Сочинение описание зимы на белорусском языке

Ранее мы уже писали сочинения про зиму, но на русском языке, про зимнюю погоду на английском. Сегодня нас попросили написать на белорусском. Выполняем просьбу! Сачыненне пра зіму на беларускай мове.

Сачыненне пра зіму на беларускай мове

Сочинение про зиму на белорусском языке

Зіма-любімае час года, 2 клас

Маё любімае час года-зіма. Зімой паўсюль ляжыць чысты пухнаты снег і няма бруду. Дзеці доўга гуляюць на вуліцы ў цёплай вопратцы. Рукавіцы надзеўшы, дзеці лепяць снегавікоў і катаюцца з горкі на санках.

Хоць зімой шмат прахалодных дзён, я люблю зіму. Таму што толькі зімой можна бегаць на лыжах. А гэта маё любімае захапленне. Зімовыя віды спорту мне вельмі падабаюцца.

Калі ўзімку ўпадзеш, то не балюча, таму што снег мяккі і чысты.

За што я люблю зіму, 3 клас

Я люблю зіму за зімовыя канікулы. Дзецям не трэба ісці ў школу, а можна доўга ляжаць па раніцах у ложку. Узімку я чытаю розныя кнігі аб падарожжах.

А па выхадных мы ўсёй сям’ёй ходзім на лыжах у бліжэйшы лес. Там шмат звяркоў: вавёрачак, зайцоў. На дрэвах дзятлы дзяўбуць. Яшчэ на снезе шмат розных слядоў.

Мне падабаецца разгадваць гэтыя сляды. У зімовым лесе вельмі прыгожа. На галінках дрэў шмат снегу. Часам ён падае пад моцнымі парывамі ветру. Калі стаяць у гэты час каля дрэва, то можна апынуцца ў снежным гурбе. Гэта вельмі весела!

Зімовы час года, 4 клас

З усіх часоў года мне больш за ўсё падабаецца зіма. Таму што зімой заўсёды чыста, бо на зямлі ляжыць белы пухнаты снег, які ніколі не мараецца.

У снезе можна валяцца ў цёплай вопратцы. Я люблю ляжаць на снезе і глядзець у блакітнае зімовае неба. Зрэдку праплываюць аблокі або адзінокія Птушкі пракрычаць на лета. А потым зноў цішыня.

Цішыня і спакой.

Так бывае толькі ў лесе, калі зіма ўзяла ўжо ў рукі свае правы, скавала маразамі маладзенькія дрэўцы, опушила старыя высокія елі, надзьмула пад кожны куст вялікі гурбу снегу.

Уся прырода зімой спіць. І на душы такое супакаенне і спакой.

Сачыненне пра зіму на беларускай мове, 5 клас

Зіма — самае халоднае час года. Але многія любяць зіму, таму што ёсць шмат зімовых відаў забавак. Напрыклад, толькі зімой можна бегаць на каньках і лыжах. Узімку можна катацца з вялікай гары снегу.

Снегу зімой бывае так шмат, што з яго лёгка можна наклеіць снежных баб або збудаваць сапраўдную крэпасць.

Нават калі на вуліцы марозна, усё роўна хочацца бегаць зімой па снезе ў валёнках. Зіма ў вёсках і гарадах розная. У горадзе снег прыбіраюць адмысловымі машынамі.

А ў вёсках снежныя завалы часам дасягаюць дахаў дамоў. Ад гэтага вясковыя домікі зімой выглядаюць як казачныя. А з труб валіць густы дым, калі ў хаце топіцца печ.

Гэта так прыемна-сядзець у марозны зімовы дзень у распаленай печы і піць салодкі чай з бабулінымі піражкамі!

Сачыненне-апісанне «Снежная зіма», 6 клас

Зіма сёлета прыйшла снежная. У розныя гады снегу зімой бывае па-рознаму. У мінулым годзе мы толькі два разы і выходзілі з рыдлёўкамі, каб адграбаць гурбы ад дарожкі.

А ў гэтым годзе снегу наваліла столькі, што рыдлёўка у нас кожны дзень у працы.

Вось і сёння. З раніцы зноў ішоў буйны пухнаты снег. Ён сыпаўся з неба гадзіны дзве, але ў двор без рыдлёўкі проста так не выйсці.

Я бяру рыдлёўку і іду огребать снег. Спачатку трэба было проста як-то выйсці з дома, бо дзверы не адкрывалася ад якая ўстала прама перад ёй гурбы.

Калі снег у двары быў прыбраны да сцен дома, мне захацелася прагрэсці сцежку прама да вясковай дарозе. Гэта аказалася не так проста. Вышыня снежных заносаў складае каля метра ў вышыню.

Таму мне ўдалося толькі прагрэсці вузкую сцяжынку. Але атрымалася вельмі выдатна. Як быццам у тунэлі ідзеш. Калі трохі нахіліцца, то цябе нават не відаць з боку, як ты прабіраешся па вузкім снежным тунэлі.

Мне падабаецца, калі зіма снежная. Можна прыдумаць шмат цікавых гульняў: у снежкі, пабудаваць крэпасць або раскачаць каток для катання на каньках.

А яшчэ можна згрэбці снег у адну вялікую кучу і зрабіць высокую снежную гару. З гары можна весела катацца на санках або кардонцы!

Сачыненне пра зіму на беларускай мове: зімовая дарога, 7 клас

Дарога зімой чыстая і гладкая. Пакуль снег не прыбраны спецыяльнай тэхнікай, можна ісці, пакідаючы прыгожыя палоскі з слядоў, разгадваючы, хто ішоў да цябе па гэтай жа дарозе.

А калі снегаўборачная машына прайшла, то па дарозе можна каціцца нават без канькоў.

Зімовая дарога становіцца такой слізкай, што можна лёгка ўпасці, калі не быць асцярожным.

Але мне падабаецца зімовая дарога ў лес. Часцей за ўсё гэта сцяжынка лыжніка з двух лыжняй. Апранаеш свае лыжы і бяжыш па ўжо пракладзеным лыжных слядах.

Камусьці можа падацца, што хадзіць па зімовай лясной дарозе не цікава. Але запэўніваю вас, гэта не так.

Бо калі ідзеш па дарозе зімой, то бачыш шмат розных слядоў. Цікава, каму яны належаць?

Або глядзіш на свежае марознае неба. Аблокі ляцяць зверху, а табе здаецца, што гэта ты рухаешся ў вольным палёце.

А калі зноў звернеш увагу на зямлю, то бачыш уздоўж дарогі снежныя дрэвы і хмызнякі. Яны так прыгожыя, што хочацца надоўга запомніць іх у сваім уяўленні, каб потым намаляваць, не выпусціць прыгажосць кожнай заінелай галінкі.

Добрая зімовая дарога для прагулак, лясных вылазак і проста для экскурсій у зімовы лес!

Міні-сачыненне «Зіма ў вёсцы», 8 клас

Зіма ў вёсцы прыгожае і цікавае, але ў той жа час цяжкі час года. Снег ляжыць паўсюль. Яго ў вёсцы больш, чым у горадзе. У многіх вёсках і маленькіх мястэчках не хапае тэхнікі, каб прыбіраць снег з праезнай часткі. Таму жыхарам даводзіцца апранаць цёплую вопратку, браць у рукі рыдлёўкі і прыбіраць снег каля сваіх дамоў сваімі сіламі.

