Сочинение про мирский замок на белорусском языке - Помощь в подготовке к экзаменам и поступлению

   Рэстаўрацыйныя работы ў Мірскім замку пачаліся ў 1983 годзе. Замак уключаны ў спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Праз дзесяць год пасля завяршэння рэстаўрацыйных работ адбылося ўрачыстае адкрыццё замкавага комплексу «Мір».
   Сёння комплекс Мірскага замка здзіўляе сваёй архітэктурай, гармоніяй, злітнасцю з прыродай, рацыяналізмам і прадуманасцю ўсіх абарончых збудаванняў. Усе пяць вежаў Мірскага замка стылістычна блізкія паміж сабой, адначасова кожная з іх мае сваё індывідуальнае архітэктурнае аблічча. Усе элементы замка звязваюцца ў цэласную архітэктурную кампазіцыю. Іх прыгажосць і велічнасць ствараюць завершаны вобраз збудавання, які не мае аналагаў на сумежных землях Прыбалтыкі, Польшчы і Расіі.
   З усіх вежаў Мірскага замка галоўная – Брамная – па сваіх формах, пластыцы найбольш цікавая і яркая. Збудаванне ўзносіцца на дваццацісяміметровую вышыню, знаходзіцца на магутным, надзейным падмурку.
   Асноўная зала ў Мірскім замку – зала Радзівілаў. Першы ўладальнік з роду Радзівілаў Мікалай Сіротка завяршыў будаўніцтва з узвядзеннем трохпавярховага палаца. У паўночным корпусе замка ў наш час размешчана пастаянная экспазіцыя музея, дзе прадстаўлена копія партрэта князя ў лаўровым вянку.
   Род князёў Радзівілаў валодаў Мірскім замкам больш за дзве сотні гадоў. За гэты працяглы тэрмін замак перажыў перыяды росквіту і разбурэнняў. Галоўнай рэзідэнцыяй роду быў Нясвіж. Мірскі замак, які знаходзіўся паблізу, выкарыстоўваўся як месца правядзення прыёмаў, баляў і палявання. Нешматлікія прадстаўнікі роду жылі тут пастаянна.
   Асаблівая зала – Рыцарская. Яна дае ўяўленне пра ўзбраенне шляхціцаў.
   Вялікую цікавасць выклікае прадстаўленая ў экспазіцыі рэканструкцыя дзіцячых даспехаў. З самага дзяцінства хлопчыкаў прывучалі насіць абмундзіраванне, навучалі воінскаму майстэрству. Акрамя таго, ад будучага рыцара патрабавалі ведаць правілы прыдворнага этыкету, валодаць верхавой яздой, фехтаваннем, паляваннем, гульнёй у шашкі, складаннем і спевам вершаў у гонар дамы сэрца.
   У ансамбль Мірскага замка ўваходзіць гасцёўня. Яе сцены ўпрыгожаны карцінамі, фотаздымкамі, дэманструюцца вазы, посуд, фарфоравыя статуэткі. Яны сведчаць аб заможнасці і гусце гаспадара. У гасцёўні збіраліся сваякі князя, якія жылі ў замку.
   Гаспадары Мірскага замка шанавалі кнігі. У замку сабрана багатая бібліятэка і вялікая карцінная галерэя. Князі стараліся папоўніць хатнюю бібліятэку рэдкімі кніжнымі экзэмплярамі, энцыклапедыямі.
   Па-рознаму складаўся лёс Мірскага замка на працягу пяцісотгадовай гісторыі. Шмат разоў трапляў ён у эпіцэнтр гістарычных падзей, не раз быў разрабаваны і разбураны. Аднак замак выстаяў і сёння захапляе сваіх гасцей прыгажосцю і веліччу.
   У апошнія гады Мірскі замак стаў адным з улюбёных месцаў правядзення розных культурных акцый і фестываляў. Каля сцен Мірскага замка праводзяцца рыцарскія фестывалі, якія паклалі пачатак рыцарскаму фестывальнаму руху ў Беларусі. На гэтых урачыстасцях у гледачоў ёсць магчымасць не толькі назіраць за турнірамі з вежаў замка, але і пастраляць з лука, прымераць даспехі, паўдзельнічаць у паядынку з рыцарам, у воінскіх і народных гульнях, прагуляцца па горадзе майстроў.
   У апошнія гады каля сцен старадаўняга замка кожнае лета праходзіць фестываль «Музычныя вечары ў Мірскім замку». Ён збірае велізарную колькасць людзей, якія жадаюць атрымаць асалоду ад добрай музыкі ля сцен сярэдневяковага помніка архітэктуры. У Партрэтнай зале арганізавана музычнае суправаджэнне экскурсій. Чароўная музыка таленавітых кампазітараў гучыць у выкананні салістаў Белдзяржфілармоніі, пераносіць у тыя часы, калі да Радзівілаў з’язджаліся госці на балі і піры.
   Мірскі замак неаднаразова станавіўся месцам правядзення выстаў, тэматыка якіх непасрэдна звязана з гісторыяй замка, культурнай спадчынай Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай. На выставах можна ўбачыць прадметы дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва мінулых стагоддзяў, партрэты ўладальнікаў замка, старадаўнія сукенкі і аксесуары.
(512 слоў)

