Перейти к контенту
Янка Купала прысвяціў сваю паэму “Бандароўна” гераічнаму мінуламу украінскага народа. У тыя далёкія часы вельмі цяжка жылося украінскаму і беларускаму народу.Сяляне цярпелі не толькі нацыянальны і феадальны прыгнёт, а нават былі пазбаўлены усялякіх чалавечых праў.
Аднак народ не сядзеў на месцы, а змагаўся за сваю незалежнасць і волю.
Паэма “Бандароўна” названа у гонар смелага учынка дзяўчынкі –украіначкі Бандароўны.
У той час на Украіне крыўдзіў і свавольнічаў увесь народ пан Патоцкі. І калі аднойчы на вечарынцы ён убачыў Бандароўну, то вырашыў ён яе абняславіць. Пан сілай стаў прыставаць к дзяўчынцы, аднак тая доўга не думаючы з’ехала яму па твары. Не сцярпеў такіх адносін да сябе пан і прыстраліў Бандароўну. Потым ён вырашыў нейкім чынам згладзіць сваю віну і вырашыў наладзіць пышнае пахаванне Бандароўны. Аднак гэтая вестка вельмі хутка абляцела усю Украіну. Украінскі народ вырашыў зрабіць паўстанне супраць польскіх прыгнятальных паноў.
Асновай сюжэта паэмы “Бандароўна” з’яўляецца канфлікт паміж Бандароўнай і Патоцкім. У гэтым і праяўляецца канфлікт сацыяльнай няроўнасці чалавека.
Творчество Я.Купалы непарыуна связано с фольклором. Поэт глубоко знал ни только жизнь народа, но i его устную поэзию. Он любил народные песни i сказки, в которых выражается мудрость народа. Изучая фольклор, Купала пазнаемiуся с белорусским i украинской народными песнями о Бандароуне. В 1913г. по мотивам этих песен им была написана поэма «Бандароуна».
Поэма «Бандароуна» посвящена героического прошлого украинского народа. Трудно жилось в то время белускаму i украинского народом. Они были паузбаулны всяких прау, терпели ни только «феодальный», а i национально-религиозный гнет. Но народные массы вели упорную борьбу за свою свободу i независимость. В поэме расказвацца о смелым поступка украинской девушки Бандароуны.
В местечко Берастэчка, где жила героиня, «прыблукауся» пан Патоцкi со своей «хеурай лядочай». Он ездил по Украине, свавольнiчау, крыудiу бедный народ. На вечеринке в харчевне пан встретил красивую Б. i захотел абняславiць ее. Если Патоцкi начал приставать к девушке, она не выдержала i «уехала ему в лицо». За это гордая пан застрелил Бандароуну. Чтобы загладить свою вину, он устроил Б. пышное погребение. Но тщетно, известие о смерти Б. облетела всю Украину. Она вызвала гнев i возмущение народа, i скоро на Украине против польских панов-прыгнятальнiкау началось восстание.
Образ Бадароуны. В поэме дается образ вольнолюбивых, мужественной Бандароуны. Она славится своей красотой:
Великолепия такого в мире не было, не будет.
О ней люди говорили, как о каком-то чуде.
Она человек пламенной души, гордая, смелая, непакорлiвая. В этой простой украинской девушки высоко развита чувство собственной человеческого достоинства. Но самая замечательная черта ее характера — любовь к своему народу, к свободе. Б. ненавидит гнет, не может жить в неволе, не хочет быть любовницей господина. Свобода для нее дороже все на свете. Во имя свободы героиня жертвует своей жизнью.
Ну, что волiш себе выбирать, великолепная барышня:
Или в банкете засядацi вот под этой стенкой
I со мной пить, гуляцi, ночкi каратацi.
Или навеки кости парит в землице-матери?
Бандароуна решительно отклоняет предложение господина, с презрением отказывается от его богатства i денег. В поединке с паном Бандароуна НЕ одинокая, на ее стороне правда i поддержка народа. Бандароунана — дочь народа. Она способна на решительные учынкi i самаахярнасць. В образе Б. запечатлелись прекрасные черты народного характера как любовь, непакорлiвасць, героизм, высокое человеческое достоинство, нравственная чистота.
Образ пана Потоцкого. Патоцкi — крупный польский помещик, прыгоннiк, грубый деспот i самодур. Под его гнет «стонет измучена Украина, к небу шлет проклятие». В народе память о нем, как о «злым духа». Патоцкi действует нагло. Там, где не помогают деньги, он совершает разбой. Его власть держится на богатстве i грубой силе. Я. показывает моральную безнравственность Потоцкого. Он потерял свои совесть, погубил человеческий жизнь. Грубый деспотизм, грубость, жестокость, нравственная нiзасць — все эти черты указывают моральные качества Потоцкого.
Поэма связано с фольклором ни только содержанием, но i художественной формой. Она написана в народно-песенном стиле. В поэме есть народные символические образы галубкi (Бандароуна), коршуна (Патоцкi). Язык поэмы образная, богатая народно-выяуленчымi средствами. Поэма определяться глубокой народностью. В ней праудiва показана жизнь в феодальную эпоху i создан яркий образ положительных героя. Произведение является ярким примером творческого использован фольклора в поэзии Янки Купалы.
Идейно содержание: поэма «Бандароуна» посвящена героического прошлого украинского народа. Она отражает ту мрачную эпоху, когда на Украине i Беларуси господствовали польские паны-магнаты. Трудно жилось в то время белорусским i украинским рабочем. Они были лишены всяких прав.
В основе сюжета лежит конфликт между Б. i господином Патоцкiм. Для того, чтобы более четко раскрыть этот конфликт поэт использует прием контраста. Б., как представитель трудового народа резко процiстаiць пану Потоцкому. Суть конфликта в социальной няроунасцi. Моральные качества Б. поэт раскрывает через внешнюю прагажосць. Она — человек пламенной души, гордая, смелая, непокоренная.
