Сочинение на тему осень 5 класс по белорусскому языку

5 вариантов

1. Нам сегодня задали написать мини сочинение от 10 предложений про последний день осени по белорусскому языку. Задание, вроде, не сложное, но пришлось немного потрудиться.
   Как это странно не прозвучит, но сначала мы придумали текст на русском языке, а затем при помощи переводчика в интернете перевели его на свой родной язык.Не удивляйтесь, так делают многие белорусы, так как плохо знают современный (в мое время было все на много проще, мы писали как слышали и непонятных слов было поменьше)белорусский язык.
   Сначала приведу текст по-русски:
   В последний день осени природа прощается с теплом и ожидает прихода зимних холодов.
   Осенняя природа из яркой золотистой превращается в серую и тусклую.
   Солнышко проглядывает из-за туч уже редко и практически не греет.
   Небо стало хмурое и низкое.
   Часто на нем можно увидеть тучи, которые приносят с собой холодные осенние дожди, а иногда уже и мокрый снег.
   На дорогах слякоть и грязь.
   Одеваться приходится теплее, потому что на улице дует пронизывающий холодный ветер.
   По утрам на земле стелется густой туман.
   Все листья с деревьев уже опали.
   Ночи стали длиннее, а дни короче.
   Перелётные птицы улетели на юг.
   Многие звери готовятся к длинной зимней спячке.
   А теперь на белорусском, с небольшими поправками, так как переводчик тоже может не все:
   У апошні дзень восені прырода развітваецца з цяплом і чакае прыходу зімовых халадоў.
   Восеньская прырода з яркай залацістай ператвараецца ў шэрую і цьмяную.
   Сонейка праглядвае з-за хмар ужо рэдка і амаль не грэе.
   Неба стала хмурнае і нізкае.
   Часта на ім можна ўбачыць хмары, якія прыносяць з сабой халодныя восеньскія дажджы, а часам ужо і мокры снег.
   На дарогах золь і бруд.
   Апранацца даводзіцца цяплей, таму што на вуліцы дзьме пранізлівы халодны вецер.
   Па раніцах на зямлі сцелецца густы туман.
   Усё лісце з дрэў ужо апала.
   Ночы сталі даўжэйшымі, а дні карацей.

3. Многія людзі не любяць восень, лічаць яе сумнай. Магчыма, гэта так і ёсць: шэрае неба, працяглыя дажджы, абрыдлы холад…
   Але мне здаецца, што восень мае сваю прыгажосць. Мне падабаецца, што ўвосень нельга здагадацца, якое надворе будзе заўтра: сонца ці дождж. Я сам такі ж непрадказальны і люблю, калі ў жыцці ёсць месца сюрпрызу.
   Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. У такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. Восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. Шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе.
   Мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. Часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. Але ў халоднае надворе так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. А хварэць я не люблю.
   І галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, – гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. Збіраць грыбы – мой любімы від адпачынку. Я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. Каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. Таму верасень – мой любімы асенні месяц, а восень – мая любімая пара году. І я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень – сумная, маркотная, нудлівая пара. Проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень – цудоўная, на мой погляд, пара.

5. Многія людзі не любяць восень, лічаць яе сумнай. Магчыма, гэта так і ёсць: шэрае неба, працяглыя дажджы, абрыдлы холад…
   Але мне здаецца, што восень мае сваю прыгажосць. Мне падабаецца, што ўвосень нельга здагадацца, якое надвор’е будзе заўтра: сонца ці дождж. Я сам такі ж непрадказальны і люблю, калі ў жыцці ёсць месца сюрпрызу.
   Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. У такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. Восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. Шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе.
   Мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. Часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. Але ў халоднае надвор’е так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. А хварэць я не люблю.
   І галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, – гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. Збіраць грыбы – мой любімы від адпачынку. Я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. Каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. Таму верасень – мой любімы асенні месяц, а восень – мая любімая пара году. І я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень – сумная, маркотная, нудлівая пара. Проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень – цудоўная, на мой погляд, пара.

