Сочинение по белорусской литературе 6 класс на тему природа

З чым можа быць параўнальная прыгажосць прыроды Беларусі ? Толькі з прыгажосцю іншай прыроды. Аднак, усё роўна гэта ўжо будзе не тая прыгажосць, а іншая, бо прырода ў кожнай асобнай краіне ўнікальная, непаўторная, бязмежна выдатная і дзіўна разнастайная. Гэта ставіцца і да нашай беларускай прыроды, не любавацца на якую проста нельга. Асабліва цяпер, з надыходам вясны, калі ўсё навокал ажывае, прачынаецца ад зімовага халоднага сну. Прырода літаральна зараджаецца зноўку, адкрываецца кожнаму, хто хоча яе назіраць і ёю атрымліваць асалоду. І ў гэтую пару можна ўбачыць шмат прыгожага: абуджэнне жыцця на зямлі, у вадзе, пад зямлёй і ў паветры. Так, жыццё не спынялася ні на секунду і падчас халоднай зімы. А мы можам толькі назіраць і захапляцца, як растае снег, як яго выносяць хуткія хвалі плыняў, як свеціць і ўжо нават грэе вясновае сонейка, усміхаючыся мінакам хлапчукам, бабулькам і ўсім тым, хто усміхаецца яму. Як з-пад зямлі прабіваецца першая пралеска — пяшчотная, маленькая і далікатная, якая спрабуе схавацца ад холаду, але яна адчувае набліжэнне цяпла. Ўсё так проста, але ўсё разам з тым так складана. Вяртаюцца птушкі з далёкіх цёплых краін, пачынаюць зелянець першыя травінкі, ляніва, але ўсё ж радасна, прачынаецца прырода !

І трэба быць чэрствым, прыземленым чалавекам, каб усяго гэтага не заўважаць, не любавацца гэтым. Бо менавіта такія простыя, але мілыя рэчы надаюць сэнс нашага жыцця, вучаць любіць, захапляцца, здзіўляцца нават самаму малому, бо ўсё вялікае з гэтага малога і адбываецца.

Адчуйце дыханне вясны. Раскрыйце вашы душы насустрач пераменам, чамусці новаму, цёпламу і пяшчотнаму. Няхай вясна наступіць не толькі за акном, але і ў вашай душы! Нездарма нам сама прырода паказвае, як трэба клапаціцца і берагчы тое, што ў нас ёсць, не важна якім менавіта гэта з’яўляецца, яно ж наша! Дык давайце берагчы прыроду, настаўніка нашага, і ўсё тое , што ёсць у нашым жыцці, што нас акружае !

Беларускі лес багаты на цуды. Густыя туманныя імгі ранняй раніцай хаваюць шмат чаго цікавага і загадкавага, і толькі ня спячы грыбнік можа ўбачыць усё тое, што адбываецца там, пад галінкамі векавых соснаў і алей, бяроз і асі , у папараці і на васільковых палянках. Куды ні глянь — прыгажосць неапісальная.

Шмат раслін, якіх мы нават не бачылі, шмат жывёл  маленькіх і вялікіх. Некаторыя з іх занесены ў Чырвоную Кнігу нашай краіны, таму што з’яўляюцца вельмі рэдкімі і якія зводзяцца відамі. Аднак, сярод усёй гэтай шматстатнасці ёсць і такія жывёлы, якія нам добрыя вядомыя, ці то таму што бывалі ў лесе, бачылі, ці то ў запаведніках былі, ці то проста нехта па тэлевізары назіраў. Мядзведзі, ласі, дзікі, зайцы, вожыкі і не толькі  каго ні сустрэнеш у беларускім лесе. Аднак, гэтым моцным, спрытным, здавалася б жывёлам, бывае часам вельмі цяжка, асабліва зімой. А калі ўжо зіма такая снежная і халодная, як цяперашняя , то ўвогуле туга зверанятам прыходзіцца.

У Беларусі налічваецца больш за дваццаць тысяч рэк і больш за десяць тысяч азёр. Самае вялікае — возера Нарач, плошча якога састаўляе каля васьмідзесяці кіламетраў квадратных. Лясы займаюць адну трэццюю частку тэрыторыі Беларусі , балоты — каля трынаццаці працэнтаў усёй тэрыторыі рэспублікі і маюць вялікае кліматычнае і гідралагічным значэнне.

Для захавання унікальных куткоў прыроды, захавання і памнажэння колькасці рэдкіх і знікаючых відаў фауны і флоры, для арганізацыі назіранняў за зменамі ў прыродзе ў Беларусі створаны Нацыянальныя паркі, запаведнікі, заказнікі, помнікі прыроды. Агульная плошча ахоўных тэрыторый складае каля сямі працэнтаў плошчы краіны.

Найбольш буйныя з іх: Нацыянальныя паркі «Белавежская пушча» , Браслаўскія азёры » , « Прыпяцкі «,» Нарачанскі «; Бярэзінскі біясферны і Палескі радыяцыйна — экалагічны запаведнікі і іншыя. На іх базе ў апошнія гады паспяхова развіваецца экалагічны турызм; ў эксперыментальных лесапаляўнічых гаспадарках, якія існуюць пры запаведніках і нацыянальных парках, арганізуюцца паляўнічыя туры. Прырода Беларусі – цудадзейная, няхай яна існуе ўсе вякі.

Ранее мы уже писали сочинения про зиму, но на русском языке, про зимнюю погоду на английском. Сегодня нас попросили написать на белорусском. Выполняем просьбу! Сачыненне пра зіму на беларускай мове.

Сачыненне пра зіму на беларускай мове

Сочинение про зиму на белорусском языке

Зіма-любімае час года, 2 клас

Маё любімае час года-зіма. Зімой паўсюль ляжыць чысты пухнаты снег і няма бруду. Дзеці доўга гуляюць на вуліцы ў цёплай вопратцы. Рукавіцы надзеўшы, дзеці лепяць снегавікоў і катаюцца з горкі на санках.

Хоць зімой шмат прахалодных дзён, я люблю зіму. Таму што толькі зімой можна бегаць на лыжах. А гэта маё любімае захапленне. Зімовыя віды спорту мне вельмі падабаюцца.

Калі ўзімку ўпадзеш, то не балюча, таму што снег мяккі і чысты.

За што я люблю зіму, 3 клас

Я люблю зіму за зімовыя канікулы. Дзецям не трэба ісці ў школу, а можна доўга ляжаць па раніцах у ложку. Узімку я чытаю розныя кнігі аб падарожжах.

