Текс про маму:
Моя мама – самый дорогой человек для меня. Я её очень люблю. Люблю не за что-то, а просто так, просто за то, что она у меня есть. Я очень горжусь и дорожу своей мамой. Ближе неё у меня никого нет. Мою маму зовут Татьяна Николаевна. Она красивая. Люблю мамину улыбку и большие зелёные глаза, которые сверкают озорными огоньками, задорный смех и её руки, заботливые, тёплые, дорогие мне две ладошки. Моя мама очень добрая, хорошо ладит с людьми, все её уважают и любят. Она умеет поддержать в трудную минуту и согреть своей теплотой, когда иногда мне бывает грустно и горько.
Мама заботится о нас с братом с самого рождения, дарит нам свою доброту, заботу, нежность и материнскую любовь. Я очень благодарен маме за всё, что она делает. Да и я всегда стараюсь ей помочь чем-то. Я помогаю маме носить тяжёлые сумки с продуктами, помогаю с уборкой в нашем доме. Моя мама очень вкусно готовит, и я люблю помогать ей в этом. Узнаю довольно много полезного во время приготовления пищи. Мама учит меня нужным и полезным знаниям, которые пригодятся мне в жизни. Ещё я очень люблю гулять с ней — мне всегда интересно. Мы ходим в гости, в кино, на выставки, просто дышим свежим воздухом.
Перевод на татарский:
Минем әнием минем өчен иң кадерле кеше. Мин аны бик яратам. Мин берәр нәрсә өчен түгел, ә шулай булганга, миндә булганга гына яратам. Мин бик горур һәм әниемне кадерлим. Минем аңа якын кеше юк. Минем әниемнең исеме Татьяна Николаевна. Ул чибәр. Мин әниемнең елмаюын һәм ямьсез утлар белән балкып торган зур яшел күзләрен яратам, көлке һәм аның куллары, кайгыртучан, җылы, минем өчен ике кадерле кул. Минем әнием бик игелекле, кешеләр белән яхшы яши, һәркем аны хөрмәт итә һәм ярата. Ул авыр вакытларда ничек булышырга, аны җылысы белән җылытырга белә, кайчак мин кайгы-хәсрәт кичерәм.
Әни туганнан бирле минем абыем турында кайгырта, безгә аның игелеген, кайгыртучанлыгын, назлы булуын һәм ана мәхәббәтен бирә. Мин әниемә кылган һәр эше өчен бик рәхмәтле. Мин аңа һәрвакыт берәр нәрсәдә булышырга тырышам. Мин әниемә азык-төлек капчыкларын йөртергә булышам, өебезне чистартырга булышам. Әни бик тәмле пешерә, мин аңа булышырга яратам. Пешергәндә мин бик күп файдалы әйберләр өйрәнәм. Әни миңа тормышта файдалы булган кирәкле һәм файдалы белемнәрне өйрәтә. Мин дә аның белән йөрергә яратам — мин һәрвакыт кызыксынам. Без кунакка, кинога, күргәзмәләргә барабыз, саф һава сулыйбыз.
«Әнием» темасына сочинение
Скачать:
Предварительный просмотр:
Әнием.
Әни… Әнием… Нинди ягымлы һәм йөрәккә якын бу исем! “Әни ”дип эндәшә алу – үзе зур бәхет ул. Мин – дөньяда бик бәхетле бала, чөнки янәшәмдә минем өчен җан атучы, сөенгәндә шатлыгымны уртаклашучы , кочагына сыенганда: ”Кызым, йөрәк җимешем!” –дип иркәләп эндәшүче газиз әнием бар.
Әни! Һәр кеше өчен иң кадерле, иң хөрмәтле, иң якын кеше ул. Авыр чакларыбызда да, шатлыклы минутларыбызда да без әниләребезнең җылы кочагына сыенабыз. Әниләрнең йөрәк җылысы, “Балам!” дип эндәшкән ягымлы сүзләре безгә яшәргә көч бирә. Йомшак куллары белән башыңнан бер сыйпап узса, бөтен авыруларың, борчуларың беткән кебек була. Әнә шундый тылсымлы, бөек көчкә ия ул- ана дигән изге зат.
