган йөзне күрсәм , мин дә борчылам; мавыгып эшләсәләр, зур канәгатьләнү хисе тоям. Мин укытучы буларак, укучыма теге яки бу ситуациядә дөрес чишелешне такмыйм, үзләренә чишү юлын табарга ирек бирәм. Укучы белән укытучы арасында ара булырга тиеш, диләр. Әйе, сүз дә юк. Ә ләкин ул дивар да, барьер да түгел, ә биек баскыч булырга тиеш , минемчә. Менә шул биеклектән мин үз артымнан баручыларга белем баскычына менәргә ярдәм кулымны сузам. Ярату- кеше күңелен яктыртып торучы кояш шул ул. Кояш җылысыннан башка җир йөзендә тереклек булмас иде. Әгәр укытучыда чын кешелеклелек сыйфатлары бөркелеп тормаса, балада шәфкатьлелек тәрбияләп булмас иде. Яратуны сизүгә, риясыз бала үзен бәхетле хис итә. Ярату- бала күңелен җайга салучы бердәнбер игелекле көч ул!
Мин көн саен сыйныфка керәм. Минем алда – күзләр, күзләр… Алар төрлечә карый: кызыксынып, куркып, битараф… Һәркайсында – үзенчәлекле дөнья чагылышы. Мин шушы дөньяларны сак кына ачарга, аларга үсәргә, яхшы якка үзгәрергә ярдәм итәргә тиеш. Минем омтылышым – һәр укучыга иҗади мөмкинлекләрен табарга ярдәм итү, үзенең көченә ышандыру. Балага аның барлык эшләрне булдыра алырдай шәхес икәнен күрсәтү – минем максатым.
Минем фикеремчә, яхшы укытучы булу өчен белем генә аз, ә тәнеңдәге бөтен күзәнәгең аша син үзеңне укытучы итеп тоя белергә дә тиеш. Һәр иҗатка тартылган, ачылган таҗ бөресе – үзе бер могҗиза бит ул.Табигатьнең шушы гап-гади тылсымын күзәткән һәр күңел сөенә, шатлана.Укучыларның шигырьләрен укыганда көтелмәгән чагыштырулар, уңышлар уңышлы табылган гыйбарәләр, гади генә тормыш күренешләреннән олыларча җитди итеп ясалган нәтиҗәләрне күреп куанам да, алар киләчәге өчен борчылып та куям.Чәчәк бөресе кебек иҗатка тартылган керсез күңелле укучыларыбыз тормышның салкын кырауларыннан куырылып калмасыннар иде. Мин татар теле һәм әдәбияты укытучысы буларак, укучыларымның иҗади , шигъри җимешләрен сөенепһәм хуплап каршылыйм һәм аларга хәерле юл ак бәхетләр телим.
9 стр., 4271 слов
Татарстан — минем республикам
… әрнең тормышы да гөл бакчасы кебек булырга тиеш. Халкыбыз шуның өчен тырыша да инде. Л … Германиядә, Берлинның Плетцензее төрмәсендә унбер татар улының гильотина пычагы астында башы өзелде. Алар … үз гомерен чагыштыра, нәтиҗә ясый. Минем туган ягым Югары Кибәхуҗа авылы … күп диңгезләргә барып җитеп була. Ә боргаланып-боргаланып, бу матур җирл … н Ил бирдем дә Күкрәк сөтем белән Тел бирдем. Саклый алсаң — м …
Мин укучыларым өчен укытучы апа гына түгел, мин –киңәшче, ярдәмче. Бурычым -ата-аналар белән берлектә һәр баланы бәхетле итү. Бәхет күпкырлы. Ул кешенең үз сәләтен ача белүендә дә, хезмәтне башкаруында да, дөньяның матурлыгы белән хозурлануында да, баланы чын кеше итеп тәрбияләүдә дә чагылыш таба.
Замана гел үзгәреп тора. Балалар һәр яңалыкны отып бара. Укучылардан артта калмас өчен, компьютер дигән фән — техникасын өйрәнергә туры килде. “Миңа татар теле нәрсәгә” дип утырган үзебезнең үк татар баласын кызыксындырыр өчен проектлар төзеп, төрле презентацияләр әзерләп, җанлы да, заманча да дәресләр үткәрергә тырышам.Укучыларым презентация ясый беләләр, бергә-бергә эшләгәндә, компьютер өлкәсендәге яңалыклар белән дә алышабыз.
Без болгавыр заманда яшибез.Укучыларыбызның кулында айфон, кәрәзле телефоннар.Укучыны берни белән дә кызыксындыру мөмкин түгел. Ә без , укытучылар, әллә нинди авыр хәлләрдән дә чыгу юлын табабыз.