7. Многія людзі не любяць восень, лічаць яе сумнай. Магчыма, гэта так і ёсць: шэрае неба, працяглыя дажджы, абрыдлы холад …
   Але мне здаецца, што восень мае сваю прыгажосць. Мне падабаецца, што ўвосень нельга здагадацца, якое надвор’е будзе заўтра: сонца ці дождж. Я сам такі ж непрадказальны і люблю, калі ў жыцці ёсць месца сюрпрызу.
   Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. У такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. Восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. Шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе.
   Мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. Часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. Але ў халоднае надвор’е так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. А хварэць я не люблю.
   І галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, – гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. Збіраць грыбы – мой любімы від адпачынку. Я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. Каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. Таму верасень – мой любімы асенні месяц, а восень – мая любімая пара году. І я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень – сумная, маркотная, нудлівая пара. Проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень – цудоўная, на мой погляд, пара.

9. Сочинение на тему «Осень»

   Спешит, торопится осень, всё новые и новые краски находит она для своей картины. Серыми тучами покрывает небо. Смывает холодным дождём пёстрый убор листьев. Для своей работы взяла осень самые яркие краски и принялась за свою картину. Берёзы и тополя покрыла она лимонной желтизной. А листы осинок и клёна разрумянила, будто спелые яблоки. Все деревья и даже кусты разукрасила осень по-своему, по-осеннему: кого в жёлтый наряд, кого в ярко – красный. Одни только сосны да ели не знала она, как разукрасить. У них ведь на ветках не листья, а иглы, а их трудно разрисовать. Пусть, как были летом зелёные, так и остаются. И вдруг резко меняет осень свои краски. Растения серые, пожухлые. Опустели поля и луга. Ещё шире, просторнее стало. И потянулись над ними в осеннем небе косяки перелётных птиц: журавлей, гусей, уток… Улетают птицы в тёплые края.
   Чудесная получилась картина. Только кажется, будто в ней что-то не закончено, будто ждут чего–то притихшие омытые осенним дождём поля и леса. Ждут, не дождутся голые ветви кустов и деревьев, когда придет новый художник и оденет их в пушистый белый убор. Мне кажется, что это самое красивое время года. Особенно я люблю конец сентября – листья деревьев в этот период просто восхитительны… В такие дни мне нравится гулять по лесу, чувствуя прохладный, прозрачный воздух; созерцать красно-жёлтые цвета, ощущать приятную грусть… Осень… Опять она пришла к нам, сменив удушливое и местами слишком сладкое и позитивное лето. Снова можно любоваться обилием красок. Задумчиво рассматривать свинцовое небо и ловить лицом дождь. Можно сидеть в парке на скамеечке, отдаваясь прохладному ветерку.
   Осень – прекрасна. Она сводит с ума вихрем разноцветных листьев, которые танцуют вместе с развивающимися волосами. Я люблю осень. Потому что люблю…

Адукацыя, Сярэднюю адукацыю і школы

Міні-сачыненне пра восень для школьнікаў

Для дзяцей школьнага ўзросту не складзе працы напісаць міні-сачыненне пра восень. Малодшае пакаленне асабліва ярка ўспрымае якія адбываюцца ў прыродзе змены. Варта толькі ўбачыць усю прыгажосць навакольнага асяроддзя!

Як правільна напісаць міні-сачыненне пра восень

Вядома, для атрымання добрай адзнакі ў школе неабходна надаць час падрыхтоўцы да напісання. Міні-сачыненне пра восень варта пісаць па плане. Задачай мам і тат з’яўляецца дапамагчы дзіцяці ў чарговасці напісання думак, каб разважанне атрымалася прыгожым і пісьменным.

• У першую чаргу варта напісаць, якія змены ў прыродзе адбываюцца з прыходам восені. Як мяняецца ўсё вакол. У міні-сачыненне пра восень таксама варта ўключыць аповед пра тое, наколькі сімпатычная гэтая пара дзіцяці.
• Наступным этапам з’яўляецца апісанне дэталяў, каб напоўніць складанне фарбамі і настроем. У гэтай частцы сачыненні трэба разгорнута распавесці свае думкі пра гэта выдатны час года, чым яно адрозніваецца ад іншых сезонаў.
• У завяршэнне варта напісаць, чым гэтая пара особенна і чаму яна падабаецца ці не падабаецца.

Такі план сачынення дапаможа дзіцяці выкласці думкі ў правільнай чарговасці. Прыгожае сачыненне пра восень на рускай мове дапаможа атрымаць хлопчыкам і дзяўчынкам добрую ацэнку і хвалу ад выкладчыка. Таму варта надаць належную ўвагу падрыхтоўцы дзіцяці да напісання такога віду працы.