Вот мой ответ!!!
Ответ правильный!!!
Можешь отметить этот ответ как лучший ответ!!!
Сочинение: Услаўленне бандароўны ў аднайменнай паэме Я.купалы.
Услаўленне бандароўны ў аднайменнай паэме Я.купалы.
Усе творы Янкі Купалы прасякнуты дум-кай пра свабодную Беларусь, пра вольнага і не-залежнага беларуса. Янка Купала марыў аб тым, каб у яго суайчьгннікаў абудзілася па-чуццё годнасці, павагі да сябе. Пачуццё, па-хаванае пад цяжарам гаротнага стаяовішча. Ме-навіта такой — смелай, мужнай, з пачуццём годнасці — намаляваў Купала галоўную гераі-ню паамы «Бандароўна».
Падзеі, апісаныя ў творы, адбываліся на Ук-раіне. Пану Патоцкаму — багатаму, дэспатыч-наму, самаўшўненаму і разбэшчанаму — пры-глянулася дачка бедняка Бандарэнкі Бандароўна. На яго нахабныя прапановы і дзеянні дзяўчы-на адказала аплявухай. Пана Патоцката такі ўчыяак бяднячкі моцна пакрыўдзіў. Больш таго> ен быў проста раз’юшаны: як магла галадран-ка так дрынізіць яго перад іншымі?! НаставІў-шьг перад дзяўчынай поўныя сталы смачнай ежы, Патоцкі прапанаваў ей выбар:
— Ну, што воліш сабе выбраць,
Пышная паненка:
Ці ў бяседзе засядаці
Вось пад гэтай сценкай
I са мною піць, гуляці,
Цочкі каратаці?
Ці наеекі косці парыць
У зямельцы маці?
Доўга думаць Бандароўна не стала, бо бацькі з маленства навучалі яе быць сумленнай. Дзяў-чына засвоіла, што грошы — гэта не самае га-лоўнае ў жыцці, што за іх шчасця і душэўнага спакою не купіш. Жыць з панам Патоцкім, ку-пацца ў яго багацці, бавіць разам з ім час, па-мяняўпш на ўсё гэта сваю дзявочую годнасць, сумленне і душэўную свабоду, Бандароўна не згадзілася. Яе адказ — выклік не толькі пану Патоцкаму, а ўсім тым, хто за грошы і багацце гатоў прадаць сваё сумленне:
— Не такую, ясны пане, Бачыш прад сабою, Што захоча чэсць і славу Прадаваць з табою…
— Дужы ты з сваім багаццем, А я сілы большай, — За мной праўда і народ мой, За табой жа — грошы!
Не скарылася Бандароўна, яна выбрала смерць.
Аўтар захапляецца ўчынкам сваёй гераіні, хоча бачыць такім увесь народ.
Аўтар адносіцца да Бандароўны з павагай і замілаваннем. Прыгажосць і чысціня яе душы суладна прыгажосці знешняй. Гэта робіць воб-раз Бандароўны я’шчэ больш прывабным.
Бандароўна ў паэме Янкі Купалы – прыгожая маладая дзяўчына з трагічным лёсам. Закахаўся ў яе пан Патоцкі, ды не вынес абразы. На смольныя жарты ягоныя дзяўчына адказала аплявухай. Пан схапіў яе прапанаваў выбіраць – ці жыццё з ім, ці смерць. Дзяўчына выбрала смерць.
“Хараства такога ў свеце не было, не будзе”, — так апісвае сваю гераіню аўтар. Знешняя прыгажосць Бандароўны адпавядае прыгажосці яе душы. Нескароная, смелая, з чыстымі думкамі яна не баіцца жорстка адказаць пану. А калі ён спакушае яе яствамі, прапануе жыць з ім і купацца ў багацці, яна адмаўляецца. Дзявочая годнасць, каханне і асабістая свабода для яе важней, чым грошы пана. Яна выбірае смерць, абы толькі не быць падуладнай некаханаму, ганароваму Патоцкаму.
Вобраз Бандароўны сімвалізуе моц і дух беларускага народу. Янка Купала заўсёды хацеў бачыць беларускі народ свабодным, незалежным. Такімі ён маляваў шматлікіх галоўных герояў сваіх твораў. Бандароўна – гэта яшчэ адзін сімвалічны вобраз, які не паддаецца спакусам, не здаецца на літасць пана і абірае лепш смерць на волі, чым жыццё пад гнётам.
Пан Патоцкі застрэліў прыгажуню, і пакацілася па вёсках хваля абурэння. Гарэлі панскія хаты, народ помсціў панам за тое, што лічаць сябе вышэйшымі за простых людзей. Такім чынам Бандароўна сваёй смерцю падняла хвалю пратэсту супраць усяўладдзя паноў. Яна стала народнай гераіняй. У апісанні Купалы атрымаўся рамантычны вобраз прыгожай і пакутлівай беларускі. Ён выклікае ў чытача павагу і замілаванне.
Оцени ответ
- 1
- 2
(Назад)
(Cкачать работу)
Функция «чтения» служит для ознакомления с работой. Разметка, таблицы и картинки документа могут отображаться неверно или не в полном объёме!
Услаўленне народнай гераіні Бандароўны ў аднаіменнай паэме Янкі Купалы.
Паэма «Бандароўна» напісана ў 1913 г. па матывах беларускіх і ўкраінскіх народных песень аб Бандароўне і польскім магнаце Патоцкім, пры жыцці якога ў 1768 г. на Украіне ўспыхнула паўстанне пад кіраўніцтвам Максіма Жалезняка і Івана Гонты. Бандароўна — галоўны герой твора. Гэта надзвычай прыгожая дзяўчына, якой захапляецца сам паэт:
Хараства такога ў свецеНе было, не будзе;Аб ёйлюдзі гаварылі,Як аб нейкім цудзе.