Паводле I. Ложачкіна.

Мірскі замак

Мір

Сядзібы, палацы, замкі

Мірскі замак – адна з тых славутасцяў Беларусі, якая не мае патрэбы ў прадстаўленні. Да Мірскага замка ніколі не зарастае народная сцежка. Каля замкавага комплексу заўсёды шмат аўтобусаў з турыстамі, школьнікамі і замежнымі дэлегацыямі найвышэйшага ўзроўня. Беларусь па праве ганарыцца Мірскім замкам, бо ён папаўняе прэстыжны спіс ЮНЭСКА і вядомы за мяжой як выдатны ўзор абароннага збудавання XVI стагоддзя, які дайшоў да нашых дзён праз доўгія стагоддзі.

Замкавы комплекс знаходзіцца ў невялікім маляўнічым мястэчку Мір на Гродзеншчыне, дзе яго можна назіраць з усіх бакоў — настолькі гэта манументальнае і велічнае збудаванне. У далёкім XVI стагоддзі падмурак замка заклаў яшчэ князь Ілініч, аднак крыху пазней замак апынуўся сярод уладанняў найвядомейшага роду Радзівілаў, якія ўнеслі ў яго будаваўніцтва некаторыя карэктывы з даданнем адцення непераўзыдзенага рэнесансу.

Мірскі замак атрымаўся вышэй за ўсякую пахвалу: велічны будынак у тры паверхі вышынёй, выкапаны роў з вадой, масіўныя валы з бастыёнамі, пейзажны парк у італьянскай стылістыцы і нават штучна створаная азярцо. Мірскі замак быў пабудаваны з каменя і цэглы, на многіх будматэрыялах засталася аўтарская адзнака. У плане замак з’яўляецца чатырохвугольнікам, блізкім да квадрата. На замак у першую чаргу ўскладалася функцыя абароны ад варожых набегаў, таму яго масіўныя сцены мелі некалькі байнічных радоў, а вежы былі прызначаны для таго, каб страляць. На тэрыторыі замка быў у наяўнасці нават такі дзіўны экзэмпляр, як адмысловая прылада для ўзняцця зброі на верхнія паверхі. Па вуглах замка размяшчаліся чатыры вежы, што выступалі за межы цен, а пятая выкарыстоўвалася для заезду і агляду прылеглай тэрыторыі.

Аднак замку быў наканаваны не самы зайздросны лёс: падчас вайны з Напалеонам Банапартам замкавы комплекс у Міры істотна пацярпеў і доўгі час знаходзіўся ў запусценні. Усё яшчэ знаходзячыся ў заможных Радзівілаў у валоданні, замак неўзабаве быў адноўлены і прададзены. Так ён трапіў да князя Святаполка-Мірскага, сын якога працягнуў аднаўленчыя працы. У перыяд Вялікай Айчыннай вайны ў замку размясцілася гета, а ў пасляваенны час тут туліліся мясцовыя жыхары, у якіх вайна адабрала нерухомасць.

У наш час Мірскі замак лічыцца адным з найстарэйшых і найпрыгажэйшых замкаў Еўропы, дзе ўдала спалучаецца розная архітэктурная стылістыка, пачынаючы з гатычнай і барочнай і заканчваючы рэнесансам. Мірскі замак доўгі час знаходзіўся на рэстаўрацыйных працах і толькі з канца 2010 года быў адкрыты для турыстаў, якія прыязджаюць у замак не толькі дзеля таго, каб нацешыцца яго веліччу, але і ў даслоўным сэнсе дакрануцца да эпохі. Многія звязваюць гэтыя месцы з прывідамі мінулага, здольнымі паказытаць нервы. Даследчыкі папярэджваюць пра каштоўныя скарбы, што знаходзяцца ў замкавых тунэлях. Увогуле, падземных камунікацый у замку так шмат, што многія яшчэ не вывучаны. Ёсць легенда, што слуга прыхаваў у тунэлі скарб і падарваў уваход. З тых часоў па замку блукае непрыкаяны прывід, што палохае наведвальнікаў. Іншая легенда абвяшчае, што паміж замкамі ў Міры і Нясвіжы быў пабудаваны спецыяльны ход пад зямлёй, які злучае два замка, дзе маглі раз’ехацца два экіпажа.