А па выхадных мы ўсёй сям’ёй ходзім на лыжах у бліжэйшы лес. Там шмат звяркоў: вавёрачак, зайцоў. На дрэвах дзятлы дзяўбуць. Яшчэ на снезе шмат розных слядоў.

Мне падабаецца разгадваць гэтыя сляды. У зімовым лесе вельмі прыгожа. На галінках дрэў шмат снегу. Часам ён падае пад моцнымі парывамі ветру. Калі стаяць у гэты час каля дрэва, то можна апынуцца ў снежным гурбе. Гэта вельмі весела!

Зімовы час года, 4 клас

З усіх часоў года мне больш за ўсё падабаецца зіма. Таму што зімой заўсёды чыста, бо на зямлі ляжыць белы пухнаты снег, які ніколі не мараецца.

У снезе можна валяцца ў цёплай вопратцы. Я люблю ляжаць на снезе і глядзець у блакітнае зімовае неба. Зрэдку праплываюць аблокі або адзінокія Птушкі пракрычаць на лета. А потым зноў цішыня.

Цішыня і спакой.

Так бывае толькі ў лесе, калі зіма ўзяла ўжо ў рукі свае правы, скавала маразамі маладзенькія дрэўцы, опушила старыя высокія елі, надзьмула пад кожны куст вялікі гурбу снегу.

Уся прырода зімой спіць. І на душы такое супакаенне і спакой.

Сачыненне пра зіму на беларускай мове, 5 клас

Зіма — самае халоднае час года. Але многія любяць зіму, таму што ёсць шмат зімовых відаў забавак. Напрыклад, толькі зімой можна бегаць на каньках і лыжах. Узімку можна катацца з вялікай гары снегу.

Снегу зімой бывае так шмат, што з яго лёгка можна наклеіць снежных баб або збудаваць сапраўдную крэпасць.

Нават калі на вуліцы марозна, усё роўна хочацца бегаць зімой па снезе ў валёнках. Зіма ў вёсках і гарадах розная. У горадзе снег прыбіраюць адмысловымі машынамі.

А ў вёсках снежныя завалы часам дасягаюць дахаў дамоў. Ад гэтага вясковыя домікі зімой выглядаюць як казачныя. А з труб валіць густы дым, калі ў хаце топіцца печ.

Гэта так прыемна-сядзець у марозны зімовы дзень у распаленай печы і піць салодкі чай з бабулінымі піражкамі!

Сачыненне-апісанне «Снежная зіма», 6 клас

Зіма сёлета прыйшла снежная. У розныя гады снегу зімой бывае па-рознаму. У мінулым годзе мы толькі два разы і выходзілі з рыдлёўкамі, каб адграбаць гурбы ад дарожкі.

А ў гэтым годзе снегу наваліла столькі, што рыдлёўка у нас кожны дзень у працы.

Вось і сёння. З раніцы зноў ішоў буйны пухнаты снег. Ён сыпаўся з неба гадзіны дзве, але ў двор без рыдлёўкі проста так не выйсці.

Я бяру рыдлёўку і іду огребать снег. Спачатку трэба было проста як-то выйсці з дома, бо дзверы не адкрывалася ад якая ўстала прама перад ёй гурбы.

Калі снег у двары быў прыбраны да сцен дома, мне захацелася прагрэсці сцежку прама да вясковай дарозе. Гэта аказалася не так проста. Вышыня снежных заносаў складае каля метра ў вышыню.

Таму мне ўдалося толькі прагрэсці вузкую сцяжынку. Але атрымалася вельмі выдатна. Як быццам у тунэлі ідзеш. Калі трохі нахіліцца, то цябе нават не відаць з боку, як ты прабіраешся па вузкім снежным тунэлі.

Мне падабаецца, калі зіма снежная. Можна прыдумаць шмат цікавых гульняў: у снежкі, пабудаваць крэпасць або раскачаць каток для катання на каньках.

А яшчэ можна згрэбці снег у адну вялікую кучу і зрабіць высокую снежную гару. З гары можна весела катацца на санках або кардонцы!

Сачыненне пра зіму на беларускай мове: зімовая дарога, 7 клас

Дарога зімой чыстая і гладкая. Пакуль снег не прыбраны спецыяльнай тэхнікай, можна ісці, пакідаючы прыгожыя палоскі з слядоў, разгадваючы, хто ішоў да цябе па гэтай жа дарозе.

А калі снегаўборачная машына прайшла, то па дарозе можна каціцца нават без канькоў.

Зімовая дарога становіцца такой слізкай, што можна лёгка ўпасці, калі не быць асцярожным.

Але мне падабаецца зімовая дарога ў лес. Часцей за ўсё гэта сцяжынка лыжніка з двух лыжняй. Апранаеш свае лыжы і бяжыш па ўжо пракладзеным лыжных слядах.

Камусьці можа падацца, што хадзіць па зімовай лясной дарозе не цікава. Але запэўніваю вас, гэта не так.

Бо калі ідзеш па дарозе зімой, то бачыш шмат розных слядоў. Цікава, каму яны належаць?

Або глядзіш на свежае марознае неба. Аблокі ляцяць зверху, а табе здаецца, што гэта ты рухаешся ў вольным палёце.

А калі зноў звернеш увагу на зямлю, то бачыш уздоўж дарогі снежныя дрэвы і хмызнякі. Яны так прыгожыя, што хочацца надоўга запомніць іх у сваім уяўленні, каб потым намаляваць, не выпусціць прыгажосць кожнай заінелай галінкі.

Добрая зімовая дарога для прагулак, лясных вылазак і проста для экскурсій у зімовы лес!

Міні-сачыненне «Зіма ў вёсцы», 8 клас

Зіма ў вёсцы прыгожае і цікавае, але ў той жа час цяжкі час года. Снег ляжыць паўсюль. Яго ў вёсцы больш, чым у горадзе. У многіх вёсках і маленькіх мястэчках не хапае тэхнікі, каб прыбіраць снег з праезнай часткі. Таму жыхарам даводзіцца апранаць цёплую вопратку, браць у рукі рыдлёўкі і прыбіраць снег каля сваіх дамоў сваімі сіламі.