Әгәр без бүген зәңгәр күктә йөзгән ак болытларга, кояшлы җылы яңгырларга, түбәләрдән тып-тып итеп тамган язгы тамчыларга карап сөенәбез икән, без моның өчен әнкәйләребезгә бурычлы. Чөнки алар — безгә бу матур дөньяны бүләк итүчеләр, төнге йокыларын йокламыйча, җил-яңгыр тидермичә безне үстерүчеләр. Димәк, алар – безне яклаучыбыз да, саклаучыбыз да.
Минем үземнең әнием турында язып үтәсем килә. Һәркемгә үз әнисе дөньядагы иң кадерле кеше булган кебек, миңа да үз әнием − кадерлеләрдән дә иң кадерлесе. Барлык балаларныкы кебек, минем дә телем «әни» сүзе белән ачылган. Әниемнең йомшак куллары, ягымлы тавышы, моңлы җырлары миңа шатлык китерә.
Әнием безгә тәмле-тәмле ризыклар пешерә, кичен назлап йоклата, ә иртән «кызым» диеп сөеп уята. Әни булганда , өебез нурлы, аның күзләреннән бөркелгән нур һәрберебезгә җылылык бирә. Әнием янәшәсендә булганда гына мин үземне бәхетле хис итәм. Әнием кешеләргә карата шәфкатьле, ягымлы, ярдәмчел булырга өйрәтә, минем миһербанлы, шәфкатьле , акыллы булып үсүемне тели. Әниемнең биргән киңәшләре җанга дәва бирә, киләчәккә ышаныч уята, яшәү дәрте бирә.
“Җәннәт -аналарның аяк астында,” -диләр. Әйе, бу дөрестән дә шулай. Һәрбер ана үзенең йөрәк җимеше — баласы өчен кайгырып яши. Үз чиратыбызда , без дә, әниләребезне яратып, аларга кайгы-хәсрәтләр китермичә яшик. Әниләребезнең йөзләреннән беркайчан да елмаю чаткылары сүнмәсен иде. Барыр юлларыбызны яктыртып торучы, мәңге сүрелмәслек кояшыбыз бит алар безнең.
Теләче урта мәктәбенең
9 нчы сыйныф укучысы
Әсәдуллина Руфия
Сочинение на тему Моя мама самая красивая мама на татарском языке помогите пожалуста!!!
-
- 0
-
-
- 0
-
Минем әниемнең исеме …(имя мамы). Аңа …(сколько лет) яшь. Минем әнием …( там-то там-то) …(кем работает) булып эшли. Минем өчен әнием дөньядагы иң матур кеше. Аның кузләре …(цвет глаз) төсле, кап-кара керфекләр белән сызылган. Чәчләре бик озын, ..(цвет волос) төсле. Мин әниемне бик яратам, чөнки минем өчен аннан да кадерлерәк кеше юк. Әнием бик оста ашарга пешерә. Дөньяда аның ризыгыннан иң тәмлесе юктыр. Мин начарлык эшләсәм дә ул мине шулай ук ярата. Ул һәр кешегэ булышырга тырыша. Һэр кеше өчен эни — иң кадерле кеше. Мин дә әниемне иң яхшы, иң матур, иң әйбәт кеше дип шутлыйм.
-
Комментариев (0)
Ваш ответ
Сочинениены
язучы: Татарстан Республикасы, Зеленодол районы, Васильево
посёлогында яшәүче, 2 нче номерлы мәктәбенең 6 ,,Б”
сыйныфта укучы
Айдынова Эвелина Эльдаровна язды.
Сочинение: ,,
Минем әнием.”
Минем әниемнең исеме – Марина. Аңа утыз ике яшь.
Минем әнием лаборант булып эшли. Минем өчен әнием — дөньядагы
иң матур кеше.
Аның күзләре зәңгәр төстән, кап – кара керфекләр
белән сызылган. Чәчләре бик озын, кара төсле.
Мин әниемне бик яратам, чөнки минем
өчен аннан да кадерлерәк кеше юк.