Снег у вёсцы белы-белы, чысты, падобны на карункі. Са снегу людзі робяць горкі, лепяць снегавікоў і снежных баб. Такім чынам вырашаецца праблема залішніх снежных завалаў: і снег прыбіраецца, і прыгажосць каля дамоў з’яўляецца.

Звычайна вёскі размешчаны не далёка ад лясных масіваў. Там таксама вельмі прыгожа зімой. Дрэвы абсыпаныя снежным покрывам. Ад гэтага пейзаж здаецца асабліва чароўным і далікатным.

Сачыненне пра зіму на беларускай мове: зімовы раніца ў вёсцы, 9 клас

Я жыву ў вёсцы. Узімку мая вёска асабліва прыгожая. Дома, двары патанаюць пад снежнымі шапкамі. На дахах дамоў снегу вельмі шмат. І над кожным дахам зімой клубіцца празрысты пар-гэта жыхары дамоў растопліваюць свае печы, каб абаграваць памяшкання ад зімовай сцюжы.

Хоць зімой на вуліцы вельмі холадна, але ў дамах цёпла і ўтульна.

Па раніцах я люблю пакачацца ў ложку, пакуль у пакоі не нагрэецца ад печы. Але калі саскочыць адразу, то можна хутка падбадзёрыцца ад свежай прахалоды. Пасля таго як людзі ўстануць, яны прыступаюць да сваіх паўсядзённых вясковых справах. Дзядуля выносіць на двор памыі, муштруе бярэмі дроў для наступнай топкі.

Затым ён прыносіць ваду з калодзежа, каб бабуля магла прыгатаваць ежу.

У вёсцы зімой шмат працы. Даводзіцца прыбіраць снег, нагребая яго да самых вокнаў — так мы ўцяпляем свае дамы, каб не прадзьмухвала марознымі вятрамі, а цяпло не сыходзіла з дамоў.

Хоць вясковая зіма цяжэй, чым у горадзе, мне падабаецца жыць менавіта ў вёсцы. Тут больш прасторы для адпачынку і свежасці для ўмацавання арганізма.

Складанне пра зіму, ці добрая зіма ў вёсцы, 10 клас

Добрая зіма ў вёсцы!

Зіма — самы прахалодны сезон, які пачынаецца з снежня і доўжыцца да сакавіка. Пікавае час, калі зіма адчуваецца мацней за ўсё, прыходзіцца на снежань і студзень.

Узімку ў вас ёсць час заняцца рознымі відамі актыўнага адпачынку, такімі як гульня ў снежкі, лепка снегавікоў, Хакей на лёдзе і многае іншае. Гэта выдатны час для дзяцей, каб атрымаць асалоду ад адпачынкам.

Узімку школы звычайна робяць перапынак і зачыняюцца. Дні становяцца карацей, а ночы даўжэй. Прахалоднае раніцу выклікае ў вас зусім іншыя адчуванні. Узімку больш любяць гарачыя напоі, такія як кава, чай і гарачы шакалад. Сонца ўстае даволі позна.

Нават калі гэта адбываецца, яно ні кропелькі не награвае зямлю. Людзі апранаюць розныя віды цёплай вопраткі, каб абараніцца ад холаду. Людзі прагнуць трохі сонечнага святла, так як ад халоднага надвор’я мурашкі бягуць па спіне. Не многія людзі аддаюць перавагу выходзіць на вуліцу зімой. Ім падабаецца сядзець ля каміна або абагравальніка ўвесь дзень.

У паўночных раёнах зімой людзі сутыкаюцца з вялікай колькасцю снегу. Ім даводзіцца прыбіраць яго з дарогі, каб вызваліць месца для хады.

Вялікае сачыненне пра зіму, 11 клас

Сваё сачыненне пра зіму я хачу пачаць з таго, што зіма-Самае халодную пару года. Яго працягласць — з снежня па люты. Узімку дні вельмі кароткія, а ночы даволі доўгія. Ёсць толькі некалькі дзён, калі нам пашчасціла ўбачыць сонца, у адваротным выпадку яно застаецца пакрытым густым туманам.

Чаму я люблю зіму?

З усіх часоў года зіма — маё любімае час года. Па-першае, кожная школа аб’яўляе вакацыі, калі зімовы сезон у разгары, так што ў мяне ёсць выдатнае час, каб атрымаць асалоду ад гэтым сезонам ў поўнай меры. Я засынаю ў сваім цёплым коўдры, не турбуючыся аб тым, каб рана ўставаць па раніцах. Раніцай на дарозе туман, і з рота дым вырываецца, калі мы гаворым.

Я люблю здзяйсняць працяглыя прагулкі, калі сонца ў зеніце, і дыхаць свежым паветрам. Калі ў маім раёне ідзе моцны снегапад і я не магу выйсці на вуліцу, я аддаю перавагу заставацца дома і чытаць кнігі, атрымліваючы асалоду ад гарачым шакаладам. З майго акна вельмі цікава назіраць за выдатным відовішчам снегу, які падае з дрэў. Я сапраўды атрымліваю асалоду ад гэтым момантам.

Зімовы сезон дае мне магчымасць правесці шмат часу са сваімі сябрамі і сям’ёй. Кожны год члены супольнасці ладзяць некалькі спартыўных мерапрыемстваў у маім раёне, каб кожны мог прыняць удзел у занятках спортам. Гэтыя мерапрыемствы ўключаюць катанне на каньках, лыжах, хакей і гонкі на лёдзе. Таксама праводзіцца конкурс на стварэнне лепшых ледзяных скульптур, і той, хто пераможа, атрымае прыз.

Я таксама ўдзельнічаю ў гэтым конкурсе і двойчы перамагаў. Я таксама атрымліваю асалоду ад снежнымі баямі са сваімі сябрамі. Усе вакол мяне занятыя тым, што лепяць свайго ўласнага ідэальнага снегавіка. У мяне таксама ёсць дастаткова часу, каб пагуляць са сваімі братамі і сёстрамі ў многія гульні ў памяшканні, уключаючы настольны тэніс, бадмінтон і сквош.

Яшчэ адна рэч, якая мне падабаецца ў зімовы час года, — гэта тое, што я ем усе свае любімыя садавіна, уключаючы яблыкі, гуаву, апельсіны і гранат. У мяне выпрацавалася звычка ёсць садавіна кожную раніцу, каб падтрымліваць сваё цела здаровым і энергічным. Я таксама люблю сядзець са сваёй сям’ёй у яркі сонечны дзень і ёсць апельсіны.

Няма нічога больш захапляльнага, чым ёсць апельсіны, грэючыся на зімовым сонца і размаўляючы з сям’ёй. Я апранаю цёплую вопратку і гадзінамі сяджу на сонцы. Мая мама рыхтуе для нас рагу і супы кожны вечар, каб сагрэць наша цела. Я таксама люблю ёсць сухафрукты ў гэты час года, уключаючы міндаль, фісташкі і грэцкі арэх. Па выхадных мая сям’я таксама ладзіць святы.

Мы сапраўды добра праводзім час, разводзячы вогнішчы, рыхтуючы барбекю і папіваючы кавы. Кожны год мая бабуля вяжа для мяне і маіх братоў і сясцёр рознакаляровыя швэдры і пальчаткі, каб мы маглі пераносіць моцныя маразы. Я люблю гэтыя швэдры і з гонарам выстаўляю іх напаказ перад сваімі сябрамі.