Снег у вёсцы белы-белы, чысты, падобны на карункі. Са снегу людзі робяць горкі, лепяць снегавікоў і снежных баб. Такім чынам вырашаецца праблема залішніх снежных завалаў: і снег прыбіраецца, і прыгажосць каля дамоў з’яўляецца.

Звычайна вёскі размешчаны не далёка ад лясных масіваў. Там таксама вельмі прыгожа зімой. Дрэвы абсыпаныя снежным покрывам. Ад гэтага пейзаж здаецца асабліва чароўным і далікатным.

Сачыненне пра зіму на беларускай мове: зімовы раніца ў вёсцы, 9 клас

Я жыву ў вёсцы. Узімку мая вёска асабліва прыгожая. Дома, двары патанаюць пад снежнымі шапкамі. На дахах дамоў снегу вельмі шмат. І над кожным дахам зімой клубіцца празрысты пар-гэта жыхары дамоў растопліваюць свае печы, каб абаграваць памяшкання ад зімовай сцюжы.

Хоць зімой на вуліцы вельмі холадна, але ў дамах цёпла і ўтульна.

Па раніцах я люблю пакачацца ў ложку, пакуль у пакоі не нагрэецца ад печы. Але калі саскочыць адразу, то можна хутка падбадзёрыцца ад свежай прахалоды. Пасля таго як людзі ўстануць, яны прыступаюць да сваіх паўсядзённых вясковых справах. Дзядуля выносіць на двор памыі, муштруе бярэмі дроў для наступнай топкі.

Затым ён прыносіць ваду з калодзежа, каб бабуля магла прыгатаваць ежу.

У вёсцы зімой шмат працы. Даводзіцца прыбіраць снег, нагребая яго да самых вокнаў — так мы ўцяпляем свае дамы, каб не прадзьмухвала марознымі вятрамі, а цяпло не сыходзіла з дамоў.

Хоць вясковая зіма цяжэй, чым у горадзе, мне падабаецца жыць менавіта ў вёсцы. Тут больш прасторы для адпачынку і свежасці для ўмацавання арганізма.

Складанне пра зіму, ці добрая зіма ў вёсцы, 10 клас

Добрая зіма ў вёсцы!

Зіма — самы прахалодны сезон, які пачынаецца з снежня і доўжыцца да сакавіка. Пікавае час, калі зіма адчуваецца мацней за ўсё, прыходзіцца на снежань і студзень.

Узімку ў вас ёсць час заняцца рознымі відамі актыўнага адпачынку, такімі як гульня ў снежкі, лепка снегавікоў, Хакей на лёдзе і многае іншае. Гэта выдатны час для дзяцей, каб атрымаць асалоду ад адпачынкам.

Узімку школы звычайна робяць перапынак і зачыняюцца. Дні становяцца карацей, а ночы даўжэй. Прахалоднае раніцу выклікае ў вас зусім іншыя адчуванні. Узімку больш любяць гарачыя напоі, такія як кава, чай і гарачы шакалад. Сонца ўстае даволі позна.

Нават калі гэта адбываецца, яно ні кропелькі не награвае зямлю. Людзі апранаюць розныя віды цёплай вопраткі, каб абараніцца ад холаду. Людзі прагнуць трохі сонечнага святла, так як ад халоднага надвор’я мурашкі бягуць па спіне. Не многія людзі аддаюць перавагу выходзіць на вуліцу зімой. Ім падабаецца сядзець ля каміна або абагравальніка ўвесь дзень.

У паўночных раёнах зімой людзі сутыкаюцца з вялікай колькасцю снегу. Ім даводзіцца прыбіраць яго з дарогі, каб вызваліць месца для хады.

Вялікае сачыненне пра зіму, 11 клас

Сваё сачыненне пра зіму я хачу пачаць з таго, што зіма-Самае халодную пару года. Яго працягласць — з снежня па люты. Узімку дні вельмі кароткія, а ночы даволі доўгія. Ёсць толькі некалькі дзён, калі нам пашчасціла ўбачыць сонца, у адваротным выпадку яно застаецца пакрытым густым туманам.

Чаму я люблю зіму?

З усіх часоў года зіма — маё любімае час года. Па-першае, кожная школа аб’яўляе вакацыі, калі зімовы сезон у разгары, так што ў мяне ёсць выдатнае час, каб атрымаць асалоду ад гэтым сезонам ў поўнай меры. Я засынаю ў сваім цёплым коўдры, не турбуючыся аб тым, каб рана ўставаць па раніцах. Раніцай на дарозе туман, і з рота дым вырываецца, калі мы гаворым.

Я люблю здзяйсняць працяглыя прагулкі, калі сонца ў зеніце, і дыхаць свежым паветрам. Калі ў маім раёне ідзе моцны снегапад і я не магу выйсці на вуліцу, я аддаю перавагу заставацца дома і чытаць кнігі, атрымліваючы асалоду ад гарачым шакаладам. З майго акна вельмі цікава назіраць за выдатным відовішчам снегу, які падае з дрэў. Я сапраўды атрымліваю асалоду ад гэтым момантам.

Зімовы сезон дае мне магчымасць правесці шмат часу са сваімі сябрамі і сям’ёй. Кожны год члены супольнасці ладзяць некалькі спартыўных мерапрыемстваў у маім раёне, каб кожны мог прыняць удзел у занятках спортам. Гэтыя мерапрыемствы ўключаюць катанне на каньках, лыжах, хакей і гонкі на лёдзе. Таксама праводзіцца конкурс на стварэнне лепшых ледзяных скульптур, і той, хто пераможа, атрымае прыз.

Я таксама ўдзельнічаю ў гэтым конкурсе і двойчы перамагаў. Я таксама атрымліваю асалоду ад снежнымі баямі са сваімі сябрамі. Усе вакол мяне занятыя тым, што лепяць свайго ўласнага ідэальнага снегавіка. У мяне таксама ёсць дастаткова часу, каб пагуляць са сваімі братамі і сёстрамі ў многія гульні ў памяшканні, уключаючы настольны тэніс, бадмінтон і сквош.

Яшчэ адна рэч, якая мне падабаецца ў зімовы час года, — гэта тое, што я ем усе свае любімыя садавіна, уключаючы яблыкі, гуаву, апельсіны і гранат. У мяне выпрацавалася звычка ёсць садавіна кожную раніцу, каб падтрымліваць сваё цела здаровым і энергічным. Я таксама люблю сядзець са сваёй сям’ёй у яркі сонечны дзень і ёсць апельсіны.