Әнием бик оста ашарга пешерә. Дөньяда
аның ризыгыннан тәмлерәк юктыр. Мин
начарлык эшләсәм дә, ул мине бик ярата.
Ул һәр кешегә булышырга тырыша. Һәр кеше өчен —
әни — иң якын кеше.
Мин дә әниемне иң яхшы, иң матур, иң әйбәт кеше
дип шутлыйм.
А в т о р с
о ч и н е н и я: А й д ы н о в а Э в е л и н а Э л ь д а р о в н а,
ученица 6
,,Б” класса (русскоязычная группа) школы № 2;
проживающая
в Республике Татарстан, Зеленодольском районе,
п.г.т.
Васильево.
Сочинение,,Моя
мама.”
Мою маму зовут — Марина. Ей 32
года. Она работает лаборантом. Для меня моя мама — в мире
самый красивый человек.
Её голубоватые глаза
очерчены чёрными-чёрными бровями
Волосы
очень длинные, чёрного цвета . Я свою маму очень
люблю, для
меня нет ближе человека. Мама очень вкусно готовит.
В мире нет ещё вкуснее пищи. Даже если я сделаю
что-то плохо, она меня всё равно любит. Она каждому хочет
помочь. Для каждого — мама- самый близкий человек.
Я
тоже считаю свою маму -самой красивой, самой хорошей.
Әнкәй теткән йондай Карлар коела күктән. Күзләремне йомам, Күрмәмме дип, Кабат шул ук төшне… Роберт Әхмәтҗанов Әнкәй, әни, нәнә, инәй… Сиңа балаларың нинди генә исемнәр белән эндәшмәсен, эчтәлегең бер үк кала бирә. Син — Ана! Күкрәк сөтен имезеп үстергән, төннәрен, безнең өчен борчылып, бер генә мизгелгә дә керфек какмаган Ана. Менә син, тәмле ризыклар пешереп, татлы чәйләр ясагач, безне өстәл янына дәшәсең. Үзең күп вакыт утырмыйсың да. Күзеңдә — сөенеч чаткылары. Яратып, тәмләп ашавыбызны күреп, балаларча беркатлылык белән шатланасың. Гел эшләп юрырга гына күнеккән кулларыңны, кая куярга белмичә, әле алъяпкыч итәгенә, әле бер-берсенә яшерәсең. Кышкы чишмәләрнең салкын суында керләр чайкаган куллар ул. Идән юган, сәдәф таккан, шәл, оек бәйләгән куллар… Кичләрен, кечкенә пыялалы күзлегеңне борын очына элеп аласың да газета караштырасың. Шуннан бер-бер яхшы сүз, гыйбрәтле вакыйга тапсаң, безгә дә укып калырга ашыгасың. Андагы юлларда көлке сүзләр язылганда, иреннәреңнең җәелеп киткәнен күрәм мин. Син кычкырып көлә дә белмисеңдер шикелле. Юк, беләсең. Әдәпсез булып күренәсең, безне эшебездән бүләсең килми. Менә син, вак-вак атлап, түр якка узасың. Мин, үзеңнән яшереп кенә, һәр хәрәкәтеңне, һәр ымыңны күзәтәм. Ачык ишек аркылы тәрәз төбендәге гөлләр янына килгәнеңне күрәм. Кибә башлаган яфракларны кайчы белән сак кына кисеп аласың. Төпләрен тотып-тотып карыйсың да баш чайкап куйгандай итәсең. Туфраклары катыбрак киткән, тамырлары кысылгандыр, дип борчыласыңмы син? Җылы өйдә сусын аладыр дисеңме? Кайбер гөлләр турысында озаграк тукталып торасың. Ал чәчәкле тамчы гөле — синең яшьлегең хатирәсеме? Аны нигә башкаларыннан ныграк яратасың син, әни? Яран гөле дә, рауза гөле дә бик якындыр, ахрысы… Яфрак-парын иркәләп, җылы сулышыңны өреп куймас идең. И әни… Без дә — үзең кебек. Ни дәрәҗәдә яратуыбызны сүзләр белән әйтә дә алмыйбыз. Тәнең, җаның өшегәндә, һәрвакыт яныңда да булмыйбыз. Әмма күңелдән нурлы йөзеңнең сурәте җуелмый. Арган кулларыңа хәл кертәсе, агара башлаган чәчләреңнән сыйпыйсы, безне яраткан күзләреңнән үбәсе иде. Син тәрбиләгән тыйнаклык кына әнә шул теләкләрне тыеп тора, әмма, ничек булса да, йөрәктән ташыган сөю хисен сиздерәсе килә.