Яшчэ адна дзіўная асаблівасць зімы заключаецца ў тым, што ў гэты час года адбываецца так шмат цікавых святаў і культурных мерапрыемстваў. Гэтыя святы абуджаюць ува мне выдатнае настрой.

Я з нецярпеннем чакаю гэтых святаў, каб атрымаць асалоду ад і адсвяткаваць іх са сваёй сям’ёй. Я таксама клапачуся пра тое, каб разам са сваёй сям’ёй раздаваць цёплыя рэчы бедным людзям, асабліва падчас гэтых святаў.

У зімовы час года людзі носяць цёплую ваўняную вопратку. Дзеці і пажылыя людзі вельмі ўразлівыя да моцнага холаду. Такія праблемы са здароўем, як грып і ліхаманка, становяцца звычайнай з’явай у дзяцей з-за моцнай прастуды. Зіма-гэта вялікае час года весялосці і радасці. Многія людзі плануюць пікнікі і прыгоды ў зімовы сезон.

Гэтым бедным людзям вельмі цяжка выжыць у такое халоднае надвор’е. Ім не хапае цёплых коўдраў і адзення. Ім таксама важна дапамагчы.

Я лічу, што зіма — самае маляўнічае з усіх часоў года, і яна напаўняе мяне неапісальным цяплом. Я люблю гэты час года і з нецярпеннем чакаю яго кожны год.

Зімовы сезон суровей у вёсках, чым у вялікіх гарадах. Часта ў вялікіх гарадах вы адчуваеце больш цёплую і халодную зіму. Аднак вясковая жыццё вельмі адкрытая. Дамы стаяць далёка і раскіданыя. Там моцна абвальваюцца зімовыя халады.

Апавяданне «Зіма ў вёсцы», або сцэна вясковага жыцця зімой

Гэта была апошняя тыдзень снежня. Надвор’е была вельмі халоднай. Аднойчы раніцай я, як звычайна, устаў у чатыры і выйшаў прагуляцца. Выйшаўшы з хаты, я пачаў дрыжаць ад холаду. Дзьмуў вельмі халодны вецер.

Гэта было пранізліва. Мае рукі і ногі анямелі ад холаду. У мяне пацякло з носа, а вушы былі лядоўнямі, як лёд. Я сцюжу да мозгу касцей. Мае ногі сталі нягнуткімі і халоднымі. Ніводная птушка не цвыркала. Птушкі ляжалі, прыціснуўшыся адзін да аднаго, у сваіх гнёздах.

Я прабег каля мілі, каб сагрэцца, але ўсё без толку. Мае ногі амаль замерзлі. Было туманна і туманна. Нічога не было відаць. Трава была пакрыта інеем. Мароз знішчыў усе кветкі і расліннасць. Дрэвы стаялі голыя. Тэмпература дасягнула кропкі замярзання.

Я паспяшалася дадому, выпіла кубак гарачага, дымлівага гарбаты і накрылася коўдрай, але ўсё яшчэ дрыжала ад холаду. Мае рукі былі амаль паралізаваныя. Я паспрабаваў пагаліцца, але мае пальцы не слухаліся. Тады я сеў бліжэй да агню. Прыйшлося грэць рукі каля паўгадзіны. Менавіта тады я змог галіцца сам.

Офісным працаўнікам прыйшлося вельмі нялёгка. Яны не маглі ездзіць на ровары. Сталёвыя ручкі іх ровараў былі халадней лёду. Ледзяны вецер дзьмуў ім у твар. Яны надзелі ваўняныя касцюмы, камізэлькі, паліто, шкарпэткі і пальчаткі, але ім было холадна і няўтульна.

Больш за ўсё пацярпелі беднякі. Яны былі без ваўнянай адзення. Ім даводзілася працаваць на халодным холадзе. Яны дрыжалі ад холаду. Іх зубы стукалі, рукі і ногі распухлі ад холаду.

Такое становішча выклікала жаль. Нават дзеці, якія поўныя віна жыцця, не прачнуліся. Яны накрыліся коўдрамі, каб сагрэцца.

Раптам неба зацягнула хмарамі. Хмары пачалі грукатаць, і пачалі зіхацець маланкі. Пачаўся дождж з градам. Неўзабаве зямля пабялела ад градзін.

Надвор’е стала вельмі халодным. Усе выязныя мерапрыемствы былі прыпыненыя. Я сядзеў ля каміна і чакаў, калі спыніцца дождж. Як толькі дождж спыніўся, я паехала ў школу на сваім ровары. Пранізлівы халодны вецер перашкаджаў мне добра трымацца за поручень і захоўваць раўнавагу.

Міні-Сачыненне пра зіму на беларускай мове

Тут я пачала публікаваць вашы Сачыненне пра зіму на беларускай мове. Яны маленькія па аб’ёме, але вельмі прыгожыя!

Час года Зіма

Зіма — адно з чатырох сезонаў на Зямлі, якое ідзе за восенню і прадвесціць вясну. Гэты сезон самы халодны за ўвесь год, але не ў трапічных зонах. Кожны адчувае нейкую магію ў паветры з-за маразоў, крыштальных начэй, снегу і проста гэтай дзіўнай атмасферы.

Гэты час года ідэальна падыходзіць для заняткаў зімовымі відамі спорту, такімі як катанне на сноўбордзе, лыжах, каньках, гульня ў снежкі і многае іншае. Зіма — гэта таксама выдатны час, каб пабыць дома, выпіць гарачай гарбаты ці кавы, правесці час з сям’ёй, сябрамі, паглядзець фільмы і проста атрымліваць асалоду ад кожным днём!

Лена Панамарова

Сачыненне на тэму «зімовая прырода»

Прырода ў зімовы час года спіць з-за нізкіх тэмператур, марозу ў паветры і снежнага надвор’я. Вы можаце бачыць дрэвы, якія толькі што пакрытыя снегам, як зямлю.

Большасць раслін і жывёл ўпадаюць у спячку, таму зіма не поўная яркіх фарбаў, але хто сказаў, што белая, снежная і трохі Чароўная зіма — гэта не крута?

Дні становяцца кароткімі, як звычайна, не такімі сонечнымі, а ночы становяцца даўжэй. Таксама зімовы сезон-лепшы час у годзе, каб убачыць зоркі ў начным небе, таму што яны самыя яркія ў гэты час года.

Іван Савельеў

Зіма ў нашых краях: эсэ

У зімовы сезон сонца, як звычайна, неактыўна, тэмпература нізкая, а дні сапраўды халодныя. Усе любяць зіму і чакаюць яе. Чаму?

Самае выдатнае з’ява зімы-гэта снег! Вы ведаеце, што сняжынкі ніколі не паўтараюцца, у іх дзіўныя формы, якія змяняюцца з кожнай новай сняжынкай.

Яшчэ адна дзіўная рэч, якую мы можам назіраць зімой, — гэта крышталізацыя вады. Гэта з’ява сапраўды прыгожа і робіць навакольнае асяроддзе больш маляўнічай. Акрамя таго, на некаторых змёрзлых азёрах дазволена катацца на лыжах!