Мірскі замак заўсёды рады гасцям, у якіх ёсць магчымасць бліжэй пазнаёміцца з дзівам, што заваявала Еўропу.

Музей працуе з 10.00 да 18.00 без выхадных. Каса працуе з 10.00 да 17.20 без выхадных.

З 1 мая па 1 верасня 2019 г. рэжым работы музея з панядзелка па чацвер: з 10.00 да 18.00, з пятніцы па нядзелю: з 9.00 да 19.00. Рэжым работы касы: з панядзелка па чацвер: з 10.00 да 17.20, з пятніцы па нядзелю: з 9.00 да 18.20.

У перыяд правядзення ІІ Еўрапейскіх Гульняў 2019 г. з 21 па 30 чэрвеня 2019 г. музей працуе з 9.00 да 19.00. Рэжым работы касы: з 9.00 да 18.20.

Відэа

Карта месцазнаходжання

Вярнуцца да спісу

Источник

Легенды Мірскага замка

На чтение 3 мин Просмотров 883 Опубликовано 7 ноября, 2020

Сапраўднай жамчужынай на далонях беларускай зямлі ўяўляецца Мірскі замак. Давайце прыслухаемся да перашэптвання дрэў у Мірскім парку, да мурлыкання чароту ў возеры каля замкавых сцен, да шчабятання птушак і посвісту ветру над сівымі мурамі, каб пачуць непаўторныя легенды і паданні, што стварыў народ пра гэты ўнікальны архітэктурны помнік.
Калі стаць тварам да ўваходнай вежы Мірскага замка, справа можна ўбачыць даволі вялікае люстра вады. Возера было выкапана па загадзе князя Мікалая Святаполк-Мірскага. Калісьці на тым месцы рос вялікі яблыневы сад. Ды гэта не стала перашкодай для гаспадара замка. Князь меркаваў так: «Загадаю, заплачу – і зробяць». Але памыліўся, не захацелі міране нішчыць пладавітыя дрэвы, тым больш у час цвіцення. Тады князь наняў работнікаў з іншых мясцін. Сяляне ўзялі ў рукі сякеры, і заплакалі яблыні кроплямі-слязамі веснавога соку, пападалі на зямлю. Не стала саду, які той вясной, як нявеста вэлюмам, быў укрыты белай квеценню.
Даўней лічылася, што душы памерлых могуць перасяляцца ў дрэвы. Калі ж ссекчы тое дрэва, душа становіцца беспрытульнай і мусіць бадзяцца па свеце. Тады яна пачынае помсціць крыўдзіцелю і шукаць новае прыстанішча.
Неўзабаве гаспадар замка спазнаў гэтую помсту, засумняваўся ў справядлівасці сваіх дзеянняў. Адной ноччу да яго ў сне з’явілася незнаёмка. Яна не паглядзела, што перад ёю сам князь, насварылася на яго. А пасля пракляла і самога князя, і ягоны род. Так сцвярджае адна легенда.
Другая ж распавядае, што ў замак здолела патрапіць маці хлопца, які загінуў, калі па княжацкім загадзе высякалі сад. Адзіны сынок быў у матулі. Не магла яна перажыць такога гора, пракляла не толькі князя, а і само возера. Счарнелая ад гора жанчына прадказала, што кожны год вада будзе забіраць аднаго мужчыну за кожнае ссечанае дрэва.
Невядома, колькі дрэў расло ў садзе. Аднак жыццяў людскіх возера забрала нямала.
Так гэта ці не, але лепей аберагаць на зямлі сады, каб цешылі яны і кіпенем квецені, і сакавітымі пладамі.
Будаўніцтва падземнага хода паміж Мірскім і Нясвіжскім замкамі прыпісваюць знакамітаму аматару забаў Каралю Станіславу Радзівілу, празванаму Пане Каханку (менавіта так ён звяртаўся да сваіх суразмоўцаў). Пане Каханку любіў здзіўляць сваіх гасцей і падданых рознымі нечаканасцямі і дзівосамі. Калі быў пракапаны падземны тунэль з Нясвіжа да Міра, князь пачаў ездзіць па ім. Часта браў з сабой гасцей. I вёз іх не ў карэце, а ў санях, запрэжаных мядзведзямі. Сані, як вядома, па зямлі не слізгаюць. Тады ўвесь падземны шлях (а гэта амаль трыццаць кіламетраў) пасыпалі соллю. У выніку мядзведзі лёгка цягнулі сані.
На паўднёвай сцяне Мірскага замка можна ўбачыць каменную галаву барана. Адны мяркуюць, што даўным-даўно тут сапраўды была замуравана галава жывёліны, каб стала яна надзейным абярэгам ад варожага нападу. Кажуць яшчэ, што раней галава была з рагамі, а між імі свяціўся залаты крыж. Легенда сцвярджае: калі знойдзецца такі дужы чалавек, які здолее выцягнуць галаву са сцяны, дык і сам замак разбурыцца, перастане існаваць. Пакуль выглядвае галава барана са сцяны, датуль будзе стаяць і Мірскі замак. Хай жа бясконца доўжыцца ягонае стаянне!
(474 словы)

