Сочинение про весну на татарском языке

Көннәр аяз, күктән алсу Нур сибеп, кояш көлә. Җиргә тама көмеш тамчы − Сагынып көткән яз килә. Мөнир Мазунов. Кышның салкыннарыннан соң мин язны сагынып көтеп алам. Яз − табигатьнең кышкы йокыдан уяну вакыты. Бүген язның беренче генә көне. Аның әле кыштан әллә ни аермасы юк. Салкын. Бураннар да уйный. Ләкин мин боларны язның кыш белән тартышуы дип уйлыйм. Кояш барыбер үзенекен итә, җылыта. Түбәләргә боз сөңгеләре дә элеп куя. Кояш җылырак карау белән, боз сөңгеләреннән туктаусыз тамчылар сикерә башлый. Алар кояш нурларында энҗе кебек ялтырыйлар. Түбә калайларыннан пар күтәрелә. Чыпчыклар һәм песнәкләр дә күңеллерәк чыркылдаша. Көннәр дә озыная бара. Яз кояшы елмаеп карау белән, бөтен табигать кышкы йокысыннан уяна башлый. Кояш балкый, ул өй түбәләрендәге карларны эретә. Карлар эри башлагач, җылы яклардан кошлар да кайта башлар. Язгы җылы җил агачтагы яшь бөреләрне уятыр. Тиздән алар хуш исле яшел яфраклар ярырлар. Кояш эссе нурларын көннән-көн күбрәк сибәр. Җирдән җырлый-җырлый гөрләвекләр челтерәп агар. Бозлар кузгалыр. Кырларда беренче умырзая баш калкытыр. Кешеләр язгы эшләргә керешерләр. Язның да эше күп: иңе-буе күренмәгән кырларны кардан әрчисе, ямь-яшел уҗым басуларын ачасы бар. Кырларда тиздән тракторлар гөрләр − язгы кыр эшләре башланыр. Язның әле дымлы җирне үләннәр һәм аллы-гөлле чәчәкләр белән бизисе бар. Ә бүген әле март башы гына. Төннәрен салкын булса да, көндезен инде кояш балкый. Туган җиребезгә яз килә, яз исе аңкый. Яз − матур, шатлыкларга бай, күңелле вакыт. Түрдән уз, яз!

Кышның салкыннарыннан соң мин язны сагынып көтеп алам. Яз − табигатьнең кышкы йокыдан уяну вакыты. Бүген язның беренче генә көне. Аның әле кыштан әллә ни аермасы юк. Салкын. Бураннар да уйный. Ләкин мин боларны язның кыш белән тартышуы дип уйлыйм. Кояш барыбер үзенекен итә, җылыта. Түбәләргә боз сөңгеләре дә элеп куя. Кояш җылырак карау белән, боз сөңгеләреннән туктаусыз тамчылар сикерә башлый. Алар кояш нурларында энҗе кебек ялтырыйлар. Түбә калайларыннан пар күтәрелә. Чыпчыклар һәм песнәкләр дә күңеллерәк чыркылдаша. Көннәр дә озыная бара. Яз кояшы елмаеп карау белән, бөтен табигать кышкы йокысыннан уяна башлый. Кояш балкый, ул өй түбәләрендәге карларны эретә. Карлар эри башлагач, җылы яклардан кошлар да кайта башлар. Язгы җылы җил агачтагы яшь бөреләрне уятыр. Тиздән алар хуш исле яшел яфраклар ярырлар. Кояш эссе нурларын көннән-көн күбрәк сибәр. Җирдән җырлый-җырлый гөрләвекләр челтерәп агар. Бозлар кузгалыр. Кырларда беренче умырзая баш калкытыр. Кешеләр язгы эшләргә керешерләр. Язның да эше күп: иңе-буе күренмәгән кырларны кардан әрчисе, ямь-яшел уҗым басуларын ачасы бар. Кырларда тиздән тракторлар гөрләр − язгы кыр эшләре башланыр. Язның әле дымлы җирне үләннәр һәм аллы-гөлле чәчәкләр белән бизисе бар. Ә бүген әле март башы гына. Төннәрен салкын булса да, көндезен инде кояш балкый. Туган җиребезгә яз килә, яз исе аңкый. Яз − матур, шатлыкларга бай, күңелле вакыт. Түрдән уз, яз!