Татар теле һәм әдәбияты укытучысы буларак, туган телгә мәхәббәт тә , әдәби әсәрләр укуга омтылыш та булдыру кирәк. Андый чакларда артист та, мең төрле укучының холкын белүче , күз карашыннан аңлаучы ана да, кирәк чакта психолог та, күңеле яраланганда йөрәк җылың , тәмле сүзең белән дәвалаучы табиб та булырга туры килә. Укытучы , минемчә, күпкырлы талант иясе дә ул.
Хезмәтем минем-мәңге картаймас шатлыгым чыганагы.Әйе, бу чынлап та шулай, чөнки мин -укытучы.әлбәттә замана күзлегеннән чыгып караганда, һөнәрем җиңел түгел, ләкин үзэшеңне яратып башкарсаң, һәр иртәдә ашкынып мәктәпкә килсәң, балаларның сиңа зур ышаныч белән төбәлгән күзләрен күрсәң, барлык арулар да югала, хезмәтеңнән канәгатьләнү тойгысы, шатлык хисләре чолгап ала.
Үз эшеңне яратып башкару ничек кенә авыр булмасын, үзе зур бәхет бит ул. Бу тарафтан үземне бәхетле дип саныйм. Вакыт…Вакыт галиҗәнәпләре аяусыз. Күз ачып йомганчы үзенең борчулары, кайгылары, шатлыклары белән үтә дә китә. Артта калган гомергә күз салсаң, горурлык хисләре шатлык белән үрелеп күз алдына килеп баса.
Мәктәптә эшләү дәверендә үтә җаваплы да, авыр да, кызыклы да көннәр санап бетергесез күп була. Бу вакытта укучыларым миңа яшәргә, яңа үрләр яуларга көч бирә. Аларның шат йөзләре, самими елмаюлары, нур сибелгән күзләре эшләргә дәрт уята.
Олы бәхет-бөтен гомереңне
Яшь буынга бирү, багышлау;
2 стр., 660 слов
Минем нием укытучы сочинение татарча
… бер гади укытучы булып Хезмәт итәм бүген тормышта. Һәр укучым язылмаган роман, Һәр дәресем маяк тормышка. Мин бәхетле, әгәр укучыларым С … Бу — укучыларны рухи яктан сәламәт шәхес итеп тәрбияләү минем бер уңышым. Мин дәресләремдә укучыларымның сөйләмен лексик … өйләсәләр ана телендә. Кайгыларын, шатлыкларын бергә Бүлешсәләр татар телендә.
Илең-халкың белән бергә атлау,
Тормыш агышыннан калышмау.
Җиргә лаек итеп уллар, кызлар
Тәрбияләү нинди куаныч!
Укытучы өчен моңардан да
Бармы икән олы юаныч?
Скачать:
Предварительный просмотр:
Әнием!
«Әни» диеп язып куйдым
Яңа яуган ак карга.
Таптамагыз, һич ярамый
«Әни» сүзен таптарга.
Үземнең язмамны шушы шигырь юлларыннан башлап җибәрәсем килә.
Әни – җирдә иң газиз, якын кеше. Ул сине тудырган, көйләп бишектә тирбәткән, синең беренче елмаюыңны, беренче әйткән сүзләреңне ишетеп сөенгән,тәпи атлап китүеңне күреп шатланган.Ул безне туган телебезне яратырга өйрәткән. Без үзебезнең тормышыбызны алардан башка күз алдына да китерә алмыйбыз. Алар – безнең дөньябызның яме, шатлыгы.
Һәркемгә үз әнисе дөньядагы иң кадерле кеше булган кебек, миңа да үз әнием бик кадерле. Барлык балаларныкы кебек, минем дә телем»әннә», «әни» сүзе белән ачылган. Әнием минем бик сабыр, тыйнак кеше. Әниемнең исеме Әлфия. Бу исем гарәп теленнән килеп кергән. Ул: “Мең яшәр кыз” дигәнне аңлата. Әниемнең йомшак куллары, ягымлы тавышы миңа шатлык китерә. Мин әниемә кулымнан килгәнчә булышырга, аны борчымаска тырышам. Әнием миңа дәресләремне эшләргә дә булыша: аңламаган сорауларыма да сабыр гына җавап таба, файдалы киңәшләрен дә бирә.
Мин мәктәптән кайтуга, өйдә тәмле ис таралган була. Әнием инде тәмле-тәмле ризыклар пешереп куярга дә өлгергән! Без аның белән тәмләп чәй эчәбез, серләребез белән уртаклашабыз. Ял көннәрендә без саф һавада йөрергә яратабыз. Әнием мине һәр кичне назлап йоклата, ә иртән «кызым» диеп сөеп уята. Нинди зур бәхет! Ярый әле, әнием, янәшәмдә син бар! Әнием, мин сине бик яратам! Сиңа иң изге теләкләремне генә телим.