Паводле А. Бутэвіча.

( 2 оценки, среднее 5 из 5 )

Источник

Мірскі замак

Мірскі замкавы комплекс (Мірскі замак) — выбітны прыклад абарончага дойлідства XVI стагоддзя. Ён размешчаны ў пасёлку Мір у Гродзенскай вобласці Беларусі. Самыя раннія збудаванні выкананы ў гатычным стылі і адносяцца да XVI стагоддзя. Гэты беларускі замак быў закладзены ў пачатку XVI стагоддзя князем Ілінічам. У 1568 годзе замак перайшоў у валоданне Мікалая Радзівіла, які дабудаваў яго ў стылі рэнесансу. Уздоўж усходняй і паўночнай сцен замка быў узведзены трохпавярховы палац. Вакол пабудаваныя земляныя валы з бастыёнамі на вуглах і ровам з вадой. У паўночнай частцы разбіты сад у італьянскім стылі. Штучнае возера было створана на поўдні.

Падчас Напалеонаўскіх войнаў замак сур’ёзна пацярпеў і стаяў у запусценні больш за стагоддзе. Усё яшчэ знаходзячыся ў руках багатай сям’і Радзівілаў, ён быў адноўлены ў пачатку XIX стагоддзя і прададзены Мікалаю Святаполк-Мірскаму ў 1895 годзе. Яго сын пачаў аднаўленне замка, якое праходзіла пад кіраўніцтвам архітэктара Тэадора Бурша. Пасля вайны ў замку жылі тыя мясцовыя жыхары, дамы якіх былі разбураны ў час вайны. Потым тут размяшчаўся ваенны гарнізон.

У 2000 годзе ЮНЕСКА ўнесла Мірскі замак у Спіс Сусветнай культурнай і прыроднай спадчыны. Удалае спалучэнне архітэктурных стыляў готыкі, барока і рэнесансу робіць Мірскі замак адным з найбольш уражлівых замкаў у Еўропе. У снежні 2010 года пасля актыўных рэстаўрацыйных работ Мірскі замак быў адкрыты для турыстаў. Аднак абнаўленне замкавага комплекс «Мір» працягваецца і ў цяперашні час. Існуюць планы аднаўлення італьянскага рэнесанснага саду, англійскага парку і сажалкі, рэстаўрацыі палаца Святаполк-Мірскіх. У 2013 годзе была завершана рэстаўрацыя помніка архітэктуры.

Чытаць таксама

Палац Пуслоўскіх у Косава

Унікальны помнік неагатычнай архітэктуры XIX стагоддзя знаходзіцца ў беларускім гарадку Косава. За казачны вобраз і раскошу палац графаў Пуслоўскіх (Косаўскі замак) называлі «рыцарскай мрояй».

Музей-сядзіба І. Рэпіна «Здраўнёва»

Калі вы вырашыце спытаць у віцябляніна, што цікавага можна паглядзець у ваколіцах Віцебска, то хутчэй за ўсё пачуеце: сядзібу Рэпіна «Здраўнёва».

Палацы, куды можна трапіць бясплатна

На першым месцы ў спісе бясплатных для наведвання помнікаў гісторыі і архітэктуры — замкі Беларусі. Замкі ўражваюць цікаўных спалучэннем разнастайных архітэктурных і канструктарскіх элементаў, дэталяў, якія належаць розным эпохам і стылях, дзякуючы чаму маюць вялікую цікавасць не толькі для тых, хто захапляецца гісторыяй і культурай, але абсалютна для кожнага.