Татарча сочинение “Апрель ае”

Сочинение на татарском языке на тему “Апрель ае”Менә яз килде. Кояш үз нурларын көннән-көн күбрәк чәчә. Ул бөтен табигатьне йокыдан уятырга тели. Хуш киләсең, ямьле яз!
Яз айлары керүгә, табигатьтәге үзгәрешләр көннән-көн күбрәк күренә. Апрель ае − язның аеруча кайнап торган чагы. Хәзер инде кар кара төстә, көннән-көн кими. Көпшәк кар астында су җыела, урыны-урыны белән кар өстеннән каралып язгы ташу акканы күренә. Ул үзенә бертөрле гүләү белән килеп төшә. Юлында очраган барлык нәрсәне үзе белән алып китә. Елгада бозлар кузгала. Зур-зур бозларның агып киткәнен карап торуы нинди күңелле! Кояш иртәрәк карый торган яр буйларында, юка бозны тишеп, зәңгәрсу умырзаялар чыга. Аларның оя-оя булып утырулары күңелләрне нечкәртә. Йонлач сабакларына, матур чәчәкләренә карап сокланып торасың. Тиздән сап-сары тузганаклар да күренә башлар. Җир йокыдан уяна. Яз инде тулы хокук белән үз вазифаларына керешә.
Зәңгәр күктә язгы кояш елмая. Өй кыекларыннан тамчылар тама. Язгы җылыдан кар эреп, гөрләвекләр хасил була. Җылы яклардан, туган якларын сагынып, яз хәбәрчеләре − каргалар, сыерчыклар кайта. Урамда иртәдән кичкә кадәр балаларньң шат тавышы ишетелеп тора. Күңелле дә соң яз көне!Еще сочинения на татарском языке со схожей к “Апрель ае” тематикой (перейти к сборнику татарских сочинений нашего сайта)

4 варианта

1. Сочинение / Ямьле яз
   К?нн?р аяз, к?кт?н алсу
   Нур сибеп, кояш к?л?.
   ?ирг? тама к?меш тамчы ?
   Сагынып к?тк?н яз кил?.
   М?нир Мазунов.
   Кышны? салкыннарыннан со? мин язны сагынып к?теп алам. Яз ? табигатьне? кышкы йокыдан уяну вакыты.
   Б?ген язны? беренче ген? к?не. Аны? ?ле кыштан ?лл? ни аермасы юк. Салкын. Бураннар да уйный. Л?кин мин боларны язны? кыш бел?н тартышуы дип уйлыйм. Кояш барыбер ?зенекен ит?, ?ылыта. Т?б?л?рг? боз с??гел?ре д? элеп куя. Кояш ?ылырак карау бел?н, боз с??гел?ренн?н туктаусыз тамчылар сикер? башлый. Алар кояш нурларында эн?е кебек ялтырыйлар. Т?б? калайларыннан пар к?т?рел?. Чыпчыклар ??м песн?кл?р д? к??еллер?к чыркылдаша. К?нн?р д? озыная бара.
   Яз кояшы елмаеп карау бел?н, б?тен табигать кышкы йокысыннан уяна башлый. Кояш балкый, ул ?й т?б?л?ренд?ге карларны эрет?. Карлар эри башлагач, ?ылы яклардан кошлар да кайта башлар. Язгы ?ылы ?ил агачтагы яшь б?рел?рне уятыр. Тизд?н алар хуш исле яшел яфраклар ярырлар. Кояш эссе нурларын к?нн?н-к?н к?бр?к сиб?р. ?ирд?н ?ырлый-?ырлый г?рл?векл?р челтер?п агар. Бозлар кузгалыр. Кырларда беренче умырзая баш калкытыр. Кешел?р язгы эшл?рг? керешерл?р. Язны? да эше к?п: и?е-буе к?ренм?г?н кырларны кардан ?рчисе, ямь-яшел у?ым басуларын ачасы бар. Кырларда тизд?н тракторлар г?рл?р ? язгы кыр эшл?ре башланыр. Язны? ?ле дымлы ?ирне ?л?нн?р ??м аллы-г?лле ч?ч?кл?р бел?н бизисе бар.
   ? б?ген ?ле март башы гына. Т?нн?рен салкын булса да, к?ндезен инде кояш балкый. Туган ?иребезг? яз кил?, яз исе а?кый. Яз ? матур, шатлыкларга бай, к??елле вакыт. Т?рд?н уз, яз!
   http://insha.ru/text/101