Зарипова Регина, Карабаш икенче урта мәктәбенең 5”Б” сыйныф укучысы
Минем уйлавымча, жэй — ин яхшы ел фасылы, чонки жылы, эйлэнэ — тирэ искиткеч матур. Ин моhиме — каникуллар. Безгэ телэгэн жиргэ, телэгэн вакытта барып ял итэргэ момкин.
Бу ел жэйге каникуллар вакыйгаларга бик бай булды. Каникуллар башлану белэн мин «Нарат асты» сэламэтлэндеру лагерендэ ял иттем. Анда бик кунелле hэм кызык булды. hэр конне конкурслар, торле мероприятиялэр уткэрелде. Без бассейнда су коендык, уеннар уйнадык, ярышлар оештырдык, фотога тоштек. Мин анда дусларымны очраттым hэм бик куп яналары белэн таныштым. Алар белэн икенче елга кадэр елашып саубуллаштык.
Ойгэ кайткач, бакчада чуп уташтым, жилэк, карлыган жыештым.
Янгырлар туктагач, кояшлы берничэ конне мин Казанда — Татар иленен башкаласында уткэрдем. Андагы океанариум, Кырлай аттракционнар паркы, Бауман урамы, балалар поезды, Ривьера аквапаркы, Кремль, Экият курчак театры, Камал театры, Кабан куллэренен гузэллеген, матурлыгын, кызыклылыгын сойлэп бетергесез.
Лэкин ял никадэр рэхэт hэм кызыклы булса да, белем коне дэ якынлаша. Яна коч — дэрт белэн, китап — дэфтэрлэрне жыйнап белем алырга эзерлэндем. Сыйныфташларны, укытучыларны, мэктэбемне бик сагындым…
Татарча сочинение “Минем этем”
Сочинение на татарском языке на тему “Минем этем”
Безнең Актырнак исемле этебез бар. Ул түп-түгәрәк, кап-кара, бик матур көчек. Йоннары ялт-йолт итеп тора. Артык зур да түгел. Тәпи очлары ап-ак, башында да ак тап бар. Тәпиләре ак булганга, без аңа Актырнак дип исем куштык та инде.
Без аны җылы сөт белән дә, тәмле аш, файдалы боткалар белән дә сыйлыйбыз. Ул, рәхмәт әйткәндәй, шатланып койрыгын болгый. Алгы тәпиләрен күтәреп иркәләнә. Мин аны һәркөн урамга алып чыгам. Үзе бәләкәй генә булса да, ул бик җитез, тиз йөгерә. Ул урамда артымнан чаба, өрә һәм минем белән шатлана-шатлана уйный. Без аны бик яратабыз.
Актырнак юынырга бик ярата. Ул тәмле итеп сөяк белән аш ашый. Мин аны кечкенәдән төрле һөнәрләргә өйрәтә башладым. Мин берәр җирдән кайтсам, ул мине шатланып каршы ала, басып, битемне ялый; күрешергә кулымны сузсам, тәпиен бирә. Минем төрле әмерләремне дә үти: бас дисәң − баса, утыр дисәң − утыра, ят дисәң − ята. Безгә чит кеше килүен әллә кайдан сизеп ала, өрә башлый. Каргаларны бер дә яратмый ул. Биби, чебиләрне алып китәрләр дип курка, ахры.
Мин Актырнакны үзем белән урманга алып барам. Монда ул үз тавышьгаа үзе сокланып йөри. Бик каты өрә. Урманның эченә үк кереп, әллә кайнардан әйләнеп кайта. Миңа нәрсәдер ашыгып-ашыгып сөйләргә тели. Бик кызык эт ул. Миңа аның белән бик күңелле.Еще сочинения на татарском языке со схожей к “Минем этем” тематикой (перейти к сборнику татарских сочинений нашего сайта)
Дмитрий
Табигать һәрвакыт үзгәрештә. Шуларның иң зурысы − ел фасыллары алмашыну. Күзәткәнегез бармы икән? Шулар арасында көз − иң матуры. Бу айларда урманнар бик матур. Нинди генә төсләр юк анда? ! Көз билгеләре август ахырында ук сизелә башлый инде. Кайбер чәчәкләрнең җәй уртасындагы матурлыгы югала, алар инде киләсе ел өчен орлык бирә. Агачлар яфракларын коя, җир өстенә сары юрган түшәлә. Җәйге киемнәрен беренчеләрдән булып каеннар сала. Имәннәрдә яфраклар озаграк саклана. Ә менә чияләр кар ныклап ятар алдыннан гына яфрак коеп бетерәләр. Кырларда комбайннар гөрелтесе ишетелә. Арыш, бодай җирләре бушап кала. Ул кырларны кара каргалар яулап ала. Аларның ерак юлга