Гэта пра яе, Бандароўну. Гэта яе губкі параўноўвае Янка Купала з малінай, твар — з лілеяй, косы — з іскрыстасцю брыльянцістых рос, вочы — з зоркамі, ад якіх яснее свет. Сваёй чароўнай прыгажосцю Бандароўна «задзіўляе ўсіх чыста, як зара якая». Такія ж прыгожыя і ўчынкі дзяўчыны, яе духоўны свет. А якая непакорлівасць, якое свабодалюбства! Як гэтага не хапае цяпер нам, беларусам. Бандароўна — чалавек непадкупнага сумлення. Для гэтай гордай і свабодалюбівай дзяўчыны самае святое — дзявочы гонар, чалавечая годнасць. Яна больш за ўсё цэніць свабоду і ніколі не стане жыць у няволі. Гэту свабоду яна прадаць не можа. І калі вырашаецца лёс Бандароўны, яна не можа здрадзіць сабе. Гераіня вырашае лепш загінуць, чым паступіцца сваім сумленнем:
Перад панам тым з КаневаСмела дзеўка стала,Смела гледзячы ў вочы,Смела адказала:— Не такую, ясны пане,Бачыш прад сабою,Што захоча чэсць і славуПрадаваць з табою.
Адкуль такая сіла, моц Бандароўны? Гераіня сама адказвае так: «За мной праўда і народ мой». Так, народ са сваімі традыцыямі, сваімі ўяўленнямі аб прыгажосці выхаваў, выпеставаў не адну такую дзяўчыну. Народ любіць сваю гераіню, яна — яго крывінка, яго дачка. «Уцякай жа за пагодай, донька маладая», — вучаць дзяўчыну старэйшыя. Яе смерць стала той апошняй кропляй, што перапоўніла чашу народнага цярпення. І народ уздымаецца на помсту за сваю гераіню, якая «налажыла… за ўсіх галавою». Хаваючы Бандароўну, людзі прыбралі яе, як да шлюбу, у бель і вэлюм, звілі вяночкі з руты-мяты. Белы колер, кветкі руты-мяты — сімвал чысціні дзявочай. Як бачым, не толькі перад мужнасцю, але і перад гэтай чысцінёй схіліліся галовы людскія. Ды што людзі. Бандароўнай захапляецца сама прырода. Яна — блізкі сябар і дарадчык дзяўчыны. Прырода раздзяляе разам з гераіняй яе радасці і гора. Уцякае Бандароўна ад панскай пагоні — ночка абдымае яе, вецер расплятае косы, песціць белыя грудзі:
Ночка цёмная глядзелаДы цямнейшай стала,Адна зорка мігацела —І тая прапала.
Асаблівыя адносіны да Бандароўны ў аўтара. Паэт любуецца, захапляецца дзяўчынай, спачувае ёй. Аб гэтым гавораць не толькі прамыя звароты да «галубкі» (так пяшчотна называе яе Я. Купала), але і кожны радок паэмы. Аўтар не проста апісвае знешні выгляд, паводзіны Бандароўны, ён зачараваны ёю. І таму паэт можа казаць толькі так: губкі, ручкі, галоўка, вочкі. Многія эпітэты, параўнанні, словы-сімвалы запазычаны з вуснай народнай творчасці нездарма. Ніхто не можа лепш ацаніць вартасці чалавека, чым народ. Таму ў паэме жыве і вецер крылаты, і бярозка бела, і рута-мята, і тры таполі. Усё тут працуе на вобраз Бандароўны, нават вобраз пана Патоцкага. 3 асаблівай стараннасцю малюе Я. Купала разбэшчанасць, пагардлівасць да людзей пана з Канева, лютасць яго. Ён «ні старому, ні малому не спускае жартаў». Гэты бязлітасны прыгнятальнік —
- 1
- 2
Бандароўна ў паэме Янкі Купалы – прыгожая маладая дзяўчына з трагічным лёсам. Закахаўся ў яе пан Патоцкі, ды не вынес абразы. На смольныя жарты ягоныя дзяўчына адказала аплявухай. Пан схапіў яе прапанаваў выбіраць – ці жыццё з ім, ці смерць. Дзяўчына выбрала смерць.
“Хараства такога ў свеце не было, не будзе”, — так апісвае сваю гераіню аўтар. Знешняя прыгажосць Бандароўны адпавядае прыгажосці яе душы. Нескароная, смелая, з чыстымі думкамі яна не баіцца жорстка адказаць пану. А калі ён спакушае яе яствамі, прапануе жыць з ім і купацца ў багацці, яна адмаўляецца. Дзявочая годнасць, каханне і асабістая свабода для яе важней, чым грошы пана. Яна выбірае смерць, абы толькі не быць падуладнай некаханаму, ганароваму Патоцкаму.
Вобраз Бандароўны сімвалізуе моц і дух беларускага народу. Янка Купала заўсёды хацеў бачыць беларускі народ свабодным, незалежным. Такімі ён маляваў шматлікіх галоўных герояў сваіх твораў. Бандароўна – гэта яшчэ адзін сімвалічны вобраз, які не паддаецца спакусам, не здаецца на літасць пана і абірае лепш смерць на волі, чым жыццё пад гнётам.
Пан Патоцкі застрэліў прыгажуню, і пакацілася па вёсках хваля абурэння. Гарэлі панскія хаты, народ помсціў панам за тое, што лічаць сябе вышэйшымі за простых людзей. Такім чынам Бандароўна сваёй смерцю падняла хвалю пратэсту супраць усяўладдзя паноў. Яна стала народнай гераіняй. У апісанні Купалы атрымаўся рамантычны вобраз прыгожай і пакутлівай беларускі. Ён выклікае ў чытача павагу і замілаванне.
Оцени ответ
Творчество Я.Купалы непарыуна связано с фольклором. Поэт глубоко знал ни только жизнь народа, но i его устную поэзию. Он любил народные песни i сказки, в которых выражается мудрость народа. Изучая фольклор, Купала пазнаемiуся с белорусским i украинской народными песнями о Бандароуне. В 1913г. по мотивам этих песен им была написана поэма «Бандароуна».