Станіслава Ігарава

Зіма-цудоўная пара

Зіма-лепшы час для раслін і дрэў, каб расслабіцца і падрыхтавацца да наступнага сезона. Яны проста спяць, але не вельмі глыбока. Замаразкі на раслінах нават дапамагаюць ім назапасіць столькі сіл, колькі ім спатрэбіцца, каб вырасці і вясной пакрыцца маладымі і зялёным лісцем.

Але наступ зімовага сезону не азначае, што мы не будзем атрымліваць асалоду ад прыгажосцю прыроды. Тут усё яшчэ шмат кветак і дрэў, якія любяць зіму і могуць выжыць нават пры нізкіх тэмпературах.

Блакітная елка-гэта дрэва, якое сапраўды любіць зіму, а таксама вельмі прыгожа выглядае, калі пакрыта снегам. Ён можа жыць без сонца, але пры гэтым заставацца прыгожым.

Самшыт-гэта расліна, якое сапраўды любіць зімовае надвор’е і, як вы можаце зразумець з назвы, застаецца зялёным нават зімой. Акрамя таго, гэта маленькае расліна вельмі прыгожа глядзіцца пад снежным покрывам і служыць напамінам пра тое, што не ўсё ў зімовы час спіць, і вы ўсё яшчэ можаце знайсці сапраўдную прыгажосць у прыродзе.

Андрэй Роор

Сачыненне пра зіму на беларускай мове: зімой у заснежаным лесе

Зімовы перыяд можа быць сапраўды складаным для жывёл. Тэмпература нізкая, і некаторым з іх холадна заставацца на вуліцы, цяжка знайсці ежу і прытулак. Вось чаму жывёлы спрабуюць перажыць зіму рознымі спосабамі.

Некаторыя жывёлы мігруюць у больш цёплыя краю. Яшчэ адзін просты спосаб адгадаваць больш цёплы мех, які дапамог бы ім жыць у халоднае надвор’е, а таксама добра вядомы спосаб перажыць зімовы сезон — ўпасці ў спячку. Гэта глыбокі сон, які дапамагае жывёлам назапашваць энергію і адчуваць сябе камфортна, калі тэмпература нізкая.

Лена Пятрова

Добрая зіма ў вёсцы

Зіма ў вёсцы-выдатны час года. Ледзяшы зіхацяць у промнях ранішняга сонца, а снег пакрывае ландшафт. Белыя палі і дрэвы ствараюць прыемны кантраст з блакітным небам. Зіма прыносіць ціхую прыгажосць, нерухомасць і магчымасць атрымаць асалоду ад відамі і гукамі прыроды.

Паветра хрумсткі і чысты, а прахалода ў паветры асвяжае. Саміх жыхароў можна ўбачыць захутанымі ў мноства слаёў адзення, але гэта не перашкаджае ім блукаць па вуліцах, мець зносіны адзін з адным і суседзямі. Нягледзячы на холад, усе выходзяць на вуліцу, і на вуліцах кіпіць жыццё і актыўнасць.

Увечары вёска асвятляецца рознакаляровымі агнямі, надаючы зімовай ночы дадатковы бляск. Людзі збіраюцца вакол вогнішчаў, смяюцца і размаўляюць, калі цяпло ад агню распаўсюджваецца па ўсёй вёсцы. Зіма ў вёсцы-гэта выдатны час года, якое дазваляе спакойна адпачыць ад мітусні паўсядзённага жыцця.

Прыгожае апісанне зімы

Зіма-Самае халодную пару года ў некаторых частках паўночнага і паўднёвага паўшар’я, гэты сезон характарызуецца выпадзеннем снегу і нізкімі тэмпературамі, звычайна пагаршаецца моцнымі вятрамі. Сезон, які звычайна доўжыцца каля трох месяцаў, выкліканы тым, што пацярпелая ад зімы вобласць знаходзіцца далей за ўсё ад сонца на арбіце Зямлі вакол яго.

Расліны і жывёлы па-рознаму рэагуюць на зіму. Некаторыя жывёлы, такія як птушкі, мігруюць з набліжэннем зімовага сезону і вяртаюцца толькі летам, гэта робіцца для забеспячэння запасаў ежы, паколькі большасць іх крыніц ежы зімой замярзаюць.

Іншыя ўпадаюць у спячку, стан, якое нагадвае сон, калі жывёла застаецца неактыўным, звычайна змешчаным у ракавіну, застаючыся такім да наступлення лета. Некаторыя жывёлы багата збіраюць і захоўваюць ежу, рыхтуючыся да зімовых месяцаў, калі крыніцы мёртвыя і збор немагчымы. У адказ на надвор’е большасць жывёл таксама адаптаваліся, абрастаючы густым мехам, які сагравае іх у гэты час года, іншыя, такія як заяц-снегоступы, мяняюць колер на белы і становяцца неадрознымі ад снегу ў якасці тактыкі выжывання.

У той час як некаторыя расліны цалкам адміраюць зімой, іншых сапраўды патрэбны сезон, каб завяршыць свой жыццёвы цыкл. Некаторыя расліны, пахаваныя пад снегам, у выніку ізалююцца ім і выжываюць у непагадзь, некаторыя дрэвы губляюць усе свае лісце на працягу гэтага сезону, але іх карані актыўныя, абаронены тоўстымі пластамі снегу, які пакрывае паверхню зямлі.

Зіма — гэта таксама час садавіны, многія садавіна, такія як гуава і апельсіны, а таксама многія гародніна становяцца даступнымі зімой. Часта людзі скардзяцца на зіму, праклінаючы холад і молячыся пра лета, але калі б у нас не было зімы, ці можам мы па-сапраўднаму шанаваць лета і наадварот?

Іна Андрэйчанка

Сачыненне пра зіму на беларускай мове: прыродныя з’явы зімой

Зімовы сезон — самае халоднае час года, пачынаецца з снежня месяца і заканчваецца ў сакавіку месяцы.

Снежань і Студзень з’яўляюцца пікавымі зімовымі месяцамі і лічацца самымі халоднымі месяцамі, калі тэмпература падае ад 10 да 15 ° C (азначае ад 50 да 59 ° F) у паўночна-заходніх рэгіёнах краіны, аднак у паўднёва-ўсходніх рэгіёнах (мацерыковая частка краіны) яна застаецца на ўзроўні ад 20 да 25 ° C (азначае ад 68 да 77° F).

У пікавыя зімовыя месяцы з поўначы дзьмуць высакахуткасныя халодныя вятры. Нам даводзіцца сутыкацца з густым туманам, які часта хавае сонечнае святло, з-за чаго холад становіцца моцным на працягу ўсяго зімовага сезону.

Сяргей Волкаў

Апісанне зімы

Зімовы сезон-самая халодная фаза года, пачынаецца са снежня і заканчваецца ў сакавіку. На працягу ўсяго зімовага сезону ўсюды вельмі холадна. Тэмпература паветра моцна падае, асабліва ў пікавыя зімовыя месяцы. Пагорыстыя раёны (уключаючы дома, дрэвы і травы) пакрываюцца тоўстым пластом белага снегу і выглядаюць вельмі прыгожа. У гэты час года пагорыстыя раёны выглядаюць як надзвычайны пейзаж. З-за суровых халодных пагодных умоў зімой людзям даводзіцца сутыкацца з мноствам цяжкасцяў, выходзячы з сваіх дамоў.