китәр өчен хәл җыясы, тукланасы бар. Алар шунда коелып калган бөртекләрне рәхәтләнеп чүплиләр, аннары, канатларын ныгытыр өчен, төркем-төркем булып очып алалар. Башка кошлар да җәй аендагыча сайрамый. Алар ашыгыч ыгы-зыгыда. Ә сентябрь аенда кырлар һәм бакчаларда бәрәңге алалар. Машиналар тыз да быз чабып тора: бәрәңге ташыйлар. Зәп-зәңгәр күктә җепкә тезелеп кыр үрдәкләре, торналар, саубуллашып, ерак юлга кузгала. Иелеп бәрәңге чүпләгән җиреңнән тураеп, аларга кул болгыйсың: «Хәерле юл сезгә! Исән-сау әйләнеп кайтыгыз». Аларны ерак юллар көтә, туган җир белән вакытлыча аерылышу сагышы биләп ала. Аларның бер җепкә тезелгән кебек очулары кешеләрдә моңсулык уята. Мине иң дулкындырганы − көзнең менә шул чоры. Моңсу да, шул ук вакытта шатлыклы да ул көз башы. Җәй тәмамлану моңсулык тудырса, мул уңыш шатлык китерә.Ак көзТабигатьтә үзгәрешләр берөзлексез булып тора. Менә беренче кар да яуды. Ул бик матур иде. Кар агачларга ак тун кидерде. Кар әле иртәрәк яуган. Агачларда нинди генә төс юк: яшел, сары, кызыл, көрән һәм ак. Алар ак кар арасыннан тагын да матур күренәләр. Җир өсте ап-ак. Әллә инде кыш та җиттеме? Юк, бу − ак көз. Карлы көз. Бу кардан әле чаңгыда да шуып булмый. Әмма кар йомарлап атышып уйнап була. Бик теләсәң, кар бабай да ясап була. Чын кышка ераграк әле. Борынгылар чын кышны, беренче кар яугач 40 көннән соң гына килә, диләр. Килсен генә, көтәрбез. Ноябрьдә урманда да бик матур. Агачлар кышкы йокыга әзерләнә. Аларның ботакларына кар шәлләре ябылган. Урман җәнлекләре дә кышка үзләренчә җайлашалар, туннарын алмаштыралар, азык эзли башлыйлар. Урман эчендәге сазлыкларга, чишмәләргә сукмаклар сузыла, кайбер җәнлекләр анда су эчәргә төшәләр. Ул сукмаклар төрле яктан килеп бер ноктада кисешәләр. Андагы симметрия гаҗәпләндерә мине. Табигать могҗизалар тудырырга сәләтле. Яратам мин елның шушы фасылын.
Источник: http://www.insha.ru/text/410
Сочинениены язучы: Татарстан Республикасы, Зеленодол районы, Васильево
посёлогында яшәүче, 2 нче номерлы мәктәбенең 6 ,,Б” сыйныфта укучы
Айдынова Эвелина Эльдаровна язды.
Сочинение: ,, Минем әнием.”
Минем әниемнең исеме – Марина. Аңа утыз ике яшь. Минем әнием
лаборант булып эшли. Минем өчен әнием — дөньядагы иң матур кеше.
Аның күзләре зәңгәр төстән, кап – кара керфекләр белән сызылган.
Чәчләре бик озын, кара төсле. Мин әниемне бик яратам, чөнки
минем өчен аннан да кадерлерәк кеше юк. Әнием бик оста
ашарга пешерә. Дөньяда аның ризыгыннан тәмлерәк юктыр.
Мин начарлык эшләсәм дә, ул мине бик ярата. Ул һәр кешегә
булышырга тырыша. Һәр кеше өчен — әни — иң якын кеше.
Мин дә әниемне иң яхшы, иң матур, иң әйбәт кеше дип шутлыйм.
А в т о р с о ч и н е н и я: А й д ы н о в а Э в е л и н а Э л ь д а р о в н а,
ученица 6 ,,Б” класса (русскоязычная группа) школы № 2;
проживающая в Республике Татарстан, Зеленодольском районе,
п.г.т. Васильево.
Сочинение,,Моя мама.”
Мою маму зовут — Марина. Ей 32 года. Она
работает лаборантом. Для меня моя мама — в мире самый красивый
человек.
Её голубоватые глаза очерчены чёрными—чёрными бровями
Волосы очень длинные, чёрного цвета . Я свою маму очень люблю,
для меня нет ближе человека. Мама очень вкусно готовит. В мире нет
ещё вкуснее пищи. Даже если я сделаю что—то плохо, она меня всё
равно любит. Она каждому хочет помочь. Для каждого — мама— самый близкий
человек.
Я тоже считаю свою маму —самой красивой, самой хорошей.