3. Татар теленд? 100 сочинение Кышны? салкыннарыннан со? мин язны сагынып к?теп алам. Яз – табигатьне? кышкы йокыдан уяну вакыты. Б?ген язны? беренче ген? к?не. Аны? ?ле кыштан ?лл? ни аермасы юк. Салкын. Бураннар да уйный.
   Л?кин мин боларны язны? кыш бел?н тартышуы дип уйлыйм. Кояш барыбер ?зенекен ит?, ?ылыта. Т?б?л?рг? боз с??гел?ре д? элеп куя. Кояш ?ылырак карау бел?н, боз с??гел?ренн?н туктаусыз тамчылар сикер? башлый. Алар кояш нурларында эн?е кебек ялтырыйлар.
   Т?б? калайларыннан пар к?т?рел?. Чыпчыклар ??м песн?кл?р д? к??еллер?к чыркылдаша.
   К?нн?р д? озыная бара. Яз кояшы елмаеп карау бел?н, б?тен табигать кышкы йокысыннан уяна башлый.
   Кояш балкый, ул ?й т?б?л?ренд?ге карларны эрет?. Карлар эри башлагач, ?ылы яклардан кошлар да кайта башлар. Язгы ?ылы ?ил агачтагы яшь б?рел?рне уятыр.
   Тизд?н алар хуш исле яшел яфраклар ярырлар. Кояш эссе нурларын к?нн?н-к?н к?бр?к сиб?р. ?ирд?н ?ырлый-?ырлый г?рл?векл?р челтер?п агар. Бозлар кузгалыр. Кырларда беренче умырзая баш калкытыр.
   Кешел?р язгы эшл?рг? керешерл?р. Язны? да эше к?п: и?е-буе к?ренм?г?н кырларны кардан ?рчисе, ямь-яшел у?ым басуларын ачасы бар. Кырларда тизд?н тракторлар г?рл?р – язгы кыр эшл?ре башланыр. Язны? ?ле дымлы ?ирне ?л?нн?р ??м аллы-г?лле ч?ч?кл?р бел?н бизисе бар. ? б?ген ?ле март башы гына. Т?нн?рен салкын булса да, к?ндезен инде кояш балкый. Туган ?иребезг? яз кил?, яз исе а?кый. Яз – матур, шатлыкларга бай, к??елле вакыт. Т?рд?н уз, яз!

5. Кышны? салкыннарыннан со? мин язны сагынып к?теп алам. Яз ? табигатьне? кышкы йокыдан уяну вакыты. Б?ген язны? беренче ген? к?не. Аны? ?ле кыштан ?лл? ни аермасы юк. Салкын. Бураннар да уйный. Л?кин мин боларны язны? кыш бел?н тартышуы дип уйлыйм. Кояш барыбер ?зенекен ит?, ?ылыта. Т?б?л?рг? боз с??гел?ре д? элеп куя. Кояш ?ылырак карау бел?н, боз с??гел?ренн?н туктаусыз тамчылар сикер? башлый. Алар кояш нурларында эн?е кебек ялтырыйлар. Т?б? калайларыннан пар к?т?рел?. Чыпчыклар ??м песн?кл?р д? к??еллер?к чыркылдаша. К?нн?р д? озыная бара. Яз кояшы елмаеп карау бел?н, б?тен табигать кышкы йокысыннан уяна башлый. Кояш балкый, ул ?й т?б?л?ренд?ге карларны эрет?. Карлар эри башлагач, ?ылы яклардан кошлар да кайта башлар. Язгы ?ылы ?ил агачтагы яшь б?рел?рне уятыр. Тизд?н алар хуш исле яшел яфраклар ярырлар. Кояш эссе нурларын к?нн?н-к?н к?бр?к сиб?р. ?ирд?н ?ырлый-?ырлый г?рл?векл?р челтер?п агар. Бозлар кузгалыр. Кырларда беренче умырзая баш калкытыр. Кешел?р язгы эшл?рг? керешерл?р. Язны? да эше к?п: и?е-буе к?ренм?г?н кырларны кардан ?рчисе, ямь-яшел у?ым басуларын ачасы бар. Кырларда тизд?н тракторлар г?рл?р ? язгы кыр эшл?ре башланыр. Язны? ?ле дымлы ?ирне ?л?нн?р ??м аллы-г?лле ч?ч?кл?р бел?н бизисе бар. ? б?ген ?ле март башы гына. Т?нн?рен салкын булса да, к?ндезен инде кояш балкый. Туган ?иребезг? яз кил?, яз исе а?кый. Яз ? матур, шатлыкларга бай, к??елле вакыт. Т?рд?н уз, яз!