У некаторых частках краіны клімат застаецца умераным з нармальнай тэмпературай (не занадта халоднай і занадта гарачай) і дае вельмі прыемныя адчуванні. Усе носяць тоўстую ваўняную вопратку ўсю зіму, каб захаваць цяпло цела, а таксама засцерагчы сябе ад вельмі нізкіх тэмператур. Нам падабаецца рабіць глыток гарачай кавы, гарбаты, супу і г. д. раніцай і ўвечары, каб атрымаць лёгкае цяпло і прыемныя адчуванні. Звычайна мы адпраўляемся на пікнік у нядзелю ў другой палове дня, каб крыху сагрэцца ад натуральнага сонечнага святла і атрымаць асалоду ад адпачынкам з сям’ёй і сябрамі. Мы кладзёмся спаць рана ноччу, каб сагрэцца і схавацца ад зімы.

Ганна Сцяпанава

Зіма — чароўнае час года

Калі прыходзіць зіма становіцца вельмі прыгожа. Зіма — чароўнае час года. Гэта час гарачых напояў, ўтульных камінаў і спакойных зімовых начэй. Сняжынкі танчаць у паветры, а зямля пакрыта некранутым пластом бліскучага белага снегу.

Незлічонае мноства людзей лічаць зіму рамантычнай, чароўнай і па-свойму выдатнай. Гэты час разважанняў, адпачынку і абнаўлення. Зіма таксама прыносіць надзею, радасць і спакой, калі людзі адзначаюць святы з сябрамі і сям’ёй.

Гуляючы па зімовым снезе, мы ўсведамляем нерухомасць і цішыню, якія суправаджаюць гэты час года. Мы можам адчуць халоднае паветра на сваім твары і адчуць бадзёрасць ад навакольнага нас прыроднай прыгажосці. Для тых, хто жыве ў халодным клімаце, прыгажосць зімы становіцца яшчэ больш асаблівай.

Для некаторых зіма таксама можа стаць прычынай пачуцці адзіноты. Калі дні становяцца карацей і цямней, можа з’явіцца сум. Калі вас адольвае зімовая туга, знайдзіце час і складзіце спіс заняткаў, якія дапамогуць вам падняць настрой. Ад прыняцця гарачай ванны да прагулкі на прыродзе-у зімовыя месяцы няма недахопу ў тым, што можна зрабіць для ўзняцця настрою.

Узімку знешні свет можа здавацца суровым і халодным, але важна памятаць, што гэты час года можа стаць магчымасцю для росту і абнаўлення. Прыняўшы свет і прыгажосць зімы, можна знайсці моманты радасці сярод цемры.

Складанне Апісанне зімовы дзень

Зімовыя дні такія мірныя. Яны напоўнены цішынёй, якая можа супакойваць душу. Паветра свежы і халодны, а пейзаж пакрыты мяккім белым пластом снегу. Дрэвы стаяць высокія і моцныя, іх галіны пакрытыя снегам, які іскрыцца ў промнях пасляпаўднёвага сонца. Сонца кідае свае прамяні на замерзлае возера, і снег храбусціць ў вас пад нагамі, калі вы пераходзіце яго.

Зімовыя дні таксама даюць магчымасць расслабіцца і паразважаць. Тут няма ні шолаху лісця, ні шчабятання птушак, вецер свішча ў кронах дрэў, а аблокі ляніва плывуць па небе. Гэта выдатны час, каб скарыстацца момантам і ацаніць усю прыгажосць вакол нас.

Зімовыя дні таксама могуць быць неверагодна прыгожымі і рамантычнымі. Снег надае нотку чараўніцтва ўсім, ад бліскучых дахаў да заснежаных вуліц. Прагуляйцеся з кім-небудзь асаблівым, рука аб руку, і дазвольце халоднага зімовага паветры ўзбадзёрыць вас абодвух.

Зімовыя дні таксама могуць быць вясёлымі. Зьбярэцеся і адпраўляйцеся гуляць у снежкі або зляпіць снегавіка разам з дзецьмі. Пасля гэтага выпіце кубачак гарачага какава і атрымаеце асалоду ад цяплом сумеснага баўлення часу. Нішто не параўнаецца з адчуваннем выгоды ў асяроддзі тых, каго ты любіш.

Зімовыя дні таксама могуць быць часам абнаўлення. З прахалодай у паветры прыходзіць адчуванне яснасці і прымірэння. Знайдзіце час, каб зрабіць глыбокі ўдых і ацаніць прыгажосць зімовага сезону.

Если вы уже писали сочинение про зиму, присылайте свои работы для публикации на сайте!

Наступіла прыгажуня зіма. Увесь горад пакрыўся беласнежным коўдрай. На вокнах красуюцца карункавыя ўзоры. Сажалка, які знаходзіцца за нашым домам, набыла тонкую ледзяную скарыначку. Холадна на вуліцы.Я люблю зіму. Гэта пара светая , добрых святаў, вясёлых гулянняў. Ясны зімовы дзень. Сонца свеціць ярка. Вакол усё белым — бела. Мяккі пухнаты снег роўным пластом пакрыў зямлю. Снег паўсюль, на лаўках, на дахах дамоў, на дрэвах. Дрэвы стаяць у снезе, нібы яблыні ў колеры. Белыя — белыя. І толькі дзе-нідзе віднеюцца чырвоныя гронкі рабіны. Пад рабінай шмат птушыных слядоў. Вароны, снегіры, сініцы прылятаюць падзяўбаць ягады. Вельмі прыбрана пад шапкамі снегу елка. У чыстым паветры пахне ігліцай. Прыгожы зімовы ўбор і ў бярозак.

Халодна. Пад нагамі рыпіць снег. З трубы маленькай запарушанай снегам хаткі ў неба слупом ідзе дым. Дзень марозны. Мароз скаваў лёдам рэчку. Хлопцы з радаснымі крыкамі, размахваючы рукамі, спускаюцца на санках з стромкага берага ракі. Ім не страшны мароз. Ім весела. А снег блішчыць на сонцы, іскрыцца, пераліваецца.

Зімовая прыгажуня. Ці ёсць у свеце найбольш чароўная і дзіўная пара года, чым зіма ? Хавае яна белым коўдрай зямлю, якая цярпліва чакала такой мяккай футры. А як чароўна выглядаюць дрэвы ў сваіх пухнатых хустках, якія ім ласкава падарыла цудоўная  зіма. Я гляджу на бярозу, якая расце пад маім акном, і адчуваю здзіўленне, як яна, такая стройная і далікатная, можа супрацьстаяць і маразам, і цяжкаму снегу, які ўпаў на яе працягнутыя да сонца «рукі». А здалёк, я быццам бачу не дрэва, а казачную дзяўчыну, якая надзела серабрыстае футра, завязала белую пухнатую хустку, якая на сонцы здаецца проста чароўным — столькі гуляе на ёй фарбаў. Здаецца, калі прыхінешся да бярозы, знікне казка, перапрацаваная на горкае расчараванне. Я гляджу на бярозу і бачу, што дзе-нідзе на яе далікатных галінках вісяць нахмураныя ледзяшы, на якіх гуляе сонечны зайчык . Гэтыя ледзяшы — як сумныя слёзы маёй прыгажуні.

Я люблю глядзець на бярозу, заснежаную і рахманую . Яна нагадвае мне пра тое, што ў свеце яшчэ ёсць цуды, якія дораць радасць і асалоду. Я ведаю, што мяне заўсёды будзе хваляваць прыгажосць маёй снягуркі — бярозкі !