Няма нічога больш захапляльнага, чым ёсць апельсіны, грэючыся на зімовым сонца і размаўляючы з сям’ёй. Я апранаю цёплую вопратку і гадзінамі сяджу на сонцы. Мая мама рыхтуе для нас рагу і супы кожны вечар, каб сагрэць наша цела. Я таксама люблю ёсць сухафрукты ў гэты час года, уключаючы міндаль, фісташкі і грэцкі арэх. Па выхадных мая сям’я таксама ладзіць святы.

Мы сапраўды добра праводзім час, разводзячы вогнішчы, рыхтуючы барбекю і папіваючы кавы. Кожны год мая бабуля вяжа для мяне і маіх братоў і сясцёр рознакаляровыя швэдры і пальчаткі, каб мы маглі пераносіць моцныя маразы. Я люблю гэтыя швэдры і з гонарам выстаўляю іх напаказ перад сваімі сябрамі.

Яшчэ адна дзіўная асаблівасць зімы заключаецца ў тым, што ў гэты час года адбываецца так шмат цікавых святаў і культурных мерапрыемстваў. Гэтыя святы абуджаюць ува мне выдатнае настрой.

Я з нецярпеннем чакаю гэтых святаў, каб атрымаць асалоду ад і адсвяткаваць іх са сваёй сям’ёй. Я таксама клапачуся пра тое, каб разам са сваёй сям’ёй раздаваць цёплыя рэчы бедным людзям, асабліва падчас гэтых святаў.

У зімовы час года людзі носяць цёплую ваўняную вопратку. Дзеці і пажылыя людзі вельмі ўразлівыя да моцнага холаду. Такія праблемы са здароўем, як грып і ліхаманка, становяцца звычайнай з’явай у дзяцей з-за моцнай прастуды. Зіма-гэта вялікае час года весялосці і радасці. Многія людзі плануюць пікнікі і прыгоды ў зімовы сезон.

Гэтым бедным людзям вельмі цяжка выжыць у такое халоднае надвор’е. Ім не хапае цёплых коўдраў і адзення. Ім таксама важна дапамагчы.

Я лічу, што зіма — самае маляўнічае з усіх часоў года, і яна напаўняе мяне неапісальным цяплом. Я люблю гэты час года і з нецярпеннем чакаю яго кожны год.

Зімовы сезон суровей у вёсках, чым у вялікіх гарадах. Часта ў вялікіх гарадах вы адчуваеце больш цёплую і халодную зіму. Аднак вясковая жыццё вельмі адкрытая. Дамы стаяць далёка і раскіданыя. Там моцна абвальваюцца зімовыя халады.

Апавяданне «Зіма ў вёсцы», або сцэна вясковага жыцця зімой

Гэта была апошняя тыдзень снежня. Надвор’е была вельмі халоднай. Аднойчы раніцай я, як звычайна, устаў у чатыры і выйшаў прагуляцца. Выйшаўшы з хаты, я пачаў дрыжаць ад холаду. Дзьмуў вельмі халодны вецер.

Гэта было пранізліва. Мае рукі і ногі анямелі ад холаду. У мяне пацякло з носа, а вушы былі лядоўнямі, як лёд. Я сцюжу да мозгу касцей. Мае ногі сталі нягнуткімі і халоднымі. Ніводная птушка не цвыркала. Птушкі ляжалі, прыціснуўшыся адзін да аднаго, у сваіх гнёздах.

Я прабег каля мілі, каб сагрэцца, але ўсё без толку. Мае ногі амаль замерзлі. Было туманна і туманна. Нічога не было відаць. Трава была пакрыта інеем. Мароз знішчыў усе кветкі і расліннасць. Дрэвы стаялі голыя. Тэмпература дасягнула кропкі замярзання.

Я паспяшалася дадому, выпіла кубак гарачага, дымлівага гарбаты і накрылася коўдрай, але ўсё яшчэ дрыжала ад холаду. Мае рукі былі амаль паралізаваныя. Я паспрабаваў пагаліцца, але мае пальцы не слухаліся. Тады я сеў бліжэй да агню. Прыйшлося грэць рукі каля паўгадзіны. Менавіта тады я змог галіцца сам.

Офісным працаўнікам прыйшлося вельмі нялёгка. Яны не маглі ездзіць на ровары. Сталёвыя ручкі іх ровараў былі халадней лёду. Ледзяны вецер дзьмуў ім у твар. Яны надзелі ваўняныя касцюмы, камізэлькі, паліто, шкарпэткі і пальчаткі, але ім было холадна і няўтульна.

Больш за ўсё пацярпелі беднякі. Яны былі без ваўнянай адзення. Ім даводзілася працаваць на халодным холадзе. Яны дрыжалі ад холаду. Іх зубы стукалі, рукі і ногі распухлі ад холаду.

Такое становішча выклікала жаль. Нават дзеці, якія поўныя віна жыцця, не прачнуліся. Яны накрыліся коўдрамі, каб сагрэцца.

Раптам неба зацягнула хмарамі. Хмары пачалі грукатаць, і пачалі зіхацець маланкі. Пачаўся дождж з градам. Неўзабаве зямля пабялела ад градзін.

Надвор’е стала вельмі халодным. Усе выязныя мерапрыемствы былі прыпыненыя. Я сядзеў ля каміна і чакаў, калі спыніцца дождж. Як толькі дождж спыніўся, я паехала ў школу на сваім ровары. Пранізлівы халодны вецер перашкаджаў мне добра трымацца за поручень і захоўваць раўнавагу.

Міні-Сачыненне пра зіму на беларускай мове

Тут я пачала публікаваць вашы Сачыненне пра зіму на беларускай мове. Яны маленькія па аб’ёме, але вельмі прыгожыя!

Час года Зіма

Зіма — адно з чатырох сезонаў на Зямлі, якое ідзе за восенню і прадвесціць вясну. Гэты сезон самы халодны за ўвесь год, але не ў трапічных зонах. Кожны адчувае нейкую магію ў паветры з-за маразоў, крыштальных начэй, снегу і проста гэтай дзіўнай атмасферы.

Гэты час года ідэальна падыходзіць для заняткаў зімовымі відамі спорту, такімі як катанне на сноўбордзе, лыжах, каньках, гульня ў снежкі і многае іншае. Зіма — гэта таксама выдатны час, каб пабыць дома, выпіць гарачай гарбаты ці кавы, правесці час з сям’ёй, сябрамі, паглядзець фільмы і проста атрымліваць асалоду ад кожным днём!