Складанне пра залатую восень для самых маленькіх

Калі ў малодшых класах задаюць напісаць аповяд пра восень, варта падказаць сыну або дачцэ ідэі, з якіх можна черпнуть варыянты для напісання. За прыклад варта ўзяць такія сачыненні:

***

Наступіла залатая пара. Я вельмі люблю гэты час года, таму што прырода становіцца чароўнай ў гэты перыяд.

Калі я іду ў школу, адчуваю сябе героем выдатнай казкі. Пад нагамі шастаюць лісце, ствараючы адчуванне чараўніцтва. Над галавой красуюцца размаляваныя фарбамі восені лісцікі. Усе дрэвы нібы апрануліся ў святочныя ўборы і паказваюць сябе ў самым цудоўным выглядзе.

Восень — вельмі прыгожае час года.

***

Восень прыйшла і прынесла шмат чараўніцтва. Прырода, нібы мастак, размалявалі лісце дрэў у розныя колеры. Яркія і чароўныя фарбы восені прымушаюць забыцца на ўсё.

На дрэвах лісце напрамкі, падаючы на зямлю, яны высцілаюць яе выдатным маляўнічым дываном. Восеньскі лес дорыць адчуванне спакою і лёгкасці. Плаўна кружыў над галавой лісце акунаюць у загадкавы настрой.

Я не здзіўлены, што на многіх карцінах вядомых мастакоў намаляваная восень. Бо менавіта ў гэты перыяд года прырода зменьваецца і паказвае сябе ва ўсёй красе.

Такія сачыненні ідэальна падыдуць для дзяцей малодшых класаў. Сціснутыя, але ў той жа час, што кажуць пра многае выразы дапамогуць выказаць думкі і стварыць прыгожае сачыненне.

Складанне пра восень для вучняў сярэдняй школы

Пра залатую пару можна пісаць шмат што. Вучні сярэдняй школы таксама часта атрымліваюць заданне апісаць гэтую выдатную пару. За прыклад можна ўзяць наступныя варыянты твораў:

***

Калі прыходзіць восень, на душы становіцца лёгка і спакойна. Прырода сваімі фарбамі, нібы чараўніца, ахутвае кожны куток нашай краіны.

У восеньскай пары шмат прыгожага. Менавіта пра гэты час года ёсць мноства вершаў. А карціны з выявай восені прыводзяць у захапленне. Не дзіўна, бо гэтая томная, унылая пара натхняе і дорыць творчыя ідэі. Шапаткія лісце пад нагамі, як жывыя, нібы шэпчуцца пра тое, наколькі ўсё змянілася вакол.

Восень — неверагоднае пару года. Я вельмі люблю гэтую пару.

Такое сачыненне дапаможа выказаць свае эмоцыі і атрымаць добрую адзнаку за заданне.

Што дапаможа напісаць разгорнутае і напоўненае фарбамі сачыненне

Каб сачыненне было напоўненым эмоцыямі, варта выкарыстоўваць правільныя маўленчыя абароты. У аповяд пра восень варта ўключаць неардынарныя назвы кветак, у якія афарбоўвае восень ўсё вакол, і карыстацца літаратурнымі фразамі, якія дапамогуць уліць у тэкст фарбы і настрой восені.

Пра восень часта кажуць: залатая восень. Чаму, здагадацца не цяжка : лісце на дрэвах з зялёных перафарбоўваць ў самыя розныя адценні залатога і залацістага. Жоўтая охра, чырвоная медзь, зялёная латунь, карычневая бронза, бледна — жоўтае і памяранцава — жоўтае золата — гэтыя колеры перш за ўсё нагадваюць пра восень. Паглядзіш на лес, які ўвесь афарбаваны ў такія адценні і міжволі падумаеш : так, залатая восень. Гэта сапраўды вельмі прыгожая пара, можа быць, самая прыгожая ў годзе. Ва ўсякім выпадку, многія мастакі асабліва любяць пісаць менавіта восеньскія пейзажы. Гэтая тэма дае ім самы багаты выбар фарбаў.

Вызірні ў акно : якая там прыгажосць! Жыхары горада мітусліва і рэдка ўмеюць цаніць прыгажосць напоўненых маўчаннем хвілін. Іншая справа — вёска, якая патанула ў шолаху лістоты і шэпце траў. Я рады, што жыву ў вёсцы, і магу акунуцца ў чароўную цішыню лесу.