Сачыненне на тэму «Зіма»

Зима- гэты час чараўніцтва. У гэты час года спраўджваюцца самыя патаемныя мары.

З дзяцінства мы любім першы снег. І калі ён спускаецца з нябёсаў перад нашымі вачыма — «няўжо гэта не цуды?» — думаем мы. Сняжынкі ляцяць і апускаюцца на вейкі, растаюць, сцякаюць па шчоках і трапляюць на нашы вусны. Так нязмушана можна паспрабаваць зіму на густ.

А якой прыгожай бывае завіруха, паглынальная ўсё цяпло. Яна такая бязлітасная, што замятае ўсе на шляху. Пасля яе застаецца такое супакаенне, цішыня і бяздонная пустэча. Холад, завіруха, галалёд — вось уся яе суровасць. Яна такая падступная, але мы яе любім — за цеплыню абдымкаў ў гэтую пару, за гарачую гарбату, ваўнянай плед, за дагарае палонка ў старым каміне і заснежаныя вуліцы за акном.

Зімовыя дні такія кароткія, а вечара доўгія, што можна патануць у цёплым выгодзе, застаючыся дома. Цямнее так рана, але спаць яшчэ не хочацца. А на вуліцы такая казка! Хочацца трапіць у яе хутчэй.

Прыступкі абледзянелыя. Каб не ўпасці трэба трымацца за парэнчы, да якіх прыліпаюць рукі. Спускаючыся да вытаптаны алеі, хочацца слізгаць да упада. Жаданне ступаць па месцах, дзе яшчэ ніхто не хадзіў, і прабегчыся новымі чаравікамі па хрумсткай снезе засланяе ўсе астатнія думкі.

Вось у гэтым жыццё. Заміранне ўсяго жывога ў зімовым парку, прымушае набраць поўныя грудзі паветра і прадставіць, што ты ляціш над гэтым пышнасцю прама да снежным аблокам. Там высока бачныя гарызонты белага коўдры, і неба амаль можна памацаць дрыготкімі пальцамі. Такія прагулкі ў зімовыя вечары кружаць галаву.

Гэты час года перапоўнена святамі, казачнымі героямі і доўгачаканымі падарункамі. Новы год чакае ўсіх у карціне з агнёў: маленькіх і вялікіх, вясёлкавых і зусім звычайных. Гірлянды віднеюцца з кожнага заснежанага акна. На фоне яловай зеляніны, яны то патанаюць, то з’яўляюцца. Каляровым серпантын і дзіцячым смехам напоўнены навагоднія дні. Звон званоў і крыштальных бакалаў на хвіліну прымушае замерці, каб загадаць запаветнае жаданне.

Зіма такая багатая на ўсмешкі родных і блізкіх. Перадсвяточны настрой і самі святы дыхаюць толькі дабром.

Жыць у краінах, дзе ёсць сапраўдная зіма — гэта вялікае багацце. Без яе не было б так холадна і цяпло, без яе б не было так чароўна.

Сачыненне на тэму зіма

Шукайце сінонімы на sinonim.org, каб сачыненне не супадала з тым, што ў інтэрнэце. Націсніце 2 разы на любое слова ў тэксце.

Руская зіма — гэта самае спакойнае і ціхае час года, калі ўся прырода спіць, накрыўшыся белым коўдрай мяккага снегу. У творы пра зіму можна ўзяць за тэму апісанне зімовага пейзажу ў карцінах рускіх мастакоў, можна апісаць марозны зімовы дзень або такія з’явы, як снегапад, мяцеліца або цішыню халоднага лесу.

У сачыненне на тэму зіма можна ўключыць апісанне рускага побыту, кантраст паміж марозам вуліцы і ўтульнасцю цёплай хаты і апісаць яркія падзеі зімы ў народных святах. Спячая прырода ў пейзажах рускай зімы дае велізарны прастор у напісанні сачынення на тэму зіма і развагах аб казачным ледянном палоне у якім прыбывае зімовая прырода.

Складанне пра зіму 5-11 клас

Зіма амаль заўсёды прыходзіць раптоўна. Ціха і ўрачыста. Усё ў прыродзе замірае ў прадчуванні яе прыходу. Зямля, растузаная восеньскімі лядоўнямі дажджамі, начамі памірае, сцюжу ледзяной скарынкай, але да сярэдзіны дня прыходзіць у сябе, абуджаная вострым, тужліва Дробны дождж, ператвараючыся ў суцэльную непраходную золь. І здаецца, што цяжкім чорным хмарам канца не будзе, і ніколі ўжо не адступіць глейкая шэрая імжа.

Але нешта мяняецца, становіцца яшчэ больш цёмная, паветра згушчаецца, наэлектрызаванай прадчуваннем. Вось менавіта тады, калі напружанне дасягае невядомай мяжы, прыходзіць зіма. Замест дажджавых кропель свінцовыя хмары пачынаюць губляць снег. Спачатку рэдкія, нясмелыя сняжынкі ласкава кладуцца на зямлю. Паступова сняжынак становіцца больш, ім становіцца цесна, яны зліпаюцца ў шматкі, а хмары, моўчкі, з адзетая спяшаюцца абсыпацца на зямлю снегам. Зямля хутка пакрываецца тоўстым пухнатым коўдрай. Усе тоне ў белізне — і зямля, і неба.
І, здаецца, што прырода уздыхае з палёгкай — зіма прыйшла!

І здараецца цуд! Празь дзірку ў схуднелы хмары прарываецца сонечны прамень! Яркі, магутны, пераможны! І ўсё выбухае мірыядамі іскрыстых брыльянтаў неспасціжнай чысціні. Снег ззяе ўсімі колерамі вясёлкі, апавяшчаючы ўсё жывое на зямлі аб тым, што самае чароўнае, самае магічнае час года ўступіла ў свае правы!

І дрэвы ў парку ўжо не выглядаюць змрочнымі і асуджанымі на смерць. Яны ўтульна ахінуцца ў снежныя шалі і заснулі да вясны. І толькі ў сваіх салодкіх снах яны ўбачаць, як прыйдзе самы светлае свята Нараджэння. І без іх наступіць Новы год, несучы чараўніцтва ў кожны дом, адорваючы доўгачаканымі падарункамі дзяцей і новымі надзеямі — дарослых. Будуць лютаваць студзеньскія завеі, закручваючы ў тугія спіралі калючыя ад марозу снежныя лавіны, падступны лютага шматлікія раз падмане раптоўнымі адлігамі, змянялі бразгучы маразамі. Отшумит вясёлая Масленіца, напоўніўшы паветра вабнымі пахамі бліноў і гарачых самавараў.

І тады зіма, якая стамілася ад бясконцай чарады святаў, огрызаясь на якія спяшаюцца яе сыход вясну, выдаліцца ў свае пенаты. А зямля прачнецца, абуджаная ласкавым сонцам і стаката капяжу, адпачылая і ўрадлівая.

Сачыненне на тэму зіма — 3, 4 клас

Зіма — гэта самая халодная пара года, час завей і моцных маразоў. Але, нягледзячы на ​​гэта, для многіх людзей яна з’яўляецца каханай парой года. Зіма — час святаў і весялосці.