7. Кышны? салкыннарыннан со? мин язны сагынып к?теп алам. Яз ? табигатьне? кышкы йокыдан уяну вакыты. Б?ген язны? беренче ген? к?не. Аны? ?ле кыштан ?лл? ни аермасы юк. Салкын. Бураннар да уйный. Л?кин мин боларны язны? кыш бел?н тартышуы дип уйлыйм. Кояш барыбер ?зенекен ит?, ?ылыта. Т?б?л?рг? боз с??гел?ре д? элеп куя. Кояш ?ылырак карау бел?н, боз с??гел?ренн?н туктаусыз тамчылар сикер? башлый. Алар кояш нурларында эн?е кебек ялтырыйлар. Т?б? калайларыннан пар к?т?рел?. Чыпчыклар ??м песн?кл?р д? к??еллер?к чыркылдаша. К?нн?р д? озыная бара. Яз кояшы елмаеп карау бел?н, б?тен табигать кышкы йокысыннан уяна башлый. Кояш балкый, ул ?й т?б?л?ренд?ге карларны эрет?. Карлар эри башлагач, ?ылы яклардан кошлар да кайта башлар. Язгы ?ылы ?ил агачтагы яшь б?рел?рне уятыр. Тизд?н алар хуш исле яшел яфраклар ярырлар. Кояш эссе нурларын к?нн?н-к?н к?бр?к сиб?р. ?ирд?н ?ырлый-?ырлый г?рл?векл?р челтер?п агар. Бозлар кузгалыр. Кырларда беренче умырзая баш калкытыр. Кешел?р язгы эшл?рг? керешерл?р. Язны? да эше к?п: и?е-буе к?ренм?г?н кырларны кардан ?рчисе, ямь-яшел у?ым басуларын ачасы бар. Кырларда тизд?н тракторлар г?рл?р ? язгы кыр эшл?ре башланыр. Язны? ?ле дымлы ?ирне ?л?нн?р ??м аллы-г?лле ч?ч?кл?р бел?н бизисе бар. ? б?ген ?ле март башы гына. Т?нн?рен салкын булса да, к?ндезен инде кояш балкый. Туган ?иребезг? яз кил?, яз исе а?кый. Яз ? матур, шатлыкларга бай, к??елле вакыт. Т?рд?н уз, яз!

Кышның салкыннарыннан соң мин язны сагынып көтеп алам. Яз − табигатьнең кышкы йокыдан уяну вакыты. Бүген язның беренче генә көне. Аның әле кыштан әллә ни аермасы юк. Салкын. Бураннар да уйный. Ләкин мин боларны язның кыш белән тартышуы дип уйлыйм. Кояш барыбер үзенекен итә, җылыта. Түбәләргә боз сөңгеләре дә элеп куя. Кояш җылырак карау белән, боз сөңгеләреннән туктаусыз тамчылар сикерә башлый. Алар кояш нурларында энҗе кебек ялтырыйлар. Түбә калайларыннан пар күтәрелә. Чыпчыклар һәм песнәкләр дә күңеллерәк чыркылдаша. Көннәр дә озыная бара. Яз кояшы елмаеп карау белән, бөтен табигать кышкы йокысыннан уяна башлый. Кояш балкый, ул өй түбәләрендәге карларны эретә. Карлар эри башлагач, җылы яклардан кошлар да кайта башлар. Язгы җылы җил агачтагы яшь бөреләрне уятыр. Тиздән алар хуш исле яшел яфраклар ярырлар. Кояш эссе нурларын көннән-көн күбрәк сибәр. Җирдән җырлый-җырлый гөрләвекләр челтерәп агар. Бозлар кузгалыр. Кырларда беренче умырзая баш калкытыр. Кешеләр язгы эшләргә керешерләр. Язның да эше күп: иңе-буе күренмәгән кырларны кардан әрчисе, ямь-яшел уҗым басуларын ачасы бар. Кырларда тиздән тракторлар гөрләр − язгы кыр эшләре башланыр. Язның әле дымлы җирне үләннәр һәм аллы-гөлле чәчәкләр белән бизисе бар. Ә бүген әле март башы гына. Төннәрен салкын булса да, көндезен инде кояш балкый. Туган җиребезгә яз килә, яз исе аңкый. Яз − матур, шатлыкларга бай, күңелле вакыт. Түрдән уз, яз!