Поэма «Бандароуна» посвящена героического прошлого украинского народа. Трудно жилось в то время белускаму i украинского народом. Они были паузбаулны всяких прау, терпели ни только «феодальный», а i национально-религиозный гнет. Но народные массы вели упорную борьбу за свою свободу i независимость. В поэме расказвацца о смелым поступка украинской девушки Бандароуны.
В местечко Берастэчка, где жила героиня, «прыблукауся» пан Патоцкi со своей «хеурай лядочай». Он ездил по Украине, свавольнiчау, крыудiу бедный народ. На вечеринке в харчевне пан встретил красивую Б. i захотел абняславiць ее. Если Патоцкi начал приставать к девушке, она не выдержала i «уехала ему в лицо». За это гордая пан застрелил Бандароуну. Чтобы загладить свою вину, он устроил Б. пышное погребение. Но тщетно, известие о смерти Б. облетела всю Украину. Она вызвала гнев i возмущение народа, i скоро на Украине против польских панов-прыгнятальнiкау началось восстание.
Образ Бадароуны. В поэме дается образ вольнолюбивых, мужественной Бандароуны. Она славится своей красотой:
Великолепия такого в мире не было, не будет.
О ней люди говорили, как о каком-то чуде.
Она человек пламенной души, гордая, смелая, непакорлiвая. В этой простой украинской девушки высоко развита чувство собственной человеческого достоинства. Но самая замечательная черта ее характера — любовь к своему народу, к свободе. Б. ненавидит гнет, не может жить в неволе, не хочет быть любовницей господина. Свобода для нее дороже все на свете. Во имя свободы героиня жертвует своей жизнью.
Ну, что волiш себе выбирать, великолепная барышня:
Или в банкете засядацi вот под этой стенкой
I со мной пить, гуляцi, ночкi каратацi.
Или навеки кости парит в землице-матери?
Бандароуна решительно отклоняет предложение господина, с презрением отказывается от его богатства i денег. В поединке с паном Бандароуна НЕ одинокая, на ее стороне правда i поддержка народа. Бандароунана — дочь народа. Она способна на решительные учынкi i самаахярнасць. В образе Б. запечатлелись прекрасные черты народного характера как любовь, непакорлiвасць, героизм, высокое человеческое достоинство, нравственная чистота.
Образ пана Потоцкого. Патоцкi — крупный польский помещик, прыгоннiк, грубый деспот i самодур. Под его гнет «стонет измучена Украина, к небу шлет проклятие». В народе память о нем, как о «злым духа». Патоцкi действует нагло. Там, где не помогают деньги, он совершает разбой. Его власть держится на богатстве i грубой силе. Я. показывает моральную безнравственность Потоцкого. Он потерял свои совесть, погубил человеческий жизнь. Грубый деспотизм, грубость, жестокость, нравственная нiзасць — все эти черты указывают моральные качества Потоцкого.
Поэма связано с фольклором ни только содержанием, но i художественной формой. Она написана в народно-песенном стиле. В поэме есть народные символические образы галубкi (Бандароуна), коршуна (Патоцкi). Язык поэмы образная, богатая народно-выяуленчымi средствами. Поэма определяться глубокой народностью. В ней праудiва показана жизнь в феодальную эпоху i создан яркий образ положительных героя. Произведение является ярким примером творческого использован фольклора в поэзии Янки Купалы.
Идейно содержание: поэма «Бандароуна» посвящена героического прошлого украинского народа. Она отражает ту мрачную эпоху, когда на Украине i Беларуси господствовали польские паны-магнаты. Трудно жилось в то время белорусским i украинским рабочем. Они были лишены всяких прав.
В основе сюжета лежит конфликт между Б. i господином Патоцкiм. Для того, чтобы более четко раскрыть этот конфликт поэт использует прием контраста. Б., как представитель трудового народа резко процiстаiць пану Потоцкому. Суть конфликта в социальной няроунасцi. Моральные качества Б. поэт раскрывает через внешнюю прагажосць. Она — человек пламенной души, гордая, смелая, непокоренная.
Вот мой ответ!!!
Ответ правильный!!!
Можешь отметить этот ответ как лучший ответ!!!
Содержание
- Водгукі на вершы беларускіх паэтаў
- Дыскусіі
- Апошнія водгукі
- Лічыльнікі
- Раiм наведаць
- Як знайсці
- Зараз на сайце
- Водгук на паэму Янкі Купалы «Бандароўна»
- Iдэйны змест паэмы Янкi Купалы «Бандароуна». Сутнасць канфлiкту. Раскрыцце маральных якасцей герояу. Фальклорная аснова твора.
- Сочинение: Услаўленне народнай гераіні Бандароўны ў аднаіменнай паэме Янкі Купалы.
- Сочинение: Iдэйны змест паэмы Янкi Купалы Бандароуна. Сутнасць канфлiкту. Раскрыцце маральных якасцей герояу.
- Прэзентацыя да ўрока беларускай літаратуры ў 9 класе Янка Купала «Бандароўна»
- Просмотр содержимого документа
«Прэзентацыя да ўрока беларускай літаратуры ў 9 класе Янка Купала «Бандароўна»» - Видео
Водгукі на вершы беларускіх паэтаў
Дыскусіі
Апошнія водгукі
Лічыльнікі
Раiм наведаць
Як знайсці
Зараз на сайце
Водгук на паэму Янкі Купалы «Бандароўна»
Паэма «Бандароўна» напісана ў 1913 г. па матывах беларускіх і ўкраінскіх народных песень аб Бандароўне і польскім магнаце Патоцкім, пры жыцці якога ў 1768 г. на Украіне ўспыхнула паўстанне пад кіраўніцтвам Максіма Жалезняка і Івана Гонты.