Зімой людзі сустракаюць каталіцкія Каляды, Новы год, праваслаўныя Каляды, Стары Новы год, дзень Святога Валянціна, 23 лютага. І таму зіма для многіх людзей прыносіць радасць.

А як чакаюць зіму дзеці. Можна і пакатацца на санках, на лыжах, на каньках, пагуляць у снежкі, зляпіць снежную бабу. Кожная пара года па-свойму цікавая.

Зіма яшчэ і вельмі прыгожая пара года. Яна проста зачароўвае сваёй прыгажосцю. Выходзіш утором на вуліцу, а там усё блішчыць, пераліваецца мільёнамі брыльянтаў. Усе дрэвы зіхацяць. Бліжэй да вечара, калі сонца паволі апускаецца за гарызонт, пачынаецца гульня фарбаў. Снег станавіцца аранжавым, потым ружовым, а іней на дрэвах пачынае пералівацца ўсімі колерамі вясёлкі.

Пасля таго як зайшло сонца, пачаў падымацца месяц, асвятляючы серабрэннем святлом ўсё вакол. І зноў заблішчаў снег. У небе запальваюцца адна за адной халодныя зоркі. Як прыгожа кругом! Нібы ў казцы! І глядзіш на ўсё гэтую прыгажосць затаіўшы дыханне, як быццам баішся разбурыць гэтую зімовую казку. Так, кожная пара года па-свойму дзіўная і непаўторная.

Зіма для мяне — гэта пара чараўніцтва. Марозік размаляваў маё акно дзівосныя ўзоры. За акном лёгка і бязважка падаюць з неба сняжынкі. Дрэвы падхопліваюць іх галіны. Уся наша вуліца зімою незвычайна важнае. Калі ж выйсці ў парк. Як жа там добра. Ёлачкі надзелі пышныя снежныя футра. Па-асабліваму прыгожая бярозавая алея. Яна принаряжена пухнатым, беласнежным снегам, іскрыстым ў промнях сонца. Ад белых асветленых сонечнымі прамянямі ствалоў бяроз мітусіцца ў вачах. На снезе ляжыць некалькі маленькіх галінак. Хутчэй за ўсё, тут нядаўна карміліся бярозавымі ныркамі і завушніцамі нейкія птушкі. Тым, хто ідзе па зімовым парку, напэўна здаецца, што зіма гэта велічны створаны нейкім невядомым чараўніком сабор. Нягледзячы на ​​чароўную прыгажосць зімовага парку, мне чамусьці сумна. Зімовае сонца так хутка садзіцца, і вось ужо пара ісці дадому. Калі ж хутчэй легчы спаць, то прыйдзе заўтрашні дзень, а пасля школы і хатняга задання я з сябрамі зноў пайду ў госці да зімы.

Сачыненне-мініяцюра (1-2 клас)

Восень паступова аддае свае правы зімы. Раніцай ужо нашмат халадней, дзе-нідзе з’яўляецца першы іней. Днём сонца стараецца прагрэць паветра, але, напэўна, яму ўжо не хапае сіл. Ва ўсім адчуваецца марозную дыханне зімы.

За ноч на небе сабраліся хмары, а раніцай, нібы пух, з іх пасыпаліся першыя лёгкія сняжынкі. Яны кружыліся ў танцы і засцілалі зямлю беласнежным дываном. Ад гэтага чароўнага снегападу на душы было і радасна, і сумна.

Раніцай вызірнула сонейка, і снег патроху стаў раставаць. Так бывае заўсёды, бо гэта толькі першы снег!

Каб дадаць старонку ў закладкі, націсніце Ctrl + D.

Калі старонка дапамагла, захавайце яе і падзяліцеся спасылкай з сябрамі:

Група з кучай карыснай інфармацыі (падпішыцеся, калі трэба будзе ЕГЭ або ОГЭ):

Самая халодная пара года — гэта зіма. Наступаюць пякучыя маразы, моцныя, заснежаныя завеі. Пасля ўчорашняга снегападу, усе дрэвы укутались ў белае адзенне, а на небе няма ні аднаго цёмнага аблачыны. Зіма з’яўляецца адным з любімых часоў года многіх людзей. Бо за гэтыя тры месяцы праходзяць большасць усімі любімых святаў: дзень Святога Мікалая, новы год, каляды, стары новы год і, вядома ж свята ўсіх закаханых. У гэты перыяд па-асабліваму пахне марознай свежасцю і мандарынамі.

Зімовае надвор’е вельмі прыгожая. Усё стаіць на вуліцы ахінуўшыся ў снежнае покрыва, на дахах вісяць ледзяшы, а з неба пяшчотна спускаюцца маленькія сняжынкі. Зімовая прырода застыла, як быццам чакае вясновага цяпла. Зіма нясе радасць і добры настрой ў кожны дом. Асабліва яе чакае дзятва. Выйсці на вуліцу паганяць на санках, лыжах або каньках, полепить снежную бабу або проста пакідаць снежкамі. Зіма зачароўвае ўсіх сваімі ўзорамі на шкле. Снег ляжыць пад нагамі нібы мільёны брыльянтаў што асвятляе ўсё вакол. А з прыходам цемры ўсё пераліваецца мноствам яркіх фарбаў.Бачныя яркія навагоднія агеньчыкі, мігцяць ў кожным акне. Начны, зімовае неба па-асабліваму выдатна. Зоркі па чарзе загараюцца, нібы маленькія ліхтары, што асвятляюць ўсім шлях. Азірнуўшыся вакол, разумееш якая прыгажосць зімовая прырода. Калі ты на вуліцы і ідзе пухнаты снег, уяўляеш, што ты нібы патрапіў у зімовую казку і табе не хочацца з яе вяртацца. З раніцы нас радуюць зімовыя птушкі — снегіры і сінічкі прылятаюць на абед.

Зусім ужо хутка наступіць наш любімы свята Новы Год. Пачынаецца перадсвяточная мітусня. Ва ўсіх навагодні настрой. Многія запасаюцца духмянымі мандарынамі, купляюць прысмакі і прадукты на святочны стол. А самае галоўнае, гэта купіць елку. Трэба выбраць самую пышную лясную прыгажуню. Шкляныя шары самых розных памераў і формаў, навагодняя мішура стане выдатным ўпрыгожванне для яе. Новы год — гэта свята чараўніцтва, які прыносіць усім процьму падарункаў. Дзеці рыхтуюцца сустракаць Дзеда Мароза і Снягурку. Развучваюць розныя вершыкі, каб дагадзіць гэтак доўгачаканым гасцям.А бацькі рыхтуюць прыбраныя сукенкі, для сустрэчы гасцей.

Зіма дорыць нам шмат весялосці і добрага настрою. Нягледзячы, што на вуліцы вельмі холадна, можна праводзіць больш часу са сваімі роднымі, выпраменьваючы ім сваё цяпло. І давайце не будзем забываць, што зіма не вечная, і хутка прыйдзе вясна.

Адукацыя, Сярэднюю адукацыю і школы

Сачыненне-апісанне «Зімовы пейзаж»: як правільна пісаць

У кожнага маляняці надыходзіць такі ўзрост, калі пара ісці ў школу. Для яго гэта асобны свет, напоўнены радасцю, цяжкасцямі і поспехамі.