ну вот както так
Минем иң кадерле кешем.
Йөрәгемнең иң түрендә
Иң кадерлем,әнием
Яхшылыкка,яктылыкка
Алып бара мине әниием!
Һәр кешенең бу дөньяда иң кадерле, иң якын кешесе бар — ул әни. Һәр бала кечкенәдән үк ул матур сүзне белә, ярата. Минем әнием дә минем өчен иң газиз, иң яраткан кешем. Аны ничек яратмыйсың?
Минем әниемнең исеме Гүзәл . Ул шундый матур. Аның күзләре безнен бакчадагы голлэргэ охшаш. Әни безнең гел шат күңелле,һәрвакыт елмаючан . Ул игътибарын олысына да,кечесенә дә күрсәтергә вакытын таба.Әнием минем бар эшкә дә оста .Алар этием белэн бергэ куп мал асрыйлар. Ә анын пешергэн ашлары ашап туйгысыз.Әнием без авырганда,безне дәвалый,иркәли.Тәмле ашлары белән гаиләбезне һәрвакыт сыйлый.
Мин әниемне бик яратам.Аны ярату гына җитми,аның кадерен белергә,сүзен тыңларга кирәк. Яхшы укуым ,үземне үрнәк тотуым,эшкә өйрәнеп үсүем белән аны шатландырырмын.Киләчәктә әниемә ныклы тазалык , озын гомер . бетмәс шатлык телим .
Сапакеев Алмаз 2 класс
Сочинениены язучы: Татарстан Республикасы, Зеленодол районы, Васильево
посёлогында яшәүче, 2 нче номерлы мәктәбенең 6 ,,Б” сыйныфта укучы
Айдынова Эвелина Эльдаровна язды.
Сочинение: ,, Минем әнием.”
Минем әниемнең исеме – Марина. Аңа утыз ике яшь. Минем әнием
лаборант булып эшли. Минем өчен әнием — дөньядагы иң матур кеше.
Аның күзләре зәңгәр төстән, кап – кара керфекләр белән сызылган.
Чәчләре бик озын, кара төсле. Мин әниемне бик яратам, чөнки
минем өчен аннан да кадерлерәк кеше юк. Әнием бик оста
ашарга пешерә. Дөньяда аның ризыгыннан тәмлерәк юктыр.
Мин начарлык эшләсәм дә, ул мине бик ярата. Ул һәр кешегә
булышырга тырыша. Һәр кеше өчен — әни — иң якын кеше.
Мин дә әниемне иң яхшы, иң матур, иң әйбәт кеше дип шутлыйм.
А в т о р с о ч и н е н и я: А й д ы н о в а Э в е л и н а Э л ь д а р о в н а,
ученица 6 ,,Б” класса (русскоязычная группа) школы № 2;
проживающая в Республике Татарстан, Зеленодольском районе,
п.г.т. Васильево.
Сочинение,,Моя мама.”
Мою маму зовут — Марина. Ей 32 года. Она
работает лаборантом. Для меня моя мама — в мире самый красивый
человек.
Её голубоватые глаза очерчены чёрными—чёрными бровями
Волосы очень длинные, чёрного цвета . Я свою маму очень люблю,
для меня нет ближе человека. Мама очень вкусно готовит. В мире нет
ещё вкуснее пищи. Даже если я сделаю что—то плохо, она меня всё
равно любит. Она каждому хочет помочь. Для каждого — мама— самый близкий
человек.
Я тоже считаю свою маму —самой красивой, самой хорошей.