Бандароўна — галоўны герой твора. Гэта надзвычай прыгожая дзяўчына, якой захапляецца сам паэт:
Хараства такога ў свеце
Не было, не будзе;
Аб ёй людзі гаварылі,
Як аб нейкім цудзе.
3 мэтай больш яскрава паказаць прыгажосць Бандароўны Я. Купала шырока карыстаецца пародыямі параўнаннямі і зваротамі. Губы Бандароўны параўноўваюцца з малінай, твар — з лілеяй, косы — з іскрыстасцю брыльянцістых рос, вочы — з зоркамі, ад якіх яснее свет. Сваёй чароўнай прыгажосцю Бандароўна «задзіўляе ўсіх чыста, як зара якая». Такія ж прыгожыя і ўчынкі дзяўчыны, яе духоўны свет.’А якая непакорлівасць, якое свабодалюбства! Як гэтага не хапае цяпер нам, беларусам.
Бандароўна — чалавек непадкупнага сумлення. Для гэтай гордай і свабодалюбівай дзяўчыны самае святое — дзявочы гонар, чалавечая годнасць. Яна больш за ўсё цэніць свабоду і ніколі не стане жыць у няволі. Гэту свабоду яна прадаць не можа. I калі вырашаецца лёс Бандароўны, яна не можа здрадзіць сабе. Гераіня вырашае лепш загінуць, чым паступіцца сваім сумленнем. Смела і мужна абараняе Бандароўна сваю дзявоцкасць, чалавечую годнасць, права на жыццё і свабоду. Смеласці, мужнасці дзяўчыны можна пазайздросціць.
Перад панам тым э Канева
Смела дзеўка стала,
Смела гледзячы у вочы,
Смела адказала:
— Не такую, ясны пане,
Бачыш прад сабою,
Што захоча чэсць і славу
Прадаваць з табою.
Адкуль такая сіла, моц Бандароўны? Гераіня сама адказвае так: «За мной праўда і народ мой». Так, народ, які сваімі традыцыямі, сваімі ўяўленнямі аб прыгажосці выхаваў, выпеставаў не адну такую дзяўчыну.
Народ любіць сваю гераіню, яна — яго крывінка, яго дачка. «Уцякай жа за пагодай, донька маладая», — вучаць дзяўчыну старэйшыя. Яе смерць стала той апошняй кропляй, што перапоўніла чашу народнага цярпення. I народ уздымаецца на помсту за сваю гераіню, якая «налажыла. за ўсіх галавою». Хаваючы Бандароўну, людзі прыбралі яе, як да шлюбу, у бель і вэлюм, звілі вяночкі з руты-мяты. Белы колер, кветкі руты-мяты — сімвал чысціні дзявочай. Як бачым, не толькі перад мужнасцю, але і перад гэтай чысцінёй схіліліся галовы людскія.
Ды што людзі. Бандароўнай захапляецца сама прырода. Яна — блізкі сябар і дарадчык дзяўчыны. Прырода раздзяляе разам з гераіняй яе радасці і гора, ласку і чалавечую цеплыню. Уцякае Бандароўна ад панскай пагоні — ночка абдымае яе, вецер расплятае косы, песціць белыя грудзі:
Ночка цемная глядзела
Ды цямнейшай стала,
Адна зорка мігацела —
I тая прапала.
Многія эпітэты, параўнанні, словы-сімвалы запазычаны з вуснай народнай творчасці нездарма. Ніхто не можа лепш ацаніць вартасці чалавека, чым народ. Таму ў паэме жыве і вецер крылаты, і бярозка бела, і рута-мята, і тры таполі. Усё тут працуе на вобраз Бандароўны, нават вобраз пана Патоцкага. 3 асаблівай стараннасцю малюе Я. Купала разбэшчанасць, пагардлівасць да людзей пана з Канева, лютасць яго. Ён «ні старому, ні малому не спускае жартаў». Гэты бязлітасны прыгнятальнік — увасабленне сіл тыраніі, жорсткасці і амаральнасці. Пад яго прыгнётам «стогне змучана Украіна, к небу шле пракляцце». I чым цямнейшыя фарбы выбірае аўтар для стварэння гэтага вобраза, тым вышэй узнімаецца над ім Бандароўна. Сапраўды, прыгажосць асабліва яскрава вылучаецца на фоне пачварнага.
Источник
Iдэйны змест паэмы Янкi Купалы «Бандароуна». Сутнасць канфлiкту. Раскрыцце маральных якасцей герояу. Фальклорная аснова твора.
Творчасць Я.Купалы непарыуна звязана з фальклорам. Паэт глыбока ведау не толькi жыццё народа, але i яго вусную паэзiю. Ён любiу народныя песнi i казкi, у якiх выяуляецца мудрасць народа. Вывучаючы фальклор, Купала пазнаемiуся з беларускай i украiнскай народнымi песнямi аб Бандароуне. У 1913г. па матывах гэтых песень iм была напiсана паэма «Бандароуна».
Паэма «Бандароуна” прысвечана гераiчнаму мiнуламу украiнскага народа. Цяжка жылось у той час белускаму i украiнскаму народам. Яны былi паузбаулны усялякiх прау, цярпелi не толькi «феадальны», а i нацыянальна-рэлiгiйны прыгнет. Але народныя масы вялi упартую барацьбу за сваю волю i незалежнасць. У паэме расказвацца аб смелым учынку украiнскай дзяучыны Бандароуны.
У мястэчка Берастэчка, дзе жыла гераiня, «прыблукауся» пан Патоцкi са сваей «хеурай лядочай”. Ён ездзiу па Украiне, свавольнiчау, крыудзiу бедны народ. На вечарынцы у карчомцы пан сустрэу прыгожую Б. i захацеу абняславiць яе. Калi Патоцкi пачау прыставаць да дзяучыны, яна не стрывала i «з’ехала яму па твары». За гэта ганарлiвы пан застрэлiу Бандароуну. Каб загладзiць сваю вiну, ён наладзiу Б. пышнае пахаванне. Але дарэмна, вестка аб смерцi Б. абляцела усю Украiну. Яна выклiкала гнеу i абурэнне народа, i хутка на Украiне супраць польскiх паноу-прыгнятальнiкау пачалося паустанне.