Восень у самым разгары. Тонуць у рыжым травяным балоце зялёныя астраўкі. Тонкія стволікі белых бяроз — у агні залатога лістапада. Адны толькі елі і хвоі захаваюць да новага года пышны цёмна -зялёны ўбор.

Золата паўсюль: на дрэвах і на зямлі. Залаты нарад навакольных дрэў адцяняе бледна — блакітнае неба. Яно толькі дзе-нідзе прасвечвае скрозь залатую лістоту, з’яўляючыся своеасаблівым фонам для новага строя гэтых прыгажуноў. Нават старое каравае дрэв , якое варта ў двары школы, змянілася, змяніўшы зялёнае сукенка на залатое. Толькі трава яшчэ не зусім памяняла нарад , ды на некаторых лісточках прагледжваюць зялёныя плямы. Але на фоне гэтай неброской зеляніны яшчэ дзівосна глядзіцца восеньскае ўбранне таполяў , маладых бяроз і асін . «Унылая пара! Вачэй зачараванне ! » — Так пісаў пра восень Аляксандр Сяргеевіч Пушкін. Ідзеш і радуешся такой прыгажосці. І пачынаеш разумець , чаму паэты так любілі апяваць восень. А часам проста слоў няма , ну немагчыма апісаць усё тую прыгажосць , якая адкрываецца перад табой.

Шпацыруеш па гаі і не можаш нагуляцца, так не хочацца пакідаць гэтую прыгажосць. Вельмі прыгожа рана раніцай, калі добрае надвор’е. Залатыя дрэвы проста ззяюць на фоне яркага блакітнага неба. Нельга не захапляцца прыродай, няма нічога выдатней яе. Ах ! Як выдатна, проста дух захоплівае ад усяго гэтага хараства.

Шкада, што пара гэтая зусім нядоўгая. Калі каляндарная восень доўжыцца тры месяцы , то залатая восень — калі ўсе дрэвы стаяць жоўтыя — усяго два-тры тыдні. І, вось пацешыўшы воччы чыстымі залатымі адценнямі, лісце раптам пачынаюць хутка абсыпацца. Лістота, якая засталася на дрэвах, радзее штодня, лістапад узмацняецца. Зямля таксама становіцца пакрытай золатам, гэта золата — апалае лісце — шамаціць пад нагамі. І настрой трохі сумнае ад таго , што гэтая прыгажосць так недаўгавечная.

Чым больш лісця на зямлі, тым менш іх на дрэвах. І аднойчы лісця на дрэвах не застанецца зусім, толькі чорныя голыя ствалы. Гэта таксама ўсё яшчэ восень , але ўжо не залатая.

Многія людзі не любяць восень, лічаць яе сумнай. Магчыма, гэта так і ёсць: шэрае неба, працяглыя дажджы, абрыдлы холад…
Але мне здаецца, што восень мае сваю прыгажосць. Мне падабаецца, што ўвосень нельга здагадацца, якое надворе будзе заўтра: сонца ці дождж. Я сам такі ж непрадказальны і люблю, калі ў жыцці ёсць месца сюрпрызу.
Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. У такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. Восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. Шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе.
Мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. Часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. Але ў халоднае надворе так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. А хварэць я не люблю.
І галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, — гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. Збіраць грыбы — мой любімы від адпачынку. Я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. Каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. Таму верасень — мой любімы асенні месяц, а восень — мая любімая пара году. І я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень — сумная, маркотная, нудлівая пара. Проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень — цудоўная, на мой погляд, пара.

5 класс. Сочинение по картине Левитана «Золотая осень»

Картина рождает в нас прилив бодрости. Мы словно сами прошли по берегу реки, тронули плечом березку, и она осыпала нас легкими листьями. И мы понимаем, что природа вечно жива и вечно прекрасна. Показать полностью →

Сочинение на тему «Осень»

Осень — самая красивая пора года. Недаром у Александра Сергеевича Пушкина осень была самой любимой порой года. Нельзя не восхищать той красотой, которую нам дарит осень. А как красиво осенью в лесу! Иногда просто слов не хватает, чтобы описать все это великолепие, только художник может передать осенний пейзаж.