Але няпростыя заданні могуць не адразу дацца дзіцяці. У іх лік уваходзяць сачыненні, якія дзецям задаюць ужо з малодшых класаў. Каб навучыць дзіця правільна пісаць падобныя працы, давайце вывучым асноўныя рэкамендацыі і парады. Для прыкладу возьмем сачыненне-апісанне «Зімовы пейзаж».

З чаго складаецца складанне?

Перш за ўсё, дзіця павінна разумець, што ад яго патрабуецца. Ён павінен напісаць не проста хаатычныя прапановы, якія апісваюць зіму, а добра структураваны тэкст. Для гэтага маляню неабходна запомніць, з якіх частак складаецца сачыненне-апісанне «Зімовы пейзаж».

1. Ўступленне. Гэтая частка з’яўляецца пачаткам будучага сачынення. Аб’ём ўступлення павінен быць невялікім — прыкладна 2-4 сказы, у якіх дзіця задае пачатак сваёй працы.
2. Асноўная частка самая вялікая з усіх і займае больш за палову ўсяго тэксту. Тут дзіця і павінен выказаць усе свае думкі — апісанне зімы.
3. Заключэнне — такая ж невялікая частка, як і ўступленне. Яна мае на ўвазе заключэнне і выснова вучня паводле напісанага.

Таксама дзіця павінна разумець, што раз яму даручана выканаць менавіта апісанне зімы, то ў такім тэксце павінна быць шмат прыметнікаў, эпітэтаў, адухоўленняў і іншых выразных сродкаў.

Давайце прывядзем прыклады асобна для кожнай часткі.

ўступленне

Сачыненне-апісанне «Зімовы пейзаж» можа пачынацца з асабістага стаўлення вучня да зімы:

«Я люблю зіму. Гэта час года, калі прырода засынае і апускаецца ў дзіўны, цудоўны сон, якім мы, людзі, можам любавацца кожны дзень са свайго акна або выходзячы наўпрост на вуліцу».

Акрамя таго, дзіця можа прывесці цытату якога-небудзь пісьменніка. Да прыкладу: «Мароз і сонца; дзень цудоўны!» …

асноўная частка

У асноўнай частцы дзіця можа расказаць якую-небудзь гісторыю, звязаную з зімой, ці напісаць пра зімовыя забавах для дзяцей і дарослых.

«Зімой кожны абавязаны пракаціцца на катку. Гэта неверагоднае адчуванне: вось ты коцішся, вецер дзьме ў твар, а мароз шчыпле шчокі. І так лёгка, нібы крылы за спіной!»

Таксама ў сачыненне-апісанне «Зімовы пейзаж» малы можа ўключыць параўнанне некалькіх месцаў зімой. Да прыкладу, горад і лес:

«Горад зімой ператвараецца ў казку. Тут і мноства гірляндаў, і снегавікоў, і елка на плошчы — адразу ствараецца навагодняя атмасфера. А вось у лесе яшчэ казачным. Там цішыня, і снег рыпіць пад чаравікамі, нібы няма нікога на свеце, акрамя цябе тут … «.

заключэнне

А вод выснова можа быць досыць простым і выказваць абсалютна любыя думкі дзіцяці:

«Многія не любяць зіму за яе холад. Але мне здаецца, холад — гэта зусім не страшна, і нават узімку можна весяліцца і радавацца надвор’і».

Вось так лёгка можна напісаць сачыненне-апісанне на тэму «Зімовы пейзаж». Галоўнае — не баяцца цяжкасцяў і прытрымлівацца радам, апісаным вышэй, і тады ўсё абавязкова атрымаецца.

Зіма — белая, марознае і казачная пара. Толькі зімой можна ўбачыць незвычайна прыгожыя галінкі дрэў, пасярэбраныя інеем, пакачацца ў гурбах і сабраўшы трохі «будаўнічага матэрыялу» зляпіць снегавіка. Гэтыя вобразы не выпадковыя, таму што ўсе яны родам з дзяцінства. Калі яшчэ, як не тады — можна было паверыць: што ў аднаго вялікага вогнішча могуць сабрацца ўсе дванаццаць месяцаў года, што Дзед Мароз са Снягуркай насяляюць ў ледзяным доміку, што вецер дзьме за вокнамі, таму што на калясьніцы едзе Снежная каралева, зазіраючы ў вокны і пакідаючы мудрагелістыя ўзоры на шкле. Ну што яшчэ рабіць доўгімі зімовымі вечарамі, як не чытаць казкі ці чароўныя гісторыі, каб засынаючы пад цёплай коўдрай, героі кніжак ажывалі ў дзіцячых снах. Большасць людзей не любяць гэта пару года, лічачы яе халоднай, гідкай і процілеглага. Але гэта далёка не так. Каб не было холадна — трэба апрануцца цяплей і наперад катацца на санках або гуляць у снежкі. Для ўзняцця настрою можна схадзіць у лес або найбліжэйшы парк, дзе ўсё настолькі пышна, што цяжка адвесці погляд ад гэтага белага прасторы. Трэба браць прыклад з дрэў, захутаных ў белыя футра. Ім хоць бы што і зімовая сцюжа і бясконцыя завірухі, бо яны ўпэўненыя, што пасля ўсіх гэтых выпрабаванняў холадам, наступіць вясна. І ад гэтага яна станавіцца яшчэ больш доўгачаканай. Падчас снегападу, калі змёрзлыя ледзяныя кроплі ператвараюцца ў снежныя шматкі, хочацца выйсці на вуліцу, каб незачыненай скурай адчуць прыемны кантраст якія растаюць сняжынак. Часта бывае, што засынаючы ўвечары без снегу, раніцай бачыш наколькі змяняецца свет, пад белай заслонай і тут жа падымаецца настрой. Хочацца бегчы подскакам па рыпучых дарожках або проста па нерасчышчаныя пухнатым гурбах, як першапраходца. Ісці па выпаўшы снег, гразнучы нагамі ў гурбах нават часам падаць у іх — гэта цяперашні невымоўнае асалода і як-то зусім не перашкаджае той факт, што сняжынкі падаюць табе за каўнер, прыемна казычучы шыю і растаюць там. Узімку бліскаюць сапраўднай прыгажосцю нават самыя штодзённыя рэчы. Калі восень размалёўвае ўсе вар’яцка яркімі фарбамі, то зіма аддае перавагу апранаць прадметы і дрэвы ў серабрыста белыя адзенні, даючы вачам адпачыць. Таксама адпачывае і прырода, яна засынае і толькі з першымі промнямі вясновага сонца гатовая прачнуцца. Ну і хай сабе адпачывае, таму што людзям таксама ёсць чым заняцца. Шматлікія зімовыя святы — зноў вяртаюць нас у дзяцінства. Хрышчэнне, Каляды, Новы год — як іх шмат і якія яны вясёлыя і цікавыя. Прыгожыя святы з не менш цікавымі традыцыямі. А традыцыі — гэта працяг казак і легенд. Большасць людзей, выйшаўшы з дзіцячага ўзросту, працягваюць верыць у Дзеда Мароза і кожны год з боем курантаў загадваць самае патаемнае жаданне. Не ў адну пару года няма такой колькасці святочных тожеств, менавіта таму зіма так хутка праходзіць, пакідаючы пасля сябе толькі самыя яркія ўспаміны. Вось чаму трэба шанаваць кожнае імгненне жыцця і тады кожнае загаданае жаданне спраўдзіцца.

Оцени ответ