Вобраз Бадароуны. У паэме даецца вобраз вольналюбiвай, мужнай Бандароуны. Яна славiцца сваёй прыгажосцю:
Хараства такога у свеце не было, не будзе.
Аб ёй людзi гаварылi, як аб нейкiм цудзе.
Ну, што волiш сабе выбiраць, пышная паненка:
Цi у бяседзе засядацi вось пад гэтай сценкай
I са мною пiць, гуляцi, ночкi каратацi.
Цi навекi косцi парыць у зямельцы-мацi?
Паэма звязана з фальклорам не толькi зместам, але i мастацкай формай. Яна напiсана у народна-песенным стылi. У паэме ёсць народныя сiмвалiчныя вобразы галубкi (Бандароуна), каршуна (Патоцкi). Мова паэмы вобразная, багатая народна-выяуленчымi сродкамi. Паэма вызначацца глыбокай народнасцю. У ёй праудзiва паказана жыццё у феадальную эпоху i створаны яркi вобраз станоучага героя. Твор з’яуляецца яскравым прыкладам творчага выкарыстаня фальклору у паэзii Я.Купалы.
Iдэйны змест: паэма «Бандароуна” прысвечана гераiчнаму мiнуламу украiнскага народа. Яна адлюстроувае тую змрочную эпоху, калi на Украiне i Беларусi панавалi польскiя паны-магнаты. Цяжка жылося у той час беларускiм i украiнскiм працоуным. Яны былi пазбаулены усякiх правоу.
Источник
Сочинение: Услаўленне народнай гераіні Бандароўны ў аднаіменнай паэме Янкі Купалы.
Паэма «Бандароўна» напісана ў 1913 г. па матывах беларускіх і ўкраінскіх народных песень аб Бандароўне і польскім магнаце Патоцкім, пры жыцці якога ў 1768 г. на Украіне ўспыхнула паўстанне пад кіраўніцтвам Максіма Жалезняка і Івана Гонты. Бандароўна — галоўны герой твора. Гэта надзвычай прыгожая дзяўчына, якой захапляецца сам паэт:
Хараства такога ў свеце
Не было, не будзе;
Аб ёйлюдзі гаварылі,
Як аб нейкім цудзе.
Гэта пра яе, Бандароўну. Гэта яе губкі параўноўвае Янка Купала з малінай, твар — з лілеяй, косы — з іскрыстасцю брыльянцістых рос, вочы — з зоркамі, ад якіх яснее свет. Сваёй чароўнай прыгажосцю Бандароўна «задзіўляе ўсіх чыста, як зара якая». Такія ж прыгожыя і ўчынкі дзяўчыны, яе духоўны свет. А якая непакорлівасць, якое свабодалюбства! Як гэтага не хапае цяпер нам, беларусам. Бандароўна — чалавек непадкупнага сумлення. Для гэтай гордай і свабодалюбівай дзяўчыны самае святое — дзявочы гонар, чалавечая годнасць. Яна больш за ўсё цэніць свабоду і ніколі не стане жыць у няволі. Гэту свабоду яна прадаць не можа. І калі вырашаецца лёс Бандароўны, яна не можа здрадзіць сабе. Гераіня вырашае лепш загінуць, чым паступіцца сваім сумленнем:
Перад панам тым з Канева
Смела дзеўка стала,
Смела гледзячы ў вочы,
Смела адказала:
— Не такую, ясны пане,
Бачыш прад сабою,
Што захоча чэсць і славу
Прадаваць з табою.
Адкуль такая сіла, моц Бандароўны? Гераіня сама адказвае так: «За мной праўда і народ мой». Так, народ са сваімі традыцыямі, сваімі ўяўленнямі аб прыгажосці выхаваў, выпеставаў не адну такую дзяўчыну. Народ любіць сваю гераіню, яна — яго крывінка, яго дачка. «Уцякай жа за пагодай, донька маладая», — вучаць дзяўчыну старэйшыя. Яе смерць стала той апошняй кропляй, што перапоўніла чашу народнага цярпення. І народ уздымаецца на помсту за сваю гераіню, якая «налажыла. за ўсіх галавою». Хаваючы Бандароўну, людзі прыбралі яе, як да шлюбу, у бель і вэлюм, звілі вяночкі з руты-мяты. Белы колер, кветкі руты-мяты — сімвал чысціні дзявочай. Як бачым, не толькі перад мужнасцю, але і перад гэтай чысцінёй схіліліся галовы людскія. Ды што людзі. Бандароўнай захапляецца сама прырода. Яна — блізкі сябар і дарадчык дзяўчыны. Прырода раздзяляе разам з гераіняй яе радасці і гора. Уцякае Бандароўна ад панскай пагоні — ночка абдымае яе, вецер расплятае косы, песціць белыя грудзі:
Ночка цёмная глядзела
Ды цямнейшай стала,
Адна зорка мігацела —
І тая прапала.
Асаблівыя адносіны да Бандароўны ў аўтара. Паэт любуецца, захапляецца дзяўчынай, спачувае ёй. Аб гэтым гавораць не толькі прамыя звароты да «галубкі» (так пяшчотна называе яе Я. Купала), але і кожны радок паэмы. Аўтар не проста апісвае знешні выгляд, паводзіны Бандароўны, ён зачараваны ёю. І таму паэт можа казаць толькі так: губкі, ручкі, галоўка, вочкі. Многія эпітэты, параўнанні, словы-сімвалы запазычаны з вуснай народнай творчасці нездарма. Ніхто не можа лепш ацаніць вартасці чалавека, чым народ. Таму ў паэме жыве і вецер крылаты, і бярозка бела, і рута-мята, і тры таполі. Усё тут працуе на вобраз Бандароўны, нават вобраз пана Патоцкага. 3 асаблівай стараннасцю малюе Я. Купала разбэшчанасць, пагардлівасць да людзей пана з Канева, лютасць яго. Ён «ні старому, ні малому не спускае жартаў». Гэты бязлітасны прыгнятальнік — увасабленне сіл тыраніі, жорсткасці і амаральнасці. Пад яго прыгнётам «стогне змучана Украіна, к небу шле пракляцце». І чым цямнейшыя фарбы выбірае аўтар для стварэння гэтага вобраза, тым вышэй узнімаецца над ім Бандароўна. Сапраўды, прыгажосць асабліва яскрава вылучаецца на фоне пачварнага.