Источник

сачыненне-апісанне Мірскага замка

Ответ:

Прошлым летом я своими друзьями поехал на экскурсию на Мирский замок-памятник архитектуры Беларуси XVI-XVIII вв. Построен в начале XVI века в городском поселке Мир (Кареличский район) магнатским родом Ильиничей. С 1568 года принадлежал Радзивиллам, потом Святополк-Мирским. Сначала был каменной крепостью (с внутренним двором, близким в плане к квадрату со стороной около 75 м, обнесенной с западной и северной сторон оборонительными стенами (высота с фундаментом около 13 м, толщина внизу 3 м) с 5-ярусными башнями по углам, а с восточной и южной сторон — 2-этажными кирпичными строениями. Посередине западной стены находилась пятая, 6-ярусная башня, которая имела ворота и подъемный мост. Башни (высота 25-27 м) выходят за границы стен, до 1/3 высоты имеют 4-гранное сечение, выше — 8-гранное, накрыты шатрами, прорезаны бойницами и амбразурами. Нижние ярусы башен имеют каменные помещения, верхние перекрывались помостами на деревянных балках. Декоративное решение основано на контрасте красных кирпичных стен и белых оштукатуренных ниш с разнообразными арочными завершениями. Стены богато орнаментированы поребриками, гирьками, нишами, поясками, полуколоннами. Архитектура Мирского замка XVI века имеет черты белорусской поздней готики. В 1580-1590-е годы замок перестроен в стиле ренессанса в княжескую загородную резиденцию. К северным и восточным стенам пристроен 3-этажный дворец, башни приспособлены под жилье и др. Замок был административным центром Мирского графства, здесь находились канцелярия, тюрьма. Дворцово-замковый комплекс конца XVI века в основном сохранился до нашего времени. Обновлен в начале XVIII века. Помещения богато оформлены предметами роскоши, большинство из которых изготовлены на радзивилловских мануфактурах. Замок неоднократно подвергался разрушениям (1655, 1706, 1794, 1812). Реставрация Мирского замка была начата в 1982 году. За это время восстановлены все пять башен, южная галерея и северный корпус, завершаются работы в восточном корпусе. Сейчас для посетителей открыты две башни, где экспонируются мебель времен одного из Святополк-Мирских (начало XX века), открыт зал белорусского искусства XII-XVIII вв., рыцарский зал и несколько залов керамики (всего в замке 70 залов). Концепцией музеефикации Мирского замка предусматривается размещение в пяти отреставрированных залах замка ряда экспозиций, посвященных истории самого замка, относящейся к XVI-XVIII вв., и его владельцев — представителей белорусских родов Ильиничей, Радзивиллов и Святополк-Мирских. Его чудное местоположение, природа вокруг покорила нас навсегда!

Источник: http://znanija.com/task/229892

Рейтинг: 0
Голосов: 0
3035 просмотров

Комментарии ()

Нет комментариев. Ваш будет первым!

Источник

Замок в местечке Мир Гродненской области возведен на правом берегу речушки Мирянки. В плане он напоминает несколько перекошенный четырехугольник. На каждом углу, выступая за периметр стен, возвышается мощная башня. Пятая — въездная — брама размещена в центре западной стены, обращенной к городу. В глубине двора стоит трехэтажный дворец, пристроенный к северной и восточной стенам замка.

Мирский замок строился в 1506 — 1510 гг. на месте ранее стоявшего здесь господарского двора, а также других владений брестского старосты, надворного маршалка Великого княжества Литовского, князя Юрия Ильинича. Для возведения замка были построены кирпичные заводы («цагельни» ) в деревнях Пропаши и Бирбаши. Известь доставлялась из Сверженя, что около Столбцов.

Роду Ильиничей Мирский замок принадлежал до 1568 г. От него перешел к Радзивиллам несвижской линии. С конца XVIII в. был у графов и князей Гогенлоэ, Берленбургов, Витгенштейнов, а со второй половины XIX в. и до 1939 г. — у князей Святополк-Мирских.