Очень красиво в середине сентября, когда желтеют листья деревьев. В это время все в золоте, и не хочется покидать парк, ведь кругом такие живописные пейзажи. А как здорово в березовой роще, кажется, что на молоденьких березках весят золотые монетки, и когда начинает дуть ветер, слышится их звон. Именно благодаря осени люди больше начинают обращать внимания на окружающий мир.

Осенью, когда хорошая погода, нужно стараться почаще гулять по улице. Окружающая красота поможет отвлечься, забыть о проблемах, заботах, отдохнуть душой.

Ну, а если на выходные хорошая погода, то не в коем случаи не стоит сидеть дома. Нужно обязательно выехать на природу. Такие выходные принесут очень много удовольствия. Осенний лес словно сказка, он завораживает и очаровывает. Из него не хочется уходить, кажется, что сейчас начнется представление, вот-вот появятся сказочные герои. Эти впечатления надолго останутся в памяти, и захочется снова вернуться туда. Да, осень это время сказки, чудес, волшебства.

Сочинение «Золотая Осень»

Осень — очень красивое время года. Немного грустно, оттого что облетает листва, но стоять под разноцветным листопадом приятно и весело. Природа прощается с нами до весны, каштаны и жёлуди сбрасывают свои необыкновенно красивые плоды. Жёлтые кленовые листья на солнце кажутся золотыми, от них в парке ещё светлее и солнечнее. Можно собрать все эти осенние подарки и сделать из них красивую поделку, которая всю зиму будет напоминать нам об этом чудесном времени.

Осень пахнет яблоками и рябиной. Нет ничего красивее, чем ковёр из разноцветных листьев. Как же приятно пробежаться по нему. Я люблю тебя, осень моя золотая! И буду очень по тебе скучать.

Сочинение на тему «Осень»

Осень – восхитительное время года. Уже позади летняя удушающая жара. Природа одаряет людей прохладой и свежестью. Все вокруг меняется и радует красками. Деревья очень яркие, а вот трава на земле потускнела. Проходит небольшой дождь. В отражениях луж он рисует осенние картины, словно художник.

Природа в это время удивительна и прекрасна. Осень – самое лучшее время для прогулок по лесу и по дождливым городским улочкам. В лесу можно собирать грибы и чудесные осенние цветы, которые долго будут стоять в вазе. Не менее прекрасны и осенние прогулки по городским паркам. Все вокруг в разных цветах: желтые и красные листья деревьев, зеленые ели. Я очень люблю осень за ее яркость и неповторимость!

Сочинение про «Осень» 5 класс

К теме осени, конечно же, обращались многие знаменитые писатели, но мне больше нравится это маленькое стихотворение, которое всего лишь в нескольких строчках описывает осень:

Заглянула осень в сад —
Птицы улетели.
За окном с утра шуршат
Жёлтые метели.
Под ногами первый лёд
Крошится, ломается.
Воробей в саду вздохнёт,
А запеть –
Стесняется. (В. Степанов)

Как же красива осенняя пора! А вы ходили осенью в лес?

Для меня осень — это пора грусти, печали, тоски, прощания с прошлым, но все времена года по-своему хороши. На то, как падают листья с деревьев, кружась на ветру, как стелятся они желтым ковром на земле, можно наблюдать долго. Или же можно пойти в лес, набрать там листья самых разных деревьев и самого разных цветов: желтого, золотого, красного, бардового, а потом принести их домой и еще долго любоваться этими частичками красочной осени.

Осень бывает разной – хмурой и мрачной, яркой и теплой, и каждый раз открывает нам себя с новой стороны. Сентябрь прекрасен своей красотой, он еще сможет порадовать нас теплом и яркими солнечными лучами. Почти весь месяц деревья простоят в листве, но уже не зеленой, а ярко-жёлтой, красной и бордовой. Птицы начнут собираться на юг. Октябрь совсем оголит деревья, и мы будем ходить по ярким коврам из листьев. Дожди будут идти всё чаще и чаще, а небо станет хмурым, покажется, что тучи проплывают совсем уж близко от земли. Ноябрь откроют нам морозные вечера и холодный ветер. Птицы уже все улетят. На деревьях не останется ни одного листочка, и голые деревья будут казаться нам совсем мрачными.

Но хоть и последний месяц осени совсем холодный и мрачный, я люблю это время года за осеннее настроение, за золотую пору, за бабье лето, за удивительный лес и, конечно же, за самые яркие краски осени!