Лена Панамарова

Сачыненне на тэму «зімовая прырода»

Прырода ў зімовы час года спіць з-за нізкіх тэмператур, марозу ў паветры і снежнага надвор’я. Вы можаце бачыць дрэвы, якія толькі што пакрытыя снегам, як зямлю.

Большасць раслін і жывёл ўпадаюць у спячку, таму зіма не поўная яркіх фарбаў, але хто сказаў, што белая, снежная і трохі Чароўная зіма — гэта не крута?

Дні становяцца кароткімі, як звычайна, не такімі сонечнымі, а ночы становяцца даўжэй. Таксама зімовы сезон-лепшы час у годзе, каб убачыць зоркі ў начным небе, таму што яны самыя яркія ў гэты час года.

Іван Савельеў

Зіма ў нашых краях: эсэ

У зімовы сезон сонца, як звычайна, неактыўна, тэмпература нізкая, а дні сапраўды халодныя. Усе любяць зіму і чакаюць яе. Чаму?

Самае выдатнае з’ява зімы-гэта снег! Вы ведаеце, што сняжынкі ніколі не паўтараюцца, у іх дзіўныя формы, якія змяняюцца з кожнай новай сняжынкай.

Яшчэ адна дзіўная рэч, якую мы можам назіраць зімой, — гэта крышталізацыя вады. Гэта з’ява сапраўды прыгожа і робіць навакольнае асяроддзе больш маляўнічай. Акрамя таго, на некаторых змёрзлых азёрах дазволена катацца на лыжах!

Станіслава Ігарава

Зіма-цудоўная пара

Зіма-лепшы час для раслін і дрэў, каб расслабіцца і падрыхтавацца да наступнага сезона. Яны проста спяць, але не вельмі глыбока. Замаразкі на раслінах нават дапамагаюць ім назапасіць столькі сіл, колькі ім спатрэбіцца, каб вырасці і вясной пакрыцца маладымі і зялёным лісцем.

Але наступ зімовага сезону не азначае, што мы не будзем атрымліваць асалоду ад прыгажосцю прыроды. Тут усё яшчэ шмат кветак і дрэў, якія любяць зіму і могуць выжыць нават пры нізкіх тэмпературах.

Блакітная елка-гэта дрэва, якое сапраўды любіць зіму, а таксама вельмі прыгожа выглядае, калі пакрыта снегам. Ён можа жыць без сонца, але пры гэтым заставацца прыгожым.

Самшыт-гэта расліна, якое сапраўды любіць зімовае надвор’е і, як вы можаце зразумець з назвы, застаецца зялёным нават зімой. Акрамя таго, гэта маленькае расліна вельмі прыгожа глядзіцца пад снежным покрывам і служыць напамінам пра тое, што не ўсё ў зімовы час спіць, і вы ўсё яшчэ можаце знайсці сапраўдную прыгажосць у прыродзе.

Андрэй Роор

Сачыненне пра зіму на беларускай мове: зімой у заснежаным лесе

Зімовы перыяд можа быць сапраўды складаным для жывёл. Тэмпература нізкая, і некаторым з іх холадна заставацца на вуліцы, цяжка знайсці ежу і прытулак. Вось чаму жывёлы спрабуюць перажыць зіму рознымі спосабамі.

Некаторыя жывёлы мігруюць у больш цёплыя краю. Яшчэ адзін просты спосаб адгадаваць больш цёплы мех, які дапамог бы ім жыць у халоднае надвор’е, а таксама добра вядомы спосаб перажыць зімовы сезон — ўпасці ў спячку. Гэта глыбокі сон, які дапамагае жывёлам назапашваць энергію і адчуваць сябе камфортна, калі тэмпература нізкая.

Лена Пятрова

Добрая зіма ў вёсцы

Зіма ў вёсцы-выдатны час года. Ледзяшы зіхацяць у промнях ранішняга сонца, а снег пакрывае ландшафт. Белыя палі і дрэвы ствараюць прыемны кантраст з блакітным небам. Зіма прыносіць ціхую прыгажосць, нерухомасць і магчымасць атрымаць асалоду ад відамі і гукамі прыроды.

Паветра хрумсткі і чысты, а прахалода ў паветры асвяжае. Саміх жыхароў можна ўбачыць захутанымі ў мноства слаёў адзення, але гэта не перашкаджае ім блукаць па вуліцах, мець зносіны адзін з адным і суседзямі. Нягледзячы на холад, усе выходзяць на вуліцу, і на вуліцах кіпіць жыццё і актыўнасць.

Увечары вёска асвятляецца рознакаляровымі агнямі, надаючы зімовай ночы дадатковы бляск. Людзі збіраюцца вакол вогнішчаў, смяюцца і размаўляюць, калі цяпло ад агню распаўсюджваецца па ўсёй вёсцы. Зіма ў вёсцы-гэта выдатны час года, якое дазваляе спакойна адпачыць ад мітусні паўсядзённага жыцця.

Прыгожае апісанне зімы

Зіма-Самае халодную пару года ў некаторых частках паўночнага і паўднёвага паўшар’я, гэты сезон характарызуецца выпадзеннем снегу і нізкімі тэмпературамі, звычайна пагаршаецца моцнымі вятрамі. Сезон, які звычайна доўжыцца каля трох месяцаў, выкліканы тым, што пацярпелая ад зімы вобласць знаходзіцца далей за ўсё ад сонца на арбіце Зямлі вакол яго.

Расліны і жывёлы па-рознаму рэагуюць на зіму. Некаторыя жывёлы, такія як птушкі, мігруюць з набліжэннем зімовага сезону і вяртаюцца толькі летам, гэта робіцца для забеспячэння запасаў ежы, паколькі большасць іх крыніц ежы зімой замярзаюць.

Іншыя ўпадаюць у спячку, стан, якое нагадвае сон, калі жывёла застаецца неактыўным, звычайна змешчаным у ракавіну, застаючыся такім да наступлення лета. Некаторыя жывёлы багата збіраюць і захоўваюць ежу, рыхтуючыся да зімовых месяцаў, калі крыніцы мёртвыя і збор немагчымы. У адказ на надвор’е большасць жывёл таксама адаптаваліся, абрастаючы густым мехам, які сагравае іх у гэты час года, іншыя, такія як заяц-снегоступы, мяняюць колер на белы і становяцца неадрознымі ад снегу ў якасці тактыкі выжывання.