Источник
Сочинение: Iдэйны змест паэмы Янкi Купалы Бандароуна. Сутнасць канфлiкту. Раскрыцце маральных якасцей герояу.
Название: Услаўленне народнай гераіні Бандароўны ў аднаіменнай паэме Янкі Купалы. Раздел: Остальные рефераты Тип: сочинение Добавлен 10:04:57 11 октября 2010 Похожие работы Просмотров: 1421 Комментариев: 6 Оценило: 9 человек Средний балл: 4.1 Оценка: 4 Скачать |
Творчасць Я.Купалы непарыуна звязана з фальклорам. Паэт глыбока ведау не толькi жыццё народа, але i яго вусную паэзiю. Ён любiу народныя песнi i казкi, у якiх выяуляецца мудрасць народа. Вывучаючы фальклор, Купала пазнаемiуся з беларускай i украiнскай народнымi песнямi аб Бандароуне. У 1913г. па матывах гэтых песень iм была напiсана паэма «Бандароуна».
Паэма «Бандароуна” прысвечана гераiчнаму мiнуламу украiнскага народа. Цяжка жылось у той час белускаму i украiнскаму народам. Яны былi паузбаулны усялякiх прау, цярпелi не толькi «феадальны», а i нацыянальна-рэлiгiйны прыгнет. Але народныя масы вялi упартую барацьбу за сваю волю i незалежнасць. У паэме расказвацца аб смелым учынку украiнскай дзяучыны Бандароуны.
У мястэчка Берастэчка, дзе жыла гераiня, «прыблукауся» пан Патоцкi са сваей «хеурай лядочай”. Ён ездзiу па Украiне, свавольнiчау, крыудзiу бедны народ. На вечарынцы у карчомцы пан сустрэу прыгожую Б. i захацеу абняславiць яе. Калi Патоцкi пачау прыставаць да дзяучыны, яна не стрывала i «з’ехала яму па твары». За гэта ганарлiвы пан застрэлiу Бандароуну. Каб загладзiць сваю вiну, ён наладзiу Б. пышнае пахаванне. Але дарэмна, вестка аб смерцi Б. абляцела усю Украiну. Яна выклiкала гнеу i абурэнне народа, i хутка на Украiне супраць польскiх паноу-прыгнятальнiкау пачалося паустанне.
Вобраз Бадароуны. У паэме даецца вобраз вольналюбiвай, мужнай Бандароуны. Яна славiцца сваёй прыгажосцю:
Хараства такога у свеце не было, не будзе.
Аб ёй людзi гаварылi, як аб нейкiм цудзе.
Ну, што волiш сабе выбiраць, пышная паненка:
Цi у бяседзе засядацi вось пад гэтай сценкай
I са мною пiць, гуляцi, ночкi каратацi.
Цi навекi косцi парыць у зямельцы-мацi?
Паэма звязана з фальклорам не толькi зместам, але i мастацкай формай. Яна напiсана у народна-песенным стылi. У паэме ёсць народныя сiмвалiчныя вобразы галубкi (Бандароуна), каршуна (Патоцкi). Мова паэмы вобразная, багатая народна-выяуленчымi сродкамi. Паэма вызначацца глыбокай народнасцю. У ёй праудзiва паказана жыццё у феадальную эпоху i створаны яркi вобраз станоучага героя. Твор з’яуляецца яскравым прыкладам творчага выкарыстаня фальклору у паэзii Я.Купалы.
Iдэйны змест: паэма «Бандароуна” прысвечана гераiчнаму мiнуламу украiнскага народа. Яна адлюстроувае тую змрочную эпоху, калi на Украiне i Беларусi панавалi польскiя паны-магнаты. Цяжка жылося у той час беларускiм i украiнскiм працоуным. Яны былi пазбаулены усякiх правоу.
Источник
Прэзентацыя да ўрока беларускай літаратуры ў 9 класе Янка Купала «Бандароўна»
Прэзентацыя да ўрока беларускай літаратуры ў 9 класе па тэме Янка Купала «Бандароўна»
Просмотр содержимого документа
«Прэзентацыя да ўрока беларускай літаратуры ў 9 класе Янка Купала «Бандароўна»»
Вывучэнне паэмы «Бандароўна» Янкі Купалы 9клас падрыхтавала Цернавая Вольга Аляксандраўна
У чэрвені 1913 г. у Акопах Янка Купала завяршыў работу над
стылізаванай фальклорна-рамантычнай, ліра-эпічнай паэмай «Бандароўна»,
якая была створана на аснове рэальных гістарычны падзей і па матывах
беларускіх і ўкраінскіх народных песень.
У аснову твора аўтар паклаў адну з іх, якая мае назву «Ой чаму ж ты, пан Хаміцкі, у той час не жаніўся»
Але першым, хто апублікаваў баладу пра Бандароўну, быў Ян Чачот. Яе таксама ў свой час запісалі і Іван Насовіч, Уладзіслаў Вярыга, Міхась Федароўскі, Яўхім Карскі, Рыгор Шырма.