Сочинение «Осень — любимое время года»

Моё любимое время года – осень. Сам не знаю почему, но мне нравится дождливая погода, листопад, печальный крик улетающих птиц, первые заморозки с их серебристой пылью на ветках и ледком на лужах – всё, что понимают под словом «осень».

Конечно, осень не только красивое и моё любимое время года, это ещё и начало занятий в школе, и подготовка к зиме, и уборка урожая на дачном участке. Я всё это давно полюбил и не хочу лишать себя удовольствия поработать как следует! Кто ещё из ребят может похвастаться такими чувствами?!

И само собой разумеется, осень – самое поэтичное время года!

Сочинение «Наступила осень» 5 класс

Наступила осень. Солнце греет ещё почти по-летнему, стремясь отдать последнее нерастраченное тепло. На голубом и чистом небе ещё почти нет туч. Только ветер стал более холодным и резким, напоминая о том, что на дворе уже сентябрь месяц. Среди яркой зелени заметны первые предвестники осени: жёлтые и красные листья. Скоро они опадут с деревьев и покроют собой все дороги и дорожки.

Птицы уже начинают собираться в стаи, готовятся к длительному перелёту в тёплые края. Ещё слышится отовсюду их весёлый гомон, щебетанье, которые вскоре утихнут до новой весны. Ещё не начался сезон затяжных и бурных ливней, однако небо уже изредка хмурится. Иногда на землю проливается дождь, но лужи высыхают тут же под последними ласковыми лучами солнца.

Сочинение «Золотая Осень»

Вот и наступила золотая осень. Деревья одели разноцветные наряды. Дорога укрыта ковром из листьев. Приятно, когда под ногами шелестят листья.

Особенно красиво осенью в лесу. Заходишь в лес и словно попадаешь в сказку. Лес удивляет своими изменениями. Среди зелёных елей и сосен стоят пёстрые берёзы, клёны, осины. А сколько даров дарит нам осенний лес. Это и крепкие боровики, красные подосиновики, разноцветные сыроежки, семейства опят. Поспела клюква, которая славится своими целебными качествами.

Некоторую печаль вызывает прощальная песня журавлей, улетающих в тёплые края. Но придёт весна и все перелётные птицы вернутся, наполнив своим пением всю округу.

Не зря многие поэты писали про осень. Она полна чудесами. Мне очень нравится эта пора года.

Сочинение «Разная осень»

Раньше я не любил осень. С ее приходом портилась погода, уже нельзя было купаться в речке, долго гулять на улице, а сидеть все время дома скучно. Но с тех пор как я пошел в школу, осень стала такой же интересной, как лето, потому что каждый день что-то происходит. Я встречаюсь со своими одноклассниками и учу новые предметы на уроках. Некогда жаловаться на плохую погоду.

Я стал наблюдать и заметил, какой разной бывает осень. Дело не только в переменчивой погоде.  Вот до середины сентября еще очень тепло, почти как летом. Повсюду цветут цветы, а над ними жужжат пчелы, в деревьях поют птицы. Все вокруг наполнено жизнью, после уроков можно пойти гулять в парк или помочь бабушке в саду собирать урожай.

Сочинение на тему «Осень»

Наступила осень. Осень-прекрасная пора. Эти золотые леса, эти красные дорожки из листьев. Этот прекрасный воздух уходящей теплоты.

Я люблю осень, потому что она единственная из времен года такая красочная и имеет много оттенков. И пусть иногда осень дарит нам дожди, но она всегда находит красоту и отдает ее людям.

Многія людзі не любяць восень, лічаць яе сумнай. Магчыма, гэта так і ёсць: шэрае неба, працяглыя дажджы, абрыдлы холад…
Але мне здаецца, што восень мае сваю прыгажосць. Мне падабаецца, што ўвосень нельга здагадацца, якое надвор’е будзе заўтра: сонца ці дождж. Я сам такі ж непрадказальны і люблю, калі ў жыцці ёсць месца сюрпрызу.
Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. У такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. Восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. Шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе.
Мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. Часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. Але ў халоднае надвор’е так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. А хварэць я не люблю.
І галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, — гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. Збіраць грыбы — мой любімы від адпачынку. Я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. Каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. Таму верасень — мой любімы асенні месяц, а восень — мая любімая пара году. І я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень — сумная, маркотная, нудлівая пара. Проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень — цудоўная, на мой погляд, пара.