У той час як некаторыя расліны цалкам адміраюць зімой, іншых сапраўды патрэбны сезон, каб завяршыць свой жыццёвы цыкл. Некаторыя расліны, пахаваныя пад снегам, у выніку ізалююцца ім і выжываюць у непагадзь, некаторыя дрэвы губляюць усе свае лісце на працягу гэтага сезону, але іх карані актыўныя, абаронены тоўстымі пластамі снегу, які пакрывае паверхню зямлі.

Зіма — гэта таксама час садавіны, многія садавіна, такія як гуава і апельсіны, а таксама многія гародніна становяцца даступнымі зімой. Часта людзі скардзяцца на зіму, праклінаючы холад і молячыся пра лета, але калі б у нас не было зімы, ці можам мы па-сапраўднаму шанаваць лета і наадварот?

Іна Андрэйчанка

Сачыненне пра зіму на беларускай мове: прыродныя з’явы зімой

Зімовы сезон — самае халоднае час года, пачынаецца з снежня месяца і заканчваецца ў сакавіку месяцы.

Снежань і Студзень з’яўляюцца пікавымі зімовымі месяцамі і лічацца самымі халоднымі месяцамі, калі тэмпература падае ад 10 да 15 ° C (азначае ад 50 да 59 ° F) у паўночна-заходніх рэгіёнах краіны, аднак у паўднёва-ўсходніх рэгіёнах (мацерыковая частка краіны) яна застаецца на ўзроўні ад 20 да 25 ° C (азначае ад 68 да 77° F).

У пікавыя зімовыя месяцы з поўначы дзьмуць высакахуткасныя халодныя вятры. Нам даводзіцца сутыкацца з густым туманам, які часта хавае сонечнае святло, з-за чаго холад становіцца моцным на працягу ўсяго зімовага сезону.

Сяргей Волкаў

Апісанне зімы

Зімовы сезон-самая халодная фаза года, пачынаецца са снежня і заканчваецца ў сакавіку. На працягу ўсяго зімовага сезону ўсюды вельмі холадна. Тэмпература паветра моцна падае, асабліва ў пікавыя зімовыя месяцы. Пагорыстыя раёны (уключаючы дома, дрэвы і травы) пакрываюцца тоўстым пластом белага снегу і выглядаюць вельмі прыгожа. У гэты час года пагорыстыя раёны выглядаюць як надзвычайны пейзаж. З-за суровых халодных пагодных умоў зімой людзям даводзіцца сутыкацца з мноствам цяжкасцяў, выходзячы з сваіх дамоў.

У некаторых частках краіны клімат застаецца умераным з нармальнай тэмпературай (не занадта халоднай і занадта гарачай) і дае вельмі прыемныя адчуванні. Усе носяць тоўстую ваўняную вопратку ўсю зіму, каб захаваць цяпло цела, а таксама засцерагчы сябе ад вельмі нізкіх тэмператур. Нам падабаецца рабіць глыток гарачай кавы, гарбаты, супу і г. д. раніцай і ўвечары, каб атрымаць лёгкае цяпло і прыемныя адчуванні. Звычайна мы адпраўляемся на пікнік у нядзелю ў другой палове дня, каб крыху сагрэцца ад натуральнага сонечнага святла і атрымаць асалоду ад адпачынкам з сям’ёй і сябрамі. Мы кладзёмся спаць рана ноччу, каб сагрэцца і схавацца ад зімы.

Ганна Сцяпанава

Зіма — чароўнае час года

Калі прыходзіць зіма становіцца вельмі прыгожа. Зіма — чароўнае час года. Гэта час гарачых напояў, ўтульных камінаў і спакойных зімовых начэй. Сняжынкі танчаць у паветры, а зямля пакрыта некранутым пластом бліскучага белага снегу.

Незлічонае мноства людзей лічаць зіму рамантычнай, чароўнай і па-свойму выдатнай. Гэты час разважанняў, адпачынку і абнаўлення. Зіма таксама прыносіць надзею, радасць і спакой, калі людзі адзначаюць святы з сябрамі і сям’ёй.

Гуляючы па зімовым снезе, мы ўсведамляем нерухомасць і цішыню, якія суправаджаюць гэты час года. Мы можам адчуць халоднае паветра на сваім твары і адчуць бадзёрасць ад навакольнага нас прыроднай прыгажосці. Для тых, хто жыве ў халодным клімаце, прыгажосць зімы становіцца яшчэ больш асаблівай.

Для некаторых зіма таксама можа стаць прычынай пачуцці адзіноты. Калі дні становяцца карацей і цямней, можа з’явіцца сум. Калі вас адольвае зімовая туга, знайдзіце час і складзіце спіс заняткаў, якія дапамогуць вам падняць настрой. Ад прыняцця гарачай ванны да прагулкі на прыродзе-у зімовыя месяцы няма недахопу ў тым, што можна зрабіць для ўзняцця настрою.

Узімку знешні свет можа здавацца суровым і халодным, але важна памятаць, што гэты час года можа стаць магчымасцю для росту і абнаўлення. Прыняўшы свет і прыгажосць зімы, можна знайсці моманты радасці сярод цемры.

Складанне Апісанне зімовы дзень

Зімовыя дні такія мірныя. Яны напоўнены цішынёй, якая можа супакойваць душу. Паветра свежы і халодны, а пейзаж пакрыты мяккім белым пластом снегу. Дрэвы стаяць высокія і моцныя, іх галіны пакрытыя снегам, які іскрыцца ў промнях пасляпаўднёвага сонца. Сонца кідае свае прамяні на замерзлае возера, і снег храбусціць ў вас пад нагамі, калі вы пераходзіце яго.

Зімовыя дні таксама даюць магчымасць расслабіцца і паразважаць. Тут няма ні шолаху лісця, ні шчабятання птушак, вецер свішча ў кронах дрэў, а аблокі ляніва плывуць па небе. Гэта выдатны час, каб скарыстацца момантам і ацаніць усю прыгажосць вакол нас.

Зімовыя дні таксама могуць быць неверагодна прыгожымі і рамантычнымі. Снег надае нотку чараўніцтва ўсім, ад бліскучых дахаў да заснежаных вуліц. Прагуляйцеся з кім-небудзь асаблівым, рука аб руку, і дазвольце халоднага зімовага паветры ўзбадзёрыць вас абодвух.