− Галоўным героем твора з’яўляецца пан Патоцкі. Якім ён паўстае на
3 паэмы Мікалай Патоцкі паўстае як рамантычны злачынец, як
спакуснік. Ён разбэшчаны, ганарлівы, спустошаны чалавек, пагардлівы ў
адносінах да людзей, бязлітасны прыгнятальнік, тыран, дэспат, феадалсамадур, бесчалавечны, люты эксплуататар, які «ні старому, ні малому не
спускае жартаў». Патоцкі «вольна чыніць над людзьмі любое зло»
Але ўсяму бывае канец. Аднойчы Патоцкі ехаў у калясцы непадалёк ад
Якім быў граф Патоцкі?
У 1774 г. граф на свае сродкі пабудаваў царкву святой Варвары, а ў 1781 г. − Успенскі сабор.
… Бандароўны не стала. Натуры ўзвышанай, вытанчанай. Яна з’яўляецца галоўным героем. Дык хто ж такая Бандароўна?
Бандароўна – дачка казака Бандарэнкі з мястэчка Берастэчка. − Зачытайце партрэтную характарыстыку галоўнай гераіні.
− 3 дапамогаю якіх вобразна-выяўленчых сродкаў аўтар стварае запамінальны вобраз (партрэт) гераіні?
− Што паказаў Янка Купала праз вобраз Бандароўны?
− Што ўвасабляе Бандароўна?
− Што ўвасабляе Мікалай Патоцкі ў творы?
Патоцкі − гэта ўвасабленне грубай сілы, жорсткасці, амаральнасці,
агіднасці, багацця, улады.
− Што ўяўляе з сябе кампазіцыя паэмы?
Твор складаецца з 12 раздзелаў, якія паміж сабою звязаны
адзінствам дзеяння. Аповед чаргуецца з аўтарскімі апісаннямі, дыялогам,
пейзажнымі замалёўкамі, лірычнымі адступленнямі.
I-II раздзелы − экспазіцыя,
ІІІ раздзел − завязка,
ІV-VIII раздзелы − развіццё дзеяння,
IX раздзел − кульмінацыя,
X-XI раздзелы − развязка,
XII раздзел − эпілог.
Якая роля пейзажу ў творы?
Пейзаж дапамагае глыбей раскрыць пачуцці і перажыванні гераіні ў
самую цяжкую хвіліну яе жыцця.
− Назавіце асаблівасці паэмы.
1. лірычныя звароты цесна звязаны з сюжэтам;
2. героем твора з’яўляецца сам аўтар;
3. пейзаж пранікнуты лірызмам;
5. твор падзелены на раздзелы;
6. народна-паэтычная аснова;
7. паэма напісана чатырохрадковай страфой (катрэнам).
− Чаму «Бандароўну» адносяць да ліра-эпічнай паэмы?
− Чаму «Бандароўну» адносяць да ліра-эпічнай паэмы?
У творы расказваецца пра жыццё і трагічную смерць галоўнай гераіні.
Гэты аповед чаргуецца з лірычнымі адступленнямі…
− На якой падставе гэту паэму адносяць да рамантычнай?
Твор створаны на фальклорнай аснове, мае гераічную тэматыку;
выключны галоўны герой трагічна гіне ў фінале.
Абагульненне і замацаванне.
1. Чым захапляе нас вобраз Бандароўны ў творы?
2. Даследчыкі вызначаюць жанр «Бандароўны» яшчэ як і паэма-балада,
3. Ахарактарызуйце час, у які адбываюцца падзеі ў «Бандароўне».
Дзеянне ў паэме аўтар пераносіць у сярэдзіну ХVІІІ стагоддзя. Гэта
быў бяспраўны, жудасны час. Народ цярпеў нацыянальны і феадальны гнёт.
4. Раскажыце аб сувязі паэмы з фальклорам.
Паэма звязана з фальклорам не толькi зместам, але i мастацкай формай.
Твор напiсаны ў народна-песенным стылi. У паэме прысутнічаюць народныя
сiмвалiчныя вобразы. Многія эпітэты, параўнанні, словы-сімвалы запазычаны
з вуснай народнай творчасці.
5. Ці можна пагадзіцца з думкаю, што Патоцкі «бездапаможны перад
сілай духу Бандароўны»? Чаму?
6. Чаму паэма «Бандароўна» актуальна і ў наш час? Абгрунтуйце.
Магчымыя варыянты дамашняга задання (на выбар вучняў).
1. Скласці цытатны план паэмы.
2. Вобраз Бандароўны ў творы.
3. Лірычныя звароты і вобраз паэта-апавядальніка ў паэме «Бандароўна».
4. Выразнае чытанне твора.
5. Скласці план паэмы, умець па плане пераказваць яго змест.
6. Напісаць сачыненне на тэму «Бандароўна − пуцяводны маяк для
7. Скласці карту распаўсюджвання балады пра Бандароўну.
8. Вывучыць на памяць урывак з паэмы.
9. Запоўніць табліцу «Параўнальная характарыстыка Бандароўны і
Источник
Видео
Янка Купала: «Бандароўна». Аўдыёкніга з тэкстамі.Скачать
Янка Купала. Бандароўна. ПераказСкачать
Белорусский язык | Сможет ли русский понять?Скачать
Янка Купала. Верш «Спадчына»Скачать
…не выучил. (Без памперсов не смотреть!)Скачать
А.С.ПУШКИН «Сказка о рыбаке и рыбке» на белорусском языке. Аудио VikbookСкачать
О чем думают Беларусы? Социология с Геннадием Коршуновым.Скачать
Стихотворение «У лукоморья» на белорусском языке.Скачать
Название: Iдэйны змест паэмы Янкi Купалы Бандароуна. Сутнасць канфлiкту. Раскрыцце маральных якасцей герояу. Раздел: Остальные рефераты Тип: сочинение Добавлен 15:09:06 06 октября 2010 Похожие работы Просмотров: 1840 Комментариев: 8 Оценило: 17 человек Средний балл: 4.1 Оценка: 4 Скачать |
УЧииНИК
25.01.2020 23:03 •
Другие предметы