Замок сильно пострадал в 1655 г. во время войны Речи Посполитой с Русским царством . Во время Северной войны (1705 г. ) его штурмовали и сожгли шведы. В 1794 г. во время подавления восстания Т. Костюшко замок взяли штурмом царские войска. Под его стенами 9-14 июля 1812 г. происходили жестокие сражения между арьергардом 2-й русской армии Багратиона и французской кавалерией маршала Даву. Во время боев были разрушены и сожжены дворец, одна башня, повреждены внешние бастионные укрепления. Повторно новое сражение под стенами замка произошло 10-11 ноября 1812 г. между армией адмирала Чичагова и французами.

Только в 1870 г. на четырех башнях (кроме взорванной северо-восточной) соорудили шатровые крыши. Позднее был восстановлен дворец. В конце XIX в. на юг от замка выкопали большой пруд, срыв с этой стороны бастионные укрепления.

Комплекс Мирского замка и сегодня удивляет своей архитектурной гармонией, слитностью с природой, рационализмом и продуманностью всех оборонных сооружений, простотой и лаконизмом форм.

Все башни замка сделаны одинаково: 4-гранная основа и 8-гранный сужающийся верх. Архитектурная обработка их фасадов основывается на чередовании различных по форме и размерам декоративных ниш, тяг и орнаментальных поясов. Такой прием был широко распространен как в гражданском, так и в культовом белорусском зодчестве XVI в.

По всему периметру стен на высоте около 8 м от земли проходит орнаментальный пояс шириной около 70 см из шести рядов кирпичной кладки. Верхний и нижний ряды — кирпичи, положенные на угол в виде традиционного поребрика. Между ними проходит полоса заглубленной кладки. Побеленный известью, этот пояс выразительно читался на красном фоне кирпичной стены, как и другой орнаментальный пояс, который шел по самому ее верху.

Все башни Мирского замка конструктивно и стилистически близки между собой и одновременно каждая из них имеет свое индивидуальное архитектурное обличье. Художественное совершенство фасада замка особенно подчеркивается продуманностью и слитностью орнаментальных поясов башен. Их, в свою очередь, органически продолжают идентичные по рисунку и технике исполнения пояса на пряслах стен и полуциркульные ниши. Благодаря этому все элементы замка связываются в целостную архитектурную композицию, а их нарядность и величественность как бы отодвигают мощь стен на второй план, создавая законченный образ неповторимого сооружения, не имеющего аналогий на близлежащих землях Прибалтики, Польши и России.

Башни поставлены с таким расчетом, чтобы удобно было вести фланговый огонь вдоль прясел стен и поражать цель на подступах к ним. Большинство бойниц предназначалось для стрельбы из пушек. Все башни спланированы как самостоятельные узлы обороны: на случай прорыва противника внутрь двора и штурма извне из них можно было вести круговой обстрел. Каждая башня имела по 5 ярусов боев с большим количеством бойниц и сложную систему внутренних переходов. Завершались башни бойницами — машикулями, позволявшими защищать не

Источник

— помнік архітэктуры, знаходзіцца ў г.п. Мір.

Гісторыя

Замак пабудаваны ў 16 – 17 ст. на месцы драўлянай сядзібы.
Збудаваны з цэглы і камення. Да 1568 замкам валодалі князі Ілінічы,
потым Радзівілы (да 1828), Вітгенштэйны (да 1891),
Святаполк-Мірскія (да 1939).

Сучаснасць

У параўнанні з іншымі замкамі Беларусі Мірскі замак захаваўся да
21 ст. ў адносна добрым стане. Зараз завяршаюцца работы па яго
рэканструкцыі. У 2000 Мірскі замак уключаны ЮНЕСКА ў Спіс Сусветнай
спадчыны.

Вонкавы выгляд

, 1876]] Замак уяўляе сабой квадратны ў плане будынак з
выступаючымі па кутах магутнымі вежамі вышынёй каля 25 метраў.
Пятая, заходняя вежа, з’яўляецца варотнай, і некалі мела пад’ёмны
мост праз шырокі роў. Таўшчыня сцен дасягала 3 метраў пры вышыні
каля 13 м, а добра прадуманая сістэма з двух шэрагаў байніц
забяспечвала кругавы абстрэл (пазней, пры будаўніцтве палаца,
шматлікія байніцы замянілі скляпеністымі вокнамі).

Cannons

Шырокія падзямеллі замка ўтвораць складаную і шырокую сістэму
дапаможных памяшканняў, па плошчы праўзыходную наземную частку
будынка ў некалькі разоў. Пры гэтым сам замак выбудаваны з простай
чырвонай цагліны, упрыгожаны белымі ўстаўкамі, праёмамі і
арнаментальнымі паясамі.