Зімовыя дні таксама могуць быць вясёлымі. Зьбярэцеся і адпраўляйцеся гуляць у снежкі або зляпіць снегавіка разам з дзецьмі. Пасля гэтага выпіце кубачак гарачага какава і атрымаеце асалоду ад цяплом сумеснага баўлення часу. Нішто не параўнаецца з адчуваннем выгоды ў асяроддзі тых, каго ты любіш.

Зімовыя дні таксама могуць быць часам абнаўлення. З прахалодай у паветры прыходзіць адчуванне яснасці і прымірэння. Знайдзіце час, каб зрабіць глыбокі ўдых і ацаніць прыгажосць зімовага сезону.

Если вы уже писали сочинение про зиму, присылайте свои работы для публикации на сайте!

Е адрес электронной почты и получите 10 баллов.
Школьные Знания.com

Задай вопрос из школьного предмета
5 — 9 классыБеларуская мова 5+3 б

Сочинение на белорусском языке «Мая зямля»
Рассказать про беларусь, описать природу.

Попроси больше объяснений Следить Отметить нарушение Lnik2 15.09.2014
Реклама

Ответы и объяснения

Maria022006 Хорошист

Я вельмі люблю Беларусь і ганаруся тым, што жыву ў гэтай цудоўнай краіне. У ёй шмат выдатнага — прыемныя людзі, камфортны клімат, багатая гісторыя. Але я больш за ўсё ў сваёй краіне цаню прыроду. Увогуле, мне падабаецца гуляць, я часта адкрываю для себе нешта новае. Беларусь — краіна, багатая на лясы, рэкі і азёры. «Сінявокая» — так часта кажуць пра яе. У розных рэгіёнах Беларусі розныя рэкі і азёры. А вось што датычыцца лясоў — яны проста цудоўныя! У беларускіх лясах растуць розныя дрэвы — як дрэвы з ігліцай, так і з лісцем. Самая лепшая пара для таго, каб атрымліваць асалоду ад наведвання лесу — гэта, канешне, лета. Здорава паехаць у вёску, рана-рана, калі сонца толькі ўзбіраецца на неба, выйсці з хаты ды пайсці ў грыбы ці ў ягады. Ды і проста пагуляць па лесе, ловячы кожны птушыны спеў і прыродны гук — тое, чаго часам не хапае ў паўсядзённым жыцці вялікіх гарадоў.

Адукацыя, Сярэднюю адукацыю і школы

Міні-сачыненне пра восень для школьнікаў

Для дзяцей школьнага ўзросту не складзе працы напісаць міні-сачыненне пра восень. Малодшае пакаленне асабліва ярка ўспрымае якія адбываюцца ў прыродзе змены. Варта толькі ўбачыць усю прыгажосць навакольнага асяроддзя!

Як правільна напісаць міні-сачыненне пра восень

Вядома, для атрымання добрай адзнакі ў школе неабходна надаць час падрыхтоўцы да напісання. Міні-сачыненне пра восень варта пісаць па плане. Задачай мам і тат з’яўляецца дапамагчы дзіцяці ў чарговасці напісання думак, каб разважанне атрымалася прыгожым і пісьменным.

• У першую чаргу варта напісаць, якія змены ў прыродзе адбываюцца з прыходам восені. Як мяняецца ўсё вакол. У міні-сачыненне пра восень таксама варта ўключыць аповед пра тое, наколькі сімпатычная гэтая пара дзіцяці.
• Наступным этапам з’яўляецца апісанне дэталяў, каб напоўніць складанне фарбамі і настроем. У гэтай частцы сачыненні трэба разгорнута распавесці свае думкі пра гэта выдатны час года, чым яно адрозніваецца ад іншых сезонаў.
• У завяршэнне варта напісаць, чым гэтая пара особенна і чаму яна падабаецца ці не падабаецца.

Такі план сачынення дапаможа дзіцяці выкласці думкі ў правільнай чарговасці. Прыгожае сачыненне пра восень на рускай мове дапаможа атрымаць хлопчыкам і дзяўчынкам добрую ацэнку і хвалу ад выкладчыка. Таму варта надаць належную ўвагу падрыхтоўцы дзіцяці да напісання такога віду працы.

Складанне пра залатую восень для самых маленькіх

Калі ў малодшых класах задаюць напісаць аповяд пра восень, варта падказаць сыну або дачцэ ідэі, з якіх можна черпнуть варыянты для напісання. За прыклад варта ўзяць такія сачыненні:

***

Наступіла залатая пара. Я вельмі люблю гэты час года, таму што прырода становіцца чароўнай ў гэты перыяд.

Калі я іду ў школу, адчуваю сябе героем выдатнай казкі. Пад нагамі шастаюць лісце, ствараючы адчуванне чараўніцтва. Над галавой красуюцца размаляваныя фарбамі восені лісцікі. Усе дрэвы нібы апрануліся ў святочныя ўборы і паказваюць сябе ў самым цудоўным выглядзе.

Восень — вельмі прыгожае час года.

***

Восень прыйшла і прынесла шмат чараўніцтва. Прырода, нібы мастак, размалявалі лісце дрэў у розныя колеры. Яркія і чароўныя фарбы восені прымушаюць забыцца на ўсё.

На дрэвах лісце напрамкі, падаючы на зямлю, яны высцілаюць яе выдатным маляўнічым дываном. Восеньскі лес дорыць адчуванне спакою і лёгкасці. Плаўна кружыў над галавой лісце акунаюць у загадкавы настрой.

Я не здзіўлены, што на многіх карцінах вядомых мастакоў намаляваная восень. Бо менавіта ў гэты перыяд года прырода зменьваецца і паказвае сябе ва ўсёй красе.

Такія сачыненні ідэальна падыдуць для дзяцей малодшых класаў. Сціснутыя, але ў той жа час, што кажуць пра многае выразы дапамогуць выказаць думкі і стварыць прыгожае сачыненне.

Складанне пра восень для вучняў сярэдняй школы

Пра залатую пару можна пісаць шмат што. Вучні сярэдняй школы таксама часта атрымліваюць заданне апісаць гэтую выдатную пару. За прыклад можна ўзяць наступныя варыянты твораў:

***

Калі прыходзіць восень, на душы становіцца лёгка і спакойна. Прырода сваімі фарбамі, нібы чараўніца, ахутвае кожны куток нашай краіны.

У восеньскай пары шмат прыгожага. Менавіта пра гэты час года ёсць мноства вершаў. А карціны з выявай восені прыводзяць у захапленне. Не дзіўна, бо гэтая томная, унылая пара натхняе і дорыць творчыя ідэі. Шапаткія лісце пад нагамі, як жывыя, нібы шэпчуцца пра тое, наколькі ўсё змянілася вакол.

Восень — неверагоднае пару года. Я вельмі люблю гэтую пару.

Такое сачыненне дапаможа выказаць свае эмоцыі і атрымаць добрую адзнаку за заданне.

Што дапаможа напісаць разгорнутае і напоўненае фарбамі сачыненне

Каб сачыненне было напоўненым эмоцыямі, варта выкарыстоўваць правільныя маўленчыя абароты. У аповяд пра восень варта ўключаць неардынарныя назвы кветак, у якія афарбоўвае восень ўсё вакол, і карыстацца літаратурнымі фразамі, якія дапамогуць уліць у тэкст фарбы і настрой восені.

Сочинение описание ** тему Природа ** белорусском языку шэстых классов

Беларусь багата вельмі прыгожымі, чароўнымі мясцінамі.

Прырода – гэта ўсе тое, што наўкол нас: лясы, палі, лугі, рэкі, азёры, вада. Кожнае з пералічанага – сапраўдная таямніца або, як яшчэ кажуць, непрачытаная кніжка. Колькі яе не чытай – яна кожны раз адкрывае нам нешта новае, да гэтага нязведанае.

Узяць хаця б лес. Як можна не любавацца ім, напоўненым сонечнымі зайчыкамі, якія прабіваюцца праз густую зеляніну верхавін. Заходзім – і ты быццам у зачараваным царстве. Паўсюль птушыныя спевы, звон камароў, цвырканне конікаў, туды-сюды снуюць па-святчнаму стракатыя матылькі, завіхаюцца працавітыя мурашкі і не менш руплівыя пчолкі. Жыццё ідзе, кіпіць, бурліць!

Але як крыўдна і нават страшна становіцца, калі раптам натыкаешся ў лесе на зламанае дрэва, на перасохлы ручай ці на сметнік. Тады разумееш, што ўся гэтая прагажосць можа загінуць. І не будзе чутна ні спеваў птушак, ні цвыркання конікаў, не будзе мурашоў, пчолак, жучкоў.

Усім вядома, што паветра, вада, зямля – аснова ўсяго жывога на зямлі. Без паветра чалавек не можа пражыць і пяці хвілін. А яно ж ўсё больш забруджваецца прамысловымі прадпрыемствамі.

Без вады таксама немагчыма неякае жыццё. Аднак нашы рэкі і азёры запаўняюцца рознымі адходамі і ядахімікатамі. Чыстай вады становіцца ўсё менш і менш.

З усяго гэтага нам, людзям, трэба зрабіць выснову: зямлю і ўсё жывое, што ёсць на ёй, трэба берагчы.

Прырода – наша карміліца. Ёй неабходна неадкладная дапамога. І гэтую паслугу мы абавязаны зрабіць. Бо што тады мы пакінем сваім нашчадкам?

Ганна Клiмовiч

Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter

wecespal52

Кружыць рознакаляровая завіруха. Абрывае восень раскошны ўбор дрэў, кідае яго на дарогі, нясе ў лужыны, нібы імкнучыся змыць яркую вясёлую фарбу. На ветры трапечуць апошняе лісце. Здаецца, вось-вось адарвуцца ад галінкі, зваляцца на зямлю, і лес адразу зрадзее, папрастарнее і святлей.
З кожным днём празрысцей становіцца лес. Губляе ён сваю таямнічасць, губляе на зямлю раскошны ўбор.
У сонечныя дні, якія вельмі падобныя на вясновыя, добрыя шпацыры ў лесе. І ёсць тамака выдатная паляна, куды я з сябрамі або адна хаджу адпачываць. Гэта мой каханы куток, дзе можна правесці трохі вольнага часу. Зелянява-жоўтая трава на палянцы, блакітнае неба і ласкавае сонца.
Прыбраная рябина з вясны да восені. З кожным днём усё аранжавей і ярчэй становяцца ягады на ёй. Пакуль, нарэшце, не ўспыхнуць на лясным узлеску рябиновые кастрыцы. Доўга будуць гарэць яны, азараючы лес сваім лядоўням полымем, пакуль не наляцяць на іх шумныя і шустрыя чароды драздоў на вясёлы баль.
На лясным узлеску прыцягвае да сабе ўвага не толькі прыгажуня-рябина, але і дрыготкая, якая ўздрыгвае апошнім лісцем асіна. Ні для каго, мусіць, не таямніца, што асіне «халодна» стала, варта толькі падзьмуць невялікаму ветрыку.
Хвосцік, да якога прымацаваная ліставая пласцінка, доўгі і тонкі, і форма ў яго не як у іншых – цыліндрычная, а плоская, пляскатая з бакоў. Вось вецер і можа, як яму жадаецца, круціць ліст направа і налева, і дрыжыць ён таму. Асіна – дрэва прыгожае. У маладых осинок лісце вельмі падобныя на лісце таполі, і дрэўца можна зблытаць з топольком. Асабліва добрыя восеньскае лісце, яны бываюць самых розных расфарбовак: і жоўтыя, і барвовыя, і чырвоныя, і памяранцавыя. Пазней увосень упрыгожваюць паляну і маладыя осинки: іх гладкія зелянявыя ствалы разам з беластволымі бярозкамі ўносяць у змрочны лес ажыўленне.
І яшчэ ёсць у асіны адна асаблівасць. Пазней увосень, калі ўжо мінуе лістапад, у яе пачынаецца ветвепад. Тонкія галінкі рознай даўжыні, нібы лісце, падаюць на зямлю. На канцы галінкі ныркі, а ў іх будучае лісце. Яе не зламаў вецер, яна сама аддзялілася ад дрэва, як жоўклы ліст.
Узімку, калі снег атуліць дрэвы і галінкі асіны нічым не вылучаюцца сярод іншых, іх можна пазнаць па гусце – яны горкія і маюць своеасаблівы пах.
Вядома, у гэтым лесе ёсць яшчэ шмат цікавага, але мне спадабалася і запомнілася гэтая паляна.
Я кахаю гэтае месца ў лесе за тое, што тут можна выдатна правесці час, палюбавацца прыгажосцю лесу, паляны. І я з задавальненнем бываю тамака.